δεν με νιωθω πια

Καλησπερα σας! δυστυχως τον τελευταιο καιρο με ταλαιπωρει το υπερβολικο αγχος στο μεγιστο βαθμο. Ολα αρχισαν μετα απο το φετινο καλοκαιρι μετα τα αποτελεσματα των πανελλαδικων, καπου στο Σεπτεμβριο. Ολο το καλοκαιρι ειχα μια απιστευτη αγωνια, οχι με τη καλη εννοια ομως. Δεδομενου οτι τη πρωτη χρονια δε περασα εκει που ηθελα, δεν ειχα τιποτα σιγουρο. Σημειωτεον οτι απο παλια ειχα αλλεργιες που ερχονταν και εφευγαν. Απο το 2016 και μετα, αρχιζα ανα τακτα χρονικα διαστηματα να κοκκινιζω και να εχω οιδημα στα καλα του καθουμενου. Ο γιατρος ειχε πει πως εχω αλλεργια στη σκονη των δημητριακων, οχι τα βρωσιμα δημητριακα, στην ουσια στην γυρη. Συνεχως ζουσα με ενα αγχος, ομως οχι τοσο κατασταλτικο που να σκεφτομαι μονο αυτο. Υπηρχαν πολλες φορες που εβγαινα εξω και κοκκινιζα και με επιανε κατι σαν κριση πανικου. Αν δεν ειχα το χαπι για την αλλεργια ή εστω το σιροπι δεν εφευγα απο το σπιτι.Το Σεπτεμβριο ξεκινησα μια αγωγη για την αλλεργια. Το οιδημα και γενικα το φουσκωμα δεν εχει ξαναεμφανιστει.. ομως ειχα παθει περι τις αρχες σεπτεμβρη ενα πρωτόγνωρο για μενα φαινομενο. Ειχα φουσκωσει και κοκκινισει παρα πολυ. Οσα χαπια και να πηρα δεν εφευγε και ειχα τρομοκρατηθει. Ο γιατρος μου ειχε πει να παρω 4 χαπια κορτιζονης και να ηρεμησω. Μετα αρχισαν οι κρισεις.. Συνολικα, εχω παθει περιπου 3-4 τρανταχτες απο εκεινο το καιρο, η πρωτη ηταν και η πιο τρομακτικη.. ειχα παρει ενα μισο λεξο (0.75) για να ηρεμησω.. μετα ομως ερχεται και ολο το αγχος. Ποτε θα με ξαναπιασει? θα ειναι χεριοτερο? και ολα αυτα... εγω βεβαια συνεχιζω ορισμενες φορες να παιρνω ενα λεξο τα βραδια. Το γεγονος ομως οτι τοσο αγχος για την υγεια μου δεν ειχα ουτε πιο παλια με κανει να αναρωτιεμαι αν θα γινω καλα..Συνεχως φοβαμαι.. πως θα παθω κατι. Στο μετρο μερικες φορες ( ή οπουδηποτε εξω) με πιανουν ταχυπαλμιες χωρις λογο... ιδρωνω. Αν βγω εξω, εκει που καθομαι ηρεμος, μπορει σε μια τυχαια στιγμη το μυαλο μου να κανει τα δικα του, να νιωθω οτι τρεχει με ιλλιγιωδη ταχυτητα.. Δεν με πιανουν τοσο κρισεις πανικου, οσο κρισεις αγχους. Νιωθω οτι δεν τελειωνει ποτε ομως.. Σα να υπαρχουν συνεχεια εκει... και οι ανασφαλειες πολλες και ασταματητες.. φοβαμαι μεχρι και ταξιδι να κανω... και τωρα με τον κορονο'ι'ό ολο αυτο το αγχος μεγαλωνει.. συνεχεια νιωθω μια απογνωση, οτι θα τρελαθω, ειτε απο την υπεραναλυση, ειτε απο το πολυ αγχος και τις τρεχουμενες σκεψεις. Κανεις αλλος με παρομοια ?? Το ξερω οτι ολοι εδω αντιμετωπιζουμε προβληματα.. απλως ειπα να ανοιξω το θρεντ για να μην νιωθω τοσο μονος!