Βγάλτε τα από μέσα σας και φανταστείτε πως για 1 μέρα σας δίνετε η ευκαιρία να ξεφυγετε από την ζωή που έχετε χωρίς κάνεις να το καταλάβει και να ξερει . Τι θα κάνατε; με ποιον θα θέλετε να ειστε; που θα πηγαινατε;
Printable View
Βγάλτε τα από μέσα σας και φανταστείτε πως για 1 μέρα σας δίνετε η ευκαιρία να ξεφυγετε από την ζωή που έχετε χωρίς κάνεις να το καταλάβει και να ξερει . Τι θα κάνατε; με ποιον θα θέλετε να ειστε; που θα πηγαινατε;
Ωραία ερώτηση.. Αν μπορούσα να έχω κι οποία ηλικία θελω.. Θα ήθελα να ήμουν παιδι, να παίζω με τους φίλους μου, να μαλωνω για χαζομάρες, να αγαπάω χωρίς να περιμένω να κάνει κι ο άλλος το ίδιο, να χαίρομαι με απλά πράγματα (με μια απλή μπάλα), να γελάω και να μην φοβάμαι ότι στην επόμενη γωνία θα υπάρχει κάποιος να μου πάρει το γέλιο, να μην έχω προβλήματα, να κάνω όνειρα.
Να πάω στην ηλικία που έχασα ότι πιο σημαντικό είχα, στην ηλικία που έχασα για πάντα τον εαυτό μου και να μην φοβάμαι. Να αντιδρασω και να αλλάξω τα δεδομένα, να αλλάξω εμένα, να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω την ζωή και τους ανθρώπους.
Αν δεν μπορώ να αλλάξω ηλικία θα ήθελα να ήμουν στην Χαβάη με 3 γυναίκες.
Χαχαχα με 3 γυναίκες κιόλας...������ νάσαι καλά που απάντησες ο μόνος που μπήκες στον κόπο χαχα
Πολύ ενδιαφέρον αυτά που είπες! Εγώ θα ήθελα να να ήμουν σε μια βεράντα με θέα την θάλασσα να ήμουν ξαπλωμενη να επηνα τα κοκτειλ μου να έκανα τα τσιγαρακια μου, χαλαρή μουσική να ξεχνουσα όλα όσα έχω περάσει να σβηστούν από την μνήμη μου εντελώς να μην σκέφτομαι τίποτα, μόνο να κοιταζω την θάλασσα και να ακούω τα κύματα της..... :)))) μόνο που το φαντάζομαι η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή!!! Ζητάω πολλά?
Δεν είναι έτσι μακαρι να ήτανε δηλαδή αλλά δυστυχώς όχι. . Τέλος πάντων τι να κάνουμε έτσι είναι γραμμένη η μοίρα μας ότι γράφει δεν ξεγραφει δεν ζούμε σε παραμύθι δυστυχώς :) στην ζωή δεν ερχόμαστε για να έχουμε όλα αυτά που θέλουμε να είμαστε μια ζωή χαρούμενη και όλα μέλι γάλα. Απλώς επιβιωνουμε!
Για μια μέρα ε?
Λοιπόν..Αυτή τη μια μέρα θα ήθελα να ξυπνήσω το πρωί και να ήμουν παιδί..Να ήταν χειμώνας, Κυριακή και οι γονείς μου να ήταν εκεί..Να τρώγαμε όλοι μαζί σε ένα τραπέζι και να συζητούσαμε πώς θα περάσουμε την μέρα μας..Να ήμουν ξενοιαστη και να έβλεπα την αγάπη στα μάτια τους..Να ένιωθα ασφαλής, να μην φοβόμουν τίποτα..
Αυτά..Απλά από περιέργεια..Να δω πως νιώθει ένα παιδί μέσα σε αυτό το σκηνικό..
Σε καταλαβαίνω..μακάρι να γινότανε..το αξιζεις, ο κάθε άνθρωπος το αξίζει! Όσοι εχουν την οικογένεια τους δίπλα νιώθουν την αγάπη την ζεστασιά, την ασφάλεια τα θεωρούν "δεδομένα" και κάποιοι άλλοι "ασημαντα". Πράγματα τοσο απλά και καθημερινά μα τόσο πολύτιμα για ένα παιδί η για τον κάθε άνθρωπο ανεξάρτητης ηλικίας. Ιδικά για κάποιον που δεν τα είχε ποτέ..και θα έδινε τα πάντα ώστε να τα ζήσει και να τα αισθανθεί έστω και για λίγο. .