εχει συμβει σε κανεναν???μπορει να συμβει αυτο αν εχεις ιδψ??εγω σκεφτομαι οτι ειναι απο τα φαρμακα κανεις δεν το παραδεχεται ομως θα μπορουσε απο την ιδψ αν εχει κανεις καμια παρομοια εμπειρία ας γραψει
Printable View
εχει συμβει σε κανεναν???μπορει να συμβει αυτο αν εχεις ιδψ??εγω σκεφτομαι οτι ειναι απο τα φαρμακα κανεις δεν το παραδεχεται ομως θα μπορουσε απο την ιδψ αν εχει κανεις καμια παρομοια εμπειρία ας γραψει
Κανονικά το φάρμακο που παίρνεις (αντιψυχωσικό αν δεν κάνω λάθος) θα έπρεπε να σε κάνει να μη νιώθεις το αγχος, όχι ότι δεν υπάρχει μέσα σου αλλά δεν θα έπρεπε να το αισθάνεσαι
Δηλαδή το αντιψυχωσικό στο κόβει σιγά σιγά? κάθε πότε στο μειώνει? Για να καταλάβω η κύρια αγωγή για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι τα αντικαταθλιπτικά? Σε όλους που εχουν ΙΔΨ είναι έτσι?
Πάντως άγχος και φόβος χωρίς λόγο είναι πραγματικά πολύ ύπουλη κατάσταση, είναι σαν να έχει συνηθίσει ο οργανισμός σου σε ένα μοτίβο, σε ένα φαύλο κύκλο και να το αναπαράγει χωρίς να υπάρχουν τα εξωτερικά ερεθίσματα. Επίσης είναι δύσκολο να κάτσεις να το εξηγήσεις και στο γιατρό στη ψυχοθεραπεία, οπότε αναγκαστικά περιμένεις το φάρμακο να κάνει το θαύμα του απλά
Αυτή τη μαυρίλα στη ψυχή απο την οποία δεν μπορείς να βγεις με καμμία δύναμη την καταλαβαίνω πολύ καλά, το βράδυ κοιμάσαι καλά? και όταν κοιμάσαι έχεις ήρεμο ύπνο ή βλέπεις εφιάλτες?
Και εγώ, όπως εσύ, όταν κάτι δεν πάει καλά τα βάζω με τα φάρμακα. Εάν ο γιατρός δεν βλέπει οτι κάτι τρέχει με την αγωγή, τότε θα μπορούσες να ζητήσεις μια δευτερη γνώμη απο άλλο γιατρό αλλά και σε αυτή τη περίπτωση τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Μια αλλαγή αγωγής θα φέρει νέες παρενέργειες και φτου απο την αρχή. Εγώ σου συνιστώ να κάνεις λίγο υπομονή, μπορεί όταν κόψεις εντελώς το zyprexa να νιώσεις καλύτερα αλλά πρέπει να δώσεις χρόνο γιατί στην αρχή θα έχεις σίγουρα συμπτώματα στέρησης
Εγώ προσωπικά το μειώνω κάθε χρόνο, απλά ενημερώνω τον γιατρό γιαυτό σε ρώτησα κάθε πότε στο μείωνε
όταν έκανα μια απότομη μείωση στο abilify ένιωθα μεγάλη ταραχή, εσωστρέφεια, αφηρημάδα και κακή μνήμη, νευρική κίνηση ποδιού χεριού και αμέσως αύξησα τη δόση. Απο τότε το μειώνω με ρυθμό χελώνας, δηλαδή μια φορά το χρόνο
Γεια σας κι από εμένα! Δυστυχώς κι εγώ, εδώ και κανέναν χρόνο, έχω καταντήσει πειραματόζωο των ψυχιατρων.Το βασικό μου πρόβλημα είναι άγχος, που μεταφράζεται σε έντονο θόλωμα και αδυναμία συγκέντρωσης, ειδικότερα όταν βρίσκομαι υπό συνθήκες πίεσης. Έχω λάβει αρκετά αντικαταθλιπικα και αντιψυχωσικα χωρίς ιδιαίτερη βελτίωση.Γνώμη μου κατόπιν προσωπικής εμπειρίας όσον αφορά τα φάρμακα, είναι ότι οι συνεχείς αλλαγές, όπως και η διαδικασία διακοπής τους, που γίνεται εξαιρετικά γρήγορα από τους περισσότερους ψυχιατρους, προκαλεί μεγάλη αποσταθεροποιηση στον ασθενή, ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος όχι μόνο με τις παρενέργειες έναρξης ενός καινούριου φαρμακου, αλλά και με τα συμπτώματα απόσυρσης του προηγούμενου φαρμακου, οπότε για να απαντησω και στην αρχική απορία του θεματοθετη...ναι κατά την γνώμη μου είναι δυνατόν η διακοπή ενός φαρμακου και η ταυτόχρονη έναρξη ενός νέου να προκαλέσει επιπλέον φόβο, άγχος και πολλά άλλα συμπτώματα στον εκάστοτε ασθενή,ασχέτως που οι ψυχιατροι δεν το παραδέχονται.
Καλώς ήρθες
πολύ εύστοχα όσα λες.
ο ασθενής πρέπει να έχει λίγο υπομονή και να μην εγκαταλείπει εύκολα το φάρμακο για κάποιο άλλο με πρόφαση τις παρενέργειες. Εγώ πραγματικά όταν πήρα το abilify ήμου ζομπι αλλά με τον καιρό όσο μειώνονταν βελτιώθηκε η κατάστασή μου. Με την προυπόθεση βέβαια ότι το φάρμακο καταστέλλει την συμπτωματολογία, η υπομονή είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε
Για να είμαι ειλικρινής, δεν τα γνωρίζω τα συγκεκριμένα φάρμακα για το στομάχι, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη γι αυτά. Όσον αφορά το θέμα των ψυχιατρων, η πάγια θέση της ψυχιατρικής είναι να τα ρίχνει όλα στην ιδια την πάθηση και σχεδον πότε στις παρενέργειες των ψυχοφαρμακων. Δυστυχώς οποίος ασθενης δεν βλεπει βελτιωση με το πρώτο αντέ δεύτερο φάρμακο που του συνταγογραφειται, μπαίνει σε έναν κυκεώνα συνεχούς δοκιμής και αλλαγής φαρμάκων καθώς και κοκτέιλς που συνήθως θέλει πολύ υπομονή από την πλευρά του ασθενούς αλλά και μεγάλη εμπειρία από την πλευρά του γιατρού έτσι ώστε να βρεθεί το κατάλληλο σχήμα.