Νιώθω μπερδεμένη.

Τα τελευταία 2 χρόνια εχω απομακρυνθεί από τους γονείς μου.Δεν ειμαι έμπειρη να πω,ότι αυτά συμβαίνουν στην εφηβεία. Είμαι 18,φέτος δίνω πανελληνιες. Η τουλάχιστον γι'αυτό πορευόμουν πριν μας αφήσουν στο σκοτάδι με τον ιο.Γενικά έχω έναν παράξενο χαρακτήρα,αν είναι παράξενος. Είμαι από αυτά τα παιδιά που κλαίνε συνέχεια,με το παραμικρό. Ας εξηγήσω τη πλευρά μου. Κρατάω πάντα στο μυαλό μου λέξεις με ισχύ. Δηλαδή,αν κάποιος μου πει κάτι που θα με πληγώσει θα συνεχίσω να πορεύομαι με αυτό,εφόσον Δεν έχει διευκρινιστεί ο λόγος που ειπώθηκε. Κρατάω λέξεις όπως το σ'αγαπώ που θα μου πει κάποιος. κρατάω και πράξεις και αντιδράσεις και συμπεριφορές και πορεύομαι με αυτές. Μου φαίνεται φυσιολογικό,αν δεν είναι. Γενικά πάντα ζούσα με το άγχος της κριτικής και τον φόβο ότι θα με ελέγχουν υπερβολικά πολύ οι γονείς μου. Δεν ξέρω τι το προξένησε αυτό.Ίσως ειμαι εγώ ελαττωματική . Γενικά εχω περάσει κάποιες δυσκολίες που με στιγμάτισαν αρκετά. Όμως τον τελευταίο καιρό ειμαι με ένα φιλο . Με έχει επηρεάσει θετικά και νιώθω καλά. Τον τελευταίο καιρό δεν έχω όμως όρεξη λόγω της καραντινας,γενικά έχω μείνει πίσω στο πρόγραμμα μου και δεν μπορεί να καθαρίσει το μυαλό μου. Ο πατέρας μου μου έχει πει βαριές κουβέντες που δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι και όλο απομακρύνομαι. Η μητέρα μου είναι πιο κόντα μου αν και δεν νιώθω ότι με καταλαβαίνει απόλυτα. Θεωρούν ότι είμαι αχαριστη. Τσακωθήκαμε Σήμερα. Νόμιζει οτι θέλω να γίνεται το δικό μου και οτι τους γράφω. Ενώ Στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλά στο μυαλό μου. Μπορεί να Είμαι λάθος εγώ δε ξέρω... πάντως δεν με ακούνε όταν προσπαθώ να τους μιλήσω . Τώρα είμαι σίγουρη ότι θα με κατηγορούν ότι εγώ φταίω που χαλαστήκαμε όλοι ενώ αυτός το ξεκίνησε τον τσακωμο. Νιώθω ότι δεν είμαι αποδεκτή στην οικογένεια. Μήπως κάνω κάτι λαθος;Τι κάνω τόσο λάθος και ειμαι τόσο άθλια κόρη;

Είναι μπερδεμένα το ξέρω. Αλλά αυτές είναι οι σκέψεις μου αυτή τη στιγμή.

Μιλάς γενικά χωρίς να διευκρινιζεις τι είναι αυτό που έφερε σε αυτό το σημείο την σχέση σου με τους γονείς σου..Τα πράγματα μεταξύ σας ήταν πάντα έτσι?Έγινε κάτι σημαντικό που έφερε αυτή την αναστάτωση? Όταν ήσουν παιδί πως ήταν η σχέση σας? Πως ήταν η σχέση μεταξύ τους?

Από τους γονείς μου απομακρύνθηκα τώρα 2 χρόνια.Με τον πατέρα μου δεν ήμασταν ποτέ τόσο κοντά όσο να μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα για διάφορα θέματα. Αντίθετα με τη μητέρα μου οι σχέσεις μας ήταν καλές τελευταία. Απλώς ένιωθα και νιώθω μια διαρκή πίεση που λένε ότι δεν υπάρχει εκ μέρους τους.Ισως και η δουλειά ου ασκεί ο πατέρας μου με έχει κάνει να αποξενωθώ μια και είναι καθηγητής.ζΕνιωθα πολύ πίεση όταν με έβλεπαν μαθητές του στο δρόμο και ήξερα ότι θα το μετέφεραν σε αυτόν. Νιώθω ότι δεν μπορώ να κινηθώ ελεύθερα,βέβαια τώρα έχω ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα και έχουν καλυτερεύσει άλλα ακόμα συνεχίζουν. Του έχω αναφέρει ότι με ενοχλεί και το έχει ξεκαθαρίσει κι αυτός. Αν Και ακόμα μαθαίνει τα πάντα. που πάω και τι κάνω. Η μάνα μου από την άλλη με έχει φέρει στα όρια μου. αν Και την καταλαβαίνω τις περισσότερες φορές.Με την μάνα μου τσακωνόμαστε συνέχεια. το ξέρουμε ότι είμαστε το εντελώς αντίθετο η μια με την άλλη. Αλλά πάντα βρίσκουμε άκρη σε αντίθεση με τον πατέρα μου.

Σε ενοχλεί το ότι ο πατέρας σου μαθαίνει που πας και τι κάνεις?
Και γιατί το βλέπεις σαν πρόβλημα το ότι είναι καθηγητής?
Για ποιό λόγο τσακωνεστε με την μητέρα σου?
Δεν μου απάντησες πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια..Δηλαδή αυτή την καταπίεση που λες την είχες πάντα ή τα δύο τελευταία χρόνια συμβαίνει?

Τι ακριβώς ζητάς ανοίγοντας το θέμα?
Ο πατέρας σου πως μαθαίνει τα πάντα για σένα? Σε ρωτάει ή από άλλους?