Χρειάζεστε ανακούφιση γνωρίζοντας ότι δεν είμαι ο μόνος
Έχω πάντα μια συντριπτική αίσθηση φόβου ότι θα είμαι πραγματικά πραγματικά ένα άτομο. Δεν ξέρω αν αυτό έχει πολύ νόημα, αλλά αισθάνεται ότι θα φτάσω μόνο στην ζωή τόσο πολύ. Είμαι 17 ανώτερος στο λύκειο και κυριολεκτικά ακριβώς για να ξεκινήσω την πραγματική μου ζωή (ελπίζω αν το corona shit φτάσει στο τέλος) και είμαι φοβισμένος που θα είμαι μόνο ικανός να κάνω πολλά πράγματα στη ζωή μου. Έχω πολλά πάθη που μου αρέσει και δεν μπορώ να φτάσω αρκετά. Αλλά αισθάνεται σαν να έχω μόνο χρόνο για έναν ή δύο. Υπάρχει κάποιος άλλος στο ίδιο σκάφος;
