Update

Εχω αγχωθει. Καταρχάς πήρα μόλις την καινούργια αντιβιωση (το βιμπραμισιν) και φοβαμαι ότι θα παθω αλλεργική αντίδραση.
Το πρωι πηγα για τις εξετάσεις, βγήκε αυξημένη crp!!!!! 5,1 μου βρήκαν,το οποιο μπορει να σημαίνει πολλα ακόμα και για την καρδιά μου. Μιλησα με τον καρδιολογο και ειπε αν θέλω να κανονισουμε την άλλη βδομάδα για εναν υπερηχο αν με τσιμπή σε τσιμπουρι αν και το λαιμ εμφανίζει και αλλα συμπτωματα.


Το ποδι μου ποναει και είμαι σε κακά χαλια. Εβγαλα και άλλη ξεκαρφωτη μελανια.
Ηρθε και με είδε ο άλλος γιατρός που είχε θυμωσει επειδη πηγα σε άλλον γιατρό (με χρεωσε 70 χωρίς αποδειξη ,αν είναι δυνατόν). Μου ειπε οτι έχει γίνει μια τοπικη φλεγμονή στο ποδι μου και ότι αποκλειει τη θρόμβωση (τα d dimers θα βγουν τη Δευτέρα) και να πάρω την αντιβιωση και βιταμίνη d.
Νιώθω σουβλιες αριστερά στα πλευρά,είχα πτυελα, φτερνισμα και εκτός των άλλων με τόσες επαφες με ιατρικό προσωπικο αυτές τις μέρες είμαι βέβαιος ότι κολλησα τον ιό. Πηγα και στο φαρμακείο χθες.

Νιώθω την καρδιά μου να χτυπαει περιεργα.

Πως χτυπαει η καρδια σου;

Τη νιωθω αρρυθμη αλλα μαλλον ειναι ιδεα μου,

H crp με ανησυχει πολυ. Καταρχάς μπορεί να είναι και εργαστηριακό εύρημα κορωνοιού. Δεν είναι πολύ αυξημένη αλλά και πάλι θεωρείται εύρημα. Κάπου υπάρχει φλεγμονή στο σώμα μου και κάτι πολεμάει το ανοσοποιητικό μου. Είναι στο 5,1. Τιμές αναφοράς το εργαστήριο δίνει μέχρι πέντε, αλλά είναι λάθος, μέχρι τρία θεωρείται νορμάλ, από τρία και πάνω υποδεικνύει φλεγμονή. Το ξέρω ότι μπορεί να ανέβει και σε μία ίωση/ φλεγμονή, και εγώ πρόσφατα είχα και το αυτί μου και τώρα το πόδι μου, αλλά ειλικρινά σε καμία εξέταση αίματος δεν την έχω δει ξανά τόσο αυξημένη σε μένα, ούτε καν όταν είχα τις αλλεργικές αντιδράσεις και ήμουν γεμάτος εξανθήματα με πυρετό.


Νιώθω πόνο στο πόδι, σουβλιές, και δεν ξέρω πώς, αλλά νιώθω ότι η φλεγμονή προχωράει και σε άλλες αρθρώσεις, πονάω και στο στήθος και στα αριστερά στο χέρι. Και φοβάμαι και για την καρδιά γιατί η υψηλή crp ανεβάζει τα ποσοστά για έμφραγμα.

εγω που περνω καθημερινα xanax η crp μου ειχε φτασει 150 εκανα ξανα εξετασεις τωρα ειναι στο 13.... δεν λεει με τπτ να αλλαξει αυτο.... δεν ξερω τι πρεπει να κανω και που να το ψαξω..... σιγουρα κατι συμβενει παντως εδω και 2 χρονια δεν περνω με τπτ κιλα..οσο και να τρωω... εχασα ξαφνικα 30 κιλα πριν 2 χρονια μεσα σε 1.5 μηνα... αρκετα τρομαχτικο θα ελεγα...... πηγα σε νοσοκομειο μου εκαναν μια γενικη αιματως..... ειχα καποια ενζυμα στο ηπαρ ανεβασμενα... αλλα τοτε το crp ηταν στα φυσιολογικα... 0.5 τωρα σοβαρα δεν ξερω τι να κανω..... η που να το ψαξω.... εχω παρατησει τον ευατο μου και σταματησα να δινω σημασια.... επιδει το crp ειναι αυξημενο... η παθολογος μου παντως μου ειπε οτι ισως ειναι ο θυροιδης εχω hashimoto... που κανονικα βαζεις κιλα με αυτο..... εγω απο την αλλη τπτ..... ο ενδοκρινολογος παντως ο ενας μου λεει να παρω τ4 και ο αλλος μου λεει μονο διατροφη οχι φαρμακα... και ειπε οτι το xanax σε συνδιασμο με το θυροιδη μπορει να ανεβασει τα επιπεδα του crp... ειπε να μην ανχονομαι και οτι δεν ειναι τπτ...

ετσι και εγω σταματησα να δινω σημασια οτι και να εχω........

Οταν ειχα παρει πολυ μαγνησιο η καρδια μου εκανε αντι ντουπ - ντουπ που ειναι το κανονικο, ντουπ - ντουπ - φλαπ, ντουπ - ντουπ - φλαπ, και το ομρον εβγαζε τα συμβολα της αρρυθμιας, ενα αγγελακι και μια καρδια κουνημενη.

Σύμβολο αρρυθμίας μου έχουν βγάλει και μένα συχνά. Κάποιες φορές είναι επειδή κουνιέται το καλώδιο κατά τη μέτρηση.

Θα χρειαζόταν να πάρεις πολύ μαγνήσιο για να σου κάνει αρρυθμία. Όταν έχεις αρρυθμία στο νοσοκομείο,σου βάζουν μαγνήσιο συνήθως και μεγάλη δόση.




Είμαι σε κακα χάλια αυτές τις μέρες. Είμαι άυπνος καταρχάς. Το ελάχιστο ζαναξ που έπαιρνα το έχω κόψει και έτσι κοιμάμαι πιο δύσκολα. Η crp με αγχωσε παρα πολύ. Σήμερα και λόγω της αϋπνίας είχα συνέχεια βάρος, πολύ έντονο, πόνο αριστερά. Μου έχει κάνει και η αντιβίωση χάλια τον οισοφάγο και με πιάνουν συνέχεια σουβλιες στην πλάτη.


Στην παλάμη έχω δύο κόκκινα σημαδακια. Χθες είχα μόνο ένα, το είδε ο γιατρός,δεν έδωσε σημασία. Σήμερα βγήκε και άλλο. Διαβάζω για περίπτωση ενός 15χρονου με crp 36 που πέθανε από ενδοκαρδίτιδα.

Φοβάμαι ότι τα τσιμπούρια μου μετέδωσαν μια θανατηφόρα ασθένεια που ούτε με αντιβιοτικά δεν περνάει (όχι το λαιμ) Με έχει τσιμπήσει και παλιά,και τότε δεν είχα πάρει καν αντιβίωση. Με ξανατσιμπησε σήμερα όμως και φοβάμαι. Και δεν μπορώ να το αποτρέψω γιατί είναι λόγω των γατών,παρόλο που τους έχω βάλει αμπούλα,ανεβαίνουν πάνω τους τα τσιμπούρια και όσα δεν πεθαίνουν, ανεβαίνουν πάνω μου μάλλον.

Το πόδι μου είναι στα ίδια. Πρησμένο και έχω ένα αίσθημα τραβήγματος συνέχεια.

Αντώνη χθες δεν σου είπε ο γιατρός σου ότι υπάρχει φλεγμονή?Η crp γι'αυτό παίζει να ανέβηκε..Και επίσης η crp ανεβαίνει μετά από καρδιακή προσβολή,κάτι που εσύ,χτύπα ξύλο δεν έχεις περάσει.

Δεν είναι πολύ ανεβασμένη, πάνω από 20 θεωρείται σοβαρό, αλλά πάνω από τρία η τιμή χρειάζεται διερεύνηση. Μου είπε "μικρή φλεγμονή στο δέρμα" Αν είναι τόσο μικρή πώς προκάλεσε την αύξηση; Ακόμα και όταν είχα πυρετό ,δεν είχα αυξημένη crp. Θα περιμένω να τελειώσω την αντιβίωση και θα ξανακάνω την εξέταση.

Ο γιατρός είπε ότι δεν τον ανησυχεί καθόλου. Και οι δύο βασικά αυτό που μου είπαν. Μπορεί και να είναι σε συνδυασμό με το αυτί μου και το πόδι. Δεν ξέρω. Έχω πάντως πάνω από έξι σπυράκια από δάγκωμα τσιμπουριων στο σώμα μου.

H crp ανεβαίνει και πριν την καρδιακη προσβολή για αυτό ανησυχώ. Επίσης μπορεί να δείχνει προδιάθεση για κάτι. Αλλά δεν την είχα πάντα υψηλή,είναι μεμονωμένο περιστατικό. Και αναρωτιέμαι αν παίζει ρόλο και το ζαναξ που αναφέρθηκε. Έπαιρνα μόνο 0,25 την ημέρα αλλά το παίρνω εδώ και ενάμιση μήνα. Το έκοψα πριν μερικές μέρες. Παράλληλα παίρνω αναστολείς, είχε χρειαστεί να πάρω αντιισταμινικο, την αντιβίωση, ηλεκτρολύτες,αντιοξινα. Μήπως τα έπαιξε το συκώτι μου; Δεν ξέρω. Περιμένω να δω τι θα γίνει.

Σήμερα ίσως χρειαστεί να πάρω μισό του μισού ζαναξ γιατί δεν με παίρνει να μην κοιμηθώ για τρίτη νύχτα, έχω φοβερό βάρος στο στήθος. Χθες δοκίμασα συμπληρωμα μελατονίνης,δεν με βοήθησε καθόλου.

Το καλο φιλε ειναι οτι εχεις καταλαβει οτι ανησυχεις υπερβολικα. Εχεις μπεις σε ενα λουκι που κυριαρχει στη σκεψη το αγχος υγειας, το αγχος καποιας επερχομενης καταστροφης. Αυτο πιστευω προερχεται απο αλλες πηγες αγχους σε συνδυασμο με ελλειψη τροπων εκτονωσης του, οπως η κοινωνικη επαφη. Και δεν ειναι μονο η ορθοστατικη η αρχικη πηγη του αγχους.

Το θέμα είναι πως δεν με ενδιαφέρει η κοινωνική επαφή. Η κοινωνική επαφή μου επιφέρει τις περισσότερες φορές περισσότερα προβλήματα. Ναι, θέλω κοινωνική επαφή αλλά λίγη, και αυτή την έχω, παραπάνω δεν θέλω, έχω άλλους στόχους στη ζωή μου, δεν μπορώ να αναλώνομαι σε αγέλες, φιλίες και βλακείες.

Χθες έπαθα κρίση πανικού. Είχε πάει τρεις και μισή και ακόμα δεν είχα κοιμηθεί, ένιωθα τρομερό βάρος και δύσπνοια. Είχα ήδη πάρει 0.25 ζάναξ και δεν ήθελα να πάρω και άλλο. Πήρα τηλέφωνο στο νοσοκομείο να ρωτήσω τι να κάνω και εκεί που μιλούσα με μία γιατρό και με ρωτούσε πόσες ημέρες έχω αυπνία, και με φόβισε κι όλας γιατί ρωτούσε σαν να ήταν κάτι σοβαρό και θα πάθω κάτι (που είναι μακροπρόθεσμα), της απαντούσα και έκλεισε ξαφνικά η γραμμή, κάτι έπαθε το κινητό μου απο εχθές και δεν ανοίγει, το έχει ξαναπάθει μία φορά και επανήλθε, μάλλον η μπαταρία. Τη δεύτερη συσκευή του κινητού μου, την έκλεψε η μεγάλη μου αδερφή, είχα γράψει σε άλλο θέμα για αυτό, της πρόσεχα τα σκυλιά όσο έλειπε σε ταξίδι, ξέχασα μία τσάντα με πράγματα μου σπίτι της και από τότε δεν μου τα δίνει εξαιτίας του γομαριού που έχει σχέση και είναι ένας αντικοινωνικός ψυχοπαθής με την κλινική έννοια του όρου. Αφότου έκλεισε η γραμμή πανικοβλήθηκα γιατί μένω σε ερημιά, το σταθερό μου δεν έχει μπει ακόμα και οι μόνοι γείτονες που υπάρχουν είναι οι αδερφές μου, που με τη μεγάλη δεν μιλάμε καν. Όσο μιλούσα στο τηλέφωνο επίσης ένιωσα δύο απανωτές έκτακτες. Φοβήθηκα ότι θα πάθω ανακοπή, βγήκα έξω και άρχισα να χτυπάω το παράθυρο της άλλης μου αδερφής, που είναι συνήθως ξύπνια μέχρι αργά. Οι παλμοί μου έφτασαν στους 160 ενώ είχα ξαπλώσει στο πάτωμα, νόμιζα ότι θα πάθω ανακοπή, φώναζα να μου ανοιξει και έλεγε ότι λέω μαλακίες. Εντέλει μου άνοιξε και μου έδωσε το τηλέφωνο της να πάρω το γιατρό μου και του μίλησε πρώτα εκείνη και με έκανε ρεζίλι γιατί του είπε ότι δεν πάω καλά (λες και δεν ξέρει το ιστορικό μου άνθρωπος) Δεν ήθελα καν να μιλήσω σε αυτόν, στο νοσοκομείο ήθελα να πάρω για να μιλήσω πάλι με τη γιατρό που μιλούσα, αλλά η αδερφή μου δεν με άφησε, ήθελε να πάρω τον γιατρό μου για κάποιον λόγο. Αφού λοιπόν του είπε κάτι ασυναρτησίες (έχει και εκείνη θέμα με νεύρα και ύπνο γενικά και δεν καταλαβαίνει ότι έλεγε ασυναρτησίες στον άνθρωπο) μου έδωσε το τηλέφωνο και αυτός ίσως επηρεασμένος από όσα του είπε, μου είπε ότι κανονικά έπρεπε να πάρω τον ψυχίατρο μου ή τον καρδιολόγο μου, ενώ εγώ ήθελα απλώς να ρωτήσω αν μπορώ να πάρω παραπάνω δόση ζάναξ με την αντιβίωση που ΑΥΤΟΣ μου έγραψε. Εντέλει μου έδωσε οδηγίες και πέταξε "μίλα και με τον ψυχίατρο, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση" Ποια κατάσταση; Είχα να κοιμηθώ τρεις μέρες επειδή με έχουν δει τρεις γιατροί για το πόδι μου και κανείς δεν έχει λύσει το πρόβλημα της ενόχλησης. Δεν το συνέχισα, πήρα παραπάνω ζάναξ (το υπόλοιπο μισό, δηλαδή για πρώτη φορά στη ζωή μου πήρα 0,5, δεν έχω ξαναπάρει τοσο μεγάλη δόση) και κοιμήθηκα γύρω στις πέντε εντέλει μέχρι τις 12. Με τον ψυχίατρο είχα ξαναμιλήσει πριν λίγο καιρό, το πολύ πολύ να μου δώσει μία άλλη αγωγή για τον ύπνο για να μην παίρνω ζάναξ, τι άλλο θα μου κάνει; Το ζολόφτ δεν το έχω αυξήσει, το έχω κόψει, δεν μου έκανε απολύτως τίποτα, μόνο ζάλη μου φέρνει. Θα δοκιμάσω ακόμα μία φορά όταν τελειώσω με την αντιβίωση. Πήρα και βιταμίνη d να ξεκινήσω όταν τελείωσω με το τσιμπούρια.
Παράλληλα και ο άλλος γιατρός είναι εξίσου @. Με χρέωσε 70 ευρώ προχθές (κατά τα άλλα δεν θέλει τα λεφτά μου. Τουλάχιστον ο άλλος με χρεώνει τριάντα για επίσκεψη στο σπίτι. Και χωρίς απόδειξη ρε φίλε, για κορόιδα ψάχνουν) για να έρθει να κάνει το απόλυτο τίποτα και να μου την πει και από πάνω που τον πήρα την επόμενη τηλέφωνο να του πω ότι δεν έχει υπάρξει καμία βελτίωση στο πόδι μου. Εφόσον πονάω ρε φίλε, δεν με έχει βοηθήσει η αντιβίωση. Και σκέφτηκε επιτέλους να μου προτείνει μία αλοιφή και παυσίπονα. Ευτυχώς ωστόσο χθες περπάτησα το απόγευμα και μου έφυγε κάπως αυτό το σφίξιμο από το πόδι. Το βάρος στο στήθος δεν φεύγει, αλλά σήμερα που κοιμήθηκα έστω και λίγο, το νιώθω πιο ήπια. Φταίει και η αντιβίωση που μου έχει κάνει στον οισοφάγο χάλια.

Το τηλέφωνο μου ακόμα να φτιάξει, έχω ένα τάμπλετ που παίρνει και σιμ αλλά έχω nano sim και πρέπει να βρω το πλαίσιο της κάρτας για να μπορέσω να το βάλω να βολευτώ αυτές τις μέρες. Αλλά δεν καταδέχομαι να αγοράσω δεύτερη συσκευή εφόσον έχω και μου την έκλεψε αυτό το γομάρι και ο πατέρας μου δεν κάνει τίποτα. Ούτε το πλυντήριο μου μου έδωσε ούτε τα ρούχα μου, ούτε τις ξυλομπογιές μου που τις ήθελα για να ζωγραφίσω μαντάλα και να μου φεύγει το άγχος.

Σήμερα μάλλον θα πάω να κοιμηθώ στης γιαγιάς μου, μπας και χαλαρώσω λίγο, εδώ στην ερημιά αγχώνομαι μήπως πάθω κάτι.

Ναι, έχω επίγνωση του τι είνα φοβία, τι είναι άγχος, τι είναι σωματικό. Οι χθεσινοί παλμοί στους 160 ήταν κρίση πανικού. Καμία σχέση με ορθοστατική. Μπορώ να διακρίνω τι είναι σύμπτωμα του συνδρόμου και τι είναι άγχος, είναι πολύ ξεκάθαρο για μένα, αλλά και για άλλους ασθενείς με αυτό το σύνδρομο. Αλλά στο 80% όλα είναι αποτελέσμα της ορθοστατικής. Είχα ξεπεράσει τις κρίσεις πανικού πέρυσι, όλο το καλοκαίρι ήμουν εντάξει. Επανήλθαν λόγω της ορθοστατικής. Δεν μπορείς να είσαι ήρεμος όταν δεν μπορείς να περπατήσεις και να κάνεις τις δραστηριότητες σου και πάνε 150 οι παλμοί λες και είσαι γέρος όταν περπατάς. Τέτοιο καιρό πέρυσι, παρά την καρδιοφοβία μου, ήμουν χαρούμενος, ο συγκεκριμένος καιρός μου φτιάχνει τη διάθεση, αλλά φέτος, η ζέστη κάνει τα συμπτώματα της ορθοστατικής χειρότερα δυστυχώς, φέρνει περισσότερη ταχυπαλμία η ζέστη.

Ναι, αλλά ότι από ένα τσιμπούρι έπαθες εγκεφαλίτιδα ή επειδή η crp είναι λίγο ανεβασμένη έχεις κορονοϊό και πάει λέγοντας, δεν είναι θέμα ορθοστατικής Αντώνη, είναι θέμα ότι αμέσως το μυαλό σου με το παραμικρό πάει στο χειρότερο σενάριο. Δεν είναι τόσο μαλάκες οι γιατροί που σου λένε να μιλήσεις με ψυχολόγο/ψυχίατρο. Το έχεις αφήσει εντελώς στην άκρη αυτό το κομμάτι, το πως θα σου γυρίσει το μυαλό να μην ανησυχείς τόσο πολύ...

Δε μπορουν να ομαλοποιηθουν καπως οι σχεσεις με τους συγγενεις; Εγω ειχα σχεδον δυο χρονια να μιλησω στη μανα και τον αδερφο μου μετα το θανατο του σκυλακου γιατι ηταν συνυπευθυνοι. Αυτο ισως ηταν μια ακομη πηγη αγχους. Βεβαια το χειροτερο που εχω περασει ειναι η σκοπιμη και συντονισμενη ενοχληση απο τους απο πανω με δυνατους κροτους (δυνατες κλωτσιες στο πατωμα που εκαναν τα επιπλα να τριζουν, συρσιμο επιπλων, μπασκετ, κλπ), καθολο το 24ωρο ακαταπαυστα. Ηταν σα γινεται βομβαρδισμος μεσα στο σπιτι και καταλαβαινεις φυσικα οτι δε μπορουσα να κοιμηθω καθολου, παρα μονο με ωτασπιδες οι οποιες ομως και πονουσαν τα αυτια μου και εκαναν τις εμβοες βασανιστικες. Φαντασου οτι καμια φορα οι εμβοες με ξυπνανε σαν ξυπνητηρι χωρις να φοραω ωτασπιδες. Ολο αυτο το ειχε ξεκινησει η ψυχοπαθης μελος αιρεσης που δηλητηριασε το σκυλο. Μετα ηρθαν στο διπλανο απο αυτην διαμερισμα δυο φοιτητριες. Στην αρχη ηταν νορμαλ. Μετα τις πληρωσε και αρχισαν να κανουν ολα αυτα. Αναγκαστηκα να κοιμαμαι σε παγκακια και παρκα. Ξερεις ποσο δυσκολο ειναι να κοιμηθεις σε παγκακι Αντωνη; Φοβασαι, κοιτας γυρω σου συνεχεια. Και ειναι τοσο σκληρο που πονας.

Και ποιος νοιαστηκε που κοιμομουν στο δρομο; Κανεις. Η μανα μου ειναι μισοκουφη, ο αδερφος μου κοιμοταν στης γκομενας, κι εμενα με λεγαν τρελο.
Μολις περσι αυτα.

Ειναι μεγαλη υποθεση να εχεις ενα καταφυγιο. Ενα μερος που δε χρειαζεται να φυλας τα νωτα σου συνεχεια. Υπαρχει λογος που αισθανεσαι καλυτερα στη γιαγια σου.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Ναι, αλλά ότι από ένα τσιμπούρι έπαθες εγκεφαλίτιδα ή επειδή η crp είναι λίγο ανεβασμένη έχεις κορονοϊό και πάει λέγοντας, δεν είναι θέμα ορθοστατικής Αντώνη, είναι θέμα ότι αμέσως το μυαλό σου με το παραμικρό πάει στο χειρότερο σενάριο. Δεν είναι τόσο μαλάκες οι γιατροί που σου λένε να μιλήσεις με ψυχολόγο/ψυχίατρο. Το έχεις αφήσει εντελώς στην άκρη αυτό το κομμάτι, το πως θα σου γυρίσει το μυαλό να μην ανησυχείς τόσο πολύ...

---

Ποτε είπα ότι έπαθα εγκεφαλίτιδα; Στο τσιμπούρι αρχικά δεν έδωσα καθόλου σημασία,γιατί με έχουν τσιμπήσει πολλές φορές και στο παρελθόν, ο γιατρός μου είπε ότι είναι σοβαρό και πρέπει να πάρω οπωσδήποτε την αντιβίωση. Και από κει και πέρα αγχώθηκα για το πόδι γιατί μου λέγαν δεν είναι τίποτα,ενώ εγώ ένιωθα τράβηγμα. Μέχρι που μου εξήγησε ο άλλος για τη φλεγμονή.


Σε κάθε περίπτωση, δεν αρνήθηκα ότι έχω ψυχιατρικό πρόβλημα,και δεν το έχω παραμελήσει. Δεν ξέρω από πού το συμπεραίνεις αυτό. Η ψυχοθεραπεία δεν με βοήθησε και δεν έχω και τα χρήματα αυτή την περίοδο να ξανακάνω,το θεωρώ άσκοπο έτσι κι αλλιώς. Όσον αφορά τον ψυχίατρο,έχουμε μιλήσει τόσες φορές,θέλει να πάρω παραπάνω δόση ζολοφτ,εγώ φοβάμαι. Περιμένω να τελειώσει η αντιβίωση και θα το δοκιμάσω και αυτό,να δούμε τι θα καταλάβουν.


Οι γιατροί την καραμέλα του άγχους την έχουν σε όλα όσα είναι ανίκανοι να λύσουν.

Σήμερα πήγα να κάνω ξεχορτιαρασμα, πήγαν 165 οι παλμοί μου. Αυτό είναι καθαρά αποτέλεσμα της ορθοστατικής για την οποία τόσοι γιατροί δεν μου έχουν βρει λύση ακόμα. Και ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν ειδικοί στο θέμα στη Ρόδο. Αλλά έχω αφήσει και κάτι εξετάσεις στη μέση που θα έδιναν πολλά στοιχεία. Μου είπε να πάω και στον καρδιολόγο ο γιατρός που με βλέπει στο σπίτι,όχι μόνο στον ψυχίατρο. Σκοπεύω να πάω,αλλά για να συζητήσουμε πάλι το θέμα του b blocker θα θέλει να βάλω χολτερ και δεν μπορώ να κάνω τόσες μετακινήσεις αυτή την περίοδο, εξαιτίας αυτού του #&@&@&€& ιού που έχει παραλύσει τα πάντα.

Πιστεύω ότι ένα b blocker θα άλλαζε τη ζωή μου, θα μπορούσα να είμαι και παλι δραστήριος, να κάνω γυμναστική,να κάνω πράγματα που έκανα παλιά και με ευχαριστούσαν και τους τελευταίους επτά μήνες δεν μπορώ.

Αν ζήσω βέβαια, γιατί τις τελευταίες μέρες έχω τρελές ταχυπαλμιες. Ελπίζω να ειναι λογω αντιβίωσης,άντε να τελειωσει να δω μήπως επανέλθω στους 120 τουλάχιστον.