Ίσως το πιο δύσκολο βράδυ
Όπως λέει και ο τίτλος ίσως το πιο δύσκολο βράδυ στα 24 μου χρόνια, θα σας μιλήσω από καρδιάς θα σας μιλήσω για τον χαρακτήρα μου γιατί νιώθω πως αυτή την φορά ειμαι ένα βάρος σε αυτή την γη και προς τον ευατο μου. Σήμερα νιώθω να μισώ τον ευατο μου και να σβήνει ακόμα και οι τελευταία ελπίδα μου, το μόνο στήριγμα είναι τα σκυλια μου από πάντα δηλαδή λίγο ο ουρανός λίγο η θάλασσα όταν ένιωθα θλίψη κοίταγα ουρανό η θάλασσα και έλεγα μπορώ να συνεχίσω, αν με ρωτήσετε θα ήθελα να παθαίνω αλλά ο φόβος νικα οπότε δεν τολμαω να κάνω τίποτα
Έχω τραυματισει τον ευατο μου πριν χρόνια για να σταματήσει το κεφάλι μου να πονάει, από εκείνη την ημέρα δεν ξανά επιχείρησα να μου κάνω κακό γιατί ήρθαν οι κρίσεις πανικού, κ άιντε νοσοκομεία κ άιντε κάτι έχω κ άιντε τα ψυχοσωματικα προβλήματα που έχω τώρα!
Προσπαθούσα πάντα να κοιτάω με αισιοδοξία τα πραγματα αν με ρωταγατε θα λεγα πως δεν έχω κατάθλιψη αν και οι σκέψεις μου και η συμπεριφορά μου τείνει προς εκεί, τρώω αρκετά άλλα με το ζόρι γιατί αν δεν φάω μια φορά θα υποτροπιασω κάνω γυμναστική αρκετή γιατί δεν είμαι άνθρωπος που τα παρατάει δεν μπορώ να κάτσω σε ένα κρεβάτι και να κλαίω.
Είμαι άνθρωπος που δεν ξέρω τι θέλω από την ζωή μου αλλά ξέρω τι ΔΕΝ θέλω,, είμαι τον οριον κι υπερβολική μπορώ να φτάσω στην άλλη άκρη για να ευχαριστήσω το αγόρι μου η την κολλητή μου
Πάντα καταστρέφα σχέσεις γιατί ένιωθα πως δεν κάνουν για εμένα γιατί έβλεπα στον κόσμο αχαριστία όταν τους είχα ανάγκη ποτέ δεν ήταν εκεί βάζαν τον ευατο τους πρώτα από όλα, πρόσφατα είδα ένα κείμενο που έλεγε 'ο άνθρωπος δεν αγαπάει εσένα, αγαπάει τον ευατο του με αυτό που πιστεύει πως νιώθει για εσένα ή αγαπάει αυτό που θέλει να πάρει από εσένα' έχω κάνει και λάθη δεν ήμουν σωστή αλλα πάντα προσπαθούσα να μην πληγωσω να είμαι εκεί για όποιον με έχει ανάγκη έτσι και στην τελευταία μου σχέση που έληξε πριν ένα μήνα περίπου ήμουν εκεί
Ποτέ δεν με έκανε να νιώσω ασφάλεια η ότι με αγαπάει, όταν του έλεγα πάμε μια βόλτα εκεί μου έλεγε ότι πάμε εκεί ειναι καλύτερα και τελικά πηγαίναμε εκεί που ήθελε, σε μια σχέση νομίζω μοιράζεσαι την ζωή σου με την ζωή του χέρι χέρι δεν υπάρχει καλύτερο η χειρότερο μέρος ζούσα για να τον ικανοποιήσω έκανα ότι ήθελε
Υπήρχαν πάρα πολλοί τσακωμόι γιατί ζήλευα υπερβολικά αλλά πείτε μου ποιος ορκίζεται στην Πλακα ότι τα είχε με μια κοπέλα? Και μετά το παίρνει πίσω? Πόσο εύκολα παίζει με τα λόγια?
Πήγαινα επί μήνες σπίτι του και εκείνος είχε ακόμη φωτογραφια με την πρώην του, τόσο αδιάφορος που δεν μπόρεσε ούτε καν να την κρύψει αδιάφορος προς εμένα
Κ όμως κάτι μέσα μου νιώθει πως έχει κάνει λάθος και πως φταίω εγώ για όλα δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω έναν τέτοιο χωρισμό δεν ξέρω αν καταφέρω να το κάνω
Δεν μπορώ να καταλάβω αφού για μενα υποτίθεται πως αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν ο σωστός γιατί νιώθω τόσο χάλια? Και δεν μπορώ να το ξεπεράσω?
(Το κείμενο έχει να κάνει με τον χωρισμό μου απλά ήθελα να καταλάβετε τι περνάω για αυτό αναφέρθηκα πιο πάνω σε όλα αυτά)
