Έχω χάσει τον εαυτό μου

Καλησπέρα σας,
Είμαι με τον σύντροφο μου είμαστε μαζι 4 χρόνια, ήταν και είναι μια δύσκολη σχέση μιας και είμαστε και οι 2 πολύ έντονοι χαρακτήρες και υπήρχαν πάντα αρκετές διαφωνίες. Το μεγάλο μας θέμα είναι ότι εγώ έχω κάποια προβλήματα με τον ύπνο μου, τα οποία είναι απομεινάρια από μια διατροφική διαταραχή που είχα περάσει, πριν τον γνωρίσω και γνωρίζει για αυτό
. Έχουμε πιάσει σπίτι μαζί και το πηγαίναμε για σοβαρά αλλα υπάρχουν συνέχεια τσακωμοι αυτός δεν με εμπιστεύεται σε τίποτα από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι πιο σοβαρά θέματα, για οποίο θέμα και να διαφωνήσουμε πάντα μα πάντα ρίχνει το βάρος σε μένα και στα προβλήματά που έχω με τον ύπνο μου με λίγα λόγια ότι και να γίνει οποίος και να φταίει πάντα στο τέλος για εκείνον ευθύνεται το δικό μου θέμα. Για το ότι δεν έχουμε προχωρήσει σε γάμο ή παιδιά παλι το ρίχνει εκεί. Ενώ ποτέ δεν μου έχει κάνει πρόταση ανοιχτά πάρα μόνο λέει ότι το θέλει.. Επίσης σεξ δεν υπάρχει καιρό τώρα και μου λέει για παιδιά ενώ του έχω πει πως πρώτα πρέπει να λύσουμε αυτό το θέμα και μετά να σκεφτούμε τα παιδιά.. Σήμερα τσακώθηκαμε πάλι και μου είπε πως πιστεύει ότι αν φύγω από τη σχέση μας το μόνο που θα βρω είναι κάποιος να με έχει για το σεξ και ότι δεν είμαι ικανη για τίποτα άλλο και πως δνε θα μπορέσω ποτε να κάνω παιδιά.. Με έχει τσακίσει όλη αυτή η συμπεριφορά και αυτό που είπε..δεν είμαι καθόλου καλά και δεν ξέρω τι να κάνω.. Θέλω τη γνώμη σας και τη βοήθεια σας..

E... Συγγνώμη αν το λέω λίγο χύμα, αλλά κάποιος σου λέει ευθέως ότι είσαι μόνο για τον π..τσο και κάθεσαι ακόμα μαζί του; Τι δεν ξέρεις τι να κάνεις; Να τον σουτάρεις για να βρεις την υγειά σου, αυτό να κάνεις!

Quote:

---

Originally Posted by vasoula_ed

Καλησπέρα σας,
Είμαι με τον σύντροφο μου είμαστε μαζι 4 χρόνια, ήταν και είναι μια δύσκολη σχέση μιας και είμαστε και οι 2 πολύ έντονοι χαρακτήρες και υπήρχαν πάντα αρκετές διαφωνίες. Το μεγάλο μας θέμα είναι ότι εγώ έχω κάποια προβλήματα με τον ύπνο μου, τα οποία είναι απομεινάρια από μια διατροφική διαταραχή που είχα περάσει, πριν τον γνωρίσω και γνωρίζει για αυτό
. Έχουμε πιάσει σπίτι μαζί και το πηγαίναμε για σοβαρά αλλα υπάρχουν συνέχεια τσακωμοι αυτός δεν με εμπιστεύεται σε τίποτα από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι πιο σοβαρά θέματα, για οποίο θέμα και να διαφωνήσουμε πάντα μα πάντα ρίχνει το βάρος σε μένα και στα προβλήματά που έχω με τον ύπνο μου με λίγα λόγια ότι και να γίνει οποίος και να φταίει πάντα στο τέλος για εκείνον ευθύνεται το δικό μου θέμα. Για το ότι δεν έχουμε προχωρήσει σε γάμο ή παιδιά παλι το ρίχνει εκεί. Ενώ ποτέ δεν μου έχει κάνει πρόταση ανοιχτά πάρα μόνο λέει ότι το θέλει.. Επίσης σεξ δεν υπάρχει καιρό τώρα και μου λέει για παιδιά ενώ του έχω πει πως πρώτα πρέπει να λύσουμε αυτό το θέμα και μετά να σκεφτούμε τα παιδιά.. Σήμερα τσακώθηκαμε πάλι και μου είπε πως πιστεύει ότι αν φύγω από τη σχέση μας το μόνο που θα βρω είναι κάποιος να με έχει για το σεξ και ότι δεν είμαι ικανη για τίποτα άλλο και πως δνε θα μπορέσω ποτε να κάνω παιδιά.. Με έχει τσακίσει όλη αυτή η συμπεριφορά και αυτό που είπε..δεν είμαι καθόλου καλά και δεν ξέρω τι να κάνω.. Θέλω τη γνώμη σας και τη βοήθεια σας..

---

Καταρχήν ο ύπνος είναι ένα απο τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή και νομίζω πως πρέπει να το ψάξεις σε καποιο ιατρείο ύπνου που έχουν τα δημόσια νοσοκομεία. Κατά τα άλλα εσύ γνωρίζεις τον άνθρωπο σου αλλά ειλικρινά πες μου αν συνεχίσεις να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο σήμερα πως πιστεύεις πως θα είσαι μετά από 5 χρόνια αν τον παντρευόσουν αύριο; Θεωρείς πως θα είχατε μκα υγιή σχέση γεμάτη αρμονία η μια σχέση που θα σε ταπείνωνε σε καθημερινή βάση; Εκείνος μπορεί να έχει άποψη για το πως θα είναι και για το τι θα ζητά από σένα ο επόμενος, αλλά το πως πραγματικά θα είναι το τι θα ζητάει και το τι θα παίρνει θα το αποφασίσεις εσύ και όχι εκείνος. Αλήθεια τις δουλειες ποιος τις κάνει αφου θεωρεί πως δεν είσαι ικανή εκείνος;

Δουλεύουμε και οι 2 κανονικά 8ωρο εγώ σπαστό...έχουμε διαφορά 11 χρόνια είναι μεγαλύτερος μου.. Φυσικά και κάνω δουλειές.. Φυσικά και έχω βοηθήσει σε άπειρα πράγματα όσο καιρό είμαστε μαζί.. Τη μετακόμιση τη κάναμε οι 2 μας με ελάχιστη βοήθεια το καινούργιο μας σπίτι το καθάρισα εγώ από την αρχή. Δεν του ζητάω τίποτα υλικό και δεν έχω απαιτήσει τπτ από αυτόν ολα είναι μισά μισά και υπάρχει ισοτητα.. Πούλησε το αυτοκίνητο του πριν 2 χρόνια για να πάρει κάτι καλύτερο και εδώ και 2 χρόνια έχουμε πιεστεί πάρα πολύ για αυτό το λόγο διότι δεν έχουμε μεταφορικό και ενώ έχει χρήματα στην άκρη για αυτό το λόγο.. Ακόμα δεν έχει κάνει τη κίνηση και πότε δεν τον πίεσα είμαι δίπλα του και έκανα υπομονή και όχι μόνο για αυτό αλλά και για πολλά άλλα θέματα... Ειναι πολύ παράξενος σαν άνθρωπος γενικά και έκανα πολύ υπομονή μαζί του..

Για ποιο λόγο κάνεις υπομονή; Τι σου δίνει σε αυτή τη σχέση;Τι ζητάς αυτή τη στιγμή από μία σχέση και πως ανταποκρίνεται αυτός ο συγκεκριμένος σε αυτό που ζητάς;

vasoula_ed o σεβασμός είναι το νο1 σε οποιαδήποτε σχέση. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει τίποτα. Και στο περίπτερο να πας να πάρεις εφημερίδα ο περιπτερας ωφείλει να σου μιλήσει ευγενικά κι εσυ το ίδιο. Αλλιως δεν ξαναπας. Όλα τα άλλα έρχονται μετά.

Στην περίπτωσή σου ο φίλος δεν εχει σεβασμό για σένα και σίγουρα όυτε στον εαυτό του για να φερεται έτσι. Χρειάζεται βοήθεια αλλα σε καμία περίπτωση σεν μπορεις να του την δώσεις εσυ.

Σε μειώνει και φροντιζει αυτό να μπει στο πετσί σου ωστε να φοβάσαι να τον παρατήσεις. Γνωστή τακτική.

Ειναι πολυ σκληρο να το δεχτείς και να το αποφασίσεις αλλα πραγματικά πρέπει να φύγεις. Μην παρασύρεσαι με ότι άλλο καλό μπορει να συμβαίνει στην σχέση σας. Δεν αξιζει.

Σιγά σιγα θα βρεις τον τρόπο.

Aπο τα 4 χρόνια σχέσης ποτε έγινε η συγκατοίκηση?

Έχω πάρει πλέον την απόφαση μου, απλά στη συγκεκριμένη στιγμή λόγο διαφόρων πρακτικών θεμάτων δεν μπορώ να φύγω από το σπίτι δεν είναι απλό. Πέρασε κάτι με την υγεία του τις τελευταίες μέρες και φυσικά τον στήριξα.. Αλλά πέρα από αυτό δεν υπάρχει κακία επικοινωνία.. Χθες μου χτύπησε και άλλα πράγματα τα οποία με πληγωσαν έχουν να κάνουν με τα πραγματα του σπιτιού επειδή ανήκουν σε αυτόν. Απλά το πιο δύσκολο αυτή τη στιγμή είναι πως ζω στο σπίτι μαζί του και δεν μιλάμε καν. 2 φαντάσματα.. Κάνω υπομονή μέχρι να κανονίσω τα πράγματα όπως πρέπει και να φύγω αλλά αυτή η κατάσταση με σκοτώνει δεν μπορώ να φάω ούτε να κοιμηθώ.

Έχουμε εδώ και 1 χρόνο που έχουμε συγκατοικησει σε δικό μας σπίτι αλλά και πριν μέναμε αρκετά συχνά στο δικό του. Και πέρασαμε πολλά για να το πιάσουμε αυτό το σπίτι..πίστευα πως όλα αυτά θα μας εδεναν πιο πολύ δεν φανταζόμουν ότι θα καταληγαμε 2 ξένοι μέσα στο ίδιο σπίτι.. Ειναι τρομακτικό..