Εμπιστοσυνη και ανασφαλεια

Καλησπέρα, θα ήθελα να μου πειτε τη αποψη σας σχετικά με το παρακάτω θεμα.
Πως σας φαίνεται σ ενα ζευγάρι να εχει ο ένας τους κωδικούς του αλλου ας πουμε στο φεισμπουκ το θεωρείτε φυσιολογικο?

Με το σύντροφό μου συγκατοικουμε, και τα παμε τελεια θα έλεγα αυτόν το καιρό. Αυτο που με απασχολεί ειναι πως εδω και χρόνια δε μπορώ να ξεκολλησω απ αυτό το πράγμα.

Ενα κομμάτι μου δε το θεωρεί κακο αφου πργαματικα δεν εχει τιποτα να κρυψει ο ενας απ τον αλλο κ ποτε δεν εχω δει κατι ούτε εγω ουτε εκεινος που να κλονισει την εμπιστοσύνη μου η τη δικη του. Απο την αλλη πλευρά οι απόψεις που ακουω για αυτο απο φίλους ειναι οτι ειναι τραγικο να ελεγχει ετσι ο ένας τον αλλο και πως σε μια σχεση πρεπει μα υπαρχει και ο προσωπικος χωρος του καθε ενος να πει οτι θελει με τους φίλους τους γονεις κτλπ χωρις μα το βλεπει ο αλλος. Πραγμα στο οποιο συμφωνω.

Δε καταλαβαίνω ομως γιατι εχω τοσο ανάγκη να μπαινω που και που και να κοιταω και γιατι αυτο με Κανει να αισθανομαι μια ασφαλεια να το πω. Θα ηθελα να μη νιώθω έτσι ειδικά απο το στιγμή που δε μου δινει κανενα τετοιο δικαίωμα.. Ομως ετσι νιώθω ωρες ωρες οταν τον βλεπω να μιλαει ωρα στο κινητο με πιανει αγχος για το τι συμβαίνει κ δε θελω μα τον ρωτησω γιατι η μια ολευρα μου λεει οτι σε χρειάζεται και αν ηταν κατι που με αφορα θα το έλεγε σίγουρα απο μονος του οπως και κανει η αλλη πλευρα μου ομως ανησυζει υπερβολικα καθ θελει να ξερει ακριβως τι γίνεται.

Τέλος να σας πω και τη δικη του αποψη για το θεμα. Δεν τον ενδιαφερει καθολου πογ εχω τους κωδικους του δε τον νοιαζει να μπαινω κ να βλεπω το οτιδηποτε και πραγματικά αυτο φαίνεται δεν τον απασχολει ουτε νιωθει κανενα αγχος αν ψαξω ουτε τιποτα. Γεγονος που με κανει μα νιωθω μεγαλυτερη ασφάλεια αλλα... Θεωρει οτι δεν είναι υγιες κατι τέτοιο και πιυ δες χρειάζεται να συμβαίνει παρολα αυτα το έχει αφησει πανω μου λεγοντας μου αυτα και να αποφασισω εγω τι θέλω κ οταν νιώσω έτοιμη να βγω απ αυτο το τρυπακι να το κανω... Πραγμα που δε θα κανω ποτε λόγο της αναδφαλειας μου

Ποια ειναι η γνωμη σας?

Στο τέλος του κειμένου λες πως λόγω της ανασφάλειας σου δεν θα σταματούσες ποτέ αυτή την συνήθεια.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ζητάς απόψεις για το θέμα αν πραγματικά δεν έχεις την διάθεση να το αλλάξεις.

Οπως σου είπαν οι φίλοι σου υπάρχει κ η ιδιωτικότητα και όσο οικεία να νιώθει κάποιος με τον σύντροφό του υπάρχουν και πτυχές της ζωής του που ίσως θα ήθελε να τις κρατήσει για τον ίδιο ή να μη είναι η κατάλληλη στιγμή για να τις εκμυστηρευτεί σε τρίτους.
Κατα την γνώμη μου είναι άλλο η εμπιστοσύνη και άλλο να λες τα πάντα για την ζωή σου και τις πιο ενδόμυχες σκέψεις σου. Η προσωπικότητα του άλλου που πάει τότε, περίπατο;;
Σε ένα ζευγάρι πρέπει να τηρούνται κάποια όρια γιατί το κάθε άτομο τα έχει ανάγκη για να νιώθει ήρεμο. Το να γινόμαστε δικτάτορες και να ελέγχουμε συνεχώς τον άλλον για το τι λέει, με ποιον συναντιέται και τι κάνει δεν το θεωρώ υγιές. Όσο έντιμος κ να είναι κάποιος δεν είναι τέλειος. Θα πει και πράγματα που ίσως σε πειράξουν, θα μιλήσει και με άτομα του αντίθετου φύλου και θα χρειάζεται κ χρόνο μόνος του.
Τώρα αν το αγόρι σου δεν έχει πρόβλημα σ'αυτό και δεν τον πνίγει, τότε τι να πω ο καθένας με τις προτιμήσεις του.

Πάντως να ξέρεις οτι ασφάλεια απόλυτη στον κόσμο δεν υπάρχει. Η παραχώρηση ελευθερίας για την ασφάλεια το μόνο που θα δημιουργήσει είναι να χαθούν και τα δύο.
Γνώμη μου είναι οτι θα πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου γιατί με αυτές τακτικές δεν ξέρω αν μπορούν να επιτευχθούν μακροχρόνιες σχέσεις. Ειδικά αν η ζήλια είναι η δίδυμη αδερφή της ανασφάλειας σου.

Αρχικά καλά κάνεις και ανησυχείς, παντα πρεπει να χεις τον νου σου, ειναι εύλογη δηλαδη η ανησυχια σου και θεμιτή γιατι δείχνει οτι δεν επαναπαύεσαι στη σχέση αυτη. Η γνώμη μου για τους κωδικούς ειναι οτι πρεπει ο ενας να εχει του αλλου ελεύθερα, με εξαίρεση την περίπτωση που καποιος φίλος, συγγενής κλπ θελει να σου πει κατι πολυ προσωπικό στα σοσιαλ. Κατα τ' αλλα οι υπόλοιπες συζητήσεις είναι τετριμμένες, επομένως και να φανερωθουν δεν λέει κατι. Δεν ειμαι υπερ δηλαδη στην άποψη οτι είμαστε καλά με εναν ανθρωπο και εχω απόλυτη εμπιστοσύνη οποτε δεν κοιτάω τίποτα, δεν τσεκάρω τίποτα κλπ, γιατι πολλά γίνονται στη ζωή αυτη.

Ενα σημείο που πρεπει να προσέξεις ειναι οτι αν καποιος σου δίνει ελεύθερη πρόσβαση στα σοσιαλ, στο κινητό κλπ μπορεί προηγουμένως να εχει φροντίσει να μην υπάρχει κατι επιλήψιμο, οποτε δείχνει οτι δεν τον νοιάζει. Για μενα η σχέση συνεπάγεται και οικειοθελή εκχώρηση μέρους της ελευθερίας μας, επομένως οποιος θέλει την απόλυτη ελευθερία καλύτερα να μείνει μόνος του.

Σ ευχαριστώ πολυ για την απάντηση, το έθεσα λάθος μάλλον. Εχω διάθεση να το αλλάξω απλα ειναι κατι το οποίο με δυσκολεύει πολυ και προσπαθω να βρω μεσα μου το λογο που συμβαίνει αυτο. Συμφωνω σε ολα αυτα που λες. Εκτος απ το κομμάτι του να λες τα παντα για τη ζωη σου καινντις ενδομυχες σκεψεις σου. Αυτο ειναι κατι που εγω το κανω ετσι μλυ βγαινει. Ισως ακούγεται χαζό αλλα διχαζομαι στο αν πρέπει να πιεσω τον εαυτο μου να κανει κατι που το μυαλό μου θεωρει σωστο αλλα στη πραξη με αγχώνει και στην ουσια ειναι μια κατασταση που με βολευει γιατι ετσι ειμαι ηρεμη. Σίγουρα δικο μου το προβλημα δε ξερω αν ειαι ανασφαλεια η κατι αλλο.. Πως ομως να το δουλεψω?

Κερασι σ ευχαριστω για την απαντηση καπως έτσι σκεφτομαι απο τη μια.. Απο την αλλη παντα υπαρχουν κ οι αντίθετες σκεψεις. Εχω ενοχες που το κανω σκεφτομαι οτι ο αλλος μπορει να πνίγεται οτι δε οδηγει καπου αυτο οτι δεν είναι υγιές κλπ.. Γενικα αμφιταλαντευομαι δε ξερω αν υπάρχει σωστο και λαθος στο θεμα αυτο αλλα ειναι κατι που με προβληματιζει καθημερινα και θελω να γινεται κ νιώθω οτι χαλαει τη σχέση μας.

Σε καταλαβαίνω, μπορεί να σου φαίνεται σκληρή η άποψή μου, εγω παντως αυτο ακολουθώ. Δεν πιστεύω και στο κονσεπτ της εμπιστοσύνης με την έννοια που το ακούμε συνέχεια.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Αρχικά καλά κάνεις και ανησυχείς, παντα πρεπει να χεις τον νου σου, ειναι εύλογη δηλαδη η ανησυχια σου και θεμιτή γιατι δείχνει οτι δεν επαναπαύεσαι στη σχέση αυτη. Η γνώμη μου για τους κωδικούς ειναι οτι πρεπει ο ενας να εχει του αλλου ελεύθερα, με εξαίρεση την περίπτωση που καποιος φίλος, συγγενής κλπ θελει να σου πει κατι πολυ προσωπικό στα σοσιαλ. Κατα τ' αλλα οι υπόλοιπες συζητήσεις είναι τετριμμένες, επομένως και να φανερωθουν δεν λέει κατι. Δεν ειμαι υπερ δηλαδη στην άποψη οτι είμαστε καλά με εναν ανθρωπο και εχω απόλυτη εμπιστοσύνη οποτε δεν κοιτάω τίποτα, δεν τσεκάρω τίποτα κλπ, γιατι πολλά γίνονται στη ζωή αυτη.

Ενα σημείο που πρεπει να προσέξεις ειναι οτι αν καποιος σου δίνει ελεύθερη πρόσβαση στα σοσιαλ, στο κινητό κλπ μπορεί προηγουμένως να εχει φροντίσει να μην υπάρχει κατι επιλήψιμο, οποτε δείχνει οτι δεν τον νοιάζει. Για μενα η σχέση συνεπάγεται και οικειοθελή εκχώρηση μέρους της ελευθερίας μας, επομένως οποιος θέλει την απόλυτη ελευθερία καλύτερα να μείνει μόνος του.

---

Δεν το καταλαβαίνω το κομμάτι ''σου έχω εμπιστοσύνη, αλλά θέλω και τους κωδικούς σου'', ξέρω οτι δεν ειπώθηκε έτσι.
Θα εξηγηθώ. Η εμπιστοσύνη αναιρείται και δεν υφίσταται στην ουσία ποτέ όταν παραχωρεί ο άλλος μέρος της ιδιωτικότητας του. Απλά δεν είναι λογικό. Το να ζητά κάποιος κωδικούς και να ψάχνεται συνέχεια σημαίνει οτι συνεχώς είναι σε φάση ''δεν σε εμπιστεύομαι''
Θεωρώ οτι η ελευθερία είναι σημαντική και το να πούμε οτι εκχωρούμε ελευθερία με αυτόν τον τρόπο για λόγους ασφάλειας είναι λάθος. Το άτομο που κάνει σχέση για να νιώσει ασφάλεια ίσως θα έπρεπε να αναθεωρήσει.

Για μένα ''παραχώρηση ελευθερίας'' στο ζευγάρι είναι να αφιερώνει ο ένας στον αλλον χρόνο, να συνδιαλέγεται, να πορεύεται, να εκφράζεται, να μη φοβάται και να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες. Όχι να γίνεται ένας Μεγάλος αδερφός στο ήδη υπάρχον φακέλωμα που βιώνουμε.

Συμφωνω με τον serios. Παιδιά υπάρχουν όρια στις σχέσεις. Δεν μπορω να διανοηθώ οτι θα έδινα ποτε τους κωδικούς μου σε οτιδήποτε στον σύντροφό μου και εννοείται ότι δεν θα του ζητούσα τους δικούς του. Ειναι θέμα σεβασμού. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται με τον καιρό. Αν κάποιος θελει να απατήσει, θα το κάνει είτε έχει δώσει πρόσβαση στο facebook είτε όχι. Επίσης το γεγονός ότι μία πληροφορία δεν ειναι "ύποπτη" δεν σημαίνει ότι μπορει ο καθένας να έχει προσβαση σε αυτήν. Αν μιλάω με την φίλη μου στο fb για ρούχα ειναι μια αθώα συζήτητηση αυτό όμως δεν σημαινει οτι θα την δώσω να την διαβάσει ο συντροφός μου. Αυτό παραβιάζει την σχέση μου με την φίλη μου και την εμπιστοσύνη που δείχνει και αυτή σε μένα ακομα και αν συζητάμε για κάτι τετριμμένο. Αν θέλω εγω να μοιραστω κάτι για αυτην την συζήτηση θα το κάνω απο μόνη μου.

Τα όρια ειναι για να κερδιζεται η εμπιστοσύνη και να διατηρείται η ατομική μας ελευθερία. Όταν αυτα παραβιάζονται ή δεν γίνονται σεβαστά δεν έχουμε σχέση πραγματική.

Bananitsa, κάθε σχέση έχει το ρίσκο της και απαιτεί μια προσπάθεια. Τίποτα δεν ειναι δεδομένο. Δεν μπορεις να ελεγξεις έναν άλλον άνθρωπο όσους κωδικούς και να έχεις. Μπορεις όμως να ελέγξεις πόσο αφήνεις την ανασφάλεια σου να πιάνει όλον το χώρο. Αυτό μπορεις να το διαχειριστείς. Δώσε την ενέργειά σου σε αυτό το κομμάτι που τελικα θα σε βοηθήσει και σε άλλους τομείς της ζωής σου.