υπερβολικο αγχος

Γεια σας!! Για να μην πολυλογω θα μπω κατευθειαν στο θεμα. Τους τελευταιους 3 μηνες αντιμετωπιζω καποιο προβλημα με το αγχος.Ειχα βγει με μια φιλη μου, αραξαμε και καναμε το τσιγαρακι μας. Λοιπον εκεινη την στιγμη αισθανομουν καλα αλλα μετα απο λιγη ωρα αρχισα να αγχωνομαι. Την επομενη μερα ξυπνησα αγχωμενη και απο τοτε ξυπνουσα καθημερινα με υπερβολικο αγχος χωρις λογο. Ωσπου ολο αυτο το αγχος κορυφωθηκε μετα απο ενα τηλεφωνημα που δεχτηκα (υπο αλλες συνθηκες δεν θα εδινα ιδιαιτερη σημασια). Τις επομενες ημερες αισθανομαι χαλια, στεναχωρημενη και μεστην μιζερια. Ενα βράδυ λοιπόν που δεν μπορουσα να κοιμηθω ενιωσα μια δυσφορια, εναν κομπο στο στομαχι, αγχος και φοβο, ενιωθα οτι τρελαινομαι και ερχεται μια παράλογη σκεψη στο μυαλο μου οτι μπορει να χασω το ελεγχο και να βλαψω καποιον. Ερχόντουσαν εικονες στο μυαλο μου εγω να κανω κακο στους γονεις μου η σε φιλους. Δεν ηθελα να ακουμπαω αιχμηρα αντικειμενα, ουτε καν να τα βλεπω.Αρχισα να σκεφτομαι μα ειναι δυνατον να σκεφτομαι τοσο αρρωστημενα, τοσο απαισιος ανθρωπος ειμαι; Προσπαθούσα να διώξω αυτές τις σκέψεις αλλά αυτές επέμεναν, δεν μπορούσα να ευχαριστηθώ τίποτα. Καθε μερα ξυπνουσα με αυτες τις σκεψεις και παρα πολυ αγχος. Έψαχνα απελπισμενα στο ιντερνετ να βρω τι μου συμβαινει. Προφανως δεν εχω παει σε ψυχολογο αλλα θελω. Πλεον ειμαι πολυ καλυτερα, κοιμαμαι κανονικα, το αγχος μου εχει μειωθει αρκετα, απλως στο βαθος του μυαλου υπαρχει ακομα αυτος ο φοβος και υπαρχουν στιγμες που τα σκεφτομαι με παιρνει απο κατω. Απλα νοιωθω οτι ολη αυτη η κατασταση με αποσυντονιζει απο τα πραγματικα προβληματα και δεν με αφηνει να ευχαριστηθω τιποτα. Πραγματικα δεν ξερω τι μου συμβαινει αλλα νοιωθω τοσο γελοια που αναλωνω τον χρονο μου σε τετοιες βλακειες αλλα απτην αλλη δεν μπορω να το ελεγξω...

Αρχικά πρεπει να δεις αν υπάρχει κατι στη ζωή σου που σε στρεσάρει, πχ είσαι ικανοποιημένη με ολα? εχεις πετύχει τους στόχους σου? μπορεί να ναι πολλες αιτίες, κατι απ το παρελθόν, τελειομανία, ανεκλπήρωτοι στόχοι, οικογενιεακά θέματα κλπ κλπ.

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας με κανατε να νοιωσω καπως καλυτερα!

Quote:

---

Originally Posted by celestial psyche

Αρχικα μην νιωθεις γελοία για κανενα λογο..στις μερες μας ειναι παρα πολλα τα περιστατικα αγχους και τα συμπτώματά τους τα βιωνουν ολοι οι άνθρωποι.! πρεπει να καταλαβεις οτι σε αυτο το κοσμο πολυ λιγα ατομα ειναι καλα και πολλοι ανθρωποι τα κριβουν τα ψυχπσωματικα τους δεν τα παραδεχοντε. κατα δεύτερον η δυσφορία και ο πανικος οτι θα παθεις κατι και οι κομποι και οι ταχυπαλμιες ειναι συμπτώματά αγχους και καθε αγχως προερχεται απο εναν φοβο που πυροδότησε τα ψυχοσωματικα.ειναι ελαφριά η περίπτωση σου δεν χρειάζεται να πας σε ψυχολογο! απλα κατσε βρες στο μυαλο σου τους λογους και τις πηγες των φόβων που εχεις μεσα σου! και πιστεψε μεσα στο μυαλο σου οτι εσυ ελεγχεις το μυαλο σου και ολα ξεκινάνε απο το μυαλο και μετα πανε στο σωμα! τα λεγομενα ψυχοσωματικα...επισης να σε ρωτήσω κατι. κανεις χρηση κανναβης? η κάποιο αλλο ναρκωντικο? ρωταω γιατι οι ψυχοτροπες ουσιες γίνοντε με λάθος χρηση στις μερες μας και προκαλούν φοβιες και άγχος και μερικες φορές μακροπρόθεσμα και κρισεις πανικου.εαν αναμιξει κανεις χορτο με έκσταση για παράδειγμα.. ακομα και το χορτο δεν ειναι καθολου αθώο,δεν ξερω εαν κανεις καποια ουσία απλα τα αναφερω. πάντως δεν νομιζω να χρειαζεσαι ψυχολογο μπορεις και μονη σου να το ξεπερασεις αρκει να το πιστεψεις οτι θα το ξεπερασεις,μεσα στο μυαλο σου

---

Η αληθεια ειναι οτι απο μικρο παιδι ημουν πολυ ντροπαλη και αγχωδης αλλα ποτε δεν ειχα φτασει σε τετοιο σημειο. Παντα ηθελα να ημουν σωστη σε οτι και αν εκανα και πολλες φορες προφανως δεν τα καταφερνα. Εχω μεγαλωσει σε ενα πολυ υπερπροστατευτικο περιβαλλον, δεν μπορουσα να ειμαι ο εαυτος μου. Παντα με ενδοιεφερε η αποδοχη των αλλων. Ενταξει δεν εχω και την καλυτερη σχεση με τους γονεις μου αλλα ποτε δεν προκειται να τους εκανα κατι κακο ουτε και σε κανεναν αλλον. Αρχισα λοιπον να καταλαβαινω οτι πισω απο αυτον παραλογο φοβο κρυβεται ενας πιο λογικος και το δουλευω και ηδη νοιωθω πολυ καλυτερα. Αλλα πισω στο μυαλο μου υπαρχει ακομα αυτος ο φοβος, τι και αν εξελιχθει σε κατι πιο σοβαρο; τι και αν μια μερα χασω τα λογικα μου; Απλως ο μεγαλυτερος μου φοβος ειναι μην χασω τον ελεγχο. Οσον αφορα τα ναρκωτικα παιζει να εχω κανει 5-6 φορες χορτο (και παλι με μετρο γιατι φοβαμαι μην κανω κατι τρελο). Οπως και να εχει σευχαριστω με εκανες να νοιωσω καπως καλυτερα νομιζα οτι αρχιζω οτι τρελαινομαι