ΣΥΝΕΧΕΙΑ 3

Γιατι δεν φευγω θα αναρωτειετε καθε λογικος ανθρωπος. πρωτον με καταστρεψε οικονομικα εκρεμμουν δικαστηρια τα οποια τα αντιμετωπιζω μονη μου.
Δευτερον και πολυ σημαντικο για μενα ειναι η μικρη μου του εχει μεγαλη αδυναμια οταν προσπαθησα μια φορα να το κανω αντιμετωπισα σοβαρο προβλημα κανω υπομονη να μεγαλωσει λιγο για να ειναι σε θεση να καταλαβει για να φανταστητε οταν μας βλεπει να καθομαστε μαζι καθετε και μας κοιταζει και χαμογελαει πως μπορω να του ανατρεψω τη ζωη για επιλογες μου που ευθυνομαι καθαρα εγω ασχετο αν τα λαθη μου προερχονται απο απειρια για τη ζωη δεν ηξερα να χειριστω ορισμενες καταστασεις οταν επρεπε.
οσο για την ζεστασια αν υπαρχει αυτο το φοβομαστε και οι δυο οχι για να μην υπαρχει το αντιθετο εχουμε προχωρησει πολυ βαθια μεσα μας και βγαλαμε πραγματα που ποναγανε για χρονια και δεν ειχαμε τολμησει να τα πουμε σε κανεναν το μονο που μας ελειπε ηταν το αγγιγμα. Συντονιζομασταν τελεια. Ξερετε με ποναει να μιλαω σε παρελθοντα χρονο, με ποναει παρα πολυ. Οταν συνηδητοποιησαμε τι συμβαινει στις αρχες προσπαθησαμε να απομακρινθουμε αντεξαμε μονο δυο μερες. γιατι σας ειπα το ειχαμε ξεκινησει για πλακα δεν περιμεναμε να καταληξει ετσι. Συνεχισαμε ακομα πιο δυνατα οταν μετα τα χριστουγεννα ειχαμε παλι μια απομακρινση για 15 περιπου μερες το αποτελεσμα πιο ηταν νευρα νευρα νευρα . Τωρα παλι τα ιδια ενω πηγεναν πολυ καλα τα πραγματα θεσαμε την σχεση σε νεες βασεις μονο και μονο να υπαρχει ο ενας στη ζωη του αλλου και οταν βρισκομασταν απλα να με χρειζοταν και τον χρειαζομουν . Την μερα που σταματησε να εποικινωνει μαζι μου μεχρι το μεσημερι ηταν πολυ καλη η σχεση μας μετα παρα τα μηνυματα που του εστειλα τιποτα. Δεν ειμαι απο τους ανθρωπους που πιεζω καταστασεις μπορει καποια στιγμη να το εκανα αθελα μου ομως. Υπαρχει καποια λογικη εξηγησει σε αυτο εαν δεν εχει πιεστει απο καπου