Originally Posted by
Antonis8
Σκέφτομαι την εκδίκηση για όλα τα άτομα που με έβλαψαν. Σκεφτομαι το ότι μου πήρε τα πράγματα ο γκόμενος της αδερφής μου και ακόμα δεν μου τα έδωσαν πίσω. Είχα μέσα ένα βιβλίο φιλοσοφίας που το θέλω πίσω. Δεν σεβάστηκε τα λεφτά που ξοδεψα και αποκάλεσε τα ρούχα που είχα μέσα στη τσάντα κουρέλια. Σκέφτομαι τη δικαστή που δικαίωσε τους γείτονες στα ασφαλιστικά μέτρα. Της αξίζει ο,τι χειρότερο γιατί δεν έκρινε δίκαια παρόλα τα στοιχεία. Σκέφτομαι τους γείτονες, αυτά τα σιχαματα που δηλητηρίασαν τα ζωάκια και μου έκαναν τη ζωή κόλαση για τρία χρόνια. Θέλω να τους δω να υποφέρουν. Σκέφτομαι τον πρόεδρο που ψευδομαρτυρησε υπέρ τους και μετά είχε το θράσος να μου κάνει μήνυση. Κυκλοφορει με ένα μπλουτουθ στο αυτί ο κλόουν, ο αρχιχωριατης, η ανηθικη μαιμου. Σκέφτομαι τη θεια μου που κατεκλεψε το κοινό ταμείο της επιχείρησης και είχε το θράσος να ζητάει και άλλα και να μας βρίζει παντού. Σκέφτομαι όλους τους ανθρώπους που με αδίκησαν και όσο δεν δείχνουν μεταμέλεια,όσο ξέρω ότι δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουν τα λάθη τους, όσο ξέρω ότι θεωρούν τους εαυτούς τους έξυπνους, πονηρούς και μάγκες,τόσο θέλω να τους δω να υποφέρουν, να τους κάνω εγώ να υποφέρουν. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα πάρω την εκδίκηση μου. Αν θα είναι εκδίκηση τύπου Αμελί ή Μπάτμαν,δεν το ξέρω ακόμα. Με τρώει όμως αυτό, κάποιες φορές δεν κοιμάμαι για αυτό το λόγο, γιατί σκέφτομαι πόσο τομάρια κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Τους μισώ και τους σιχαίνομαι. Είναι αποβρασματα. Έχω διάφορα σεναρια μυαλό μου για το πώς θα ξεπληρώσουν όσα έκαναν.