Αποφάσισα να κόψω το μόναδικο φάρμακο που παίρνω το μόνο που με πιάνει είναι λήθαργος και καταστολή δεν μπορώ όλη την ημέρα να είμαι απαθής και να μην κάνω τίποτα θέλω επιτελους αν γίνεται να ξυπνήσω και να μην κοιμάμαι και ορθιος και καθιστός νιώθω λες και είμαι καταδικασμένος να ζω μια ζωή ετσι φτάνει πια δεν αντεχω μπορεί να είναι τόσο μικρό και να φαίνεται άγιο φάρμακο αλλα πραγματικά δεν το περίμενα να είναι ο ίδιος ο διάολος εσείς μην το κάνετε αν νιώθετε καλά με τα δικά σας και σας φεύγουν τα συμπτώματα η κάθε αρρώστια είναι διαφορετική στον καθένα εμένα ας πούμε ότι δεν μπορώ να σκεφτώ με τίποτα πράττω συνέχεια λάθος αλλά δεν κάνω κακό σε κανέναν αλλά και ούτε στον εαυτό μου ούτε τα κότσια δεν εχω για κάτι τέτοιο μια φορά πήγα να φύγω από την ζωή και δεν με άφησαν παρόλο που έχω πολλά νεύρα από μέσα μου και κάτι βράζει είναι σαν να μου τρώει την ψυχή αλλα ειναι ανύπαρκτο δεν υπάρχει κάποιος λόγος και πήρα αυτή την απόφαση λοιπόν η οποία δεν ξέρω που θα οδηγήσει σε λίγες μέρες μάλλον στο κακό φαντάζομαι γιατί μια φορά τα είχα κόψει κι είχα υποτροπιάσει αλλά δεν αντέχω να είμαι βάρος στους άλλους για όλη την υπόλοιπη ζωή που αν συνεχισω να παίρνω φάρμακα αυτό θα γίνει η ανθρωπότητα πιστεύω και είμαι σιγουρος έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα χρησιμεψουν σε κάτι και θα βοηθησουνε εγώ δεν είναι ότι δεν θέλω απλά μπορεί να έχω κάποια λογής δύναμη αλλά μέσα είμαι ευαίσθητος και αδύναμος να ανταπεξέλθω σε όλα τα κομμάτια της ζωής τώρα αυτή η απόφαση είναι σίγουρα λάθος αλλά ελπίζω να καταλήξει σε καλό κι αν καταλήξει σε κακό ο Θεός μαζί μου εγώ απλά θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας με διακοπή φαρμακων και υποτροπες και καποια καλή συμβουλή από εσάς προς εμένα