Originally Posted by
vickie_victoria
Καλημέρα δεν κοιμήθηκα καλά χτες το βράδυ κοιμήθηκα άργα επειδή σκεφτόμουν διαφορά για τη σχέση μου για τη ζωή μου κτλ. Από χτες αποφάσισα να αφήσω στην άκρη τα γυαλιά που κρυβομουν πίσω από αυτά και να αντιμετωπίσω την ζωή όπως είναι. Το ποσό χάλια ένιωθα δεν περιγράφεται έκανα συνεχώς την κίνηση να τα βάλω τα έψαχνα επειδή ένιωθα ότι τα χρειάζομαι ένιωθα τέρμα εκτεθειμένη στο φόβο. Το μυαλό μου είναι λες και δέχεται νέες πληροφορίες μου φαίνονται όλα παράξενα είχα συνηθίσει να τα βλέπω αλλιώς. Το οργανικό κομμάτι της προσαρμογης πιστεύω θα πάρει λίγο καιρό. Με το ψυχικό τι κάνω του φόβου και που νιώθω περίεργα, σαν να μην αναγνωρίζω τον ευατο μου σαν να τον έχω χάσει αναρωτιεμαι πως έγινα έτσι να μην ξερω τι μου γίνεται σαν έρμαιο στα χέρια των άλλων νιώθω δεν μπορώ να αποφασίσω τι πορεία θέλω να έχω στη ζωή μου. Να χωρίσω να μείνω μόνη να παντρευτώ τι θα ήταν καλύτερο για μένα. Δεν ξέρω νιώθω τόσο αποπροσανατολισμενη το μόνο που θέλω είναι να βρω τη Βίκυ μέσα μου που έχει μεταμορφωθεί σε κάτι άσχημο δεν είμαι εγώ για αυτό και οι συγκρούσεις μέσα μου και οι κρίσεις πανικού και οι αρρωστοφοβιες. Η ψυχολόγος δεν κάθεται να ατα αναλύσουμε όλα αυτά. Νομίζω ότι χρειάζομαι ψυχανάλυση να μου πει κάποιος τι βλέπει βαθύτερα στο χαρακτήρα μου να δει που χάθηκα τελικά και τι φταίει. Πιστεύετε ότι η ψυχανάλυση βοήθαει περισσότερο;
