Originally Posted by
Sonia
Θα το φιλοσοφήσω λίγο τώρα, κράξτε ελεύθερα lol
Σκέφτομαι ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν μία ιδιαίτερη εσωτερική πυξίδα μέσα τους που τους δείχνει από νωρίς που θέλουν να κατευθυνθούν, έχουν ισχυρή αίσθηση του ανήκειν κάπου, έχουν συγκεκριμένη κοσμοθεωρία και συγκρότηση, βάζουν στόχους και τους πραγματοποιούν και γενικότερα κινούνται στην ζωή με σιγουριά. Υπάρχουν πάλι κάποιοι που δεν έχουν συγκεκριμένο πλαίσιο αναφοράς, κινούνται χωρίς συγκεκριμένο μπούσουλα, άγονται και φέρονται από τις περιστάσεις ή από τυχαίες παρορμήσεις, δεν παίρνουν αποφάσεις συνειδητοποιημένα και σπάνια έχουν συναίσθηση του περίγυρού τους ή του αντίκτυπου των πράξεων τους. Άλλες φορές είναι πιο ευτυχισμένοι στην αφασία τους, άλλες όχι.
Οι περισσότεροι άνθρωποι φυσικά τοποθετούνται κάπου στο ενδιάμεσο. Επειδή συχνά για αλλού ξεκινάμε και αλλού η ζωή μας πάει και κάποιο γεγονός απρόβλεπτο, κάποια ασθένεια, κάποια οικονομική κρίση, ο θάνατος κάποιου δικούς μας κτλ μπορεί να μας ανατρέψει τα σχέδια, δεν ήρθε η καταστροφή του κόσμου να σκέφτεσαι ότι άλλα ήθελα κι άλλα έκανα. Το θέμα είναι όμως αν δεν σε γεμίζει η κατάστασή σου και δεν νοιώθεις καλά, να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να το αλλάξεις αυτό. Να θέτεις στόχους έστω και μικρούς.
Θεωρώ ότι ένας ψυχολόγος θα μπορέσει να σε βοηθήσει να καταλάβεις καλύτερα εσένα. Τι θες από τη ζωή σου για να νοιώσεις καλύτερα; Τι στόχους έστω και μικρούς έχεις; Πως θα τους πετύχεις; Ο ψυχίατρος, τουλάχιστον ο συγκεκριμένος δεν σε βοηθάει σε αυτό. Ούτε ο ψυχολόγος έχει άμεση και μαγική λύση, αλλά θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις καλύτερα εσένα. Αυτό πιστεύω.
