Printable View
Έχω εδώ και μια εβδομάδα (καθως επέστρεψε το άγχος αλλά και οι εμμονές μου) και φοβάμαι να κοιμηθώ.Πρωτον βλέπω συνέχεια εφιάλτες και δεύτερον ξυπνάω με ταχυκαρδια.Σας έχει συμβεί;Να το αναφέρω στον ψυχολόγο/ψυχίατρο μου,παίζει ρόλο;Η αλήθεια είναι ότι πριν κοιμηθώ χαζεύω στο ίντερνετ ότι βλακεία υπάρχει σχετικά με ειδήσεις,όχι επίτηδες,έτσι για να περάσει η ώρα,μήπως παίζει ρόλο και αυτο;
Παίρνεις αντικαταθλιπτικά;Quote:
Originally Posted by Gia66
Μου είχαν γράψει cipralex ,το πήρα για λίγο αλλά δεν με έστρωσε καθόλου ,δεν άντεξα να το πάρω μηνα.Και αυτό έγινε πριν 3 μήνες,έγινα καλύτερα μόνη μου χωρίς αυτό ,απλά με ενόχλησε ότι η ψυχολόγος και ο ψυχίατρος μου δεν έβγαλαν κάποια συγκεκριμένη διάγνωση για το θέμα μου,εγώ πιστεύω σύμφωνα με αυτά που ζω και αυτά που έχω διαβάσει ότι έχω ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή,τώρα έπεσε και η καραντινα και δεν πήγαινα καθόλου,περιμένω να μου πουν το οκ...Quote:
Originally Posted by mindcrime
Στα όνειρα μας βλέπουμε συνήθως πράγματα που ζήσαμε μέσα στην μέρα, σκέψεις μας, κάτι που μπορεί να ακούσαμε, να διαβάσαμε κτλ. Ίσως να σε επηρεάζουν αυτά που διαβάζεις πριν κοιμηθείς. Δοκίμασε να ακουσεις μουσική, να διαβάσεις ένα βιβλίο, να δεις τηλεόραση κάτι άλλο που να σε χαλαρώνει πριν κοιμηθείς.Quote:
Originally Posted by Gia66
Σε ρώτησα επειδή με κάποια αντικαταθλιπτικά βλέπεις κάτι παράξενα όνειρα ή εφιάλτες, αλλά αφού δεν παίρνεις τώρα απλώς βλέπεις εφιάλτες για κάποιο λόγο. Ο ύπνος είναι πολύ βασικό στοιχείο στη ευζωία του ανθρώπου και πρέπει να το κοιτάξεις πιστεύω.Quote:
Originally Posted by Gia66
Παίρνω κάτι χαπακια βαλεριάνα,ευτυχώς κοιμάμαι.Ολα πυροδοτήθηκαν από την μέρα που άκουσα την είδηση για την 29χρονη στην Κέρκυρα που πέθανε ενώ συνόδευε το παιδι της στο νοσοκομείο.Απλα έμεινε στον τόπο και οι δικοί της είπαν δεν είχε τίποτα ,οι γιατροί πάλι λένε ότι οφείλεται σε παθολογικά αίτια.Ε από την μέρα που το άκουσα ζω πάλι σε μια παράνοια.Quote:
Originally Posted by george1520
Τι σκέφτεσαι δηλαδή?Quote:
Originally Posted by Gia66
Σκέφτομαι όλο μακάβρια.Μην το πάθω και εγώ ,μήπως έχω κάτι και όλα τα σχετικά...Ξεκίνησα να ασχολούμαι με όλες τις ασθενειες πάλι.Μηπως έχω το ένα μήπως το άλλο και άντε πάλι πόσες εξετάσεις που θέλω να κάνω..Ε άμα είναι κάθε φορά που είμαι καλα να ακούω κάτι τέτοια και να γυρίζω ξανά στην αρχή τι να πω,ίσως πρέπει να κλειστω σε ενα ψυχιατρείο.Ουτε να γυμναστική δεν μπορώ να κάνω πια.Με το που χτυπάει δυνατά η καρδιά μου με πιάνει πανικός.Και δεν φτάνει αυτό,έχουν αρχισει ξανά τα ψυχοσωματικά μου,ένα πολύ ενοχλητικό είναι ότι καιει το δέρμα μου.Δεν έχω πυρετό,ούτε ζεσταίνομαι,απλά καίει επιφανειακά το δέρμα μου.Στο θώρακα κυρίως και στους ώμους.Τι να πω,έχω εξεταστεί 2 φορές για καρδιά,τίποτα δεν μου βρηκανε.Τι να πω έχω βαρεθεί.Μια έντονη δυσφορία λες και με πατάνε στο λαιμό,κρατάει για δευτερόλεπτα όμως...υπάρχουν μέρες που δεν με πιάνει καθόλου,άλλες συνεχεια...θα πάω να τσεκαρω καρωτίδες...μπορεί να έχω καμία στένωση.Στις αίματος δεν μου βρήκανε πάλι τίποτα ,όλα καθαρά Τι να πω δεν ξέρω κουράστηκα με όλα αυτά.Quote:
Originally Posted by george1520
Μπορώ να καταλάβω πόσο δύσκολο είναι γιατί το έχω περάσει και χρειάστηκε χρόνος για να βγω από όλο αυτό.. Αλλά να σε ρωτήσω κάτι (ειναι μια ερώτηση που είχα κάνει και στο εαυτό μου τότε).. Αξίζει να μην ζεις για να προλάβεις τον θάνατο; Στην ουσία αυτον φοβάσαι. Πριν αρχίσουν οι φοβίες δεν ζούσες σε μια κατάσταση ηρεμίας; Είχες άγχος ότι θα πεθάνεις; Και οι πιθανότητες τότε, να πεθάνεις ξαφνικά ήταν ίδιες με τώρα.
Καλό είναι όταν έχουμε ένα σωματικό πόνο - πρόβλημα να πηγαίνουμε στον γιατρό, να κάνουμε ότι μπορούμε για να γίνουμε καλά. Αυτό είναι δεδομένο! Όταν όμως το μυαλό μας φτιάχνει συνέχεια προβλήματα - ιστορίες, εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Να κοιμόμαστε στην αυλή ενός νοσοκομειου για να προλάβουμε ή να πάρουμε ξανά τον έλεγχο στα χέρια μας;