Νιώθω ότι Πνίγομαι θέλω βοήθεια

Η καραντίνα επιδείνωσε κάποιες σκέψεις που είχα σχετικά με το αν είναι σωστά αυτά που κάνω στη ζωή μου και αν είμαι ευτυχισμένη. Έχω κρίσεις πανικού εδώ και ενάμισι μήνα. Άγχος χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο, αλλά μάλλον για πολλούς λόγους μαζί. Νιώθω μπερδεμένη. Νιώθω ένα βάρος στο στήθος μόνιμα. Και όταν με πιάνει η κρίση άγχους είναι λες και δεν θα ξαναβγω ποτέ από εκεί και θα είμαι δυστυχισμένη για πάντα! Νιώθω ότι λυπάμαι όλους όσους ξέρω που με αγαπάνε και γω είναι σα να μην ξέρω πως είναι αυτό το συναίσθημα. Ήμουνα πολύ χαρούμενος άνθρωπος και τώρα είμαι ένα βήμα πριν την κατάθλιψη. Χρειάζομαι βοήθεια γιατί Πνίγομαι!!! Τις μεγαλύτερες τύψεις τις νιώθω για τον άντρα μου που κάνει τα πάντα να μου φτιάξει τη διάθεση και εγώ δεν νιώθω τίποτα, όταν με πιάνει αυτό. Έχω σταματήσει να ονειρεύομαι. Νιώθω ότι η ζωή μου έχει φτάσει σε τέλμα.

Είναι σωστά αυτά που κάνεις στην ζωή σου; Αν δεν ήσουν εσύ και ήταν μία φίλη σου και σου έλεγε ότι έχεις κάνει εσύ τι θα της απαντούσες πως είναι σωστά ή λάθος; Τι θεωρείς ευτυχία που προφανώς δεν την έχεις εφόσον αναρωτιέσαι για αυτή;