βοηθεια?

καλησπερα σε ολους,θα ηθελα τη γνωμη σας για ενα θεμα που με απασχολει.
ειμαι 32χρονων και εδω και 1 χρονο σχεδον εχω μια σχεση παρα πολυ καλη. προχωραμε πολυ θετικα και ολα δειχνουν καλα. ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ. ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.
επειδη ομως ειναι ολα τοσο καλα κι επειδη στο παρελθον δεν ειχα ξανασυναντησει κατι τετοιο,εξακολουθω να πιστευω πως "καποιο λακκο εχει η φαβα".
να πω οτι μενουμε μαζι,με φροντιζει,με νοιαζεται,δεν κρυβει τιποτα,δεν εχω αντιληφθει κατι περιεργο ή παραξενο ή οτιδηποτε.
μεσα στο μυαλο μου ομως,αιωρειται κατι..οτι κατι κρυβει..οτι κατι θα μαθω και ολα θα γκρεμιστουν.
μου ειπε καποια στιγμη,οτι υπαρχουν καποια πραγματα που αν τα μαθω ισως να μ'ενοχλησουν ισως να μην δωσω και καθολου σημασια. εγω ειπα οτι δεν με ενδιαφερει τι εχει κανει στο παρελθον,δεν θελω να ξερω τιποτα.
απλα δεν θελω να βρεθω προ εκπληξεων,αν ειναι κατι που θα επηρεασει αρνητικα τη σχεση μας θελω να το ξερω.
σαν να αισθανομαι οτι εχει μια κρυφη ζωη... κατι...δεν ξερω τι....

υπαρχει κατι λετε? ή ειναι στο μυαλο μου?
πως να το αντιμετωπισω γιατι με "τρωει" καθημερινα?

ευχαριστω

Κοίτα, το ότι στο παρελθόν πονέσαμε, δε σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε βέβαιοι πως θα πονέσουμε και πάλι. Δεν είναι λογικό να προσπαθείς να βρεις λόγους να σαμποτάρεις τη σχέση σου που όπως λες σε γεμίζει.

Άρα θα λεγα, πως είτε πραγματικά δε σε γεμίζει, και γι αυτό ψάχνεις να βρεις κάποια ατέλεια, κάποιο μυστικό, κάποιο παρελθόν-που όλοι πρέπει να έχουμε- είτε κουβαλάς τις ανασφάλειές σου και στη νέα σου σχέση. Οπότε αυτό που θα έκανα στη θέση σου θα ήταν να πιάσω τη σύντροφό μου και να της πω, κοίτα, στο παρελθόν πόνεσα γι αυτό κι αυτό και εκείνο οπότε συγχώρα με αν γίνομαι φορτικός, απλώς θέλω σε κάποιες πτυχές της σχέσης μας κάποιοες διευκρινήσεις για να μαι κι εγώ οκ αλλά να μην υποπτεύομαι κ σένα τζάμπα.

Βέβαια, εμείς οι άντρες την ατάκα του τύπου \"έχω παρελθόν αλλά δε σου λέω\" την πετάμε με σκοπό ένα χαζό εγωισμό και μια χαζή αντίληψη ότι ο μυστηριώδης είναι και πιο θελκτικός. Πιστεύω δλδ ότι κι αυτός σου είπε αυτό το πράγμα μονο και μόνο για να ασχοληθείς περισσότερο μαζί του και να μη τον βλέπεις δεδομένο...

καποια στιγμή ,στην αρχή της σχέσης, του ειπά οτι ειμαι μαγκωμενη γιατί φοβάμαι μη φαω τα μουτρα μου. εκεινος μου ειπε,ας μην το χαλαμε,ασε να το ζησουμε,χωρις προκαταληψεις και φορτια απο το παρελθον.

εγω ειμαι υπερ του παρελθοντος,ολοι πρεπει να εχουμε... μας χαρακτηριζει.

πρεπει να ομολογησω,οτι μεχρι σημερα ολα αυτα που σκεφτομαι και που γραφω εδω,δεν τα χω βαλει στη σχεση μεσα.. καταφερνω και τα κουβαλαω μονη μου (ωραιο ε?)
και ξαναλεω,δεν εχει κανει τιποτα που να με κανει να νιωσω ασχημα και οχι δεν θελω να το χαλασω ουτε να βρω κατι κακο. το παρελθον του δεν με ενδιαφερει! δεν θελω να το ξερω!

ωρες ωρες δεν το ελεγχω το μυαλο μου....

Τη στιγμή που απευθύνεσαι σε κάποιους άλλους για μια απάντηση που ουσιαστικά εσύ-κυρίως-και ο σύντροφός σου δημιουργείται, σίγουρα κάτι σε βασανίζει. Εγώ επιμένω να κάνεις μια κουβέντα χωρίς υστερίες και μαλώματα, ανθρώπινα, μαλακά και ήπια, γιατί όσο το κρατάς, ξαναχτίζεις οχυρά στον εαυτό σου, πράγμα πολύ άσχημο.

Πρεπει να το αντιμετωπισεις με το να το αντιμετωπισεις. Να τον ρωτησεις ξεκαθαρα τι ειναι αυτο απο το παρελθον του που μπορει να σε κανει να αλλαξεις γνωμη γι΄αυτον. Εισαι αρκετα ωριμη ηλικιακα για να μην κρυβεσαι πισω απο το δαχτυλο σου και να περιμενεις μονο αληθειες και ειλικρινεια. Που ξερεις, μπορει να μην ειναι κατι το τοσο φοβερο και τελικα να σε απαλλαξει απο δευτερες σκεψεις. Αν ομως δε μαθεις θα σε τρωει η αμφιβολια και αναλογισου μονο αν μπορεις να ζησεις με αυτη και να επενδυσεις περισσοτερο σε κατι για το οποιο δεν εισαι σιγουρη. Αυτα τα ολιγα. Ελπιζω να βοηθησα