Originally Posted by
Gala
Πριν περίπου έναν χρόνο, παρατήρησα στις πατούσες και στις παλάμες μου ενα μυρμήγιασμα, μερικές φορες και κάψιμο. Δεν είπα τίποτα σε κανέναν. Δεδομένου οτι συνέχισε (οχι έντονα αλλα αρκετα για να το καταλαβαίνω), μπήκα στην διαδικασιά να το ψάξω. Το ξέρω αυτο δεν ειναι η καλυτερη ιδέα. Ειδα διάφορες πιθανές αιτίες μία εκ των οποίων σκλύρυνση κατα πλάκας. Συνέχισα να μην λέω τίποτα σε κανένα.
Πέρασε ο καιρός και κάποια στιγμή τον Μάρτιο πήγα σε γιατρό Νευρολόγο ο οποίος μου είπε οτι με βάση τα συμπτώματά μου δεν βλέπει κάτι ανησυχητικό αλλα μου πρότεινε να κάνω μια μαγνητική για να είμαστε σίγουροι.
Η μαγντητική (εγκεφάλου και αυχένα) βγήκε καθαρή και κάπως ηρέμησα. Ο γιατρός μου είπε οτι δεν έχουμε κάτι να μας ανησυχει και μόνο αν εμφανιστεί κάτι άλλο το κοιτάζουμε περισσότερο. Ευτυχώς δεν εμφανίστηκε τίποτα άλλο αν και τα μυρμηγκιάσματα συνέχισαν.
Όλο αυτο το διάστημα δεν ειπα κουβέντα σε κανέναν για να μην τους ανησυχήσω χωρις λόγο. Με τον συντροφό μου όμως είχαμε πει ότι θέλουμε να κάνουμε παιδι.
Αφού είχα κάνει την μαγνητική λιγο καιρό αργότερα αρχισαμε να προσπαθούμε και έμεινα αμέσως έγκυος!
Το θέμα μου τώρα είναι οτι έχω ακομα τα συμπτώματα και παρόλο που η εξεταση ηταν καλή αισθανομαι πολύ άσχημα που δεν το είπα στον συντροφό μου. Είχα αποφασίσει ότι αν προέκυπτε κάποιο αποτέλεσμα που εδειχνε οτι πάσχω απο κάτι σοβαρο θα τον χώριζα. Ειμαι πολύ περηφανη και δεν θα ήθελα να ξεκινησει μια ζωή μαζι μου κι εγω να εχω ενα προβλημα υγειας.
Με απασχολέι όμως ακομα το θέμα γιατι δεν εχουμε βρει γιατι συμβάινει αυτό. Πλέον περιμένω και το παιδι του και αισθάνομαι πολύ άσχημα που του το έκρυψα όλο αυτο. Το εκανα για να μην τον αγχωσω άδικα αλλα αισθανομαι οτι πρέπει να το ξερει. Φοβάμαι την αντιδρασή του όμως. Δεν θέλω να νομίζει οτι του κρύβω πράγματα και κακό σκοπό. Ειμαι πολύ εσωστρεφης, πολλα δεν λέω και πάντα νομίζει οτι του κρύβω πράγματα. Ειναι χαρούμενος τώρα για το μωρο και δεν ξέρω πως να του το πω.
