Προβλημα με συμπολιτισα ομοιοπαθης
Γεια σας παιδια.
Στην πολη ειναι μια κοπελα η Αννουλα (40 φευγα) που ειναι οντως αρρωστη, δεν ξερω τι ακριβως εχει αλλα μαλλον σχιζοφρενεια ειναι και μαλλον δεν περνει τα φαρμακα της πιστευω.
Οσες φορες την εχω συναντησει παλιοτερα αλλα και τωρα και με χαιρετουσε την εδιωχνα με βρισιδια γιατι οποτε ηταν διπλα μου με παρεσερνε, ενιωθα σαν να υποτροπιαζω, με επιανε τρελα και με πιανει ακομα.
Οσες φορες την εχω βρισει αλλες τοσες απο μεσα μου εχω ζητησει συγνωμη.
Τελευταια νιωθωντας οτι δεν κανω σωστα προσπαθησα να της μιλησω ομορφα αλλα επειδη ειναι και μικρη πολη εγω αμα θελω πχ να κανω το καλο σε αυτην νιωθω οτι στιγματιζομαι με αυτην και εχω δωσει αγωνα για να γλυτωσω εστω και λιγο απο την ρετσινια.
Τσπ. Προχθες ημουν μικελ με ενα ξαδερφο μου και ηρθε αυτη και ηθελε να κατσει μαζι μας. Νιωθωντας εγω οτι θα κανω καλο της ειπα οκ. Εκατσε και την ρωτησα τι περνει τωρα και εγινε επιθετικη και εκοψα.
Μου ζητησε να την κερασω μια σοκολατα και την κερασα. Ενιωθα οτι οι υπευθηνοι του μαγαζιου μας κοιτανε στραβα. Ευτυχως αποχωρησαμε συντομα με τον ξαδερφο.
Σημερα την συναντησα στον δρομο μου μιλουσε και την αποθουσα με απαθεια.
Κατσαμε στο μικελ εγω και ο ξαδερφος παλι και μετα απο κανα 30 λεπτα, τσουπ να τη η αννουλα. Την διωχνω παλι με πιο πολυ απαθεια, φευγει ελεγε τα δικα της, εφυγε. Μετα απο 5 λεπτα να την παλι. Εκει αρχισα να φωναζω, 'Φυγε!! Εμεις ερχομαστε εδω να πιουμε ενα καφε να χαλαρωσουμε και εσυ μας ζαλιζεις.." και εφυγε.
Εχω ακουσει 2 ιστοριες για το πως τρελαθηκε. 1. ειναι οτι της εδωσαν LSD και τρελαθηκε και η 2. οτι πεθανε ο μπαμπας της μπροστα της απο εμφραγμα.
Δεν ξερω τι ισχυει απο τα 2. Παντος στα νιατα της ηταν πολυ ομορφη κοπελα απο φωτογραφιες που ειδα.
Τωρα αναρωτιεμε εγω. Κανω καλα πως την διωχνω ή μηπως τις συμπεριφερωμε οπως μου συμπεριφερθηκε η πολη χωρις να το καταλαβω?
Εγω παντως θα ηθελα να την βοηθησω. Θα της ελεγα, να βαλει καμια κρεμα για τις ρυτιδες στο προσωπο, να της μιλησω για το λεπονεξ να παρει κανενα λαπτοπ να κανει φβ να ξεχνιετε, σιγα σιγα να στρωσει... αλλα μαλλον θα ειναι πολυ δυσκολο γιατι βγαζει επιθετικοτητα οταν της μιλας για τα χαπια. Μεχρι και ο γιατρος του νοσοκομειου μας (Ο Ψ.) της φωναζει και την κραζει.
Λοιπον, τελικα? Να νιωθω χαλια η οχι? Γιατι απο τις 5 το απογευμα αυτο σκεφτομαι..
