Το ocd ελεγε οτι μπορει να εσπασα μια υποσχεση σε μη συγκεκριμένους Θεούς που δεν θυμάμαι. Ξερω οτι δεν εκανα ποτε υποσχεση, αλλα το ocd επεμενε. Αρχισα, να εχω ενοχλητικες σκεψεις οτι ισως, τιμωρηθω για μια υποσχεση που δεν εκανα ποτε. Ημουν τοσο κουρασμενος επειδη όλη την ημέρα, αντικαταστουσα κάθε ενοχλητική σκέψη με προσευχή. Το κάνω αυτο για πάνω απο 1 χρόνο. Κάθε μέρα, κάθε λεπτό σχεδον. Εφτασα σε σημειο, νσ ειμαι τρελος. Να μην μπορω να χαλαρωσω. Να ειμαι φυλακισμενος και ισως, αυτο μου προκαλεσε ψυχοσωματικα. Δηλαδη, αυτη η ψυχαναγκαστικη προσευχη για τις ενοχλητικες σκεψεις. Το ocd μου λεγε οτι θα τιμωρηθω για μια υποσχεση. δεν εκανα υποσχεση.
Αρχισα, να σκεφτομαι τιμωριες και να αγχωνομαι. Αρχισα, να προσευχομαι ψυχαναγκαστικα αλλα ημουν τοσο κουρασμενος που δεν μπορουσα να ελεγξω τις σκέψεις μου. Ηταν σαν να προσευχόμουν στο αυτόματο, μιας και λεω παντα τα ιδια πραματα. Ξαφνικα, αρχισα να αγχωνομαι για την πολυ κακια τιμωρια που μου λεγε το ocd. Τοτε, φευγαλεα, στο ακυρο, που και που, ελεγα στους Θεούς κάποιες προτάσεις τιμωριών ωστε να γλυτώσω την πολυ κακια τιμωρια. Σαν να εκανα επιλογη της τιμωρίας. Αυτο εκφραζοταν σαν γρηγορη προσευχη στο μυαλο μου. Νομιζω εκφραστηκε αρκετες φορες. Ισως 2-3. Καπως εντονα.
Δεν ειχα συνειδηση ακριβως τι γινοταν, καθως το μυαλο μου ειχε μπει στον αυτοματο λογω κουρασης οποτε δεν φιλτραρα καθε σκεψη που περναει. Καποια στιγμη, συνηλθα καο συνειδητοποιησα οτι ζητησα απο τους Θεούς να με τιμωρησουν με συγκεκριμενο τρόπο με σκοπο να γλυτωσω μια πολυ κακια τιμωρια, μονο και μονο επειδη το ocd με τρομαξε οτι θα με τιμωρούσαν ενω ηξερα οτι δεν εκανα υποσχεση ποτε. Φρικαρα αμεσωε και προσευχηθηκα ελεγχομενα, και ειπα οτι ολα αυτα ηταν σκεψεις ενοχλητικες, ακομη και αυτες που μοιαζαν με προσευχη και εκαναν προτασεις τιμωριων. Ηταν ενοχλητικες σκέψεις γιατι εγω δεν θα ζητουσα ποτε τιμωρια. Ανησυχω, γιατι αυτες οι "προσευχες" ειπωθηκαν στο μυαλο μου, για πανω απο 2 φορες, περιπου. Δεν μπορω να επιβεβαιωσω αν ηταν σιγουρα 100% ενοχλητικες σκεψεις ή αληθινες προσευχές
. Ανησυχω γιατι εμοιαζαν πολυ σαν προσευχες και καποιες στιγμες, ενω καπως ειχα καταλαβει τι ελεγαν, δεν εδωσα σημασια.μηπως ετσι, τις αποδεχτηκα; απο την αλλη, ξερω οτι ποτε δεν θα ζηταγα τιμωρια. Νιωθω μπερδεμενος και αγχωμενος. Κατηγορω τον εαυτο μου οτι δεν το χειριστηκα σωστα και οτι ενω απλα, επρεπε να πω στους Θεούς οτι δεν εκανα καμια υποσχεση και να ηρεμησω, αρχισα να παιζω το παιχνιδι του ocd. δηλαδη, επειδη μου ειπε το ocd οτι θα τιμωρηθω με πολυ κακο τροπο, αντι να το αγνοησω, λογω αγχους, αρχισα να εχω σκέψεις σε μορφη προσευχης που εκαναν προτασεις τιμωριων για να γλυτωσω την πολυ κακια τιμωρια.
