Originally Posted by
george1520
Αν θεωρείς πως ένα μικρό διάλειμμα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα τότε εντάξει.. Απλά σου εξηγώ ότι το σπίτι δεν είναι λύση αλλά βήματα πίσω. Δεν πήγες καν να ρωτήσεις για ψυχοθεραπεία, πόσα στοιχίζει, αν υπάρχουν δωρεάν ή οτιδήποτε. Όσο αφορά την απόσταση, εγώ προσωπικά θα πήγαινα και με τα πόδια απλά και μόνο για να βγω από το μαρτύριο. Γιατί ξέρω τι νιώθεις,ξερω πως είναι.. Το έζησα. Σηκωνομουν με το ζόρι, έκανα όλες τις κινήσεις μου μηχανικά, μου μιλούσαν και απλά απαντούσα, το μυαλό μου ποτέ δεν ήταν στον παρόν, απλά περίμενα να νυχτώσει για να κοιμηθώ, δεν ήθελα κανένα κοντά μου, δεν ένιωθα να με καταλαβαίνει κανένας, δεν έβρισκα νόημα για να ζήσω, έβλεπα τους άλλους και ζούσαν και ελεγα "ρε φίλε γιατί εγώ δεν μπορώ;", σκεφτόμουν πως γίνεται πριν 2μηνες να ήμουν έξω με φίλους, να πήγα ταξίδι, εκδρομή και τώρα τρέμω να πάω μέχρι το σουπερμάρκετ; Ή που θα έμενα στάσιμος ή που θα πεισμωνα. Διάλεξε!