Αλλαξα εγώ άλλαξε η σχέση μας.

Καλημέρα σας!
Ψαχνω να βρω μια πραγματική και εκ βαθεων απάντηση στην ερώτηση που βασανίζει το μυαλό μου και εχει επηρεάσει τη σχέση μου-γαμο μου αυτό το διαστημα. Δεν είναι τώρα. Ειναι θέμα χρόνων που ομως το προσπερνουσα γιατί ημουν ερωτευμένη με άλλα πράγματα στον αντρα μου κι έτσι ίσως απλως το εθαβα πιο βαθιά μεσα μου και το έκρυβα. Δεν ειμαι ιδιαίτερα κοινωνική στη ζωη μου. Τα πρωινά δουλεύω και τα απογεύματα κυνηγάω τρια παιδιά κι έναν σκυλο. Με τον αντρα μου οι συναντησεις μας ειναι περιορισμένες γιατί εκείνος βρίσκεται σε 2 δουλειές καθημερινα. Εκτός απο μερικές ανασες μεσα στην εβδομάδα λίγων ωρών. Αυτά συνήθως το καλοκαίρι.
Το πρόβλημά μου ειναι το εξης. Ενω είμαστε τόσο μακριά μεσα στην καθημερινότητα, περιμένω οταν συναντιομαστε αυτές τις λιγες φορές, να ειναι ουσιασυικες για τη σχεση μας. Να συζητάμε, να περναμε όμορφα τραγουδώντας ή ακουγοντας μουσικουλα και να φιλοσοφουμε. Δεν είναι ετσι. Τρώμε, λεμε 2-3 ασχετες κουβεντες και τίποτε αλλο. Αν προσπαθήσω να εμβαθύνω μια συζήτηση, απαντάει επιφανειακα κ αδιάφορα και παμε παρακατω. Δεν αντεχω.. Δεν μπορω αλλο.. Το σεξ πάλι ειναι θελω-μπαινω-τελος. Εχω κάνει καποιες κινήσεις, να πάμε να δούμε καμιά ταινία, να πιούμε ποτάκι αλλά πάλι δεν έχουμε να πούμε κάτι ιδιαίτερο.. Βαριεμαι..Εχει τοσα θέματα η επικαιρότητα, να αναλυσουμε, να ψαχτουμε, να..να...και εμεις ανακυκλωνομαστε στα ιδια και στα ιδια.. Θέλω να βαρεσω το κεφάλι μου στον τοίχο!
Θέλω να προχωρήσω παρακάτω..

Ειναι πολλα που παιζουν που δεν τα φανταζεσαι

Καλημέρα.
Με τον ίδιο το έχεις συζητήσει; Ότι νοιώθω να ρουτινιάζουμε, έχουμε και οι δύο πάρα πολλά στο κεφάλι μας, αλλά πρέπει να "ξαναβρεθούμε" σαν ζευγάρι; Δεν είναι κακό να του χτυπήσεις ένα καμπανάκι, απλά με ωραίο τρόπο, να τον προβληματίσει, όχι να σκεφτεί ότι δέχεται επίθεση.

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ειναι πολλα που παιζουν που δεν τα φανταζεσαι

---

να με απατάει ας πούμε;; Οκ.. Θα μπορούσε αλλά δεν εχει χρόνο ούτε για τον εαυτό του. Κομμωτηριο εγώ του κανονισα..!! Θα πηγαινε σε εναν (τον εχει χροοοοοονια) αλλά δεν ειχε χρόνο εκεινος εκεινη την ωρα... Και θα πήγαινε κάποτε!! Μεσα σε 5 λεπτά του ειχα κανονίσει κομμωτηριο και μέχρι το μεσημέρι είχε κουρευτει.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλημέρα.
Με τον ίδιο το έχεις συζητήσει; Ότι νοιώθω να ρουτινιάζουμε, έχουμε και οι δύο πάρα πολλά στο κεφάλι μας, αλλά πρέπει να "ξαναβρεθούμε" σαν ζευγάρι; Δεν είναι κακό να του χτυπήσεις ένα καμπανάκι, απλά με ωραίο τρόπο, να τον προβληματίσει, όχι να σκεφτεί ότι δέχεται επίθεση.

---

Το εχω χτυπήσει πολλές φορές αυτά τα χρόνια γιατί αισθανόμουν ότι δεν παιρνουσα καλα. Τώρα τελευταία ξέρω τι φταιει... Αλλά θα μου πει πως εδω μας καιει η επιβίωση μας και εσυ κοιτας αυτα;; Δεν φτάνει που τρεχω σε δύο δουλειές... Ναι, το ξέρω... Κι εγώ τρέχω με τα παιδια και τα σκυλιά ολη μερα, αλλά θέλω και για μενα λίγο χρόνο... Να θυμάμαι οτι ζω!!! Να θυμάμαι ότι ο χρονος κυλάει και η ζωή ειναι διπλα μου με τις ομορφιές της.. Με τις νυχτερινες συζητησεις κατω απο το φεγγαρι που δε θες να τελειώσουν... Με φαντασιωσεις σε παρα πολλά θέματα, όχι μονο του σεξ.. Τον τρώει τόσο πολύ η δουλειά που δεν απολαμβάνει τίποτα.

Δεν εχει ουτε καν να φίλους να επιδιωκει να βγει μαζι τους. Μαζι του εχω κλειστεί κι εγω... Με πιάνει κριση καποια στιγμή και ψάχνω να βρω κάποια γνωστή να ειναι διαθέσιμη να τα πουμε. Αλλά κι εκει οι συζητήσεις μας νιώθω ότι ειναι τοσο επιφανειακες που δεν αντεχω...

Quote:

---

Originally Posted by zwi_kouvaria

Το εχω χτυπήσει πολλές φορές αυτά τα χρόνια γιατί αισθανόμουν ότι δεν παιρνουσα καλα. Τώρα τελευταία ξέρω τι φταιει... Αλλά θα μου πει πως εδω μας καιει η επιβίωση μας και εσυ κοιτας αυτα;; Δεν φτάνει που τρεχω σε δύο δουλειές... Ναι, το ξέρω... Κι εγώ τρέχω με τα παιδια και τα σκυλιά ολη μερα, αλλά θέλω και για μενα λίγο χρόνο... Να θυμάμαι οτι ζω!!! Να θυμάμαι ότι ο χρονος κυλάει και η ζωή ειναι διπλα μου με τις ομορφιές της.. Με τις νυχτερινες συζητησεις κατω απο το φεγγαρι που δε θες να τελειώσουν... Με φαντασιωσεις σε παρα πολλά θέματα, όχι μονο του σεξ.. Τον τρώει τόσο πολύ η δουλειά που δεν απολαμβάνει τίποτα.

---

Ποσα χρονια ειστε παντρεμενοι και τι ηληκια εχουν τα παιδια σας?

Ειδα τι εγραφες πριν χρονια και λιγο πολυ τα ιδια εγραφες. Καποιος αναγνωστης οπως εγω λοιπον, θα διαπιστωνε πως δεν εχουν αλλαξει και παρα πολλα στη ζωή σου. Τωρα βεβαια γραφεις πως σκεφτεσαι να προχωρησεις παρακατω, το οποιο μεταφραζεται ως διαζυγιο. Και θελω να σου κανω καποιες ερωτησεις, εσυ μπορεις να ζησεις οικονομικα ως διαζευγμενη; αν χωρισετε την διατροφή των παιδιων την αναλαμβανει ο αντρας σου; Απο τοτε μεχρι τωρα βρηκατε κατι κοινο να κανετε σε ασχολιες ή χομπι; Εμφανισιακα εισαι θελκτική πιστευεις ή δεν πολυασχολεισαι πια; Οικονομικά θα μπορουσε να σταματουσε τη μια δουλεια πιστευεις ή πρεπει οπωσδηποτε να κανει και τις δύο; Αν χωρισεις πιστευεις τα παιδια σου θα καταλάβουν; Ο άνδρας σου μονος του θα μπορεσει να αντεπεξελθει οικονομικά ή θα ζοριστεί θα δυσκολευτει και τα παιδιά θα το αντιληφθουν και θα το ριξουν πανω σου;

Η ζωη δεν ειναι ταινια για να συζητασ στο φεγγαροφωτο

Quote:

---

Originally Posted by elis

Η ζωη δεν ειναι ταινια για να συζητασ στο φεγγαροφωτο

---

Αλλα τι είναι;; Μια βιοπαλη;; Και στην τελική αν μεσα στην ημέρα δε νοστιμιζεις λίγο τη ζωη σου τι να το κάνεις να ζεις για να δουλευεις; Μια φορά γεννήθηκα, μια φορά θα ζήσω κι αν ο άλλος θέλει να σπαταλιεται έτσι εγώ δεν θελω.

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Ειδα τι εγραφες πριν χρονια και λιγο πολυ τα ιδια εγραφες. Καποιος αναγνωστης οπως εγω λοιπον, θα διαπιστωνε πως δεν εχουν αλλαξει και παρα πολλα στη ζωή σου. Τωρα βεβαια γραφεις πως σκεφτεσαι να προχωρησεις παρακατω, το οποιο μεταφραζεται ως διαζυγιο. Και θελω να σου κανω καποιες ερωτησεις, εσυ μπορεις να ζησεις οικονομικα ως διαζευγμενη; αν χωρισετε την διατροφή των παιδιων την αναλαμβανει ο αντρας σου; Απο τοτε μεχρι τωρα βρηκατε κατι κοινο να κανετε σε ασχολιες ή χομπι; Εμφανισιακα εισαι θελκτική πιστευεις ή δεν πολυασχολεισαι πια; Οικονομικά θα μπορουσε να σταματουσε τη μια δουλεια πιστευεις ή πρεπει οπωσδηποτε να κανει και τις δύο; Αν χωρισεις πιστευεις τα παιδια σου θα καταλάβουν; Ο άνδρας σου μονος του θα μπορεσει να αντεπεξελθει οικονομικά ή θα ζοριστεί θα δυσκολευτει και τα παιδιά θα το αντιληφθουν και θα το ριξουν πανω σου;

---

Το διαζύγιο δεν ειναι η πρώτη λυση. Οχι. Δεν έχουμε κοινα πλεον. Τιποτα. Εγω βρίσκω εστω και 15-20 λεπτά τη μερα να κανω λίγη γυμναστική. Οσο κουρασμένη κι αν ειμαι. Δεν ειμαι αντικειμενικά όμορφη,αλλά φροντιζω συχνα να του υπενθυμίζω τη δική μου ομορφια και μου το τονιζει συχνα. Μεχρι εκει. Από τη μεριά του δεν υπάρχει ανάλογη επιθυμια. Δεν το θεωρεί απαραίτητο. Χαίρομαι όταν τον βλέπω στο σπίτι και στην καραντινα ένιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Θα ήθελα μια φορά το χρόνο να μεναμε ολοι μαζι ενα μηνα χωρίς κανενα αντιπερισπασμο. Ακομη ομως κι εκει, δεν τοβ χωρουσε ο τοπος. Έβγαινε στον κήπο μερα και μαζευοταν με το σούρουπο. Εκανε ολη την ώρα δουλειες. Εγω παλι κλεισμένη με τα παιδια. Του εκανα καυγά και μαζευτηκε λίγο, οπότε αρχισαμε να περναμε καλύτερα. Να αναγνωρίζει οτι κι εγώ θελω να είμαι δημιουργική όπως κι εκεινος αλλά και να περνάμε συγκεκριμένες ώρες μαζι. Τοτε εξελιχθηκαν ολα παρα πολύ ομορφα. Τώρα ομως επέστρεψε στην παλια του μορφή και εγω επεσα σε κατάθλιψη. Δεν πιστεύω ότι είμαστε καν στο πλανο του... Να πει θα βρεθώ με τα παιδια μου και τη γυναίκα μου, τι θα κάνουμε να περάσουμε καλα εστω αυτό το διωρο πριν παμε για υπνο. Οχι καθε μερα.... Έστω 2-3φορες την εβδομάδα να νιώθει ότι θέλει να το κανει.

Πως μεταφραζεις το θελω να προχωρησω παρακατω; Αυτό το διωρο τριωρο που ερχεται σπιτι αν υποθεσουμε πως εσυ και τα παιδια του ειστε φαντασματα, πως εκεινος περναει αυτό το διωρο τριωρο;

Quote:

---

Originally Posted by zwi_kouvaria

Αλλα τι είναι;; Μια βιοπαλη;; Και στην τελική αν μεσα στην ημέρα δε νοστιμιζεις λίγο τη ζωη σου τι να το κάνεις να ζεις για να δουλευεις; Μια φορά γεννήθηκα, μια φορά θα ζήσω κι αν ο άλλος θέλει να σπαταλιεται έτσι εγώ δεν θελω.

---

Συγνωμη, με 3 παιδια και στενα οικονομικα, τι καθημερινοτητα περιμενες οτι θα ζειτε; αυτα που ονειρευεσαι προυποθετουν λιγες υποχρεωσεις και ελευθερια ή εστω πολλα λεφτα. Αυτα τα σκεφτεσαι πριν κανεις 3 παιδια. Δεν φταιει ο ανδρας σου . Φταιει οτι σας ρουφαει η βιοπάλη. Κανε εσυ δευτερη δουλεια, κι αν εχεις διαθεση γαι φιλοσοφια και βολτες, μας το λες. Μπορει ομως εσυ να εισαι κι η σουπεργουμαν και να αντεξεις. Ο ανθρωπος δεν αντεχει παραπανω. Εγω κουραστηκα και μονο που εκανες την περιγραφη. Δεν θα αντεχα την κουραση να ζω ετσι..

Εάν του το έχεις ήδη αναφέρει τόσες φορές και δεν βλέπεις αλλαγες, σήμαινει ότι το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Πόσα χρόνια είστε παντρεμένοι;

Νομίζω ότι ειναι θέμα προτυπου... Οι γονείς του δεν ηταν άνθρωποι που ήξεραν να περνάνε καλά μαζί. Νιώθει ότι η ευμάρεια στην οικογένεια έρχεται μεσα απο την οικονομική αποκατάσταση. Εγω πάλι θέλω να απολαμβάνω στιγμες με τα δικα μου ατομα. Να χτιζω αναμνησεις.
Είπα πριν ότι το διαζύγιο δεν ειναι πρώτη λύση. Οχι δεν ειναι. Μου περνάει όμως από το μυαλό γιατί νιώθω πλέον οτι περπαταμε διαφορετικά μονοπάτια σαν ζευγαρι.Αναρωτιεμαι λοιπόν, ποιοι λόγοι οδηγούν πραγματικά σε ενα διαζύγιο. Υπάρχει τρόπος να τοποθετηθεις σαν ανθρωπος και να ξερεις οτι δεν καταστρεφεις αλλά βρισκεις το χώρο να εξελιχθεις κι εσύ σαν προσωπικότητα;