Originally Posted by
logarpanos
Δεν ξερω αν γραφω σωστα σε αυτο το νήμα αλλα δεν ξερω σε ποιο πρεπει να γραψω.
Είμαι 31 παντα ειχα τα θεματα μου αλλα δε με επηρεαζαν τοσο...τα τελευταια 3 περιππου χρονια ειναι σαν να εχω χασει τη μπαλα σε όλα...Αισθανομαι οτι εχω χασει τον εαυτο μου.Δεν ξερω ποιος ειμαι,τι ειμαι, αυτο που κανω γιατι το κανω ...Περνανε οι μερες ,στεναχωρω με σκεψεις συνεχεια τον ευατο μου....Κοιτα πως εισαι,οι αλλοι ζουνε μια χαρα κανουνε πραματα και συ εισαι 31 που επρεπε στην ηλικια μου να ειμαι τελεια σε ολους τους τομεις....και δεν ξερω τι μου γινεται...Βλεπω τους αλλους να ξερουν τι ζητανε απο τη ζωη να μιλανε λογικα και τρελενομαι...Δεν ξερω να μπω σε μια κουβεντα να συμμετεχω,μπερδευεται το μυαλο μου...Στη δουλεια μ καθομαι απαθης και μονο αν μου που να κανω κατι τρεχω και το κανω...Σκεφτομαι οτι αυτοι εκει περα με εχουν καταλαβει οτι τα εχω χασει τελειως και με δουλευουν....Δεν ξερω τι να κανω..περνα ο καιρός τσαμπα και δε κανω τπτ....Σκεφτομαι για ψυχιτρους και ψυχολογους που ειχα παει στο παρελθον και με εχουν χαπακωσει αλλα και να παω καμια διαφορα δε θα δω.....
Όλο σκεφτομαι σκεφτομαι παραλογα πραματα συνεχεια...δε σταματαω στιγμη....ερχεται μια ιδεα και καθομαι και αναλυω αναλυω δε σταματαω...
Η μονη καθαρη ιδεα που ερχεται σαν λητρωση ειναι η ιδεα της αυτοκτονίας...Ξέρω οτι μόνο έτσι θα λητρωθω και θα γλητωσω το ρεζίλεμα που θα ερθει απο τις σκεψεις που κανω....Με σταματαει μονο η σκεψη των γωνεων μου ..Τη στεναχωρια που θα παρουν που θα μαυρισει το σπιτι τους εξαιτιας μου...
Πειτε μ τπτ οποιος περναει τα ιδια.....