ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!
Κόλλησα τσίχλα στην βιβλιοθήκη μου, για διάφορους λόγους. Ήθελα να νιώσω νορμαλ άνθρωπος. Δηλαδή, ο ψυχαναγκασμός μου, μου έλεγε οτι δεν πρέπει να κολλήσω γιατί μπορεί να έκανα μια υπόσχεση στον Θεό που δεν την θυμάμαι αλλά την θυμάται το υποσυνείδητό μου. Ήξερα οτι δεν έκανα υπόσχεση και αποφάσισα να σπάσω αυτή την τελετουργία, κολλώντας την τσίχλα στην βιβλιοθήκη. Την κόλλησα για περίπου 1 λεπτό αλλά αγχώθηκα και την πέταξα στα σκουπίδια.
Πιστεύω ότι αυτό δεν ισχύει. Εκείνη την περίοδο είχα έναν έντονο, ψυχαναγκαστικό φόβο για τον Θεό, οπότε δεν θα τολμούσα ποτέ να κάνω υπόσχεση για μια κακιά συνηθεια, η οποία, πέρα το ότι ήταν σπάνια (μιας και σπάνια μασάω τσίχλα) ήταν μια κακιά συνήθεια που μπορούσα εύκολα να την κόψω. Επίσης, θυμάμαι πράματα και λεπτομέρειες και από τον Σεπτέμβριο του 2017 και από τον Αύγουστο του 2017 που είναι πολύ λιγότερο σημαντικά. Δεν θα θυμόμουν μια υπόσχεση στον Θεό, μιας και το ψυχαναγκαστικό μου θέμα μέρα και νύχτα ήταν αυτό; Έχω και πολύ καλή μνήμη. Δεν νομίζω να τόλμουσα και δεν νομίζω να ξεχνούσα. Τότε, γιατί αισθάνθηκα άγχος?
Σκέφτομαι αυτό το θέμα εδώ και 5 μέρες. Το έχω αναλύσει και έχω φανταστεί τον εαυτό μου ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ αν θα έκανα μια τέτοια υπόσχεση αλλά δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα. Απλά αγχώνομαι γιατί μερικές φορές, μου περνάνε αυτές οι σκέψεις από το μυαλό. Σκέφτομαι ότι μπορεί τον Σεπτέμβριο του 2017 που ήταν μια περίοδος που μάσαγα τσίχλα και την κολλούσα κάτω από το γραφείο μου, να θέλησα να κόψω αυτή την κακιά συνήθεια με το να αναγκάσω τον εαυτό μου να το σταματήσει μέσα από μια υπόσχεση στον Θεό. Ο λόγος που δεν το θυμάμαι είναι γιατί σπάνια μασάω τσίχλα και μιας και ήταν το 2017, το ξέχασα αλλά το θυμάται το υποσυνείδητό μου για αυτό και αγχώθηκα τόσο.
Φρικάρω όταν τον σκέφτομαι. Έφτασα σε σημείο να μην ξέρω γιατί το σκέφτηκα. Το σκέφτηκα επείδη το μυαλό μου το τερμάτισε από την ανησυχία και με τα φανταστικά "και αν" "και αν "και αν" για να δικαιολογήσει ένα αρνητικό συναίσθημα ή επειδή. όντως. έκανα υπόσχεση και με την πολλή σκέψη, κατάφερα, κάπως, να την θυμηθώ;
Έχω μπερδευτεί τόσο που δεν ξέρω αν αυτό είναι, απλά, ένα ψεύτικο σενάριο που δημιουργήθηκε για να δικαιολογήσω το άγχος μου, ή όντως συνέβη και κατάφερα να το θυμηθώ μετά από πολύ κόπο. Μέτα από 5 μέρες σκέψη δεν ξέρω τι ισχύει και τί όχι.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!
Φιλε μου ο πλανήτης έχει 7,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους επάνω.Πιστεψε με δεν πρόκειται να κάτσει να ασχοληθεί ο Θεός με μια χαζή υπόσχεση που έδωσες εσυ.Εχει πολύ σημαντικότερα θέματα να ασχοληθεί.Αρρωστους,παιδάκ ια που πεινάνε,ανθρωπους που υποφέρουν από τους πολεμους.Ξεχασε το ,όσες υποσχέσεις και να δώσεις δεν πρόκειται να σε τιμωρήσει όποτε σταματα να σκέφτεσαι έτσι.
