Λανθασμένες Αναμνήσεις που με φρικάρουν
Συγνώμη που το ξαναγρσφω, αλλά είναι ότι καλύτερο μπορώ να κάνω μέχρι να πάω σε ιατρό. By the way αν ξέρετε κάποιον καλό στην Αθήνα με θέμα το ocd, στειλτε μου pm. Πριν 6 μερες, το ocd μου ελεγε να μην κολλήσω τσίχλα στην βιβλιοθήκη γιατί μπορεί να έκανα υπόσχεση στον Θεό και να μην το θυμάμαι. Ήξερα οτι δεν ισχύει και θέλησα να σπάσω την τελετουργία και έτσι, κόλλησα την τσιχλα. Πέρασε περίπου, 1 λεπτό και ανησύχησα. Οπότε, την ξεκόλλησσα και την πέταξα στα σκουπίδια. Άρχισα να αναλυω για ποιό λόγο αισθάνθηκα έτσι. Μετα απο πολλη σκεψη, και πολλα "αν" κατεληξε το υποσυνειδητο μου, να μου λεει οτι τον Σεπτεμβριο του 2017, εκανα μια υποσχεση στον Θεό να μην κολλάω τσίχλα. Την έκανα για να εξαναγκάσω τον εαυτό μου να σταματήσει αυτο το αηδιαστικο χουσούρι. Δεν θυμάμαι τίποτα για την υποσχεση γιατι σπάνια μασάω τσιχλα αρα το ξεχασα. Απο όλο αυτό, δεν θυμαμαι τίποτα. Ακομη και να φανταστω τον εαυτο μου να κανει μια τετοια υποσχεση, δεν θυμαμαι τιποτα. Όσο ομως, σκέφτομαι αυτο το σενάριο που φτιαξε το υποσυνειδητο μου, μοιαζει πολυ αληθινο. Το 2016 ειχα κανει υποσχεση για να κοψω το καπνισμα. το θυμαμαι πολυ καλα. για ποιο λογο ομως, δεν θυμαμαι την υποσχεση για την τσιχλα; επειδη δεν την έκανα ή επειδη την εκανα και την ξεχασα; Εχω καλη μνημη. θα το θυμομουν οπως θυμαμαι και την υποσχεση με το καπνισμα. Το υποσυνειδητο μου λεει οτι με το κανισμα, εμπαινα σε καθημερινο διλημμα. ηθελα να καπνισω αλλα θυμομουν την υποσχεση και ετσι, δεν καπνιζα. Για αυτο το θυμαμαι. Ενω, σχετικα με την υποσχεση με την τσιχλα, σπανια μασαω τσιχλα οποτε για αυτο το ξέχασα. Τοτε, ξεκινησε ο ψυχαναγκαστικος φοβος για τον Θεό, οποτε δεν νομιζω να τολμουσα να κανω υποσχεση για ενα σπανιο χουσουρι. Επισης, δεν θα χρειαζοταν γιατι μπορουσα ευκολα να το κοψω. Περα απο αυτο, εχω καλη μνημη. Θυμαμαι λιγοτερο σημαντικα πραγματα απο εκεινη την περιοδο, δεν θα θυμομουν μια υποσχεση στον Θεό; Γιατί όμως, το σεναριο που κατασκεύασε το υποσυνειδητο μου, μοιάζει αληθινο; Μηπως εκμεταλευεται τον φόβο μου με τις υποσχεσεις και το γεγονος, οτι είχα κανει υποσχεση στον Θεό για να κοψω το καπνισμα, και κάπως τα μπερδεύει; Αμα ηρεμησω, το πρωτο πραγμα που μου ρχεται είναι "οχι. δεν εκανα υποσχεση. δεν θα τολμουσα και θα το θυμομουν" αλλά αμα παίξω στο μυαλο μου, αυτο το τρομακτικο σενάριο που φτιαξε το υποσυνειδητο μου, ενω δεν θυμάμαι τίποτα σχετικσ με αυτο, μοιαζει αληθινό.γιατι; παρακαλω, μην γράψετε για ιατρους. ξερω οτι ειναι η μονη λυση αλλα δεν μπορω να παω, ακομη. και δεν ξερω και κανεναν καλο. ενας που πηγα προτεινε χαπια απο την πρωτη συνενδρια. θα θελα να με δει και καποιος αλλος. Ξέρω οτι ζηταω επιβεβαιωση και ειναι κατι που δεν πρεπει, αλλα ειναι οτι καλυτερο εχω αυτη τη στιγμη. Οσο πιο πολυ μου λετε την γνωμη σας για τις παγιδες του υποσυνειδητου τοσο καλυτερα αισθανομαι. σας ευχαριστω και συγνωμη.
