θέλω κάποιον να μιλήσω παρακαλω...

Καλησπερα..ηθελα να ακουσω την γνώμη σας για ένα περιστατικο που μου συνέβει πριν 2 μέρες. Το απόγευμα πηγα να φυγω απο το παρκο που συχναζουμε με τον αραββωνιαστικο μου και πολλούς άλλους από την γειτονιά..και με σταματάει ενας Αλβανός και άρχισε να με ρωτάει αν ξέρω που είναι η αδερφη του, ότι η αδερφη του έρχεται στο σπίτι της μάνας μου και την ψάχνει και του είπα δεν ξέρω εγώ δεν μενω με την μάνα μου, και μου λέει εντάξει ευχαριστώ και παει και κάθεται απέναντι στο καφενείο. Μια στιγμή βγαίνω ξανά μετά από καμια ωρα και με είχε παρει απο πισω και μου φώναζε με το όνομα μου εγώ δεν τον είχα καταλάβει και φτάνω στην αλάνα και μου λένε ποιος είναι αυτός ρε που σε κυνηγάει και σου φωνάζει; έρχεται μου ξανά πιανει την συζήτηση για την αδερφη του και του λέω δεν ξέρω άφησε με ησυχη γιατί είμαι αραββωνιασμενη και αμα θα σε δει ο δικός μου θα γίνει φασαρία, άρχισε έβγαζε τα λεφτά του και μου έλεγε να παμε να με κεράσει. Με τα πολλα έφυγε, και ευτυχωωωως δεν ήταν εκεινη την ώρα ο αρραβωνιαστικός μου μπροστά. Εγώ αποφάσισα να μην πω τι έγινε στον δικό μου για να μην γίνει φασαρία. Την επόμενη ημέρα περναγε από την αλάνα και πηγαινε πανω κάτω και με κοιτουσε αλλά δεν μου μίλησε γιατί ήμουν με τον δικό μου και τον είχα παρει αγκαλιά για να μην έρθει να μου μιλήσει και η καρδιά μου χτυπουσε σαν τρελή μην γίνει καμια βλακια. Φοβόμουν μετά να βγω μην έρθει και μου κολλήσει παλι. Πάω σπίτι της μάνας μου και της λέω και την ρωτάω αν ξέρει την αδερφη του και μου λέει ναι και μένανε στην παλιά μας γειτονιά, από εκεί θα με ήξερε, και έπιασε την αδερφη του και της είπε να του πει να μην με ξανά ενοχλήσει και εκείνη του είπε πως εχουνε να μιλήσουν πολυ καιρό μεταξυ τους και πως κάνει ουσίες και δεν παει καλα ειναι Επικυδυνος και της είπε να παει στην αστυνομία να του κάνει η μάνα μου ασφαλιστικά μέτρα γιατί αυτός δεν καταλαβαίνει και θα έρθει να με ξανά πλησιάσει. Τέλος πάντων η μάνα μου πηγε και τα είπε στον Αραβωνιστικο μου για να ξέρει μην γίνει καμια μερα τίποτα και εκείνος είχε τρελαθει από τα νευρα του και ε νευριασε που δεν του είπα τιπορα, και φοβάμαι μην τον δει και γίνει φασαρία. Της μάνας μου κάποιοι που τον ξέρουν της είπαν να μην παει στην αστυνομία και ότι θα τον πιασουν αυτοί και θα του μιλήσουν. Και στην αστυνομία όμως να πάω τι να πω; θα μου πουνε ότι δεν είναι σοβαρός λόγος αυτός και πως δεν με αγγιξε ουτε μου έκανε τιποτα. Εσας ποια ειναι η γνώμη σας; ευτυχώς αυτή τη φορά το είπα σε κάποιον... Γιατί ένιωσα ξανά σαν την προηγιυμενη φορά που για 2 χρόνια είχα μπλέξει με έναν άλλο τυπο και φοβόμουν να μιλήσω και αυτή η ιστορία μου άφησε πολλα ψυχολογικά, την έχω γράψει αυτήν την ιστορία εδώ... Και τώρα φοβόμουν να μιλήσω αλλά ευτυχώς που βρήκα το θάρρος και το έκανα.

Να παει η μανα σου να καταθεσει ασφαλιστικα μετρα εναντιον του, αυτα το θα του μιλησουμε εμεις κτλ ειναι μεσοβεζικες λυσεις. Παντως να σου πω κατι ολο στο προβλημα εισαι πως τα καταφερνεις ετσι και δεν εχεις μια ομαλη καθημερινοτητα.

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Να παει η μανα σου να καταθεσει ασφαλιστικα μετρα εναντιον του, αυτα το θα του μιλησουμε εμεις κτλ ειναι μεσοβεζικες λυσεις. Παντως να σου πω κατι ολο στο προβλημα εισαι πως τα καταφερνεις ετσι και δεν εχεις μια ομαλη καθημερινοτητα.

---

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει με την παρτη μου, μια φορά να είμαι ήρεμη δεν γίνεται όλο και κάτι συμβαίνει. Όλο αυτό που έγινε με τον τυπο μου έριξε πολυ άσχημα την ψυχολογία γιατί μου ξανά ήρθε στο μυαλό όλο αυτό που είχα περάσει για 2 χρόνια με έναν άλλο και δεν είχα μιλήσει σε κανέναν γιατί φοβόμουν με αποτέλεσμα να μου αφήσει πολλα ψυχολογικά και έγινα έτσι όπως είμαι τώρα με χίλια ψυχολογικά που δεν ξέρω από που να πρωτοαρχισω, εχθές το βράδυ που μου ήρθαν στο μυαλό οι εικόνες που είχα περασει με εκείνον, έπαθα κρίση αρχισα να κλαίω και ένιωθα πολυ έντονα την επιθυμία να κάνω κάτι κακό στον εαυτό μου, ήθελα τοσο πολυ να παρω ενα ξυράφι και να πληγωσω το σώμα μου, όπως έκανα εκείνη την τραυματική περιοδο, όμως το μόνο που με σταμάτησε εχτες είναι πως είναι καλοκαίρι και αμα αφήσω κάπου σημάδι θα το δουνε και θα έχω μετά παρατραγουδα, όποτε το μονο που μπόρεσα να κάνω είναι καθώς μου έρχονταν οι αναμνήσεις αυτές στο μυαλό μου αρχισα να καρφωνω τα νυχια των χεριών μου στο ποδι με όλη μου τη δυναμη μέχρι να κάνω πληγη, αυτό μπορώ να το δικαιολογήσω λέγοντας πως ξυστηκα επειδή με τσίμπησε κουνουπι. Ξέρω είναι βλακεία όμως δεν μπορουσα να συγκρατηθώ.....

Ο αυτοτραυματισμος δεν ειναι λυση και υποδηλωνει διαταραχη. Απλως προσπαθησε αν τυχον το σημερα και το αυριο ειναι υπολειμματα του παρελθοντος να το αποκοψεις. Αστο πισω σου οτι εγινε μεινε στο σημερα και το αυριο. Το να επιτρεπεις στο παρελθον να συνδεεται με το σημερα και το αυριο οταν αυτη η συνδεση δεν ειναι εποικοδομιτικη εχει μεγαλο μακροχρονιο κοστος. Οσο περισσοτερο επιτρεπεις αυτη τη συνδεση τοσο πιο δυσκολο θα ειναι να το πετυχεις αργοτερα. Και οχι δεν ειναι καθολου ευκολο στο λεω γιατι το βιωνω αλλα πρεπει να βρεις το τροπο να το πετυχεις. Εχεις παει σε ψυχολογο ή ψυχιατρο; Σου εχουν βγαλει κα ποια διαγνωση πχ οριακη; ή κατι αλλο;

Αρχικα,μεγα λαθος που δεν το ειπες στον δικο σου, κατα την γνωμη μου παντα! Ας γινοταν και φασαρια! Απο την αλλη θελει προσοχη δεν βλεπεις τι γινεται στον κοσμο? Ποσοι τρελοι,ανωμαλοι και δεν ξερω εγω τι κυκλοφορουν? Και στην αστυνομια καλα ειναι να πας και να πεις τι εγινε! Τωρα αν αυτοι τον μαζεψουν και μετα απο κανα μηνα τον αφησουν παλι ειναι προβλημα..Και μην εμφανιζεσαι πολυ στο παρκο εκει για καποιο χρονικο διαστημα τουλαχιστον! Ποσο μαλλον μονη σου..

Τσημαντικο και το ενδιαφερον στην ολη ιστορια ειναι οτι πρεπει να προσεχεις για το πως βαζεις την καρδια σου να λειτουργει σε τοσο στρεσογονους μηχσνισμους χωρις λογο! , η φυση μας εδωσε αυτον τον μηχανισμο για τις σημαντικες στιγμες της ζωης ,παλαιοτερα οταν απυλουμασταν απο κανενα αγριο ζωο σημερα εαν εχεις καποιες πολυ σημαντικες οικονομικες κινησεις που πρεπει να λυσεις σε πολυ γρηγορο χρονο! Οχι για εναν Αλβανο που του αρεσεις .Λογους θα ειχες να ανησυχεις εαν σαν σε ειδε με τον αραβονιαστηκο σου συνεχιζαι τα ιδια, σε πλισιαζαι κι σου την επεφτε παλυ, απο την στιγμη που ο ανθρωπος δεν εκανε κατις για ποιο λογο να πας στην αστυνομια και τι να τους πεις?
Ο μονος λογος που μπορει να ενδιαφερθουν ειναι ρατσιστικος ,εαν δλδ πετυχεις κανενα αστυνομικο που ειναι ρατσιστης και θελει να κανει "τσαμπουκαδες", αλλιως νομικα δεν υπαρχει βαση, δεν υπαρχει κανενα παραπτομα απο πλευρας του ανδρα πουειδε στο παρκο, απεναντις εφερθει σωστα σαν σε ειδεμε τον δικο σου.
Θα στο ξανα πω, προσπαθησαι ναμην φερνεις την καρδια σουτοσο ευκολα σε στρεσογονες στιγμες διοτις σαν θαμεγαλωσεις θα ειναι επικυνδηνο.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Τσημαντικο και το ενδιαφερον στην ολη ιστορια ειναι οτι πρεπει να προσεχεις για το πως βαζεις την καρδια σου να λειτουργει σε τοσο στρεσογονους μηχσνισμους χωρις λογο! , η φυση μας εδωσε αυτον τον μηχανισμο για τις σημαντικες στιγμες της ζωης ,παλαιοτερα οταν απυλουμασταν απο κανενα αγριο ζωο σημερα εαν εχεις καποιες πολυ σημαντικες οικονομικες κινησεις που πρεπει να λυσεις σε πολυ γρηγορο χρονο! Οχι για εναν Αλβανο που του αρεσεις .Λογους θα ειχες να ανησυχεις εαν σαν σε ειδε με τον αραβονιαστηκο σου συνεχιζαι τα ιδια, σε πλισιαζαι κι σου την επεφτε παλυ, απο την στιγμη που ο ανθρωπος δεν εκανε κατις για ποιο λογο να πας στην αστυνομια και τι να τους πεις?
Ο μονος λογος που μπορει να ενδιαφερθουν ειναι ρατσιστικος ,εαν δλδ πετυχεις κανενα αστυνομικο που ειναι ρατσιστης και θελει να κανει "τσαμπουκαδες", αλλιως νομικα δεν υπαρχει βαση, δεν υπαρχει κανενα παραπτομα απο πλευρας του ανδρα πουειδε στο παρκο, απεναντις εφερθει σωστα σαν σε ειδεμε τον δικο σου.
Θα στο ξανα πω, προσπαθησαι ναμην φερνεις την καρδια σουτοσο ευκολα σε στρεσογονες στιγμες διοτις σαν θαμεγαλωσεις θα ειναι επικυνδηνο.

---

Συμφωνώ, γι αυτον τον λογο μάλιστα δεν ήθελα να παω στην ασφάλεια διότι δεν έκανε κάτι τραγικό ήταν ένα ας το πουμε "καμάκι". Εγώ δεν φοβήθηκα ότι θα μου κάνει κατι, το μόνο που με ενοιαζε είναι μην ερχόταν καμια ωρα να μου πιάσει πάλι την συζήτηση και τον πετυχενε ο δικός μου και γινόταν φασαρία γιατί έχει ήδη ένα δικαστήριο για ξυλοδαρμό και του είπαν πως αν τον ξανά πιασουν για τον ίδιο λόγο παει μέσα. Αυτό φοβήθηκα μόνο. Το άγχος και όλο αυτό που ένιωσα αργότερα ηταν γιατί ολο αυτο μου θυμησε αυτό που είχα περασει με έναν άλλο, επί 2 χρόνια να με απειλεί, να μην με αφήνει υσηχη, να μου έχει ασκήσει ΤΡΟΜΕΡΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ και αλλα πολλα ,να φτάνω εκείνη τη περιοδο να έχω κάνει ποσες αποπηρες αυτοκτονίας με διάφορους τροπους, με αποτέλεσμα όταν επιτελους απαλαχθηκα απο αυτον τον ανθρωπο να έχω μεταμορφωθεί σε ένα πολυ αγχωδης άτομο, κρίσεις πανικου, υπερβολικά νευρα για το παραμικρό, φόβος και καχυποψία για ΟΛΑ, κλείστηκα πολυ σαν χαρακτήρας και είμαι συνεχώς σε έναν δικό μου κόσμο. Φοβήθηκα μην ξανά γίνει το ίδιο, γιατί αυτό που περασα ήταν ένας τεράστιος εφιάλτης που με κατέστρεψε σαν άνθρωπο. Μπορεί για εκεινον να ήταν ένα "απλό καμάκι" Όμως και την προηγουμενη φορά από "ένα απλό και αθώο καμάκι" Πέρασα όλα αυτά που περασα.