Αισθάνομαι πολύ καλύτερα. Είναι σωστό αυτό που σκέφτηκα?
Για ψυχαναγκαστικούς λόγους, ανησυχούσα για κάποιες τρομακτίκες, ενοχλητικές σκέψεις που είχαν ως θέμα υποσχέσεις στον Θεό. Αυτες οι σκέψεις δημιουργούσαν τελετουργίες. Ανησυχούσα παρα πολύ για αυτές τις σκέψεις. Κάποια στιγμή, έπεισα τον εαυτό μου ότι όλα είναι ocd, με αποτέλεσμα ο ψυχαναγκασμός να μου λέει για μια υποτιθέμενη παλιά υπόσχεση (να μην κολλαω τσίχλα) που ξέχασα και ότι ήταν πριν το ocd. Άρα δεν έχω δικαιολόγια ότι ήμουν άρρωστος.
Σκέφτηκα λοιπόν, ότι αν δεν έπειθα τον εαυτό μου ότι όλα είναι ocd, θα αγχωνόμουν για λίγο με την τσίχλα, αλλά μετα θα ασχολιόμουν με κάτι πιο πρόσφατο ή με μια καινούργια, ενοχλητική σκέψη. Άρα τo ocd παντα θα δημιουργεί προβλήματα.
Επίσης, σκέφτηκα ότι αν έκανα κανονική προσευχή για υπόσχεση ωστέ να κόψω μια κακιά συνήθεια (κόλλημα τσίχλας) που μπορούσα να το κόψω εύκολα, δεν στέκει. Θέλω να πω ότι είναι εύκολο να κόψω το κόλλημα τσίχλας, δεν ήμουν εξαρτήμενος από αυτό. Το ότι υπάρχει πιθανότητα να έκανα μια υπόσχεση, ενώ ήδη είχα ψυχαναγκαστικό φόβο για τον Θεό, για κάτι τόσο ασήμαντο και που μπορούσα εύκολα να το κόψω χώρις υπόσχεση, πάει να πει οτι κάτι δεν πάει καλα με μένα.
Είναι σαν να απειλώ (υποσχέσεις) τον εαυτό μου για να σταματήσει να κάνει κάτι ενώ δεν χρειάζονται απειλές. Όλο αυτό αποδεικνύει, νομίζω, ότι και τότε, είχα ocd. Το ότι μπορεί να ήταν κανονική προσευχή, δεν αλλάζει. Κανένας νορμάλ άνθρωπος δεν θα απειλούσε τον εαυτό του για ασήμαντα ζητήματα. Άρα έπεισα τον εαυτό μου, ότι και αυτό είναι ocd!