Printable View
ΕΧΩ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ.ΑΡΧΙΣΑ ΜΕ ΧΕΡΙΣΤΑΡ ΚΑΙ ΓΙΑ Ι ΧΡΟΝΟ ΤΑ ΠΗΓΑ ΚΑΛΑ ΜΕΤΑ ΧΩΡΙΣΑ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 18 ΧΡΟΝΙΑ.ΗΤΑΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ.ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΞΑΝΑΚΥΛΗΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 12-2008 ΑΡΧΙΣΑ ΕFFEXOR ΚΑΙCELLIUS.EIMAI ΛΙΓΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΛΛΑ Η ΨΥΧΗ ΝΟΣΕΙ.ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΜΟΝΗ-ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΠΟΛΥ -ΑΠΟΞΕΝΩΘΗΚΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ-ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΑΤΑΙΟ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΚΡΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ?ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΦΑΡΜΑΚΑ?
chamade,
καλώς ηρθες:)
Εκτος απο φαρμακευτικη αγωγη, τί άλλο κανεις για να βοηθηθεις?
chamade και εγω ετσι και χειροτερα αισθανομαι.Παλευω 10 χρονια ευτυχως που κοιμασαι.Εγω δεν μπορω να κοιμηθω το βραδυ πινω stilnox και κοιμαμαι 4 το πρωι οποτε ολη την ημερα ειμαι καμματια.Στενοχωριεμαι να με βλεπουν ετσι τα παιδια μου, ειναι ενηλικα αλλα σιγουρα απαγοητευονται οταν η μανα τους υπολειτουργει.Ειμαι στα 50 και εχω συχρονως προβλημα με την κλιμακτηριο, εχω και κριση ηλικιας βλεπω τον εαυτο μου γερασμενο και γινομαι ακομη χειροτερα.Το ενα φερνει το αλλο πηρα και 7 κιλα και νιωθω χαλια.
ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΣΤΙΣ 4.ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΟΛΙΣ ΦΥΓΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΞΑΝΑΚΟΙΜΑΜΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 12.ΒΑΡΕΘΗΚΑ.ΕΣΥ ΤΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ? ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΙΣΩ
Πιστεύω ότι για την κατάθλιψη χρειάζεται συνδυασμός ψυχοθεραπείας-φαρμάκων.
Κάνετε ψυχοθεραπεία???
ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.ΕΧΩ ΨΑΞΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΕΛΩ..........ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ.ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΜΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ........ΜΟΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.Ο ΥΠΝΟΣ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΗΡΕΜΩ.....
chamade,
κατα την γνωμη μου, το ψαξιμο στον εαυτο, το τί θελουμε ειναι ενα ταξιδι που δεν τελειωνει ποτε. Αλλαζουμε, οι αναγκες μας μπορει να ειναι διαφορετικες στο περασμα του χρονου....
Η καταθλιψη που περνας, ειναι δυσκολο να περασει μονο και αποκλειστικα με χαπια. Συνηθως βοηθανε για να καταπραυνουν τα συμπτωματα, οχι ομως το κενο στην ψυχη. Κ συνηθως απο καποιο σημειο κ μετα, μπορει να μην αρκουν. Κ ειναι φυσιολογικο....
Η ψυχοθεραπεια μπορει να σε βοηθησει πολυ παραπανω απο οσο φανταζεσαι. Υποθετω πώς δεν μπορεις να κοιμασαι μονιμως για φευγεις απο οτι ζεις, ή να αποφευγεις τον ιδιο σου τον εαυτο.
Γραφεις πώς ξερεις τί θες....δεν αμφιβάλλω πώς μπορει να ξερεις...συνηθως το προβλημα δεν ειναι αυτο, αλλα το πώς θα φτασουμε να εχουμε αυτα που θελουμε.
Ναι,μπορεί να λες πως βρήκες τον εαυτό σου κ ξέρεις τι θες αλλά γιατί πονάς?Τι είναι αυτό που σε οδήγησε στην κατάθλιψη?Γιατί δεν έχεις τη διάθεση κ πως αλλάζει αυτό?Γιατί απομονώνεσαι κ πως αλλάζει αυτό?....δε θες βοήθεια σ\'αυτά τα σημεία?Γιατί δεν κάνεις ψυχοθεραπεία?
Πέρασα κ γω δυνατή κατάθλιψη,έπαιρνα 2 χρόνια λαντος κ στην ουσία τίποτα...μετά από ψυχοθεραπεία μου πέρασε κ μάλιστα με τα χάπια σταδιακά κομμένα.
Chamade γεια σου κ απο μενα.Ειχα καταθλιψη αρκετα χρονια κ ξερω πως αισθανεσαι.Εμενα αρχισε στον γαμο μου κ επιδεινωθηκε κατα την διαρκεια του διαζυγιου μου.Μονο η ψυχοθεραπειθα δεν θα σε βοηθησει να βγεις απο το τελμα που εισαι εαν δεν το θελεις εσυ η ιδια.Θα σε βοηθησει ομως να γνωρισεις τον εαυτο σου κ τις δυναμεις του κ κυριως να αρχισεις να σκεφτεσαι διαφορετικα,πιο αισιοδοξα.Χρειαζεται ομως πολλη προσπαθεια αλλα το αποτελεσμα αξιζει τον κοπο.Σιγουρα ξερεις τι θελεις που δεν το εχεις τωρα.Αν δεν το ηξερες δεν θα ειχες καταθλιψη.
Chamade πίνω κάθε πρωί 2 ladose και το βράδυ κατα τια 10 lexotanil 3mg αλλά το μάτι γαρίδα.Απελπίζομαι και στις 1 πίνω και stilnox. Στο κρεβάτι θα πάω μετα τις 4 το πρωί ενω θα έπρεπε να παραπατάω σε 20 λεπτά από την νύστα.Φυσικά το πρωί είμαι κομμάτια αλλά το βράδυ πάλι ξαγρυπνάω.Αποφάσισα να πάω σε γιατρό άλλο γιατί διάβασα για τα ιατρεία ύπνου που υπάρχουν σε μερικά νοσοκομεία και με διάφορες τεχνικές αντιμετωπίζουν την αυπνία.Εάν δεν καταφέρω τίποτε τότε θα δοκιμάσω ομοιοπαθητική ακόμη και βελονισμό.Βέβαια η κατάθλιψη δεν μου ήρθε ετσι ξαφνικά,εχω περάσει του Χριστού τα Πάθη.Μέσα μου φαντάζομαι εαν δεν υπήρχαν τα συγκεκριμένα προβλήματα (αυτά που με έφεραν σε αυτη την κατάσταση,) θα ήμουν πανευτυχής.Οταν λέτε ψυχοθεραπεία τι εννοείτε; ενας ψυχιλόγος και να μιλάς; γιατί και αυτο το έκανα και έβλεπα την ψυχολόγο να δακρύζει όταν της έλεγα τα προβληματά μου.Υπάρχουν κέντρα αυτογνωσίας ,ομαδικής ψυχοθεραπείας, εσείς τι κάνατε και που απευθυνθήκατε;
E!τότε για μένα πήγες μάλλον σε λάθος ψυχολόγο.....!Ξεκίνα ατομική ψυχοθεραπεία με έναν έμπειρο ψυχολόγο.Quote:
Originally posted by panagiota-papadopoulou
Οταν λέτε ψυχοθεραπεία τι εννοείτε; ενας ψυχιλόγος και να μιλάς; γιατί και αυτο το έκανα και έβλεπα την ψυχολόγο να δακρύζει όταν της έλεγα τα προβληματά μου.Υπάρχουν κέντρα αυτογνωσίας ,ομαδικής ψυχοθεραπείας, εσείς τι κάνατε και που απευθυνθήκατε;
Εγώ είχα πάει σε κ.ψ.υ. λόγω οικονομικών προβλημάτων αλλά ήμουν πολύ ευχαριστημένη.
Πόσο καιρό πήγαινες σ\'αυτή την ψυχολόγο?
πήγαινα περισσότερο απο ένα χρόνο, αλλά δεν έβλεπα βελτίωση.Μάλλον πρέπει να βρώ κάποιον έμπειρο ψυχοθεραυπευτή γατί η ψυχολόγος που πήγαινα δεν με κάλυπτε.
Γεια χαρα και απο μενα. Αλλος ενας λοιπον κ εγω που μπαινω στη λιστα..
Εδω και περιπου 5 χρονια ειμαι σε μια καπως περιεργη ψυχολογικη κατασταση,αυτα που με χαρακτηριζουν ειναι ο θυμος,η απομονωση απο τους παντες και τα παντα, η συνεχη αρνητικη σκεψη και διαθεση,χωρις αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιθηση για τον ευατο μου,αγχος για πολλα πραγματα ταυτοχρονα, οτι ειμαι εντελως αντικοινωνικος,οτι δεν εχω φιλους, αυτο το οποιο με ριχνει απιστευτα ψυχολογικα και μου κανει το περισσοτερο κακο απο ολα ειναι η απορριψη απο τους αλλους χωρις να καταλαβαινω ποτε το γιατι, η δειλια,πολλα κομπλεξ σε σημειο καποιες φορες που ξεπερνιουνται τα ορια.Εχω παρατησει τον εαυτο και πηρα κιλα.Ξοδευω πολλες ωρες πανω απο ενα pc προσπαθωντας ετσι να ξεχαστω και να περασει η ωρα μιας και δεν εχω κατι αλλο να κανω.
Αισθανομαι ενοχες για πραγματα που επρεπε να ειχα κανει και δεν εκανα την στιγμη που χρειαζοταν.Πολλες φορες νιωθω ασημαντος και πως η ζωη μου δεν εχει νοημα. Δεν ειμαι ατομο που χαιρομαι ευκολα ουτε ενθουσιαζομαι ευκολα,πολλες φορες προσπαθω να δειξω προς τα εξω οτι ολα ειναι καλα και πως ειμαι χαρουμενος ,ομως ξερω οτι απο πισω η εικονα ειναι τελειως διαφορετικη.Δεν εχω ενδιαφεροντα οπως εχουν τα αλλα παιδια και δεν εκανα στην εφηβεια μου οτι εκαναν αυτοι.
Δλδ για παραδειγμα δεν πηγα ποτε σε 5ημερη εκδρομη οσο ημουν στο σχολειο,γιατι? Γιατι δεν αισθανομουν καλα απεναντι σε μενα και στους αλλους,ηξερα οτι δεν θα παιρνουσα καλα,ηξερα οτι θα με κοροιδευαν για κατι η δεν ξερω τι αλλο.Παντα συγκρινω τον εαυτο μου με τους αλλους και βλεπω οτι εγω σε σχεση με αλλα παιδια στην ηλικια μου δεν εχω κανει τπτ στη ζωη μου.
Ενα ακομα κακο ειναι οι σχεση μου με τα αλλα μελη της οικογενειας μου και κυριως με τον πατερα μου ο οποιος ειναι παλαιων αρχων και καπως αυστηρος,απο μικρος τον φοβομουν και αυτο μαλλον με εχει επηρεασει.
Για να μην λεω και πολλα,ειμαι πλεον 23 χρονων και ψυχολογικα ειμαι πολυ \"down\",συνεχεια ομως. Εχω προσπαθησει να ξεπερασω αυτη την κατασταση αλλα χωρις καποιο αποτελεσμα.
Μεχρι τωρα δεν εχω παει ποτε σε καποιον ειδικο πχ.ψυχολογο,προφανως γιατι ντρεπομαι η ισως γιατι δεν νομιζω πως μπορει να με βοηθησει ουσιαστικα σε κατι.:(
Αυτα απο μενα,ετσι ειναι τα πραγματα και δεν νιωθω ικανος να τα αλλαξω.
ΥΓ Υπαρχει καποιο τεστ ψυχολογιας που μπορω να κανω για να δω που βρισκομαι?
*
Πασχα μαλλον θα κανω μονος μου,δεν πειραζει,δεν θα λειψω και σε κανεναν νομιζω...
Τι είναι αυτά που λες παιδί μου; Εχεις κλειστεί στον εαυτό σου και εχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση.Πολλά παιδιά περνούν παρόμοιες φάσεις.Σπουδάζεις με τι ασχολείσαιΜίλησες ποτέ με τους γονείς σου για το πως αισθάνεσαι;αν δεν σε καταλαβαίνουν πήγαινε μόνος σου και ασε τα τεστ πήγαινε και σίγουρα θα σε βοηθήσει.
Quote:
Originally posted by Jason
Μεχρι τωρα δεν εχω παει ποτε σε καποιον ειδικο πχ.ψυχολογο,προφανως γιατι ντρεπομαι η ισως γιατι δεν νομιζω πως μπορει να με βοηθησει ουσιαστικα σε κατι.:(
έτσι έλεγα και γω τρεις μήνες πριν.
δεν μπορώ να πω ότι έχω δει μεγάλες αλλαγές στη διάθεσή μου αφού ενω για λίγο ήμουν καλά επιτέλους, υποτροπιασα πάλι.
Όμως πηγαίνοντας σε ειδικό ξεκαθάρισα πολλά πράγματα για μένα και για τις φάσεις μου και νιώθω μια στήριξη και μια κατανόηση που δεν έβρισκα στο οικείο περιβάλλον.
Και εγώ κοιτούσα τους άλλους(και ακόμη κοιτάω) και έλεγα γιατί να μην ζω όπως αυτοί να χαίρομαι και να μπορώ να κάνω τα πάντα,γιατί διάολε εγώ να διαφέρω; πού πηγαινω; είναι ζωή αυτή;
Κάνοντας θεραπεία όμως ξέρω ότι τουλάχιστον προσπαθώ!
Δεν ξέρω αν θα πεθάνω στην προσπάθεια αλλά προσπαθώ ακόμη!
Παίρνω και φαρμακευτική αγωγή η οποία μου έχει βελτιώσει αισθητά τον ύπνο και ακόμα βεβαια εχω πολύυυυ δρόμο μπροστά μου..
Πρέπει το ταχύτερο δυνατόν να πας σε ειδικό.Μη σκεφτεσαι εγώ θα το παλέψω μόνος.Αντικειμενικά δεν μπορείς.Εγώ τόσα χρόνια αυτό πίστευα και τελικά αν είχα ζητήσει νωρίτερα βοήθεια δε θα ήταν τόσο σοβαρή η κατάστασή μου!
Και <b> μην εμπιστεύεσαι τα τεστ<b> είναι απάτες και κοροιδεύουν τον κόσμο. Ζήτα απο ψυχολόγο τεστ αν θες! Πάντως μην το αφήνεις ετσι..