ΜΙΛΗΣΤΕ ΜΟΥ!!!!!! ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!

Απο μικρός είχα θέμα με ψυχαναγκασμούς. ήταν άλλης μορφής και δεν είχαν σχέση με τις υποσχέσεις. Πριν μερικα χρόνια, είχα ξεκινήσει το κάπνισμα. Πολλές φορές, αγχωνόμουν για την υγεία μου και ίσως, οτι αμαρτάνω. Προσπάθησα πολλές φορές να το κόψω αλλά δεν τα κατάφερνα. Αγόραζα τσιγάρα και μετα αναγκαζόμουν να τα πατάω. Εκείνη την περίοδο δεν είχα θέμα με ψυχαναγκασμούς. Ήταν σαν να μην είχε εμφανιστεί η ασθένεια καν. Έκανα μια προσευχή στον Θεό και του έκανα υπόσχεση ότι δεν θα ξανακάπνιζα.

Τελικά, δεν τα κατάφερα. Άρχισα πάλι, να καπνίζω. Μετά από καιρό, για τους ίδιους λόγους και λόγω παραπάνω άγχους και φόβου, πήρα πάλι την απόφαση να προσευχηθώ στον Θεό και να ξανακάνω την ίδια υπόσχεση. Την έσπασα αργότερα, μερικές φορές.


Αυτη η υπόσχεση που έγινε 2 φόρες, μετράει ως ψυχαναγκαστική υπόσχεση ή οχι? Δεν είχε εμφανιστεί ο ψυχαναγκασμός. Ημουν παρα πολυ νορμάλ. Απλά την δεύτερη φορά, ήμουν λιγο πιο αγχωμένος για την υγεία μου, για την αμαρτία και έτσι, αποφασίσα να την ξανακάνω την ιδια υπόσχεση. Και τις 2 φορές, νομίζω, έγινε σε μορφή προσευχής, Απλά την πρώτη φορά ήμουν πιο χαλαρός και την δεύτερη λίγο αγχωμένος αλλά δεν είχαν καμία σχεση με ψυχαναγκασμούς.

Μετράει σαν ψυχαναγκασμός παρολο που ο ψυχαναγκασμός εμφανίστηκε μήνες μέτα? Όταν έκανα τις υπόσχέσεις, νομίζω προσευχήθηκα κανονίκα. Μπορεί να το εννοούσα 100%. Μετράει σαν αληθινή ή ψυχαναγκαστική υπόσχεση? Ήταν σε περίοδο ΠΡΙΝ εμφανιστεί το ψυχαναγκαστικό θέμα με της υποσχέσεις.

Υπήρχε σίγουρα από πριν, γιατί διαφορετικά δεν θα έκανες καθόλου υπόσχεση, υπήρχε από πριν και συνέχισε να μεγαλώνει. Άρα ήταν όντως ψυχαγκαστικη υπόσχεση.
Αν δεν υπήρχε ο καταναγκασμός δεν θα έκανες καν υπόσχεση. Υπήρχε από πριν αλλά δεν το κατάλαβες τότε.. Και εγώ κατάλαβα πως ΙΔΨ είχα χρόνια πριν και όχι τώρα που το κατάλαβα..
Ηρέμησε όμως, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχείς, όλα είναι στο μυαλό μιας και αυτό κάνει η ΙΔΨ χτυπά συνεχώς στο μυαλό..

Θέλεις να μας περιγράψεις το πρόγραμμά σου, τι κάνεις μέσα στη μέρα σου τώρα που είσαι στο πατρικό;

τίποτα. σκεφτομαι το παρελθον. κανω καποια ονειρα για το μελλον. λιγο περπατημα που και που. μιλαω στο τηλεφωνο και ανυπομονως να ερθει ο Σεπτεμβριος να γυρισω στην Αθηνα και να συνεχισω κανονικα την ζωη μου.

Το υποψιάστηκα αυτό το τίποτα. Επειδή μένει ακομα ο μισός Αύγουστος όμως και είσαι και πολύ αρνητικός να δεις ειδικό πριν επιστρέψεις Αθήνα, δεν πρέπει να δεις πως θα την παλέψεις αυτές τις 2 τουλάχιστον βδομάδες;

Τι δραστηριότητα υπάρχει εκεί; Γνωστούς από τα παλιά δεν έχεις να βγείτε καμια βόλτα; Έχει θάλασσα κοντά να πας για κανένα μπάνιο ή κανένα μονοπάτι για πεζοπορία; Δεν έχει κανένα νόημα να σκέφτεσαι το παρελθόν όλη μέρα. Για το μέλλον τι ονειρεύεσαι; Κάτι χειροπιαστό;

για το μέλλον σκεφτομαι οτι θα βγαινω με φιλους στην Αθηνα και θα κανω διαφορα καλλιτεχνικα projects, αλλα πολλες φορες απογοητευομαι με τον ιο. οποτε μαλλον με εχει επηρεασει και αυτο.

Πάντοτε είναι σημαντικό να έχουμε πράγματα να προσβλέπουμε σε αυτά, όσο μικρά ή μεγάλα κι αν είναι. Ωστόσο όπως και με το παρελθόν, έτσι και με το μέλλον, αν σκεφτόμαστε μόνο αυτά, δεν ζούμε το τώρα. Πρέπει να κοιτάμε να την παλεύουμε και στην καθημερινότητά μας, όχι να αφήνουμε τον χρόνο να κυλάει έτσι.

Αυτό είναι σίγουρα ψυχαναγκασυικη υπόσχεση. Και πιο πριν την υπόσχεση που αναγκαζόμουν να πετάξεις τα τσιγάρα κι αυτό ψυχαναγκασμος ήταν.οποτε πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται το παρελθόν απέσπασε την προσοχή του με κάτι άλλο μην άφηνε σαι να παρασύρεσαι από αυτές τις σκέψεις.ακου μουσική δες ένα βίντεο για ένα θέμα που θα σ ενδιέφερε.πηγαινε για τρεξιμο