Προβλήματα με την ζωή

Καλημέρα.

Εύχομαι σε όσους περνάνε δύσκολα να είναι καλά και να μην χάσουν το κουράγιο..

Λοιπόν εδώ και κάμποσα χρόνια από μικρός μέχρι τώρα ένιωθα μόνος σε όλη την οικογένεια. Νιώθω λες και ότι δεν ταιριάζω μαζί τους και ότι να κάνω πάντα κάτι σχεδόν κακό θα συμβεί ή την πληρώνω. Δεν έχω δεσμό με κανένα τους..

Πάντοτε όταν κάτι συνέβαινε στήριζα τα αδέρφια μου σε όποιο πρόβλημα προέκυπτε. Το θέμα είνα είναι ότι όταν έρχεται η σειρά μου κανείς τους δεν βοηθά απλά και μόνο γιατί φοβούνται και δεν θέλουν να χαλάσουν την σχέση τους με τον ''γονιό''. Δεν περιμένω τίποτα αλλά ρε χριστιανέ μου μια φορά δεν μπορείς να κάνεις κάτι;

Πόσες φορές είχα τσακωθεί με την οικογένεια και ο γονιός να νομίζει ότι έχει δίκιο μιας και επειδή βλέπει ότι οι άλλοι δεν λένε τίποτα...

Πόσες φορές με έχουν κρίνει...πόσες φορές με έχουν μειώσει και υποτιμήσει! Πόσες φορές δεν σεβάστηκαν τα συναισθήματά μου;

Έχω και το άλλο πρόβλημα που να μην με εμπιστεύονται λες και τους έχω κάνει κάτι ενώ οι ίδιοι κάνουν πράξεις και καρφώνονται; Στην ουσία είμαι ο μόνος που είναι τρελός και έχει προβλήματα στην οικογένεια; Γιατί το άκουσα και αυτό να με αποκαλούν υποκριτή!

Το χειρότερο είναι να δέχεσαι μαχαιριές όχι μόνο από φιλίες αλλά και από την οικογένεια! Προδοσίες παντού!

Λένε οι άνθρωποι ότι όπως φαίρεσαι έτσι θα σου φαίρονται και οι φίλοι σου ή ότι βλέπεις στις φιλίες σου τα ελαττώματα που έχεις πάνω σου και δεν σου αρέσει.

Συγγνώμη δηλαδή... όταν από τη στιγμή εγώ είμαι σοβαρός, δεν κρίνω (μόνο αν κάποιος μου κάνει με πληγώσει πολύ βαθιά), επιλέγω να είμαι ειλικρινής και να λέω την αλήθεια πως γίνεται οι φίλοι να φέρονται διαφορετικά από αυτό που τους φέρεσαι εσύ; Εκτός και αν αναφερόμαστε με την έννοια ότι επιλέγουμε τους φίλους που είναι κοντά με μας;

Και έχω και άτομα να μου κάνουν μαθήματα ζωής τα οποία οι ίδιοι δεν τα εφαρμόζουν και μου λένε και από πάνω ότι πρέπει να αγαπήσω τον εαυτό μου!

Με συγχωρείτε παιδιά.. εσείς πώς θα νιώθατε σε όλη αυτή την κατάσταση; Να μην σε εμπιστεύονται, να σε προδίζουν, να σου λένε ψέμματα και άλλα χίλια πράγματα;

Για μια φορά δεν μπορεί να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να με καταλαβαίνει και να ενδιαφέρεται όπως εγώ;

Ζητάω πολλά; Δεν θέλω να το παίζω drama queen αλλά αυτή είναι η αλήθεια όμως.. Πλέον όλος ο κόσμος είναι επιφανειακός και όλοι αν όχι οι περισσότεροι κοιτάνε το συμφέρον τους.

Με λυπεί πάρα πολύ αυτή η κατάσταση και όσο περνάει ο καιρός γίνεται ακόμα χειρότερο...

Αρκετές φορές σκέφτομαι μακάρι να μην ήμουν αυτός που είμαι.. Να μην ένιωθα τόσα πολλά και βαθιά...να μην γνώριζα πράγματα και άλλα τόσα...αλλά να που έπεσε όλο το πακέτο σε εμένα... Κάνω τόσα πράγματα για τους άλλους και το μόνο που παίρνω πίσω είναι κουκούτσια...

Και σε περίπτωση που κάποιος δεν γνωρίζει.. Όχι δεν έχω φίλους ούτε έχω καλή σχέση με την οικογένειά μου. Έχουν γίνει πάρα πολλά άσχημα πράγματα στη ζωή. Οι φίλοι που είχα δεν ήταν γιατί όλοι τους μου κάνανε παρέα λόγω της καλοσύνης και για να περνάνε καλά μόνο.

Έχω κουραστεί να κάνω πολλά, να είμαι ο ψυχολόγος κτλ...

Αυτό συμβαίνει συχνά με το πρώτο παιδί της οικογένειας, όταν ακολουθούν και άλλα. Το παιδί μοιράζεται τα άγχη και τις ευθύνες και μοιάζει να είναι τελικά γονιός περισσότερο παρά παιδί. Επίσης, συνήθως θάβει τις προσωπικές του επιθυμίες όταν νομίζει ότι αυτές επιβαρύνουν την οικογένεια οικονομικά ή αλλιώς.
Στο τέλος, οι γονείς θεωρούν πως το παιδί αυτό είναι το συνετότερο, το πιο δυνατό και όχι μόνο δεν έχει ανάγκη βοήθειας αλλά έχει και την υποχρέωση να βοηθάει σε όλους τους τομείς τα αδέλφια του (δεν θα το πουν ποτέ αλλά θα το δείχνουν με την στάση τους). Οι γονείς βολεύονται με ένα τέτοιο παιδί διότι αισθάνονται ασφάλεια για το μέλλον όλης της οικογένειας. Τα αδέλφια δε, θα έχουν έναν ακόμη γονιό, σπάνια θα θέλουν να κάνουν παρέα με το παιδί-γονιό το οποίο θεωρούν άλλης γενιάς, όπως τους γονείς, δυνατό και άτρωτο όπως τους γονείς που δεν έχει ανάγκες και προβλήματα.
Στην πραγματικότητα βέβαια το παιδί-στήριγμα αδικείται, στερείται την αδελφική σχέση καθώς και την πραγματική στήριξη των γονιών. Μαθαίνει να μην ζητάει για να μην επιβαρύνει την οικογένεια και η στάση του προς την ζωή είναι ίδια: Δεν ζητάει, δεν διεκδικεί, δεν θεωρεί ότι πρέπει να πάρει το μερίδιό του διότι πρέπει να κατανοεί συνεχώς πρώτα τις ανάγκες των άλλων, να στηρίξει τις ανάγκες των άλλων και μετά τις δικές του.
Και στο τέλος, μετά από χρόνια, αισθάνεται πολύ αδικημένος και ότι όλοι στην οικογένεια του χρωστάνε, η ζωή του χρωστάει. Αλλά η ζωή φίλε μου φεύγει και δεν γυρίζει πίσω και δεν χρωστάει σε κανέναν! Στο λέω εγώ που υπήρξα ένα τέτοιο παιδί και τώρα στα 52 βλέπω την ζωή μου και πόσα πράγματα έχασα εξαιτίας αυτού που συζητάμε.
Λοιπόν, δεν έχω τώρα άλλο χρόνο, θα σου γράψω και αύριο. Ένα πράγμα να ξέρεις: ΜΑΘΕ ΝΑ ΖΗΤΑΣ! Να προβάλλεις τις ανάγκες σου, τα θέλω σου, τα συναισθήματά σου.
Μάθε το τώρα πριν να είναι αργά.

Quote:

---

Έχω κουραστεί να κάνω πολλά, να είμαι ο ψυχολόγος κτλ...

---

Αυτό όμως θα πρέπει να το δουλέψεις εσύ με τον εαυτό σου και να βάζεις όρια. Αν βλέπεις ότι ο άλλος δεν μπορεί ή δεν θέλει να δώσει, γιατί αναλώνεσαι σε τέτοιες σχέσεις είτε φιλικές είτε οτιδήποτε; Αν ο άλλος δεν εκτιμάει ότι του δίνεις 5, δεν θα εκτιμήσει κι αν του δώσεις 10 ή 100. Να μην δίνεις μόνο, να παίρνεις. Να ζητάς όπως σου λέει κι η Κασσάνδρα, αλλά όταν τρως πόρτα συνεχώς από κάποια άτομα, ζήτα από αλλού. Να αξιολογείς το τι μπορεί να σου δώσει ο κάθε άνθρωπος κι αν αυτό σε καλύπτει.

Επίσης θέλω να σου πω ότι κάποιες φορές, μπορεί να μην βρεθεί ένας άνθρωπος "τέλειος" για εσένα, να σου καλύπτει όλες τις ανάγκες, να τα βρίσκετε σε όλα, να είναι η αδερφή ψυχή σου ή ο υπέροχος κολλητός που θα έχετε το απίστευτο δέσιμο και αλληλοκατανόηση κτλ. Ή μπορεί να βρεθεί αργότερα στη ζωή σου ή να βρεθεί και οι καταστάσεις να σας κάνουν να χαθείτε πάλι. Για αυτό συνήθως οι άνθρωποι καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες με διαφορετικά άτομα. Πολλές φορές άνθρωποι που "αδικήθηκαν" μετά ψάχνουν τον ουρανό με τα άστρα. Και καλά κάνουν. Αλλά στην πορεία εμφανίζονται άνθρωποι που κάτι έχουν να τους δώσουν κι επειδή αυτό το κάτι δεν είναι τα πάντα, το υποτιμάνε και χάνουν ευκαιρίες για κάτι καλό. Στην προσπάθεια να τα έχουν όλα, μένουνε στο τίποτα. Αυτό όμως είναι το άλλο άκρο.

Η αλήθεια είναι πως η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο. Και αν υπάρχουν καλές σχέσεις μεταξύ των μελών, αυτό μπορεί να γίνει ένα πολυ υποστηρικτικό δίκτυο.

Μένεις μαζί με την οικογένεια σου; Πόσο χρονών είσαι; θα μπορουσες να ανεξαρτητοποιηθείς οικονομικά ώστε να ζήσεις μόνος;

Όταν κάποιος μαθαίνει να έχει τον ρόλο του καλοθελητη στην οικογένεια και να κάνει τα χατίρια όλων αυτό έχει και το τίμημα του. Μαθαίνεις να υπηρετείς τους άλλους. Και εκείνοι τα περιμένουν όλα απο σένα.
Δεν ξέρω τι έχει συμβεί στην οικογένεια σου ακριβώς γιατί δεν αναφέρεις λεπτομέρειες. Εγώ αναρωτιέμαι αν θα μπορούσες να θέσεις τα όρια σου, να πάψεις να προσφέρεις πολλά και να διεκδικήσεις τη στάση που θες από τα αδέρφια σου. Εάν αυτό δεν γίνεται τότε πολύ απλά μπορεί να μην ταιριάζετε μαζι. Καλύτερα να ζήσεις μόνος σε δικό σου σπίτι και να έχεις τυπικές σχέσεις μαζί τους.

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Αυτό συμβαίνει συχνά με το πρώτο παιδί της οικογένειας, όταν ακολουθούν και άλλα. Το παιδί μοιράζεται τα άγχη και τις ευθύνες και μοιάζει να είναι τελικά γονιός περισσότερο παρά παιδί. Επίσης, συνήθως θάβει τις προσωπικές του επιθυμίες όταν νομίζει ότι αυτές επιβαρύνουν την οικογένεια οικονομικά ή αλλιώς.
Στο τέλος, οι γονείς θεωρούν πως το παιδί αυτό είναι το συνετότερο, το πιο δυνατό και όχι μόνο δεν έχει ανάγκη βοήθειας αλλά έχει και την υποχρέωση να βοηθάει σε όλους τους τομείς τα αδέλφια του (δεν θα το πουν ποτέ αλλά θα το δείχνουν με την στάση τους). Οι γονείς βολεύονται με ένα τέτοιο παιδί διότι αισθάνονται ασφάλεια για το μέλλον όλης της οικογένειας. Τα αδέλφια δε, θα έχουν έναν ακόμη γονιό, σπάνια θα θέλουν να κάνουν παρέα με το παιδί-γονιό το οποίο θεωρούν άλλης γενιάς, όπως τους γονείς, δυνατό και άτρωτο όπως τους γονείς που δεν έχει ανάγκες και προβλήματα.
Στην πραγματικότητα βέβαια το παιδί-στήριγμα αδικείται, στερείται την αδελφική σχέση καθώς και την πραγματική στήριξη των γονιών. Μαθαίνει να μην ζητάει για να μην επιβαρύνει την οικογένεια και η στάση του προς την ζωή είναι ίδια: Δεν ζητάει, δεν διεκδικεί, δεν θεωρεί ότι πρέπει να πάρει το μερίδιό του διότι πρέπει να κατανοεί συνεχώς πρώτα τις ανάγκες των άλλων, να στηρίξει τις ανάγκες των άλλων και μετά τις δικές του.
Και στο τέλος, μετά από χρόνια, αισθάνεται πολύ αδικημένος και ότι όλοι στην οικογένεια του χρωστάνε, η ζωή του χρωστάει. Αλλά η ζωή φίλε μου φεύγει και δεν γυρίζει πίσω και δεν χρωστάει σε κανέναν! Στο λέω εγώ που υπήρξα ένα τέτοιο παιδί και τώρα στα 52 βλέπω την ζωή μου και πόσα πράγματα έχασα εξαιτίας αυτού που συζητάμε.
Λοιπόν, δεν έχω τώρα άλλο χρόνο, θα σου γράψω και αύριο. Ένα πράγμα να ξέρεις: ΜΑΘΕ ΝΑ ΖΗΤΑΣ! Να προβάλλεις τις ανάγκες σου, τα θέλω σου, τα συναισθήματά σου.
Μάθε το τώρα πριν να είναι αργά.

---

Η διαφορά είναι ότι είμαι ο τελευταίος από όλα τα 5 που είμαστε. Είμαι και το μόνο αγόρι σε όλη την οικογένεια. Είναι αστείο με την όλη την κατάσταση γιατί νιώθω λες είμαι μεγαλύτερος από ότι μικρός. Πόσες φορές έχω φάει ξύλο άστα να πάνε επειδή δεν ήθελα να κάνω κάτι που ήθελαν; Πόσες φορές εκφράστηκα και το μόνο που πήρα ήταν να με κρίνουν και να μου μιλήσουν και άσχημα από πάνω; Για να μην πω ότι με κορόιδευαν κιόλας τα αδέρφια...

Δεν περιμένω τίποτα από τη ζωή και ούτε να με χρωστάει κάποιος αλλά επιτέλους να σταματήσει η όλη κατάσταση.. γιατί και εγώ έχω ψυχή...

Όσες φορές ζήτησα βοήθεια και από τον ένα γονιό...πολλές υποσχέσεις μου έκανε και στο τέλος τα γύρισε όλα ανάποδα. Τα ξέχασε όλα σα να μην έγινε τίποτα..

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Αυτό όμως θα πρέπει να το δουλέψεις εσύ με τον εαυτό σου και να βάζεις όρια. Αν βλέπεις ότι ο άλλος δεν μπορεί ή δεν θέλει να δώσει, γιατί αναλώνεσαι σε τέτοιες σχέσεις είτε φιλικές είτε οτιδήποτε; Αν ο άλλος δεν εκτιμάει ότι του δίνεις 5, δεν θα εκτιμήσει κι αν του δώσεις 10 ή 100. Να μην δίνεις μόνο, να παίρνεις. Να ζητάς όπως σου λέει κι η Κασσάνδρα, αλλά όταν τρως πόρτα συνεχώς από κάποια άτομα, ζήτα από αλλού. Να αξιολογείς το τι μπορεί να σου δώσει ο κάθε άνθρωπος κι αν αυτό σε καλύπτει.

Επίσης θέλω να σου πω ότι κάποιες φορές, μπορεί να μην βρεθεί ένας άνθρωπος "τέλειος" για εσένα, να σου καλύπτει όλες τις ανάγκες, να τα βρίσκετε σε όλα, να είναι η αδερφή ψυχή σου ή ο υπέροχος κολλητός που θα έχετε το απίστευτο δέσιμο και αλληλοκατανόηση κτλ. Ή μπορεί να βρεθεί αργότερα στη ζωή σου ή να βρεθεί και οι καταστάσεις να σας κάνουν να χαθείτε πάλι. Για αυτό συνήθως οι άνθρωποι καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες με διαφορετικά άτομα. Πολλές φορές άνθρωποι που "αδικήθηκαν" μετά ψάχνουν τον ουρανό με τα άστρα. Και καλά κάνουν. Αλλά στην πορεία εμφανίζονται άνθρωποι που κάτι έχουν να τους δώσουν κι επειδή αυτό το κάτι δεν είναι τα πάντα, το υποτιμάνε και χάνουν ευκαιρίες για κάτι καλό. Στην προσπάθεια να τα έχουν όλα, μένουνε στο τίποτα. Αυτό όμως είναι το άλλο άκρο.

---

Μάλλον σε αυτό φταίει η πολύ εμπάθεια που έχω... πόσες φορές με έχει βάλει σε μπελάδες.. να ακούω κάποιον όταν είναι χάλια...να θέλω να στηρίξω ενώ στην ουσία να προσπαθώ να κάνω πίσω αλλά που.. μερικές φορές δεν μπορώ να ελέγξω την εμπάθεια ή την ενσυναίσθηση τέλος πάντων. Ποιος ξέρει ότι μπορεί να φταίει και η προσωπικότητα που έχω..γιατί το έχω κοιτάξει και από ότι φαίνεται και άλλοι το αντιμετωπίζουν αυτό...

Το θέμα είναι ότι δεν είμαι από τα άτομα που κάνω παρέα για να πάρω κάτι.. είμαι από τα άτομα που θέλει σοβαρή φιλική σχέση είτε άλλη δηλαδή συμφέρον, εγωισμός και άλλα τέτοια να μου λείπουν.. Αν κάποιος μου κάνει παρέα μόνο και μόνο για να περάσει καλά ε τότε δεν θέλω. Καλύτερα να είμαι μόνος παρά να επενδύω χρόνο σε ανούσια πράγματα.

Δεν περιμένω τίποτα από τους άλλους από αυτά που έχω δώσει.. αλλά τουλάχιστον τα βασικά και αυτονόητα πράγματα που δεν είναι δύσκολο δεν μπορούν να το κάνουν; Αν δεν μπορούν όπως λες να δώσουν, τότε πώς υπάρχουν άτομα που κάνουν αν όχι όλα τα περισσότερα;

Δεν μπορώ τα άτομα που είναι με της λογικής κάθε φορά...

Quote:

---

Originally Posted by Meditation

Η αλήθεια είναι πως η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο. Και αν υπάρχουν καλές σχέσεις μεταξύ των μελών, αυτό μπορεί να γίνει ένα πολυ υποστηρικτικό δίκτυο.

Μένεις μαζί με την οικογένεια σου; Πόσο χρονών είσαι; θα μπορουσες να ανεξαρτητοποιηθείς οικονομικά ώστε να ζήσεις μόνος;

Όταν κάποιος μαθαίνει να έχει τον ρόλο του καλοθελητη στην οικογένεια και να κάνει τα χατίρια όλων αυτό έχει και το τίμημα του. Μαθαίνεις να υπηρετείς τους άλλους. Και εκείνοι τα περιμένουν όλα απο σένα.
Δεν ξέρω τι έχει συμβεί στην οικογένεια σου ακριβώς γιατί δεν αναφέρεις λεπτομέρειες. Εγώ αναρωτιέμαι αν θα μπορούσες να θέσεις τα όρια σου, να πάψεις να προσφέρεις πολλά και να διεκδικήσεις τη στάση που θες από τα αδέρφια σου. Εάν αυτό δεν γίνεται τότε πολύ απλά μπορεί να μην ταιριάζετε μαζι. Καλύτερα να ζήσεις μόνος σε δικό σου σπίτι και να έχεις τυπικές σχέσεις μαζί τους.

---

Όχι δεν μένω με την οικογένεια. Μένω σε ένα σπίτι των γονιών μου μόνος. Πάω στα 26 και αυτή τη στιγμή δεν έχω δουλειά και περιμένω να τελειώσω την πρακτική μου για να ξεκινήσω και να ψάχνω για δουλειά.

Από την οικογένεια δεν έχω επαφή με τον έναν γονιό και τα δυο αδέρφια από τα 4. Στην ουσία σαν να χωρίστηκαν σε στρατόπεδα όπως λένε κάποιοι πλέον...

Πόσες φορές έχω στηρίξει ας πούμε την αδερφή μου σε πολλά πράγματα ακόμα και σε προσωπικά και αυτή όποτε θυμάται και αν; Και όταν μετά της το εξηγώ και να μην θέλει να καταλάβει και συνέχεια να είναι σε αμυντική θέση; Να λέει ότι θέλει; Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι όποτε μου λέει τα προβλήματά της και μάλιστα αρκετές φορές και εγώ να την ακούω πραγματικά ενώ όταν λέω εγώ μου λέει ότι βαρέθηκε, δεν θέλει τα ίδια ή να είναι στο κόσμο της; Συγγνώμη δηλαδή εγώ πως κάθομαι και δεν λέω τίποτα; Φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν εκτιμάει τίποτα.

Από ότι φαίνεται δεν ταιριάζω με κανείς τους ούτε και με το κόσμο γιατί όσους γνώρισα πολύ απλά με έκαναν να νιώθω μόνος. Νιώθω λες και είμαι εξωγήινος ή ότι δεν είμαι από αυτό το κόσμο..

Η προσωπικότητα που έχω που για τους άλλους είναι περίεργο και με έχουν κρίνει για αυτό, η πολύ εμπάθεια που έχω ή ενσυναίσθηση, όταν βλέπω κάποιον/α να υποφέρει ή να κλαίει είναι σαν να υποφέρω και εγώ... και άλλια χίλια πράγματα... άντε να βρεις άτομο που να είναι σαν και σένα...και πόσο μάλλον σε άντρα που από ότι έχω ακούσει είναι πολύ σπάνιο..

-------------------------------------------

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας...

Quote:

---

Originally Posted by DragonHeart

Η διαφορά είναι ότι είμαι ο τελευταίος από όλα τα 5 που είμαστε. Είμαι και το μόνο αγόρι σε όλη την οικογένεια. Είναι αστείο με την όλη την κατάσταση γιατί νιώθω λες είμαι μεγαλύτερος από ότι μικρός. Πόσες φορές έχω φάει ξύλο άστα να πάνε επειδή δεν ήθελα να κάνω κάτι που ήθελαν; Πόσες φορές εκφράστηκα και το μόνο που πήρα ήταν να με κρίνουν και να μου μιλήσουν και άσχημα από πάνω; Για να μην πω ότι με κορόιδευαν κιόλας τα αδέρφια...

Δεν περιμένω τίποτα από τη ζωή και ούτε να με χρωστάει κάποιος αλλά επιτέλους να σταματήσει η όλη κατάσταση.. γιατί και εγώ έχω ψυχή...

Όσες φορές ζήτησα βοήθεια και από τον ένα γονιό...πολλές υποσχέσεις μου έκανε και στο τέλος τα γύρισε όλα ανάποδα. Τα ξέχασε όλα σα να μην έγινε τίποτα..



Μάλλον σε αυτό φταίει η πολύ εμπάθεια που έχω... πόσες φορές με έχει βάλει σε μπελάδες.. να ακούω κάποιον όταν είναι χάλια...να θέλω να στηρίξω ενώ στην ουσία να προσπαθώ να κάνω πίσω αλλά που.. μερικές φορές δεν μπορώ να ελέγξω την εμπάθεια ή την ενσυναίσθηση τέλος πάντων. Ποιος ξέρει ότι μπορεί να φταίει και η προσωπικότητα που έχω..γιατί το έχω κοιτάξει και από ότι φαίνεται και άλλοι το αντιμετωπίζουν αυτό...

Το θέμα είναι ότι δεν είμαι από τα άτομα που κάνω παρέα για να πάρω κάτι.. είμαι από τα άτομα που θέλει σοβαρή φιλική σχέση είτε άλλη δηλαδή συμφέρον, εγωισμός και άλλα τέτοια να μου λείπουν.. Αν κάποιος μου κάνει παρέα μόνο και μόνο για να περάσει καλά ε τότε δεν θέλω. Καλύτερα να είμαι μόνος παρά να επενδύω χρόνο σε ανούσια πράγματα.

Δεν περιμένω τίποτα από τους άλλους από αυτά που έχω δώσει.. αλλά τουλάχιστον τα βασικά και αυτονόητα πράγματα που δεν είναι δύσκολο δεν μπορούν να το κάνουν; Αν δεν μπορούν όπως λες να δώσουν, τότε πώς υπάρχουν άτομα που κάνουν αν όχι όλα τα περισσότερα;

Δεν μπορώ τα άτομα που είναι με της λογικής κάθε φορά...



Όχι δεν μένω με την οικογένεια. Μένω σε ένα σπίτι των γονιών μου μόνος. Πάω στα 26 και αυτή τη στιγμή δεν έχω δουλειά και περιμένω να τελειώσω την πρακτική μου για να ξεκινήσω και να ψάχνω για δουλειά.

Από την οικογένεια δεν έχω επαφή με τον έναν γονιό και τα δυο αδέρφια από τα 4. Στην ουσία σαν να χωρίστηκαν σε στρατόπεδα όπως λένε κάποιοι πλέον...

Πόσες φορές έχω στηρίξει ας πούμε την αδερφή μου σε πολλά πράγματα ακόμα και σε προσωπικά και αυτή όποτε θυμάται και αν; Και όταν μετά της το εξηγώ και να μην θέλει να καταλάβει και συνέχεια να είναι σε αμυντική θέση; Να λέει ότι θέλει; Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι όποτε μου λέει τα προβλήματά της και μάλιστα αρκετές φορές και εγώ να την ακούω πραγματικά ενώ όταν λέω εγώ μου λέει ότι βαρέθηκε, δεν θέλει τα ίδια ή να είναι στο κόσμο της; Συγγνώμη δηλαδή εγώ πως κάθομαι και δεν λέω τίποτα; Φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν εκτιμάει τίποτα.

Από ότι φαίνεται δεν ταιριάζω με κανείς τους ούτε και με το κόσμο γιατί όσους γνώρισα πολύ απλά με έκαναν να νιώθω μόνος. Νιώθω λες και είμαι εξωγήινος ή ότι δεν είμαι από αυτό το κόσμο..

Η προσωπικότητα που έχω που για τους άλλους είναι περίεργο και με έχουν κρίνει για αυτό, η πολύ εμπάθεια που έχω ή ενσυναίσθηση, όταν βλέπω κάποιον/α να υποφέρει ή να κλαίει είναι σαν να υποφέρω και εγώ... και άλλια χίλια πράγματα... άντε να βρεις άτομο που να είναι σαν και σένα...και πόσο μάλλον σε άντρα που από ότι έχω ακούσει είναι πολύ σπάνιο..

-------------------------------------------

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας...

---

Δεν θέλω να σε κατηγορήσω αλλα καμία φορά μπορεί να έχουμε βάλει και εμείς το χερακι μας για να μας εκμεταλλευτούν. Για ποιο λόγο εσύ να προσφέρεις ακαταπαυστα; και για ποιον λόγο να σιωπάς όταν δεν σε εκτιμούν; δεν γεννήθηκες για να υπηρετείς κανέναν. Γιατί φορέσες αυτόν τον ρόλο; με την ελπίδα ότι θα σε αγαπήσουν έτσι; ....δυστυχώς λίγοι είναι αυτοί που το εκτιμούν και ανταποδίδουν. Οι περισσότεροι εκμεταλλεύονται τη βοήθεια και τη θεωρούν δεδομένη. Σταματα να προσφέρεις σε ανθρώπους που δεν σε υπολογίζουν. Οι σχέσεις είναι δούναι και λαβείν. Όχι μόνο να δίνεις αλλά και να παίρνεις.

Γιατί συνεχίζεις να περιμένεις διαφορετική στάση από αυτούς; Αφού δεν ανταποκρίνονται. Στρεψε αλλού το ενδιαφέρον σου.

Να μην περιμένεις πολλά από τους ανθρώπους και να μην έχεις απαιτήσεις. Να ζεις για τον εαυτό σου ....να πιστεύεις σε αυτόν και να μην επενδύεις παραπανω από όσο χρειάζεται ..σε κανέναν. Να επενδύεις στον εαυτό σου. Να τον κάνεις φίλο σου.

Θα σε βοηθούσε να πας σε κάποιον ψυχολόγο;

Όλους τους ανθρώπους μας κρίνουν για αυτο που είμαστε. Κανένας δεν είναι ίδιος με κανέναν. Όλοι είμαστε διαφορετικοί και όλους μας έχουν βάλει στο στόχαστρο για κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα μας. Εάν νιώθεις πως σε βαραίνουν αρνητικές σκέψεις για το εαυτό σου και για τη σχέση σου με τους άλλους τους καλό είναι να αναζητήσεις βοηθεια

που να ζητησει βοηθεια? και απο ποιον? απο ψυχολογο? και εαν δεν εχει λεφτα? θα κατσει ετσι μια ζωη?

Quote:

---

Originally Posted by Meditation

Δεν θέλω να σε κατηγορήσω αλλα καμία φορά μπορεί να έχουμε βάλει και εμείς το χερακι μας για να μας εκμεταλλευτούν. Για ποιο λόγο εσύ να προσφέρεις ακαταπαυστα; και για ποιον λόγο να σιωπάς όταν δεν σε εκτιμούν; δεν γεννήθηκες για να υπηρετείς κανέναν. Γιατί φορέσες αυτόν τον ρόλο; με την ελπίδα ότι θα σε αγαπήσουν έτσι; ....δυστυχώς λίγοι είναι αυτοί που το εκτιμούν και ανταποδίδουν. Οι περισσότεροι εκμεταλλεύονται τη βοήθεια και τη θεωρούν δεδομένη. Σταματα να προσφέρεις σε ανθρώπους που δεν σε υπολογίζουν. Οι σχέσεις είναι δούναι και λαβείν. Όχι μόνο να δίνεις αλλά και να παίρνεις.

Γιατί συνεχίζεις να περιμένεις διαφορετική στάση από αυτούς; Αφού δεν ανταποκρίνονται. Στρεψε αλλού το ενδιαφέρον σου.

Να μην περιμένεις πολλά από τους ανθρώπους και να μην έχεις απαιτήσεις. Να ζεις για τον εαυτό σου ....να πιστεύεις σε αυτόν και να μην επενδύεις παραπανω από όσο χρειάζεται ..σε κανέναν. Να επενδύεις στον εαυτό σου. Να τον κάνεις φίλο σου.

Θα σε βοηθούσε να πας σε κάποιον ψυχολόγο;

Όλους τους ανθρώπους μας κρίνουν για αυτο που είμαστε. Κανένας δεν είναι ίδιος με κανέναν. Όλοι είμαστε διαφορετικοί και όλους μας έχουν βάλει στο στόχαστρο για κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα μας. Εάν νιώθεις πως σε βαραίνουν αρνητικές σκέψεις για το εαυτό σου και για τη σχέση σου με τους άλλους τους καλό είναι να αναζητήσεις βοηθεια

---

Αν πω ότι θα ήθελα να βοηθάω κόσμο πώς θα ήταν η απάντηση αυτή; Φυσικά και δεν ανέχομαι την εκμετάλλευση. Όχι δεν το κάνω για να αρέσω ή κάτι τέτοιο. Έχω σταματήσει εδώ και καιρό σε κάποια άτομα.. έχουν φύγει από τη ζωή μου..

Απλώς πως να το εξηγήσω.. Κάθε φορά που γνωρίζω, είναι λες και όλοι τους είναι ίδιοι.. Παρουσιάζουν ίδια συμπεριφορά απλά με διαφορετική εμφάνιση;

Μια καλή ερώτηση για το γιατί περιμένω.. Ούτε και εγώ μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνω.. Δεν λέω ότι δεν φταίω. Μάλλον γιατί βλέπω το καλό σε όλους και δίνω ευκαιρίες ώσπου την πατάω...αλλά σιγά σιγά αλλάζει η όλη αυτή η ιστορία..

Απαιτήσεις δεν έχω παρά μόνο οι άνθρωποι να είναι αληθινοί σε αυτά που λένε και δεν θέλω τίποτα άλλο...αλλά όχι ούτε αυτό.. Προτιμάνε να ζουν στα ψέμματα και να είναι επιφανειακοί.. Άσε που κάποιοι επειδή θέλησαν να σταματήσουν την παρέα και επειδή δεν είχαν καλή δικαιολογία μου λέγανε ότι ένιωθαν ότι είχα υψηλές απαιτήσεις ενώ δεν ίσχυε κάτι τέτοιο... και να τους εξηγώ ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο και το μόνο που ήθελα είναι να είναι αληθινοί.. αλλά τι να πεις.

Με ενοχλεί αφάνταστα το γεγονός ότι κάποιοι απλά επιλέγουν να σταματήσουν να κάνουν παρέα αντί να στο πουν από μπροστά και να λήξει εκεί.. οι περισσότεροι πλέον σε παρατάνε απλά γιατί τους αρέσει.

Όσο για τον εαυτό που λες... για πες.. αν θέλεις να μιλήσεις σε κάποιον και να σε καταλαβαίνει, με τον εαυτό σου θα μιλήσεις; Σε καταλαβαίνω αυτό που λες απλά είναι μερικά πράγματα που δεν μπορούμε να τα κάνουμε μόνοι μας και πίστεψέ με αν γινόταν στη ζωή θα επέλεγα να μην θέλω να έχω αυτά που έχω..

Έχω πάει αρκετές φορές και δεν βοήθησαν δυστυχώς και επιπλέον δεν θέλω να λέω από δω και από κει την ιστορία μου εκατό φορές και να μου κοιτάνε και αυτοί περίεργα. Άσε που δεν έχω και οικονομική δυνατότητα γιατί για αυτά που ζητάνε είναι πολλά για 1 ώρα....

Αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό μου δεν έχω απλά έχω κουραστεί να με κρίνουν για αυτό. Είσαι ευαίσθητος ή έχεις ενσυναίσθηση; Να είσαι γκέι. Και άλλα χίλια πράγματα.

Που έχει φτάσει η Ελλάδα και ο κόσμος.. μάθανε όλοι να βάζουν ταμπέλες και μόλις δουν κάτι το ασυνήθιστο το βλέπουν αδυναμία κτλ.

μας δινει αξια το γεγονος οτι ειμαστε ανεκτικοι και βοηθουμε τους γυρω μας ψυχολογικα και οπως αλλιως μπορεις να φανταστεις....
αλλα μερικες φορες φτανει ο κομπος στο χτενη.. εχουμε μαζεψει τοσα πολλα μεσα μου που κανουμε μπαμ.... εχω σκεφτει απειρες φορες να κλειστω σε ψυχιατρειο μπας και ηρεμησω εκει μεσα... αλλα δεν ειναι λυση... λυση ειναι να υπαρξει και απο τις δυο πλευρες κατανοηση στις αναγκες του αλλου... μονο τοτε η σχεση θα επιβιωσει και θα αναπτυχθει...
το να εισαι ψαγμενος συνεπαγετε και με προσθετη κατανοηση για τον κοσμο και τους ανθρωπους ... εχει μια ευθυνη αναμεσα σε αυτο που πιστευεις οτι ειναι σωστο και απο το συναισθημα που ξεχιλιζει μερικες φορες με οργη...
ας διαλεξουμε λοιπον θα βοηθαμε τον αλλο μεχρι ανευ οριου και θα υποφερουμε η θα κανουμε το ακριβως αντιθετο?
αποψη μου.........

Quote:

---

Απαιτήσεις δεν έχω παρά μόνο οι άνθρωποι να είναι αληθινοί σε αυτά που λένε και δεν θέλω τίποτα άλλο...αλλά όχι ούτε αυτό.. Προτιμάνε να ζουν στα ψέμματα και να είναι επιφανειακοί.. Άσε που κάποιοι επειδή θέλησαν να σταματήσουν την παρέα και επειδή δεν είχαν καλή δικαιολογία μου λέγανε ότι ένιωθαν ότι είχα υψηλές απαιτήσεις ενώ δεν ίσχυε κάτι τέτοιο... και να τους εξηγώ ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο και το μόνο που ήθελα είναι να είναι αληθινοί.. αλλά τι να πεις.

---

Μα αληθινοί ήταν όταν σου είπαν ότι έχεις υψηλές απαιτήσεις. Για αυτούς αυτά που ζητάς ήταν υψηλές απαιτήσεις, για εσένα μπορεί να φαινόταν κάτι απλό. Απλά είστε σε άλλο μήκος κύματος, δεν έχουν ούτε αυτοί άδικο, ούτε εσύ. Να προσπαθήσεις να βρεις άλλους που δεν θα τους φαίνονται υψηλές οι απαιτήσεις σου. Άλλο όμως στις ανθρώπινες σχέσεις να έχεις όρια και να "ζητάς" όπως "δίνεις", κι άλλο να "απαιτείς".

Quote:

---

Originally Posted by DragonHeart

Αν πω ότι θα ήθελα να βοηθάω κόσμο πώς θα ήταν η απάντηση αυτή; Φυσικά και δεν ανέχομαι την εκμετάλλευση. Όχι δεν το κάνω για να αρέσω ή κάτι τέτοιο. Έχω σταματήσει εδώ και καιρό σε κάποια άτομα.. έχουν φύγει από τη ζωή μου..

Απλώς πως να το εξηγήσω.. Κάθε φορά που γνωρίζω, είναι λες και όλοι τους είναι ίδιοι.. Παρουσιάζουν ίδια συμπεριφορά απλά με διαφορετική εμφάνιση;

Μια καλή ερώτηση για το γιατί περιμένω.. Ούτε και εγώ μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνω.. Δεν λέω ότι δεν φταίω. Μάλλον γιατί βλέπω το καλό σε όλους και δίνω ευκαιρίες ώσπου την πατάω...αλλά σιγά σιγά αλλάζει η όλη αυτή η ιστορία..

Απαιτήσεις δεν έχω παρά μόνο οι άνθρωποι να είναι αληθινοί σε αυτά που λένε και δεν θέλω τίποτα άλλο...αλλά όχι ούτε αυτό.. Προτιμάνε να ζουν στα ψέμματα και να είναι επιφανειακοί.. Άσε που κάποιοι επειδή θέλησαν να σταματήσουν την παρέα και επειδή δεν είχαν καλή δικαιολογία μου λέγανε ότι ένιωθαν ότι είχα υψηλές απαιτήσεις ενώ δεν ίσχυε κάτι τέτοιο... και να τους εξηγώ ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο και το μόνο που ήθελα είναι να είναι αληθινοί.. αλλά τι να πεις.

Με ενοχλεί αφάνταστα το γεγονός ότι κάποιοι απλά επιλέγουν να σταματήσουν να κάνουν παρέα αντί να στο πουν από μπροστά και να λήξει εκεί.. οι περισσότεροι πλέον σε παρατάνε απλά γιατί τους αρέσει.

Όσο για τον εαυτό που λες... για πες.. αν θέλεις να μιλήσεις σε κάποιον και να σε καταλαβαίνει, με τον εαυτό σου θα μιλήσεις; Σε καταλαβαίνω αυτό που λες απλά είναι μερικά πράγματα που δεν μπορούμε να τα κάνουμε μόνοι μας και πίστεψέ με αν γινόταν στη ζωή θα επέλεγα να μην θέλω να έχω αυτά που έχω..

Έχω πάει αρκετές φορές και δεν βοήθησαν δυστυχώς και επιπλέον δεν θέλω να λέω από δω και από κει την ιστορία μου εκατό φορές και να μου κοιτάνε και αυτοί περίεργα. Άσε που δεν έχω και οικονομική δυνατότητα γιατί για αυτά που ζητάνε είναι πολλά για 1 ώρα....

Αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό μου δεν έχω απλά έχω κουραστεί να με κρίνουν για αυτό. Είσαι ευαίσθητος ή έχεις ενσυναίσθηση; Να είσαι γκέι. Και άλλα χίλια πράγματα.

Που έχει φτάσει η Ελλάδα και ο κόσμος.. μάθανε όλοι να βάζουν ταμπέλες και μόλις δουν κάτι το ασυνήθιστο το βλέπουν αδυναμία κτλ.

---

Αναρωτήθηκες εάν αυτοί που σου έλεγαν πως έχεις υψηλές απαιτήσεις από αυτούς ότι έλεγαν την αλήθεια; και δεν ήταν δικαιολογία;

Δεν σε ξέρω ούτε αναιρω το γεγονός ότι νοιάζεσαι για τους άλλους και προσφέρεις. Όμως συνήθως οι άνθρωποι που παίρνουν τις σχέσεις τους στα σοβαρά, που είναι αυθεντικοί και αποζητούν ποιοτικές σχέσεις αυτόματα περιμένουν να σχετιστουν με άτομα που έχουν την ίδια στάση. Περιμένεις πολλά χωρίς να το καταλαβαινεις. Για αυτούς είναι πολλά αλλα για σένα είναι αυτονόητα.

Όμως δεν είναι όλοι αυθεντικοί....

Δεν κάνουν όλοι ανιδιοτελείς φιλιες...

Ούτε είναι έτοιμοι να γίνουν χαλί να τους πατήσεις......

Και κάποιοι μπορεί να σε συμπαθούν, και να θέλουν να κάνουν απλή χαλαρη παρέα χωρίς πολλές απαιτήσεις. Αυτό δεν είναι κακο.

Δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι για τα σκουπίδια. Υπάρχουν πολλοί που θα ταιριάξετε. Εάν όμως σκέφτεσαι ότι δεν αξίζει να γνωρίσεις κανέναν ...δεν θα βρεις τις σχέσεις που θες.

Δείχνεις σαν να περιμένεις να βασιστείς πάνω στους άλλους και να σου δείχνουν έμπρακτα και συνέχεια ότι μπορείς να τους εμπιστεύεσαι για ό,τι θες. Αυτό εαν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις 1 το πολύ 2 άτομα. Και για όλους ισχύει το ίδιο.

Το βάρος του εαυτού μας, μας ανήκει. Πίστεψε στον εαυτό σου πάρε τη ζωή στα χέρια σου γνώρισε ανθρώπους και μη ζαλίζεις το μυαλό σου. Άνθρωποι πάνε και έρχονται από τη ζωή μας. Πολλοί θα φύγουν λίγοι θα μείνουν. Μείνε στα απλά πράγματα της ζωής και πάρε από τον καθένα ο,τι μπορεί να σου δώσει. Και σταματα να προσφέρεις και να γίνεσαι θύμα εκμετάλλευσης. Να προσφέρεις περίπου όσα σου δίνουν.

Εφοσον σου αρέσει να βοηθάς γιατί δεν βρίσκεις μια δουλειά παρόμοια; Ή κάνε εθελοντισμό. Να γίνεις δραστήριος και να γνωρίσεις νέο κόσμο.......

Εάν έχεις κάποια στιγμή τη δυνατότητα πήγαινε σε έναν ειδικό να μιλήσεις

Quote:

---

Originally Posted by hlias1988

μας δινει αξια το γεγονος οτι ειμαστε ανεκτικοι και βοηθουμε τους γυρω μας ψυχολογικα και οπως αλλιως μπορεις να φανταστεις....
αλλα μερικες φορες φτανει ο κομπος στο χτενη.. εχουμε μαζεψει τοσα πολλα μεσα μου που κανουμε μπαμ.... εχω σκεφτει απειρες φορες να κλειστω σε ψυχιατρειο μπας και ηρεμησω εκει μεσα... αλλα δεν ειναι λυση... λυση ειναι να υπαρξει και απο τις δυο πλευρες κατανοηση στις αναγκες του αλλου... μονο τοτε η σχεση θα επιβιωσει και θα αναπτυχθει...
το να εισαι ψαγμενος συνεπαγετε και με προσθετη κατανοηση για τον κοσμο και τους ανθρωπους ... εχει μια ευθυνη αναμεσα σε αυτο που πιστευεις οτι ειναι σωστο και απο το συναισθημα που ξεχιλιζει μερικες φορες με οργη...
ας διαλεξουμε λοιπον θα βοηθαμε τον αλλο μεχρι ανευ οριου και θα υποφερουμε η θα κανουμε το ακριβως αντιθετο?
αποψη μου.........

---

Ευχαριστώ για την απάντησή σου.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Μα αληθινοί ήταν όταν σου είπαν ότι έχεις υψηλές απαιτήσεις. Για αυτούς αυτά που ζητάς ήταν υψηλές απαιτήσεις, για εσένα μπορεί να φαινόταν κάτι απλό. Απλά είστε σε άλλο μήκος κύματος, δεν έχουν ούτε αυτοί άδικο, ούτε εσύ. Να προσπαθήσεις να βρεις άλλους που δεν θα τους φαίνονται υψηλές οι απαιτήσεις σου. Άλλο όμως στις ανθρώπινες σχέσεις να έχεις όρια και να "ζητάς" όπως "δίνεις", κι άλλο να "απαιτείς".

---

Ωραία ας πούμε ότι έχω υψηλές απαιτήσεις (που δεν είναι αλλά οκ) και θα εξηγήσω ένα παράδειγμα. Είχαμε μιλήσει μια φορά ο οποίος μου είπε ότι για παράδειγμα θα βγαίναμε μια από αυτές τις μέρες. Εγώ φυσικά περίμενα να στείλει μήνυμα και δεν. Έφυγε χωρίς να ενημερώσει καν και εγώ ο χαζός περίμενε μέσα στην ανυπομονησία να τον δω.. Το είχε κάνει 2 φορές. Τέλος πάντων έρχεται που έρχεται κάποια στιγμή και μου στέλνει μήνυμα και να το λέω εγώ τι με πείραξε... και αυτός μετά να μου απολογείται και ότι υπόσχεται ότι θα το διορθώσει.. Εγώ δεν είπα τίποτα γιατί ήξερα κατά βάθος ότι αυτά που έλεγε θα ήταν ψέμματα και πάλι και τελικά αποδείχτηκε όντως ότι ήταν ψέμματα και πώς το έμαθα; Ο ίδιος είχε πει να βγούμε για καφέ κτλ και ο ίδιος γύρισε και είπε σε κάποια ότι εγώ θέλω να βγούμε! Αυτή εντωμεταξύ να του λέει είναι δύσκολο να στείλει ένα γεια κτλ.. Και αυτός να της απαντάει ότι να μην θέλει να βγω μαζί του!

Τι άποψη έχετε τώρα για αυτό; Ο ίδιος να θέλει και ο ίδιος να αλλάζει! Αληθινός είναι τώρα; Εκτός αυτού εμένα δεν με πειράζει που δεν βγήκαμε αλλά με πειράζει όμως που στα μηνύματα καθυστερεί πάρα πολύ ενώ καρφώνεται και με κοροιδεύει κιόλας αλλά και τι πάει και λέει στους άλλους. Όταν όμως χρειάζεται κάτι και με στέλνει, απαντάει αμέσως; Τυχαίο;

Και στην τελική αν δεν ήθελε να βγαίνει τόσο καιρό μαζί μου, γιατί δεν μου το είπε στα μούτρα; Συγγνώμη αλλά αυτό δεν είναι αυθεντικότητα αλλά σκέτη κοροιδία και ταλαιπωρία για τον άλλον. Εγώ το είχα ξεκαθαρίσει από την αρχή τι ήθελα.. γιατί δεν το είπε εκείνη τη στιγμή ότι είχα υψηλές απαιτήσεις;

Ένα γεια τι κάνεις... είναι υψηλή απαίτηση; Που φτάσαμε...

Ναι οκ δεν ταιριάζουμε σαν μήκος κυμάτων όπως λες αλλά υπάρχουν κάποια βασικά πράγματα σε όλους τους ανθρώπους και ένα από αυτά είναι σεβασμός και όχι να κοροιδεύεις.. αλλά τι να πω... υψηλές απαιτήσεις και αυτό.

Δεν περίμενα τίποτα από αυτόν για όσα έχω κάνει.. Το μόνο που περίμενα ήταν να είναι φίλος δεν ζητούσα κάτι παράλογο... αλλά από ότι φαίνεται ζητάω πολλά.

Χάρη στα τελευταία γεγονότα που συνέβηκαν, πλέον έχω φτάσει σε σημείο να μην εμπιστεύομαι ανθρώπους και να έχω βαρεθεί όλους.. Καλύτερα μόνος παρά να είμαι με άτομα που είναι ίδια.

Quote:

---

Originally Posted by Meditation

Αναρωτήθηκες εάν αυτοί που σου έλεγαν πως έχεις υψηλές απαιτήσεις από αυτούς ότι έλεγαν την αλήθεια; και δεν ήταν δικαιολογία;

Δεν σε ξέρω ούτε αναιρω το γεγονός ότι νοιάζεσαι για τους άλλους και προσφέρεις. Όμως συνήθως οι άνθρωποι που παίρνουν τις σχέσεις τους στα σοβαρά, που είναι αυθεντικοί και αποζητούν ποιοτικές σχέσεις αυτόματα περιμένουν να σχετιστουν με άτομα που έχουν την ίδια στάση. Περιμένεις πολλά χωρίς να το καταλαβαινεις. Για αυτούς είναι πολλά αλλα για σένα είναι αυτονόητα.

Όμως δεν είναι όλοι αυθεντικοί....

Δεν κάνουν όλοι ανιδιοτελείς φιλιες...

Ούτε είναι έτοιμοι να γίνουν χαλί να τους πατήσεις......

Και κάποιοι μπορεί να σε συμπαθούν, και να θέλουν να κάνουν απλή χαλαρη παρέα χωρίς πολλές απαιτήσεις. Αυτό δεν είναι κακο.

Δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι για τα σκουπίδια. Υπάρχουν πολλοί που θα ταιριάξετε. Εάν όμως σκέφτεσαι ότι δεν αξίζει να γνωρίσεις κανέναν ...δεν θα βρεις τις σχέσεις που θες.

Δείχνεις σαν να περιμένεις να βασιστείς πάνω στους άλλους και να σου δείχνουν έμπρακτα και συνέχεια ότι μπορείς να τους εμπιστεύεσαι για ό,τι θες. Αυτό εαν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις 1 το πολύ 2 άτομα. Και για όλους ισχύει το ίδιο.

Το βάρος του εαυτού μας, μας ανήκει. Πίστεψε στον εαυτό σου πάρε τη ζωή στα χέρια σου γνώρισε ανθρώπους και μη ζαλίζεις το μυαλό σου. Άνθρωποι πάνε και έρχονται από τη ζωή μας. Πολλοί θα φύγουν λίγοι θα μείνουν. Μείνε στα απλά πράγματα της ζωής και πάρε από τον καθένα ο,τι μπορεί να σου δώσει. Και σταματα να προσφέρεις και να γίνεσαι θύμα εκμετάλλευσης. Να προσφέρεις περίπου όσα σου δίνουν.

Εφοσον σου αρέσει να βοηθάς γιατί δεν βρίσκεις μια δουλειά παρόμοια; Ή κάνε εθελοντισμό. Να γίνεις δραστήριος και να γνωρίσεις νέο κόσμο.......

Εάν έχεις κάποια στιγμή τη δυνατότητα πήγαινε σε έναν ειδικό να μιλήσεις

---

Λοιπόν είπα την λέξη δικαιολογία γιατί δεν το έχουν πει από την αρχή κατά την πάροδο του χρόνου που κάναμε παρέα. Ρώτησα και είπα τι ήθελα. Από τη στιγμή που δεν μου το είπαν εκείνη τη στιγμή για να ξέρω και εγώ κιόλας, πάει να πει ότι είναι πλέον δικαιολογία. Αλλά οκ ας πούμε ότι έλεγαν την αλήθεια. Όπως είπα και πάνω το σωστό θα ήταν να μου το πουν και όχι όταν τσακωθήκαμε ή να πάνε να λένε στους άλλους ιστορίες που δεν ισχύουν.

Πολλοί άνθρωποι όπως και οι δικοί μου, μου λένε ότι πλέον στο κόσμο για αυτά που ζητάω είναι πολλά και να ρίξω νερό στο κρασί.. Ωραία άντε έχω κάνει αρκετές υποχωρήσεις για τους άλλους... Οι άλλοι όμως; Γιατί συνέχεια εγώ να κάνω πίσω;

Τέλος πάντων δεν έχει νόημα να το λέω.. Όπως είπα και πριν ο κόσμος κατάντησε επιφανειακός..

Μπορεί να με συμπαθούν αλλά εγώ δεν έχω χρόνο για χάσιμο με ''φιλίες'' ή παρέες που δεν έχουν νόημα. Προτιμώ να αφιερώνω χρόνο σε κάτι που έχει το potential για κάτι παραπάνω ή ποιοτικό που λέμε. Η ζωή είναι μικρή για τέτοια πράγματα. Μπορεί να είμαι υπερβολικός αυτά που λέω ή ο τρόπος σκέψης μου αλλά έτσι είμαι. Μετά από τόσα πράγματα που συνέβηκαν και μετά από πολλές προδοσίες είπα πλέον δεν θέλω τέτοια πράγματα..

Για το χαλί που λες ούτε που θα τους πατούσα.. Αλλά αυτοί τους αρέσει να με πατάνε.

Αυτό που είπες για εθελοντισμό ή δουλειά δυστυχώς δεν μπορώ και ούτε πρόκειται για διάφορους λόγους.

Τέλος πάντων ευχαριστώ όλους.

Μη λες τέλος πάντων είσαι λάθος. Πρέπει να αποδεχτείς ότι έτσι είναι η ζωή κ να μη χαλιέσαι. Όταν κάποιος περνάει ευχάριστα μαζί μας θέλει να περνάει χρόνο μαζί μας. Δεν ταιριάζουμε με όλους αλλά δεν κάνει να απομονωθουμε.πρεπει να χουμε ρεαλιστικές προσδοκίες αλλιώς απογοητευομαστε. Είχα κι εγώ κανονίσει με μια φίλη. Έκανα μπάνιο φόρεσα το φόρεμα μου βαφτηκα ίσιωσα τα μαλλιά μου. Ήταν να βρεθούμε 10:00 τελικά μέχρι 1:00 έστελνε μυνημα τα ότι κάτι έτυχε και θα συναντηθούμε σε λίγο κ σε λίγο μέχρι που της είπα άστο άκυρο θα πέσω για ύπνο. Δεν έχω ξανακανονησει από τότε μαζί της για ποτό αλλά σε παρέα όταν είμαστε περνάμε καλα

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Μη λες τέλος πάντων είσαι λάθος. Πρέπει να αποδεχτείς ότι έτσι είναι η ζωή κ να μη χαλιέσαι. Όταν κάποιος περνάει ευχάριστα μαζί μας θέλει να περνάει χρόνο μαζί μας. Δεν ταιριάζουμε με όλους αλλά δεν κάνει να απομονωθουμε.πρεπει να χουμε ρεαλιστικές προσδοκίες αλλιώς απογοητευομαστε. Είχα κι εγώ κανονίσει με μια φίλη. Έκανα μπάνιο φόρεσα το φόρεμα μου βαφτηκα ίσιωσα τα μαλλιά μου. Ήταν να βρεθούμε 10:00 τελικά μέχρι 1:00 έστελνε μυνημα τα ότι κάτι έτυχε και θα συναντηθούμε σε λίγο κ σε λίγο μέχρι που της είπα άστο άκυρο θα πέσω για ύπνο. Δεν έχω ξανακανονησει από τότε μαζί της για ποτό αλλά σε παρέα όταν είμαστε περνάμε καλα

---

Όταν είσαι ένας άνθρωπος που έχεις κάποια πράγματα που δεν έχουν οι άλλοι, όταν είσαι άντρας και έχεις ευαισθησία κάτι που είναι ασυνήθιστο και σε χαρακτηρίζουν γκέι επειδή ο κόσμος το βλέπει στραβά και δεν έχεις στήριξη από πουθενά, όταν οι άνθρωποι σε κάνουν παρέα για να εκμεταλλευτούν την καλοσύνη σου και άλλα χίλια πράγματα εε τι να πεις. Όταν δεν μπορείς να συζητήσεις με τα άτομα.. Να μην σε αποδέχονται, να έρχονται οι μέρες και να είσαι μόνος και να κλαις και να μην είναι κανένας εκεί για όλη αυτή τη κατάσταση που γίνεται.. Χρειάζεται να αναφέρω και άλλα;

Φτάνεις στο σημείο μετά να το αφήσεις και να λες ότι αυτά που θέλεις γίνονται μόνο στα όνειρα. Και ποιες είναι οι ρεαλιστικές προσδοκίες; Για ανέφερε αν μπορείς κάποια παραδείγματα;