Λανθασμένες αναμνήσεις? Βοηθήστε με! Ανησυχώ πάλι! Μιλήστε μου!
Πριν 2 χρόνια, ήμουν έξω και ο ψυχαναγκασμός μου έλεγε να γυρίσεις σπίτι για να πάρεις χαρτοπετσέτες. Δεν ήθελα να το κάνω και αγχωνόμουν γιατί επέμενε. Ήμουν τόσο ζαλισμένος και κουρασμένος που προσπάθησα να εννοήσω (στα ψεύτικα ίσως) μια υπόσχεση στον Θεό που θα μου απαγόρευε να κάνω την τελετουργία. Δηλαδή, προσπάθησα να κάνω μια υπόσχεση σχετικά με το να ΜΗΝ υπάρξει επιστρόφη στο σπίτι για να πάρω χαρτοπετσέτες. Τελευταία στιγμή, την ακύρωσα. Απλά, μόνο με τον φόβο της υπόσχεσης μπορούσα να αγνοήσω την τελετουργία. Δεν ξέρω αν μέτρησε ή όχι.
Σήμερα, βγήκα στο μπαλκόνι να δω την βροχή. Σκεφτόμουν ότι η είσοδος στο εσωτερικό του σπιτιού από το μπαλκόνι, ίσως μετράει σαν "επιστροφή στο σπίτι απο έξω" το οποίο ήταν κομμάτι της υπόσχεσης. Οπότε, ήθελα να ήμουν προσεχτικός να μην αγγίξω καμία χαρτοπετσέτα (κατι απιθανο δηλαδη)
Την ώρα που έμπαινα μέσα, άρχισα να λέω ότι "Δεν παίρνω καμία χαρτοπετσέτα. Απλά, μπαίνω στο σπίτι με σκοπό να μείνω και να συνεχίσω την μέρα μου και όχι για να πάρω χαρτοπετσέτες" Απλά, δεν ήθελα να φανέι οτι υπήρχε περίπτωση να γυρνάω για χαρτοπετσέτες.
Πάραλληλα, σκεφτόμουν και άλλα, νορμαλ, καθημερινά πράματα. Πέρασαν κάποια δευτερόλεπετα και εγώ πήγαινα πάνω κάτω στο σαλόνι και στην κουζίνα ενώ σκεφτόμουν τα δικα μου που δεν είχαν σχέση με ψυχαναγκασμούς.
Ξαφνικά, μου ήρθε μια σκέψη. Μήπως ακούμπησα/πήρα χαρτοπετσέτα με το που γύρισα από το μπαλκόνι? Δεν θυμάμαι τίποτα τέτοιο και δεν θα το έκανα ποτέ, αλλά ανησυχώ μήπως, όταν έλεγα "δεν επιστρέφω για χαρτοπετσέτες" μήπως η πρόταση έχασε το νοημα της και κάπως υποσυνείδητα μπερδεύτηκα και επειδή σκεφτόμουν άλλα πράματα, μήπως ακούμπησα/πήρα τις χαρτοπετσέτες της κουζίνας επείδη στο μυαλό μου, υποσυνείδητα, έλεγα " καμια χαρτοοπετσέτα"
Σαν να λέει κάποιος "δεν θελω να πιω νερο. δεν θελω να πιω νερο" και επειδή, ακούγεται στο μυαλό του η λέξη νερό, νερό, ξεχνιέται και πίνει νερό. Ανησυχώ μήπως παρόμοιο σκηνικό παίχτηκε με τις χαρτοπετσέτες. Δεν θυμάμαι τίποτα τέτοιο. Αλλα γιατί μου ήρθε αυτή η ανησυχία?
Αν μέτραγε μια τέτοια υπόσχεση, θα μέτραγε μόνο για εκείνη την συγκεκριμένη μέρα ή για παντα? θυμάμαι όταν προσπάθησα να την κάνω ήμουν έξω, μερικά μέτρα μακρύα, εκτος πολυκατοικίας και προσπάθησα να είμαι συγκεκρίμενος με τις λέξεις και τις εικόνες όταν έκανα την υπόσχεση. Δηλαδή, όταν σκεφτόμουν ότι δεν πρέπει να γυρίσω σπίτι φαντάστηκα συγκεκρίμενα, τον δρόμο που πάει προς το σπίτι. Έχω μετακομίσει από τότε. Και τώρα, βρισκόμουν στο μπαλκόνι του πατρικού μου σπιτιού (άλλη πολη)
Υπάρχει περίπτωση το να μπαίνω στο εσωτερικό του σπιτιού από το μπαλκόνι (αφου χαζεψα την βροχη) να μετράει σαν επιστροφή στο σπίτι? δηλαδή, είναι το ίδιο με την υπόσχεση? στην υπόσχεση, φανταζόμουν συγκεκριμένη διαδρομή και συγκεκριμένο σπίτι το οποίο έχω ξενοικιάσει. Αν μέτραγε η υπόσχεση θα μέτραγε μόνο για εκεί και για μια συγκεκριμένη μέρα, ή για πάντα και για όλα τα σπίτια που θα μπορούσα να μείνω?
Δεν πήρα καμία χαρτοπετσέτα όταν μπήκα από το μπαλκόνι, αλλά ανησυχώ επειδή έτσι, όπως περπατουσα πανω κατω στο σαλόνι και την κουζίνα, μήπως ασυναίσθητα, ακούμπησα χαρτοπετσέτες. Ξέρω ότι δεν μετράνε οι υπόσχεσεις αλλα αγχώνομαι. Θα ήθελα λίγη επιβεβαίωση αν γίνεται. Δεν χρειάζεται να γράψετε να παω σε ιατρό ή ότι δεν μετράνε αυτά. Όποιος θέλει να γράψει και να μου δώσει επιβεβαίωση απλά, να γράψει, σε περίπτωση που μέτρησε η υπόσχεση, αν μέτρησε μόνο για το παλιό σπίτι ή για όλα.
