Printable View
Έχω προβλημματιστει με τη συμπεριφορά μου. Εγώ γενικά έχω πολύ άγχος κ αυτό με κρατάει σπίτι όταν βρίσκω δουλειά όμως η όταν βγαίνω απ το σπίτι για δουλειές η να δω φίλες όταν γυρίζω τρώω πολύ. Έξω δε με νοιάζει να φάω ούτε ζηλεύω κάτι να το φάω κ στο σπίτι όταν είμαι όλη μέρα δεν τρώω πολύ αλλά όταν γυρίζω από κάπου τρώω απίστευτα πολύ ακόμα κι αν δεν πεινάω. Σας θυμίζει κάτι αυτό; συναισθηματική υπερφαγια είναι;
το τι ειναι αυτο, την διαγνωση νομιζω ενας ειδικος θα στην πει καλητερα, καποιος διατροφολογος ισως.
Αυτο που επιτρεπετε εμεις να σου πουμε ειναι τις αποψεις μας.Κατα την δικη μου λοιπον,νομιζω οτι αυτο συμβαινει λογο του οτι το σπιτι σου ειναι μερος που δεν εχεις καθολου στρες, ειναι μερος που νιωθεις βολικα.Επισης ενδεχετε εξω, στον κοσμο ,με παρεα,να μην τρως πολυ διοτις ντρεπεσαι. Μερικες φορες συμβαινει αυτο το πραγμα, να νιωθουμε αβολα, ειτε επειδη μπορει να εχουμε παραπανω κιλα, και δεν θελουμε να δωσουμε αφορμη για κουτσομπολια,οτι και καλα τρωμε πολυ. Αυτο ομως μερικες φορες γινετε υποσυνειδητα, δεν το κανουμε δλδ εθελημενα! για αυτο και δεν μπορουμε να το εξηγησουμαι.
Μια αλλη ενδοχη ειναι να σε ενοχλουν τα φαγητα,εξω.Πολλες φορες συμβαινει να εχουμε συνηθησει το δικο μας φαγητο ,αυτο συμβαινει εαν εχουμε ευαισθητο στομαχι και εντερο.Επειδη λοιπον μας ενοχλουν τα φαγητα εξω - οπου κακα τα ψεματα τις πιο πολλες φορες δεν ειναι καλητερης ποιοτητας απο αυτα που φτιαχνουμε σπιτι μας - ετσι λοιπον νιωθεις πιο καλα με το δικο σου φαγητο.
Κοίτα δεν ντρέπομαι να φάω 56 κιλά είμαι κ η πίτσα έξω μια χαρά μου αρέσει κ η κρέπα αλλά πάντα νιώθω ότι έσκασα. Ειδικά με τρία κομμάτια πίτσα είμαι φουλ. Μάλλον θα πρέπει να ρωτήσω τον ψυχίατρο. Απλά σ αυτή τη φτάσει που δε δουλεύω δε με απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα όμως μόλις πιάσω δουλειά θα γίνει πάλι το ιδιο
Έχεις παρατηρήσει αν παίζει ρόλο η διάθεση σου; Δηλαδή αν περάσεις καλά στην έξοδο σου μετά δεν τρως και όταν δεν περάσεις να τρως; Τι σκέψεις κάνεις πριν φας;Quote:
Originally Posted by el.gre
Θυμάμαι για ένα χρόνο είχα παρόμοιο πρόβλημα.. Είχα στο μυαλό μου ότι έπρεπε να φάω και έτρωγα χωρίς να πεινάω. Κοιτούσα το ρολόι συνέχεια και υπολόγιζα την ώρα (ποτε ήταν η τελευταία φορά που εφαγα) και δεν άφηνα να περάσουν πάνω από 3 ώρες χωρίς να φαγητό.
Μάλλον αυτό θα ναι επειδή έχω πάντα άγχος όταν είμαι έξω κ δεν ευχαριστιεμαι προσπαθώ να καλύψω το κενό. Συναισθηματική κενό προφανωςQuote:
Originally Posted by george1520