Άγχος

Καλημέρα παιδιά. Έχω ξανά γράψει πριν λίγο καιρό στο forum.
Έφυγε το αγόρι μου για δουλειές Αθήνα. Μου πρότεινε να πάω κι εγώ αλλά με τόσο άγχος δεν ήθελα να πάω. Αισθάνομαι ότι όλα καταρρέουν. Με το παραμικρό που θα σκεφτώ αρνητικό με πιάνει κρύος ιδρώτας.
Προχθές που βγήκαμε για καφέ σκεφτόμουν να μην με πιάσει άγχος και να που ήρθε. Άρχισα να ιδρώνω, τα χέρια μου είχαν γίνει παγωμένα και να θέλω να φύγω. Το διαχειριζομουν κάπως αλλά και πάλι επέμενε αυτήν η ανησυχία.
Επεισης το πρωί που ξυπνάω νιώθω πολύ έντονο το άγχος που αισθάνομαι ότι πνίγομαι και ότι θέλω να κάνω εμετό αλλά όπως είπα κ πιο πάνω έχω μάθει να το ελέγχω και έτσι απλώς μένει η ανησυχία και το σφίξιμο στο στερνό. Έχει κανείς παρόμοιο θέμα? Να τονισω ότι αυτό με είχε πιάσει μετά την καραντίνα και τώρα έχω μάθει να διαχειριζομαι αλλά δεν παύει να με καταβάλλει μερικες φορές.

Quote:

---

Originally Posted by Ariel96

Καλημέρα παιδιά. Έχω ξανά γράψει πριν λίγο καιρό στο forum.
Έφυγε το αγόρι μου για δουλειές Αθήνα. Μου πρότεινε να πάω κι εγώ αλλά με τόσο άγχος δεν ήθελα να πάω. Αισθάνομαι ότι όλα καταρρέουν. Με το παραμικρό που θα σκεφτώ αρνητικό με πιάνει κρύος ιδρώτας.
Προχθές που βγήκαμε για καφέ σκεφτόμουν να μην με πιάσει άγχος και να που ήρθε. Άρχισα να ιδρώνω, τα χέρια μου είχαν γίνει παγωμένα και να θέλω να φύγω. Το διαχειριζομουν κάπως αλλά και πάλι επέμενε αυτήν η ανησυχία.
Επεισης το πρωί που ξυπνάω νιώθω πολύ έντονο το άγχος που αισθάνομαι ότι πνίγομαι και ότι θέλω να κάνω εμετό αλλά όπως είπα κ πιο πάνω έχω μάθει να το ελέγχω και έτσι απλώς μένει η ανησυχία και το σφίξιμο στο στερνό. Έχει κανείς παρόμοιο θέμα? Να τονισω ότι αυτό με είχε πιάσει μετά την καραντίνα και τώρα έχω μάθει να διαχειριζομαι αλλά δεν παύει να με καταβάλλει μερικες φορές.

---

Επειδή λίγο μπερδεύτηκα.. Δεν ήθελες αλλά πήγες μαζί του Αθήνα;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Επειδή λίγο μπερδεύτηκα.. Δεν ήθελες αλλά πήγες μαζί του Αθήνα;

---

Oχι δεν πήγα μαζί του.

Καλησπέρα Ariel..τι είναι αυτό που σε αγχωνει και παθαίνεις αυτούς τους πανικους;

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Καλησπέρα Ariel..τι είναι αυτό που σε αγχωνει και παθαίνεις αυτούς τους πανικους;

---

Όλο αυτό είναι συσωρευμενο άγχος. Με τους γονείς μου γενικά δεν είχα και την καλύτερη σχέση.... Παντα με υποτιμουσαν και δεν άκουγαν αυτά που είχα να τους πω, και ότι ακουγαν δεν το συζητούσαν μαζί μου αλλά με έκριναν, είτε αυτό ήταν αλήθεια είτε ψέμματα. Αυτό συνέβαινε από την ηλικία των 12 και όταν χαλάρωσα μέσα στην καραντίνα, είχα πάρει κ 3 κιλακια παραπάνω, τσουπ εμφανίστηκε το άγχος. Έκανα εξετάσεις αίματος, όμως δεν με βρήκαν κάτι.
Τώρα απλά σηκώνομαι το πρωί και σκέφτομαι πως έχω αδυνατίσει και ότι θα πάθω νευρική ανορεξία (να τονίσω πως πάντα ήμουν αδύνατη, είναι το σκαρι μου τέτοιο που μοιάζει λες και γυμνάζομαι). Τρώω κανονικά όμως δεν έχω θέμα και λίγο παραπάνω πιέζω μερικές φορές τον εαυτό μου, αλλά δκεφτομαι διαφορά αρνητικά πράγματα. Πχ θέλω να πάω οδοντίατρο και φοβάμαι να μην με πιάσει όλο αυτό. Δεν φοβάμαι τον οδοντίατρο. Έχω πάει άπειρες φορές που μου είναι πλέον αδιάφορος. Το θέμα είναι να μην με πιάσει κρίση άγχους. Αγχονομαι με το τίποτα. Αν μου πει ο άλλος πχ πως είσαι έτσι αδυνάτισες...παει αυτό ήταν θα καταρρεύσω.

Quote:

---

Originally Posted by Ariel96

Oχι δεν πήγα μαζί του.

---

Γιατί όμως στο αρχικό σου θέμα μας γράφεις για τον φίλο σου; Αν θυμάμαι καλά αυτά που περιγράφεις τα είχες και πριν.. Νιώθεις ότι έχασες το στήριγμα σου;

Έχασες εσκεμμένα βαρος; Εσένα σου αρέσει να είσαι πολύ αδύνατη ή θέλεις να παρεις λίγο βάρος..Μήπως σε αγχωνει και το θέμα των κιλών και παθαίνεις αυτούς τους πανικους;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Γιατί όμως στο αρχικό σου θέμα μας γράφεις για τον φίλο σου; Αν θυμάμαι καλά αυτά που περιγράφεις τα είχες και πριν.. Νιώθεις ότι έχασες το στήριγμα σου;

---

Έχασα το στήριγμα μου όπως το είπες. Αισθάνομαι αδια χωρίς εκείνον και φοβάμαι μην πάθω κάτι χωρίς να Ειανι εκείνος εδώ. Κάθομαι και σκέφτομαι διαφορά χαζά πράγματα μόνη μου

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Έχασες εσκεμμένα βαρος; Εσένα σου αρέσει να είσαι πολύ αδύνατη ή θέλεις να παρεις λίγο βάρος..Μήπως σε αγχωνει και το θέμα των κιλών και παθαίνεις αυτούς τους πανικους;

---

Όχι δεν έχασα εσκεμμένα βάρος. Όταν μου πρωτο εμφανίστηκε αυτό το πράγμα αδυνάτησα κατά 3 κιλά και είμαι 43 τώρα πάλι από τα 46 που είχα φτάσει. Θέλω να πάρω βάρος και τρώω. Με αγχονει το καθετι αρνητικό που θα σκεφτώ. Τώρα με κόλλησε το θέμα των κιλών.

Quote:

---

Originally Posted by Ariel96

Έχασα το στήριγμα μου όπως το είπες. Αισθάνομαι αδια χωρίς εκείνον και φοβάμαι μην πάθω κάτι χωρίς να Ειανι εκείνος εδώ. Κάθομαι και σκέφτομαι διαφορά χαζά πράγματα μόνη μου

---

Μια καλή ευκαιρία να δυναμώσεις τον εαυτό σου, να τον ηρεμείς και να μην "κρεμεσαι" από τον φίλο σου..
Τι μπορεί να πάθεις;

Θα πάρεις βάρος μην αγχωνεσαι....να τρως σωστά και να ξεκουράζεσαι...από ότι καταλαβαίνω..μάλλον επειδή έχασες κιλά και σου το λένε όλοι άρχισες να φοβάσαι μην πάσχεις από κάτι και σε τρομάζουν οι αντιδράσεις των άλλων....έτσι δεν είναι;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μια καλή ευκαιρία να δυναμώσεις τον εαυτό σου, να τον ηρεμείς και να μην "κρεμεσαι" από τον φίλο σου..
Τι μπορεί να πάθεις;

---

Μένουμε μαζί εδώ και 3 χρόνια. Δεν είχα ποτέ θέμα να μένω μόνη μου. Τώρα με όλο αυτό αισθάνομαι ανασφάλεια. Δεν παθαίνω κάτι αυτό το γνωρίζω. Έχω υπερβολικό άγχος και ο φόβος μου είναι να μην αδυνάτισε κ άλλο απότι είμαι και πάθω τα χειρότερα

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Θα πάρεις βάρος μην αγχωνεσαι....να τρως σωστά και να ξεκουράζεσαι...από ότι καταλαβαίνω..μάλλον επειδή έχασες κιλά και σου το λένε όλοι άρχισες να φοβάσαι μην πάσχεις από κάτι και σε τρομάζουν οι αντιδράσεις των άλλων....έτσι δεν είναι;

---

Έτσι ακριβώς είναι. Νιώθω λες και είμαι σκελετός και κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και φαίνονται όλα τα κόκαλα μου. Σίγουρα θα πάθω καμία νευρικη ανορεξία και θα τρέχω και δεν θα φτάνω

Γλυκιά μου μην αγχώνεσαι ..έχεις μπερδευτει..η νευρική ανορεξία είναι διατροφικη διαταραχή όπου το άτομο θέλει να είναι κατισχνο...τρώει ελάχιστα και βρίσκει τρόπους ώστε και αυτό που θα φάει να το διώξει από μέσα του...εσύ δεν έχεις κάτι τέτοιο...εσύ αναγνωρίζεις ότι το σωματικό σου βάρος είναι χαμηλό και προσπαθείς να πάρεις απεγνωσμένα βάρος...άρα μην σε απασχολεί το κομμάτι της νευρική ανορεξίας δεν βλέπω να έχεις κάτι τέτοιο...τώρα για να πάρεις βάρος να κάνεις 5-6 γεύματα μέσα στην ημέρα,να μην παραλείπεις γεύματα ακόμη και αν δεν πεινάς πολύ,να χαλαρώσεις,και αν θες μπορεί να σου δώσει όγκο και γυμναστική ενδυνάμωσης σε γυμναστήριο ή βρίσκοντας μόνη σου ασκήσεις και από βίντεο ακόμη..

Quote:

---

Originally Posted by Ariel96

Μένουμε μαζί εδώ και 3 χρόνια. Δεν είχα ποτέ θέμα να μένω μόνη μου. Τώρα με όλο αυτό αισθάνομαι ανασφάλεια. Δεν παθαίνω κάτι αυτό το γνωρίζω. Έχω υπερβολικό άγχος και ο φόβος μου είναι να μην αδυνάτισε κ άλλο απότι είμαι και πάθω τα χειρότερα

---

Ξέρεις πως αυτό εξαρτάται από σένα.. Γιατί τόσο άγχος; Θες να βάλεις κιλά; Τι πρέπει να κάνεις για να βάλεις; Δεν φεύγουν τα κιλά έτσι από μόνα τους. Να πιστέψεις λίγο περισσότερο στον εαυτό σου και θα δεις ότι δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι για θέματα που έχεις εσύ τον έλεγχο.
Ίσως θα σε βοηθήσει να φτιάξεις ένα πρόγραμμα με το τι θα τρως κάθε μέρα..

Όταν είχα χάσει αρκετά κιλά λόγω άγχους (και ειχα θέμα με το στομάχι) φοβόμουν ότι κάθε μέρα θα γινόμουν χειρότερα, ότι θα έχανα συνέχεια και δεν θα είχα τον έλεγχο. Είχα σκεφτεί τότε να πάω και σε διατροφολόγο για να με βοηθήσει. Τελικά αυτό που με βοήθησε ήταν το γεγονός ότι σταμάτησα να του δίνω τόση σημασία.. Άρχισα να τρώω κανονικά (να μην παραλειπω κανένα γεύμα) και να είμαι πιο χαλαρός.