Ξαφνικές σκέψεις αυτοκτονίας

Καλησπέρα σας! Θα ήθελα να ακούσω τις γνώμες σας...πριν κανένα χρόνο και μετά από επίσκεψη σε δύο ψυχιάτρους ξεκίνησα αγωγή με espoza (των 20)...ο ένας ψυχίατρος μου είπε δυσθυμία,ο άλλος ήπια κατάθλιψη...με τα χάπια ,η αλήθεια είναι ήρθα στα ίσια μου, σαν να ξεμπλοκαρα κ επαναπαυθηκα...λόγω κάποιων πολύ απαιτητικών εξετάσεων των Δεκέμβρη ,δεν ήθελα να αλλάξει κάτι μέχρι τότε ούτε να τα σταματήσω,οπότε το ανέβαλα μέχρι τις εξετάσεις....ξαφνικά εδώ κ τρεις βδομάδες συμβαίνουν παράξενα πράγματα...έχω πολύ έντονη σεξουαλική επιθυμία (είχε μειωθεί γενικά),παράξενη σεξουαλική συμπεριφορα, κοιμάμαι συνέχεια οπότε δεν δουλεύω,έχω παρατήσει το διάβασμα (έχω κάνει ήδη μεγάλη προσπάθεια ως τωρα) και ξαφνικά πήρα την απόφαση να αυτοκτονήσω εκεί που γυρνούσα από την δουλειά (χωρις να έχει συμβεί κάτι άσχημο) ...είπα ξαφνικά:πάλι τα ίδια...ενώ δεν είναι τραγικα τα πράγματα!!παει καλύτερα η ζωή μου σε όλους τους τομείς!!αλλά εκείνη την στιγμή τίποτα δεν είχε σημασία!!μέσα σε μια μέρα είχα σκεφτεί πως,ποτε,είχα γράψει σημείωμα ,είχα τακτοποιήσει υποθέσεις...ένιωσα ότι ήμουν πολύ κοντά να το κάνω κ δεν ξέρω κ γιατί!!!την επόμενη μέρα ένιωθα καλύτερα και πήρα τον γιατρό κ έκλεισα ραντεβού!!προφανώς θα το λύσω με αυτον, αλλά θα ήθελα να ακούσω αν έχει περάσει κάποιος κάτι παρόμοιο και τι φάση είναι αυτό τώρα!!!

Θα σου το πω γραφικά: Αυτό είναι το θηρίο της ασθένειας μέσα σου που σε κυνηγά.

Έχεις σταματήσει τα φάρμακα; Να τα συνεχίζεις και ίσως βοηθήσει αλλαγή φαρμάκου.

Μην πανικοβάλεσαι είναι ένα μέρος του εαυτού σου που μιλάει, αυτό που προσπαθείς να δαμάσεις!

Συνέχισε με τη βοήθεια του γιατρού και σύντομα θα είσαι πολύ καλύτερα!

Όχι, δεν τα έχω σταματήσει!!με βοήθησαν πολύ...όχι στο να είμαι χαρούμενη,αλλά στο να είμαι ισορροπημένη,να δω κάποια πράγματα πιο καθαρά!
Ήθελα να κρατήσει μέχρι τις εξετάσεις...τόσο κόπο έχω κάνει!!
Απλά για λίγο αγχώθηκα μη πέρα από κατάθλιψη είναι τίποτα άλλο!

Τι να πω...μάλλον ήμουν αφελής και νόμιζα ότι έγινα καλά...μετά από 20 χρόνια μπόρεσα κ ανασανα κ τώρα ξανά τα ίδια...κ ας παίρνω φάρμακα...εγώ νόμιζα ότι θα τα σταματούσα!

Άρα να ρωτήσω τους πιο παλιούς εδώ....δεν περναει ποτε;;;
Ζεις με αυτό κ το ρυθμίζεις ?
Το περιμένεις στην γωνία να ξαναέρθει?

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Τι να πω...μάλλον ήμουν αφελής και νόμιζα ότι έγινα καλά...μετά από 20 χρόνια μπόρεσα κ ανασανα κ τώρα ξανά τα ίδια...κ ας παίρνω φάρμακα...εγώ νόμιζα ότι θα τα σταματούσα!

---

Καλημερα!

Μαζι με την φαρμακευτικη σου αγωγη εκανες παραλληλα και ψυχοθεραπεια?Διαβαζω οτι σε παρακολουθει μονο ψυχίατρος?
Βρηκες την πηγη ολου αυτου?

Τα φάρμακα κάνουν πολυ καλο αρκει ομως παραλληλα με αυτα να κανουμε και ψυχοθεραπεια για να μπορεσουμε να μαθουμε να διαχειριζομαστε τις σκεψεις μας ,το μυαλο μας και κατ επεκταση ολα τα υπολοιπα που ειναι αποτελεσμα ολων αυτών.
Η καταθλιψη ,η αγχωδες διαταραχη και πολλα αλλα δυσκολα θεραπεύονται πλήρως .Με την πρωτη ¨ευκαιρια ¨ξαναβγαινουν στην επιφανεια. Το παν ειναι να μάθουμε πλεον να αναγνωριζουμε τα σημαδια τους και να τα αντιμετωπιζουμε με την λογικη .
Δυστηχως το μυαλο μας κανει ασχημα παιχνιδια και παντα ολο αυτο μας εμφανιζεται με διαφορετικη μορφη .Καθε φορα με τελειως αλλο προσωπο, με αποτελεσμα να μας μπερδευει και να καταφερνει να κανει παλι το δικο του παιχνιδι.
Αν εσυ εισαι ομως σε θεση να ξερεις οτι η πηγη αυτου του ¨καινούργιου ¨που εμφανιστικε αυτη την φορα ειναι η ιδια ,τοτε η αντιμετωπισει του θα ειναι πιο άμεση και οχι με τοσο σοβαρές εξελίξεις .

Καλημέρα marilou!!!

Όχι, μόνο ψυχίατρος,είχα σκοπό να ξεκινήσω θεραπεία μετά τις εξετάσεις...μέχρι τότε θέλω σταθερότητα και όχι να σκαλίσω πράγματα!
Αλλά ξαφνικά ξυπνάς μια μέρα χαλιά και μέχρι το τέλος της μέρα είσαι αποφασισμένος και μια χαρα...άλλες φορές λες είμαι καλά και άλλες φορές βρίσκεις ανακούφιση στο να τελειωσει..ένα roaller coaster η κάθε μέρα σου!

Βασικά με προβλημάτισε πολύ μην δεν είναι μόνο κατάθλιψη...ξέρετε...που το παίζουμε γιατροί...
Όταν ηρέμησα κ τα σκέφτηκα,σε τι φάση ημουν,πέρασαν από το μυαλό μου και άλλα,η διπολική διαταραχή κτλ
Μπορεί να εμφανιστεί κάτι τέτοιο τώρα?
Αυτό θα συζητήσω με τον γιατρο,εδώ μόνο εμπειρίες ανταλλάσσω!

Καταρχην σταματα να κάνεις τον γιατρο και να βγάζεις διαγνώσεις που μπορει να μην υπάρχουν καν.

Ξερεις καμια φορα διαβάζοντας κατι στο ιντερνετ υιοθετούμε συπτωματα και αυτόματα τα σωματοποιουμε ......
Μην πεσεις στην παγίδα και αρχιζεις και διαβάζεις και κανεις διαγνωσεις μονη σου.Τοτε να εισαι σιγουρη οτι θα βγαζεις το ενα ψυχοσωματικό μετα το αλλο.

Τι ηταν αυτο που σου πυροδότησε ολο αυτό το πισωγύρισμα που λες?

Και τωρα σε τι φάση εισαι?
Δουλεύεις?Ποια ειναι η καθημερινή ρουτίνα σου?

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Όχι, μόνο ψυχίατρος,είχα σκοπό να ξεκινήσω θεραπεία μετά τις εξετάσεις...μέχρι τότε θέλω σταθερότητα και όχι να σκαλίσω πράγματα!
Αλλά ξαφνικά ξυπνάς μια μέρα χαλιά και μέχρι το τέλος της μέρα είσαι αποφασισμένος και μια χαρα...άλλες φορές λες είμαι καλά και άλλες φορές βρίσκεις ανακούφιση στο να τελειωσει..ένα roaller coaster η κάθε μέρα σου!

---

Έχω περάσει βαριά κατάθλιψη αλλά να μαι καλά και την άλλη μέρα να πω θα κάνω απόπειρα όχι ποτέ. Αν έβλεπα την ζωή μου να βελτιώνεται νομίζω πως και ή κατάθλιψη θα περνούσε. Οπωσδήποτε να μιλησεις με τον γιατρό σου , έχω πολλούς πόνους από την κατάθλιψη και λίγη όρεξη αλλά δεν σκέφτομαι την απόπειρα αν και έχω πέσει σε απελπισία. Πάρε τον γιατρό σου να του μιλησεις άμεσα.

Είχα φτιάξει μια ωραία ρουτίνα
Το πρωί διάβαζα ,μεσημέρι πήγαινα για δουλειά και το βράδυ το αφιέρωνα είτε σε οικογένεια,είτε σε φίλους ,είτε χαλάρωνα με την πάρτη μου...όλα πήγαιναν πολύ καλύτερα...είχα ξαναδεί με φίλους ,είχε στρώσει η δουλειά,έκανα αυτό που αγαπούσα κ διάβαζα για να μπω ιατρική (εξού κ η τάση να το παίζω γιατρός...ξέρω ότι δεν είμαι,θα το συζητήσω αυτό που συνέβη με τον πραγματικό γιατρό...αύριο πάω)...
Δεν έγινε κάτι που να το πυροδοτήσει....το μοναδικό που μπορώ να σκεφτώ είναι η πίεση με τις εξετάσεις...αλλά επειδή έχω περάσει από σχολές,έχω μάθει να το διαχειρίζομαι γενικά!

Αυτό με τρόμαξε και εμένα!!
Στα καλά καθούμενα,όχι απλώς το σκέφτηκα,ήμουν και σίγουρη!! σήμερα είμαι καλά και μου φαίνεται παράλογο όλο αυτό που έγινε,αλλά θα πάω αύριο στον γιατρό όπως και να εχει!!δεν παίζουμε με αυτά...τι φάση??τρομαξα

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Είχα φτιάξει μια ωραία ρουτίνα
Το πρωί διάβαζα ,μεσημέρι πήγαινα για δουλειά και το βράδυ το αφιέρωνα είτε σε οικογένεια,είτε σε φίλους ,είτε χαλάρωνα με την πάρτη μου...όλα πήγαιναν πολύ καλύτερα...είχα ξαναδεί με φίλους ,είχε στρώσει η δουλειά,έκανα αυτό που αγαπούσα κ διάβαζα για να μπω ιατρική (εξού κ η τάση να το παίζω γιατρός...ξέρω ότι δεν είμαι,θα το συζητήσω αυτό που συνέβη με τον πραγματικό γιατρό...αύριο πάω)...
Δεν έγινε κάτι που να το πυροδοτήσει....το μοναδικό που μπορώ να σκεφτώ είναι η πίεση με τις εξετάσεις...αλλά επειδή έχω περάσει από σχολές,έχω μάθει να το διαχειρίζομαι γενικά!

---

Κοίτα εγώ περναω πολύ δύσκολα αυτήν την στιγμή οικονομικά χάλια, δουλειά δεν έχω , πόνους έχω , έχω όμως και ελπίδα μέσα μου. Λίγο κάτι να αλλάζει την μέρα προς το καλύτερο παίρνω θάρρος. Εσύ μας λες πως όλα ήταν καλά γι αυτό να το δεις.

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Είχα φτιάξει μια ωραία ρουτίνα
Το πρωί διάβαζα ,μεσημέρι πήγαινα για δουλειά και το βράδυ το αφιέρωνα είτε σε οικογένεια,είτε σε φίλους ,είτε χαλάρωνα με την πάρτη μου...όλα πήγαιναν πολύ καλύτερα...είχα ξαναδεί με φίλους ,είχε στρώσει η δουλειά,έκανα αυτό που αγαπούσα κ διάβαζα για να μπω ιατρική (εξού κ η τάση να το παίζω γιατρός...ξέρω ότι δεν είμαι,θα το συζητήσω αυτό που συνέβη με τον πραγματικό γιατρό...αύριο πάω)...
Δεν έγινε κάτι που να το πυροδοτήσει....το μοναδικό που μπορώ να σκεφτώ είναι η πίεση με τις εξετάσεις...αλλά επειδή έχω περάσει από σχολές,έχω μάθει να το διαχειρίζομαι γενικά!

---

Κοιτα κανένας μας εδω μεσα δεν εινασι γιατρος ,ολοι μιλαμε βαση των δικων μας εμπειριων και πολλες φορες αναγνωριζουμε συπτωματα που ειχαμε περασει οταν ειμασταν σε δυσκολη ψυχολογικη κατσταση ..
Δεν σου λεω το αυτονόητο, γρηγορα σε γιατρό, γιατι βλεπω οτι το εχεις δρομολογησει ηδη .

Η πιεση και μονο ειναι αρκετή για να σου ξαναφέρει ενα κάλο πισωγυρισμα οπότε δεν χρειαζεται να εχεις ζησει και κατι αλλο.Τουλαχιστον και σε εμενα η ψυχολογικη πιεση ακομα μου φερνει τρεμουλο και ταραχη και ας εχω σταματησει την αγωγη μου και ας ξερω πλεον τι το προκαλει..
Απλα ξερω και κανω πλεον υπομονή μεχρι να ηρεμησω και θα περάσει ,δεν με αγχωνει περισσότερο γιατι ξερω οτι ειναι αυτο, το αναγνωρίζω..
Ειναι αυτο που σου λεω. Μαθε να ακους το σώμα σου και να αναγνωρίζεις τι ειναι το κάθε τι.

Λες ¨ειχα φτιαξει ¨γιατι?
Τωρα τι κανεις?Τι εχει αλλάξει?