Ότι δεν έχω την πολυτέλεια να την ακολουθώ ,για παράδειγμα να μένω σπίτι όταν είμαι εξαντλημένη,να κοιμάμαι όταν νυστάζω,να μη μιλαω με άνθρωπο όταν δε θέλω..Με λίγα λόγια να υποκρίνομαι ότι όλα είναι οκ
Printable View
Ότι δεν έχω την πολυτέλεια να την ακολουθώ ,για παράδειγμα να μένω σπίτι όταν είμαι εξαντλημένη,να κοιμάμαι όταν νυστάζω,να μη μιλαω με άνθρωπο όταν δε θέλω..Με λίγα λόγια να υποκρίνομαι ότι όλα είναι οκ
Να έχεις το θάρρος να παραδεχτείς ότι όσο και να προσπαθήσεις δεν μπορείς να βγεις από αυτή και όχι να "νομίζεις" ότι έχεις βγει.
Να καταλάβουν οι γύρω σου,ότι δεν περνάει από το χέρι σου..
Όταν σε πιάνει να σκέφτεσαι διαφορετικά μου είπε ένας φίλος μου..
Να καταφερεις να μην αυτοκαταστρεφεσαι..
Αυτό είναι το πιο καλό γιατί έχεις κάτι να σε τραβήξει μακρυά της αλλά εσύ όχι δε θες. Πρωτιμας να αφεθεις στην αγκαλιά της. Κι έτσι βρίσκεσαι συνέχεια στη μέση. Αν το πάρεις απόφαση ότι θες να γίνεις καλά χρησιμοποίησε τα εργαλεία που έχεις στη διάθεσή σου
Ότι όταν σου δίνουν αισιόδοξα παραδείγματα για την ζωή,λύσεις η κατάθλιψη πάντα έχει την δικιά της απάντηση και τα δικά της παραδείγματα για να σε πείσει το αντίθετο...
Αμα μπορουσε η θεμτοθετρια να σκεφτετι αλλιος, η γενικα να βγει εξω κι να κανει φιλιες τωτες απλα δεν θα ειχε καταθλιψη!!!
Βεβαια υπαρχουν διαφορες αιτιες που προκαλουν καταθλιψη, μπορει να ειναι αο την συμπεριφορα μας, αρα και τα οσα της λετε ειναι εφαρμοσιμα μπορει ομως να ειναι και βιοχημικοι λογοι, οπου τοτες τα πραματα θελουν εξωτερικη επεμβαση , θελουν ψυχιατρο η νευρολογο και φαρμακα που να επιδρασουν στις χημικες ενωσεις και ισορροποιες ,οπως ειναι για παραδηγμα στην δικη μου κεφαλην. Τελευταια χρονια υπηρξε μια πολυ μεγαλη ανακαλυψη , η διαδικασια vice versa ,κατα καποιον τροπο δλδ η αναπωδη διαδικασια επεμβασης στους νευροδιαβιβαστες και στην ντοπαμινη, σεροτονινη.Οπως δλδ γινεται με την αθληση οπου απο την ασκηση του σωματος επιδραει η παραγωγη ντοπαμινης και οχι οπως στην διαδικασια για παραδηγμα του αισθηματος της χαρας, δλδ οταν γινει κατι που μας δωσει πολυ χαρα ο οργανισμος μας παραγει ντοπαμινη ,σεροτονινη, κ.α. με τον αναποδο τροπο.
Ετσι λοιπον και τα νε φαρμακα θελουν να κανουν κατις τετοιο.Το προβλημα ομως κι οπως παντα συμβαινει δυστυχως σε οσους απο εμας εχουμε καταθλιψη απο βιοχημικη πλευρα ο φοβος του σεροτονικου σοκ ειναι μεγαλος και επικινδυνος, προσωπικα νομιζω οτι μου εχει αφησει και κουσουρει ακομα και στην οραση μου αφου βλεπω συνεχως και σε ασχετα χρονικα δυαστηματα παραισθησεις με τις ακρες του βλεμματος μου ,αλλα τελευταια βλεπω παραισθησεις ακομα και στο μεγεθος των ανθρωπινων προσωπων, η στο τροπο που περπαταν, πλεον προσπαθω να μην τρομαζω αφου τις πρωτες μερες με επιανε φοβος.
Το θεμα παντος γενικα με την καταθλιψη ειναι οτι οι εξωτερικοι ερεθυσμοι ολο και ειναι πιο δυσκολοι, οταν υπαρχουν ολα αυτα τα μετρα, οταν η οικονομια παει συνεχως πιο κατω! οταν το κρατος δεν εχει φτιαξει ακοα κανενα μηχανισμο βοηθειας για οσους χανουν την δουλεια τους! Ολα αυτα οχι μονο δεν βοηθουν οσους εχουμε βαρια καταθλιψη αλλα δυστυχως απο οτι μου λεει ο γιατρος μας φερνει ολο και πιο πολλα νεα ατομα στο κλαμπ.
Εδω θελει λιγο προσοχη .......... μην παθεις αυτο που εχω παθει κι εγω , την ιδρυματοποιηση , λογω κτθλψης .......τι ειναι αυτο ? το ειχε παθει ο πατερας ενος φιλου μου, ενας σκληρος συνταγματαρχης, που ειχε φαει 10 χρονια φυλακη για συμμετοχη στο πραξικοπημα της χουντας , το 1967-1973 , ( οχι, δεν εχω σχεση με αυτα ) , μην φανταστεις οτι ηταν σκληρη η φυλακη, επαιζε καθε μερα τεννις (!) , ανετο κελι και τα λοιπα .....οταν ομως βγηκε , το 1984 , ειχε ' μαθει ' στο μεσα , δεν μπορουσε ουτε στο φουρνο να παει, φοβοταν τους ανθρωπους , ταυτοκινητα , κλπ. ....... το ξεπερασε μετα απο 6 μηνες ......
"είναι οκ να μην είσαι οκ"
μάλλον το δύσκολο είναι το οτι μπορείς να την ακολουθήσεις χωρίς δεύτερη σκέψη.
μάλλον το δύσκολο είναι η δεύτερη σκέψη που λέει "βγες έξω ΤΩΡΑ/ΣΗΜΕΡΑ, /ΜΗΝ δίνεις χρόνο στο συναίσθημα, /αντιστάσου σε αυτό που σε καταβάλει, /μίλα κι ας μην μπορείς ΠΙΑ, /κάνε το καλό παιδί.."
η δική μου οπτική είναι πάντα να αφήνεις χρόνο για σένα και να προστατεύεις τον εαυτό σου απο καταστάσεις που μπορεί να τον βλάψουν περισσότερο.
Δεν είναι σωστό από καμία βάση. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να κάνω οικογένεια και παιδιά, δεν μπορώ να συνεχίσω ένα κύκλο με την μητέρα μου με κατάθλιψη, εγώ με κατάθλιψη και ενώ ξέρω τι είναι αυτό, να κάνω και παιδί. Τουλάχιστον στην μητέρα μας ξεκίνησε αφότου μας γέννησε και δέχομαι πως δεν ήξερε τότε το μαρτύριο, εγώ όμως για μένα δεν το δέχομαι. Επίσης δεν είναι λύση στο πρόβλημά μου να βρω σύντροφο, γιατί εγώ όσο είμαι χάλια, λάθος επιλογές θα βρίσκω. Πια ειλικρινά προτιμώ να τα βρω με εμένα και να σταθώ στα πόδια μου με ό,τι αυτό σημαίνει για μένα. Δεν είναι τίποτα το ίδιο με το να νιώσω μια μέρα πως είμαι και κάνω αυτά που θέλω. Αλλά η κοινωνία δεν θέλει να καταλάβει, βγάζει τα απωθημένα της σε άλλους, κάτι που δεν με αγγίζει εμένα, αλλά λυπάμαι που θα επηρεάσει κάποιον άλλον συνάνθρωπο.
Κι εγώ πιστεύω πως πρέπει να δεχόμαστε την φάση που είμαστε. Για χρόνια έλεγα γιατί δεν έκανα αυτό, γιατί δεν προτιμώ την διασκέδαση που επιλέγει ο κόσμος, γιατί έχω άλλα ενδιαφέρονται, γιατί νιώθω έτσι, γιατί γιατί γιατί. Χρόνια ολόκληρα να μετανιώνω το παρελθόν μου και γιατί δεν κάνω αυτά που λένε οι άλλοι. Κι όμως όταν υπήρξα πραγματικά ειλικρινής με εμένα κατάλαβα πως τόσα χρόνια αυτά που δήθεν ήθελα και στεναχωριόμουν, δεν τα ήθελα εγώ, ήταν από τα κλισέ που σου λένε πως θα λύσουν την κατάθλιψη. Δεν είναι όμως έτσι, ούτε κάτι απλό. Και ένα χόμπυ να κάνεις και να ξεχαστείς, έστω μια ώρα, δεν σημαίνει πως θα ηρεμήσει ο εγκέφαλος από ότι εμμένει ή το βασανίζει. Μπορεί ίσα ίσα να δημιουργήσει κι άλλα. Όπως δίνουμε σε μια πληγή περιθώριο να επουλωθεί, έτσι πρέπει και στην ψυχή μας.