Νιωθω απελπισμενη

Καλησπέρα
Πρώτη φορά απευθύνομαι σε φόρουμ. Συγχωρέστε με για τυχόν λάθη!
Πρίν τρείς μέρες ο σύντροφος μου με χώρισε μετά από 9 χρόνια σχέση εκ των οποίων τα 6 ζούσαμε στο ίδιο σπίτι.
Είχαμε θέμα με την οικογένεια του (πρίν ένα χρόνο μας κάλεσαν σε τραπέζι κ ο πατέρας του με πρόσβαλε φωναζωντας μου κ μιλόντας πολύ άσχημα για έναν ανούσιο λόγο! Ο σύντροφος μου δεν με υποστήριξε απλά κατέβασε το κεφάλι! Ούτε η μητέρα του επενέβει,εγώ αισθανθηκα απαίσια κ έτσι πήρα την τσάντα μου κ έφυγα χωρίς να πω την παραμικρή κουβέντα.Εφόσον πέρασε μια μέρα του ζήτησα να μιλήσουμε κ του ξεκαθάρισα οτι δεν θέλω ξανα να έρθω σε επαφή μαζί τους κ τον ρώτησα αν είναι σύμφωνος με αυτό κ η απάντηση ηταν άλλο οι οικογένεια μου κ άλλο εμείς!
Την ημέρα του χωρισμού εφόσον έχουμε μίλησει το πρωί στο τηλ μου έστειλε ενα μήνυμα εάν θα τα βρω ποτέ με τους δικούς του,η αλήθεια είναι πως θύμωσα που κατι τόσο σοβαρό δεν μου το συζητήσε απο κοντά κ απλα με ενα μήνυμα κ απαντησα εγωιστικά πως δεν θα τα βρώ! Μετά απο λίγες ώρες μου είπε θελω να μείνω μόνος μου γιατι δεν ειμαι πλέον ευτυχισμένος! Έχει γκρεμιστεί ο κόσμος μου! Πριν ενα μήνα σταμάτησα απο την δουλειά ( κ με δικήτου παροτρυνση,λέγοντας μου τώρα μπορείς να στηριχθείς σε μενα σταμάτησε απο τη δουλειά γιατί ειναι τοξικο το περιβαλλον εκει κ όντως ηταν,δεν λέω το αντίθετο)
Έμεινα μόνη,νιώθω να χάνομαι,δεν κοιμάμαι,κλαίω συνεχώς κ κατηγορώ τον εαυτό μου καποιες στιγμές ότι ίσως αν έκανα ενα βήμα πίσω να ήταν όλα αλλιώς!

Δεν μιλάς συγκεκριμένα για να σχολιάσουμε κάτι. Αν έκανες ένα βήμα πίσω μπορεί να καταπιεζόσουν σε βασικά πράγματα κι ούτε αυτό οδηγεί σε νορμάλ καταστάσεις!
Άσχετα από τα λόγια, σου έδειξε με έργα ότι σε στηρίζει κι ότι δεν είναι μαμάκιας; Πιθανόν αυτός ο ανούσιο λόγος για τον οποίον σε προσέβαλε ο πατέρας του για τον ίδιο να μην ήταν ανούσιος, αλλά ακόμα κι έτσι, θα έπρεπε να σε υποστηρίξει όταν ο πατέρας του σε πρόσβαλε. Αυτός κατέβασε το κεφάλι! Δεν το συζητήσατε το θέμα στην ουσία του εκτός από το να του ξεκαθαρίσεις ότι δεν θες επαφές με τους δικούς του; Δεν έβλεπες ένα χρόνο ότι προσπαθούσε να μείνει αμέτοχος ή να μη πάρει θέση; Λες ότι σε παρότρυνε να αφήσεις την δουλειά σου γιατί μπορείς να στηριχθείς πάνω του. Εσύ έβλεπες σημάδια ότι όντως μπορείς να στηριχθείς ή απλά βασίστηκες στα λόγια του; Σου εξήγησε γιατί δεν νοιώθει πλέον ευτυχισμένος μαζί σου; Γιατί έχει σε προτεραιότητα τους δικούς του ή τον έχει χαλάσει κάτι άλλο ή πως το αιτιολόγησε; Εσύ ήσουν ευτυχισμένη μαζί με έναν τέτοιον άνθρωπο ή έβλεπες προβλήματα και εθελοτυφλούσες;

Γιατί είχατε 9 χρόνια σχέση; ρωτάω για να καταλάβω κάποια πράγματα..εισαστε κ οι δύο κατά του γάμου; δεν πιστεύεται σε αυτες τις συμβάσεις της κοινωνίας;

Ηταν κατι που δεν θελαμε κ λεγαμε αργοτερα! Κ ετσι περασε ο καιρος,τελευταια βεβαια ειχαμε αρχισει να το συζηταμε.

Ο λογος που μου ειπε ηταν οτι ηθελε να αποκαταστησω τις σχεσεις μου με τους γονεις του! Το οποιο βεβαια εδω κ ενα χρονο ποτε δεν μου εκανε θεμα απλα προχθες μου ειπε θα τα βρειτε; Ναι ή οχι; Αλλιως δεν συνεχιζουμε μαζι κ μεσω μηνυματων! Εγω εβλεπα σημαδια οτι μπορω να στηριχθω πανω του γιαυτο κ το εκανα! Εβλεπα προβληματα οπως το οτι συνεχως του ζητουσα να επικοινωνησουμε,να συζηταμε κ ηταν με ενα κινητο στο χερι!

Τελικά τι θες; αναφέρεις ένα περιστατικό πριν ένα χρόνο κ μετά μας μεταφέρεις στο σήμερα που έγινε ο χωρισμός. Μετά από ένα χρόνο έτσι στα ξαφνικά δηλαδή του τι βάρεσε να σε χωρήσει ενώ δεν είχατε προβλήματα;

Το δικο σου σφαλμα (κατα την γνωμη μου) ηταν οτι αρνηθηκες πως θα τα βρειτε με τους δικους του, το δικο του οτι τετοιες συζητησεις δεν γινονται μεσω μηνυματων. Αστον να ηρεμησει λιγο και καλεσε τον να βρεθειτε να τα πειτε. Εννια χρονια εκ των οποιων τα 6 να συζειτε , δεν μπορουν να πεταχτουν ετσι. Απορια¨τοσα χρονια πως ηταν η σχεση σας με τους γονεις?

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Καλησπέρα
Πρώτη φορά απευθύνομαι σε φόρουμ. Συγχωρέστε με για τυχόν λάθη!
Πρίν τρείς μέρες ο σύντροφος μου με χώρισε μετά από 9 χρόνια σχέση εκ των οποίων τα 6 ζούσαμε στο ίδιο σπίτι.
Είχαμε θέμα με την οικογένεια του (πρίν ένα χρόνο μας κάλεσαν σε τραπέζι κ ο πατέρας του με πρόσβαλε φωναζωντας μου κ μιλόντας πολύ άσχημα για έναν ανούσιο λόγο! Ο σύντροφος μου δεν με υποστήριξε απλά κατέβασε το κεφάλι! Ούτε η μητέρα του επενέβει,εγώ αισθανθηκα απαίσια κ έτσι πήρα την τσάντα μου κ έφυγα χωρίς να πω την παραμικρή κουβέντα.Εφόσον πέρασε μια μέρα του ζήτησα να μιλήσουμε κ του ξεκαθάρισα οτι δεν θέλω ξανα να έρθω σε επαφή μαζί τους κ τον ρώτησα αν είναι σύμφωνος με αυτό κ η απάντηση ηταν άλλο οι οικογένεια μου κ άλλο εμείς!
Την ημέρα του χωρισμού εφόσον έχουμε μίλησει το πρωί στο τηλ μου έστειλε ενα μήνυμα εάν θα τα βρω ποτέ με τους δικούς του,η αλήθεια είναι πως θύμωσα που κατι τόσο σοβαρό δεν μου το συζητήσε απο κοντά κ απλα με ενα μήνυμα κ απαντησα εγωιστικά πως δεν θα τα βρώ! Μετά απο λίγες ώρες μου είπε θελω να μείνω μόνος μου γιατι δεν ειμαι πλέον ευτυχισμένος! Έχει γκρεμιστεί ο κόσμος μου! Πριν ενα μήνα σταμάτησα απο την δουλειά ( κ με δικήτου παροτρυνση,λέγοντας μου τώρα μπορείς να στηριχθείς σε μενα σταμάτησε απο τη δουλειά γιατί ειναι τοξικο το περιβαλλον εκει κ όντως ηταν,δεν λέω το αντίθετο)
Έμεινα μόνη,νιώθω να χάνομαι,δεν κοιμάμαι,κλαίω συνεχώς κ κατηγορώ τον εαυτό μου καποιες στιγμές ότι ίσως αν έκανα ενα βήμα πίσω να ήταν όλα αλλιώς!

---

Πολυ κριμας τα οσα σου ηρθαν! Ποσο μαλον οταν μια σχεση τοσων χρονων φτανει στο τελος της και με τετοιο τροπο ειδικα.
Δεν θα σου πω ψεματα, θα ειμαι εκνευριστηκα αληθεινος μαζι σου, ειναι ευθυνη σου κατα μεγαλο μερος τα οσα ηρθαν οπως ηρθαν! Ομως αυτο παει να πει και οτι εσυ κανεις κουμαντο στην ζωη σου! διοτις εαν σου ελεγα οτι δεν φταις εσυ!, θα σημαινε οτι δεν κανεις εσυ κουμαντο στις αποφασεις της ζωης σου!
Πολλες φορες μεσα σε μια σχεση ,εχουν ειδη χτυπησει ολα τα καμπανακια και ολοι οι συναγερμοι ! αλλα η ανεση και η δυναμη της συνηθειας μας κανουν να εθελοτυφλουμε!

Quote:

---

Originally Posted by katran

Το δικο σου σφαλμα (κατα την γνωμη μου) ηταν οτι αρνηθηκες πως θα τα βρειτε με τους δικους του, το δικο του οτι τετοιες συζητησεις δεν γινονται μεσω μηνυματων. Αστον να ηρεμησει λιγο και καλεσε τον να βρεθειτε να τα πειτε. Εννια χρονια εκ των οποιων τα 6 να συζειτε , δεν μπορουν να πεταχτουν ετσι. Απορια¨τοσα χρονια πως ηταν η σχεση σας με τους γονεις?

---

Ο πατερας του δεν ηταν κ πολυ επικοινωνιακος μαζι μου! Υπηρχε απο πλευρας μου σωστη συμπεριφορα (κ το αναγνωριζε κ ο συντροφος μου πως απεναντι τους ειμαι πολυ σωστη)
Περασε ενας μηνας χωρις καμια επικοινωνια κ απο τις δυο πλευρες !

Τι συνέβη με τον πατέρα του όταν συναντήθηκες με τους γονείς του και σου φώναξε; Χωρίς να μας πεις πώς θα καταλάβουμε τι συμβαίνει;