Μιλήστε μου

Κάποιος έχει ψυχαναγκασμό να τακτοποιεί τα βιβλία. Κάνει υπόσχεση ότι δεν θα λειτουργήσει ψυχαναγκαστικά με τα βιβλία, για να εξαναγκάσει τον εαυτό του να αγχώνεται με αυτον τον ψυχαναγκασμό. (θεμα τακτοποιησης των βιβλιων)

Μια άλλη μέρα, ο ίδιος θέλει να πεί στους Θεούς ότι δεν έσπασε την υπόσχεση με τα βιβλία. Λόγω ενός άλλου ψυχαναγκασμού, ο ψυχαναγκασμός του λέει να πει αυτο που θέλει να πει, αλλά να το πει αργα και καθαρά για να αποδείξει ότι δεν κοροιδεύει μιλώντας γρήγορα. Έτσι, στιγμιαία, επηρεασμένος από αυτο που του είπε ο ψυχαναγκασμός, αρχίζει να λέει αυτο που θέλει με πιο αργο και ψυχαναγκαστικό τρόπο. Ξαφνικά, συνειδητοποιεί ότι αυτό που λέει με αργο και ψυχαναγκαστικό τρόπο, τυγχαίνει να έχει σχέση με τα βιβλία. Οπότε ο τύπος ανησυχεί μήπως, μιλώντας ψυχαναγκαστικά για κάτι που αφορά τα βιβλία, μήπως, έμμεσα έσπασε την υπόσχεση με τα βιβλία.


Η υπόσχεση ήταν ότι δεν θα λειτουργήσει ψυχαναγκαστικά με τα βιβλία

Η πράξη του ήταν προσευχήθηκε για 1 δευτερόλεπτο με ψυχαναγκαστικό τρόπο (αργα και καθαρα) για να αποδείξει στους Θεούς ότι δεν τους κοροιδεύει. Τυγχαίνει όμως, η προσευχή του να αφορά τα βιβλία.

Αρα, υπάρχει περίπτωση να έσπασε την υπόσχεση, μονο και μόνο επειδή αυτό που είπε με ψυχαναγκαστικό τρόπο τύγχαινε να αφορά τα βιβλία?

Τί σημαίνει οταν είπε οτι δεν θα λειτουργήσει ψυχαναγκαστικα με τα βιβλία? Εννοούσε πρακτικά ή οτιδηποτε έχει σχέση με το θέμα των βιβλίων?

Δηλαδή, αμα ήθελε να μιλήσει για κάτι άλλο και έλεγε την προσευχή του ψυχαναγκαστικά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Εφοσον όμως το περιεχόμενο της προσευχής του έχει να κάνει με τα βιβλία, τότε λέγοντάς το με ψυχαναγκαστικό τρόπο μέτρησε σαν να λειτούργησε ψυχαναγκαστικά με τα βιβλία?