Υποφέρω με την καρδιά μου

kalispera sas! exa kanei 7 triplex-10 kardiografimata-1 test koposis-2 holter ru8moy syn xiliades aimatologikes exetaseis k 8yroeidi k oi diaforetikoi giatroi pou episkeftika moy eipa pos oi exetaseis mou einai ypodigmatikes....parola ayta den exw ka8usixastei ka8oloy k niw8w ka8hmerina zalades k otan m emfanizonte oi ektaktes pou einai apeiroelaxistes ego niw8w pws 8a pe8anw!ola ayta ta symptwmata ksekinisan sts 15 mah mazi me thn proti kris i panikoy Roy poy egw nomiza pws pa8enw efragma.zw ena drama!o pateras m diagnostike ton Genari me karkino k dystixos Edw k ena mina den ton exoyme konta mas..
de mporw na zisw k eimai enas allos an8rwpos.pleon dimioyrgw provlhmata stous gyrw moy

Για τις κρίσεις πανικού: Δεν πεθαίνεις καρδιά από κρίσεις πανικού. Ο καλύτερος τρόπος για να σου περάσει αυτό είναι την ώρα που σου συμβαίνει να το αφήσεις να δράσει. Μπορεί να νομίζεις ότι πρόκειται να πάθεις καρδιακή προσβολή αλλά πρέπει να το αφήσεις να περάσει για να καταλάβει ο εγκέφαλος σου ότι δεν συμβαίνει κάτι σοβαρό και θα σου φύγουν οι κρίσεις. Γενικά οι κρίσεις πανικού είναι ότι ο οργανισμός σου νιώθει ότι δέχεται κάποια απειλή και ενεργοποιεί το "fight or flight response". Ενεργοποιεί συστηματικά τα σημαντικά όργανα του σώματος που χρειάζονται για να παλέψει η να φύγει με σκοπό την επιβίωση.

Για τα άλλα δεν ξέρω άλλα ακούγεται σαν να περνάς αυτό. Γενικά όσο πιο πολύ το σκέφτεσαι - τόσο πιο πολύ συμβαίνει. Απλά πρέπει να κάνεις τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις μέχρι να σιγουρέψεις ότι έχεις αυτό. Όταν περνάς αυτό νομίζεις οτι έχεις κάποιο σοβαρό πρόβλημα άλλα είναι στην ουσία άγχος και φοβίες που μαζί προκαλούν τις κρίσεις.

Δοκίμασε τα εξής και δές αν βλέπεις διαφορά:
1. Πίνε πολύ νερό. Ξεκίνα την μέρα πίνοντας ένα ποτήρι νερό και συνέχισε την μέρα να πίνεις συχνά νερό.
2. Φτιάξε τον ύπνο σου. ( Η έλλειψη ύπνου προκαλεί 50% παραπάνω πιθανή κρίση πανικού).
3. Ελάττωσε τον καφέ και πίνε πάντα νερό με τον καφέ.
4. Χαλάρωσε. Σκέψου ότι η ζωή έχει τέλος και ότι θα έρθει όταν πρέπει, δεν το γλιτώνεις.
5. Ξεκίνα ασκήσεις αναπνοής η διαλογισμό ώστε να φτιάξεις τις ζαλάδες σου. Απο αυτό ζαλίζεσαι επειδή δεν πάει αρκετό οξυγόνο στον εγκέφαλο η το αντίθετο; υπεροξυγόνωση.
6. Γυμνάσου.
7. Φτιάξε την διατροφή σου.

Αυτά για αρχή. Επίσης μάθε να μην παίρνεις τις "αγχωτικές" σκέψεις σου στα σοβαρά διότι τις ζωντανεύεις και σου προκαλούν πανικό.

Χαλάρωσε..

tis kriseis panikou tis koutsovolevw pleon...
auto p me tromokratei einai oi ektaktes systoles poy pa8ainw kai ka8e fora tis perimenw me promo...ayto p se klotsa h kardia k nomizeis pos 8a stamatisei eiaai TROMAKTIKO

Είναι εκνευριστικό, αλλά δεν είναι καθόλου πρωτότυπο. Οι κρίσεις πανικού και γενικά η αγχώδης διαταραχή πάνε παρέα με έκτακτες, ταχυκαρδίες κτλ κτλ. Κι έτσι παθαίνεις φοβίες σχετικά με την καρδιά και το τροφοδοτείς από την αρχή κι άστα να πάνε. Κάθε φορά που συμβαίνει να σκέφτεσαι ότι σου έχει ξανατύχει και δεν έπαθες τίποτα κι ότι έτσι θα περάσει και τώρα. Να συνεχίζεις την καθημερινότητά σου όσο άσχημα κι αν αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή.
Βασικά πράγματα κι αυτά που σου λέει ο Unchained, λίγο το ένα λίγο το άλλο, όλα βοηθάνε.

Προσπαθώ προσπαθώ συνέχεια !
Ακούω καρδιά και παθαίνω ταρακουλο.
Στεναχωριέμαι αγχώνομαι παρά πολύ εύκολα κ νιώθω πως ότι κακό συμβαίνει στον έξω κόσμο θα συμβεί και σε μένα.
Φοβαμαι παρά πολύ

Quote:

---

Originally Posted by irini_30

tis kriseis panikou tis koutsovolevw pleon...
auto p me tromokratei einai oi ektaktes systoles poy pa8ainw kai ka8e fora tis perimenw me promo...ayto p se klotsa h kardia k nomizeis pos 8a stamatisei eiaai TROMAKTIKO

---

Κι εγώ έτσι νιώθω...με τη διαφορά ότι τις νιώθω σαν χτύπημα στο λαιμό, σαν να ξεπηδάει κάτι... είναι εφιαλτικό δεν ξέρω πως θα την παλέψω απόψε

Υποφέρεις ψυχολογικά, παθολογικά δεν έχεις τίποτα. Το έδειξαν τόσες εξετάσεις. Καιρός να ξεχάσεις καρδιολόγους κλπ και βρες έναν ψυχολόγο. Τελευταίαικρη πιθανότητα να είναι κάτι παθολογικό, να κοιτάξεις τον θυρεοειδή, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, ή μήπως έχεις δυσανεξία σε κάποια τρόφιμα, πχ γλουτένη. Λυπάμαι για τον πατέρα σου. Στο λέω ειλικρινά επειδή έχασα και τους δύο γονείς μου μέσα σε 18 μήνες από καρκίνο οπότε καταλαβαίνω τί τράβηξες και πόσο σου στοίχισε. Θα πρέπει να προχωρήσεις όμως, αυτό θα ήθελε και ο πατέρας σου.