Απλά θέλω σε κάποιον να μιλήσω

Γεια σας και καλή χρονιά να έχουμε. Θα ήθελα να γράψω κάτι που με πόνεσε πάρα πολύ καθώς δεν εμπιστεύομαι κανέναν γύρω μου για να τα πω και ούτε θέλω να με λυπούνται. πηγαίνω σε δύο σχολές. Πανεπιστήμιο και μπαρμπερισα. Αυτό το κάνω επειδή δεν πιστεύω πως μπορώ να βγάλω την σχολή μου. Καθώς μεγάλωνα δεν είχα και πολύ στήριξη. όταν πήγαινα να δώσω πτυχίο αγγλικών και στο λοουερ και στο προφισιενσι η οικογένεια μου μου έλεγε 'σιγα μην το παρεις'. Όταν πήγα να μαθω κιθάρα, μετά από έναν μήνα μου είπα 'τι μόνο αυτό έμαθες;' Μαγειρεύω πάρα πολύ καλά αλλά κανένας δεν δοκιμάζει από τα φαγητά μου. Μόνο το αγόρι μου. Η οικογένεια μου μου λέει 'ουτε αυγό δεν ξέρεις να φτιάχνεις' Μόλις μπήκα στο πανεπιστήμιο μου είπαν 'Σιγα μην το τελειωσεις' όταν είπα πως θέλω να δώσω για δίπλωμα είπαν 'θα στουκαρεις πουθενά, η "Μαρία" (μικρότερη αδερφή μου) θα μπορούσε να οδηγήσει, εσύ όχι' Νιώθω πως η αδερφή μου με μισει και δεν ξέρω τον λόγο. Είναι πιο όμορφη από εμένα και είχε πάντα καλύτερους βαθμούς. Συνέχεια μου λέει με άσχημο τροπο ότι την ζηλεύω και με μειώνει συνέχεια. Μια φορά είπε μπροστά στην παρέα μου και στην δική της 'Πειτε εγώ δεν είμαι ομορφότερη;'.. Πριν λίγες μέρες ο ξάδερφος μου ήθελε να του βάψω τα μαλλιά. Ξεκίνησα να του τα βάφω και μπήκε μέσα η μικρότερη αδερφή και άρχισε να λέει ότι δεν θα έχω ούτε έναν πελάτη ότι δεν ξέρω να τα βάφω και μετά μπήκε και η άλλη η μικρή μου αδερφή και έλεγαν και οι δύο πόσο άχρηστη είμαι. Παράτησα την βαφή έβγαλα τα γάντια τα έδωσα στην "Μαρία" και λέω Καντά εσύ που ξέρεις και άρχισε να τα κάνει και είπε η άλλη μου αδερφή 'ουτε εσύ ξέρεις να τα κάνεις αλλά από την ολια καλύτερα τα κανεις' και είπε η "Μαρία" στοχεύω για κάτι καλύτερο από αυτό δεν θα γίνω κομμώτρια εγώ'. Μια μέρα μιλούσα αγγλικά και λέει η μικρότερη. Σαν την "Μαρία" δεν τα μιλάς εκείνη ξέρει πολύ καλύτερα και ντύνεται και πιο ωραία από εσένα.
Μετά από όλα αυτά νιώθω πολύ χάλια. Νιώθω ότι είμαι άχρηστη. Ότι δεν αξίζει που ζω. Θέλω να τα παρατήσω όλα και να εξαφανιστω από την γη. Γιατί με κάνουν έτσι; Εγώ πάντα καλά λόγια έλεγα και τις ενθαρρυνα για όλα. Γιατί με κάνουν έτσι; Είναι ασηκωτο όλο αυτό που νιώθω. Ουτε που τις κοιτάω πια. Νιώθω σαν να μην έχω αδερφές.

Το ξέρω ότι έχω τοξική οικογένεια. Αν μπορούσα θα έφευγα. Δεν έχω λεφτά δικά μου ομως.

Είναι βιολογικες μου αδερφές

Καλημέρα.

Τι ηλικία έχουν οι αδερφές σου; Οι γονείς γιατί σιγοντάρουν; Από που ξεκίνησαν όλα αυτά πιστεύεις; Μήπως αισθάνονται κατα βάση μειονεκτικά απέναντί σου και προσπαθούν να σε μειώσουν γιατί αισθάνονται ανεπαρκείς; Κράζουν, θαυμάζουν να στο πω απλά! Εσύ τουλάχιστον με τους γονείς δεν έχεις κάτσει να το συζητήσεις και να τους πεις ότι η συμπεριφορά τους σε ενοχλεί; Να υποθέσω ότι δεν έβγαλες άκρη;

Πάντως οι άσχημες συμπεριφορές ακόμα κι αν εξηγούνται, δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές. Από το ένα αυτί να μπαίνουν κι από το άλλο να βγαίνουν, θέσε κάποια όρια και κοίτα τον εαυτό σου και το μέλλον σου. Δεν μπορείς οικονομικά να σταθείς ακόμα μόνη σου, θα μπορέσεις αύριο. Το θέμα είναι να μη σου έχουν γ*μήσει την ψυχολογία και δεν μπορείς να σταθείς ψυχολογικά στα πόδια σου!

Δεν μπορω να ξερω γιατι σε μειωνουν ετσι και γιατι υποτιμουν καθε σου προσπαθεια. Μηπως εισαι πολυ ευαισθητη και τα παιρνεις ολα σοβαρα, μηπως απλα ειναι αδερφικο πειραγμα αυτο που σου κανουν? Παντως εκανες αγγλικα , πηρες τα πτυχια σου , εκανες κιθαρα, πας πανεπιστημιο και σε μια αλλη ιδιωτικη σχολη κομμωτικης. Παρολα τα πειραγματα εσυ προχωρας και μπραβο σου κι οι γονεις σου δειχνουν να σε στηριζουν οικονομικα τουλαχιστον, σε καθε σου βημα. Μηπως χρειαζεται απλα να χαλαρωσεις λιγο στα δικα τους "πειραγματα" και να τα δεις ετσι?

Γράφεις ότι "δεν εμπιστεύομαι κανέναν γύρω μου για να τα πω και ούτε θέλω να με λυπούνται"
Αυτή η στάση προς τους άλλους, δυστυχώς, σου στερεί την ευκαιρία να έχεις ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρω σου όταν η οικογένειά σου, λόγω των δικών της παθών, δεν μπορεί να σε στηρίξει.
Πάρα πολλοί άνθρωποι προέρχονται από επικριτικές οικογένειες, ο βαθμός διαφέρει σε κάθε περίπτωση, αλλά πάρα πολύ άνθρωποι εκεί έξω μπορούν να σε καταλάβουν.
Εάν δείξεις λίγη ευαλωτότητα δεν σημαίνει πως ο άλλος σε λυπάται. Ίσα ίσα οι άνθρωποι κάποιες φορές έρχονται κοντά και συνδέονται μέσα από ένα πιο εύθραυστο κομμάτι τους.
Δηλαδή από το ακραία δυναμικός και το ακραία εύθραυστο υπάρχει και κάτι ενδιάμεσο, που συνδυάζει και τα δύο.
Δώσε ευκαιρίες στους γύρω σου, επιλέγοντας σωστά τους φίλους σου και μπορεί να εκπλαγείς.

Είναι δύσκολο να το σηκώσεις όλο αυτό μόνη σου.
Φυσικά και δεν τίθεται θέμα για το αν είσαι αρκετή ή αξίζεις.
Αξίζεις και είσαι αρκετή όπως είσαι.
Δεν φταις εσύ για το πώς είναι η οικογένειά σου, και ούτε η συμπεριφορά τους σχετίζεται με το τι αξίζεις εσύ σαν άτομο. Το πως φέρονται περισσότερο δείχνουν το δικό τους χαρακτήρα, τους δικούς τους φόβους και πάθη.
Το θέμα είναι γιατί υπάρχει τέτοια αλληλεπίδραση μεταξύ σας και πώς μπορείς να το διαχειριστείς.
Για μένα είναι σημαντικό να ξεφύγεις από οποιοδήποτε είδος σύγκρισης


Άλλωστε, εδώ που τα λέμε είναι ακραία χαζό και άστοχο να σου λένε ότι δεν μπορείς να βάψεις μαλλιά, να οδηγήσεις, να παίξεις κιθάρα.
Σε όλα αυτά δεν χρειάζεσαι και κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα, αν είναι αδυνατόν.
Και μόνο η εξάσκηση και το ενδιαφέρον και γίνεσαι καλός σε αυτό που θες.
Στη σχολή εάν διαβάζεις περνάς τα μαθήματα. Δεν χρειάζεσαι κάποιο έμφυτο ταλέντο ας πούμε.
Δεν καταλαβαίνω πώς μπορούν να σου λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις το ένα και το άλλο. Δεν έχει λογική.
Μια χαρά μπορείς να γίνεις πολύ καλή σε ότι επιθυμείς.
Δεν είναι το πρόβλημα το τι μπορείς να κάνεις. Αλλού είναι
Να υποστηρίζεις τον εαυτό σου. Χωρίς κόντρες κλπ. Να βάζεις όρια και να εκφράζεσαι.
Πχ
Μπορώ να οδηγήσω, όπως όλοι σχεδόν μπορούν άλλωστε, δεν γεννήθηκε κανείς με χάρισμα στην οδήγηση, δεν κατανοώ αυτή την ακραία δυσπιστιά στο πρόσωπο μου, με λυπεί η στάση σου.
Έχω μάθει να βάφω μαλλιά, μου λες ότι δεν ξέρω να το κάνω, με λυπεί η στάση σου, που στηρίζεις αυτή την άποψη; διαφωνείς με κάποια τενχική μου στο βάψιμο μαλλιών, έχεις να μου προτείνεις κάτι καλύτερο;

Έτσι θα είσαι και λίγο μπελάς όταν θα θέλουν να στην πουν γιατί θα τους βάζεις στη διαδικασία να σου πουν ακριβώς τι εννοούν που το στηρίζουν κλπ.
Εάν πχ σου πούνε ότι η αδερφή σου είναι καλύτερη κλπ να πεις ότι "θεωρώ χαζή οποιαδήποτε σύγκριση με τη αδερφή, είμαι ένα τελειώς διαφορετικό άτομο και προσωπικά με νδιαφέρει η βελτίωση μου και όχι η βελτιωση μου σε σύγκριση με την αδερφή μου, λυπάμαι που σκέφτεσαι έτσι.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω όμως. Τι πιστεύεις ότι φταίει; Μπορείς να μας πεις παραπάνω πράγματα;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλημέρα.

Τι ηλικία έχουν οι αδερφές σου; Οι γονείς γιατί σιγοντάρουν; Από που ξεκίνησαν όλα αυτά πιστεύεις; Μήπως αισθάνονται κατα βάση μειονεκτικά απέναντί σου και προσπαθούν να σε μειώσουν γιατί αισθάνονται ανεπαρκείς; Κράζουν, θαυμάζουν να στο πω απλά! Εσύ τουλάχιστον με τους γονείς δεν έχεις κάτσει να το συζητήσεις και να τους πεις ότι η συμπεριφορά τους σε ενοχλεί; Να υποθέσω ότι δεν έβγαλες άκρη;

Πάντως οι άσχημες συμπεριφορές ακόμα κι αν εξηγούνται, δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές. Από το ένα αυτί να μπαίνουν κι από το άλλο να βγαίνουν, θέσε κάποια όρια και κοίτα τον εαυτό σου και το μέλλον σου. Δεν μπορείς οικονομικά να σταθείς ακόμα μόνη σου, θα μπορέσεις αύριο. Το θέμα είναι να μη σου έχουν γ*μήσει την ψυχολογία και δεν μπορείς να σταθείς ψυχολογικά στα πόδια σου!

---

H μια 12 και η άλλη 17.. εγώ είμαι 20.
Δεν καταλαβαίνουν οι γονείς μου αφού ούτε αυτοί πιστεύουν σε εμένα. Δεν νομίζουν να αισθάνονται μειονεκτικά αφού είναι πιο όμορφες από εμένα και η μία και καλύτερη μαθήτρια

Quote:

---

Originally Posted by katran

Δεν μπορω να ξερω γιατι σε μειωνουν ετσι και γιατι υποτιμουν καθε σου προσπαθεια. Μηπως εισαι πολυ ευαισθητη και τα παιρνεις ολα σοβαρα, μηπως απλα ειναι αδερφικο πειραγμα αυτο που σου κανουν? Παντως εκανες αγγλικα , πηρες τα πτυχια σου , εκανες κιθαρα, πας πανεπιστημιο και σε μια αλλη ιδιωτικη σχολη κομμωτικης. Παρολα τα πειραγματα εσυ προχωρας και μπραβο σου κι οι γονεις σου δειχνουν να σε στηριζουν οικονομικα τουλαχιστον, σε καθε σου βημα. Μηπως χρειαζεται απλα να χαλαρωσεις λιγο στα δικα τους "πειραγματα" και να τα δεις ετσι?

---

Με στηρίζουν οικονομικά ναι αλλά όχι ψυχολογικα.. δεν είναι πειράγματα..μεταξύ τους οι αδερφές μου είναι αγαπημένες και αλληλοστηριζονται..εμένα μου κάνουν όλα αυτά που είπα και δεν ξέρω γιατί

Quote:

---

Originally Posted by Art_Phil

Γράφεις ότι "δεν εμπιστεύομαι κανέναν γύρω μου για να τα πω και ούτε θέλω να με λυπούνται"
Αυτή η στάση προς τους άλλους, δυστυχώς, σου στερεί την ευκαιρία να έχεις ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρω σου όταν η οικογένειά σου, λόγω των δικών της παθών, δεν μπορεί να σε στηρίξει.
Πάρα πολλοί άνθρωποι προέρχονται από επικριτικές οικογένειες, ο βαθμός διαφέρει σε κάθε περίπτωση, αλλά πάρα πολύ άνθρωποι εκεί έξω μπορούν να σε καταλάβουν.
Εάν δείξεις λίγη ευαλωτότητα δεν σημαίνει πως ο άλλος σε λυπάται. Ίσα ίσα οι άνθρωποι κάποιες φορές έρχονται κοντά και συνδέονται μέσα από ένα πιο εύθραυστο κομμάτι τους.
Δηλαδή από το ακραία δυναμικός και το ακραία εύθραυστο υπάρχει και κάτι ενδιάμεσο, που συνδυάζει και τα δύο.
Δώσε ευκαιρίες στους γύρω σου, επιλέγοντας σωστά τους φίλους σου και μπορεί να εκπλαγείς.

Είναι δύσκολο να το σηκώσεις όλο αυτό μόνη σου.
Φυσικά και δεν τίθεται θέμα για το αν είσαι αρκετή ή αξίζεις.
Αξίζεις και είσαι αρκετή όπως είσαι.
Δεν φταις εσύ για το πώς είναι η οικογένειά σου, και ούτε η συμπεριφορά τους σχετίζεται με το τι αξίζεις εσύ σαν άτομο. Το πως φέρονται περισσότερο δείχνουν το δικό τους χαρακτήρα, τους δικούς τους φόβους και πάθη.
Το θέμα είναι γιατί υπάρχει τέτοια αλληλεπίδραση μεταξύ σας και πώς μπορείς να το διαχειριστείς.
Για μένα είναι σημαντικό να ξεφύγεις από οποιοδήποτε είδος σύγκρισης


Άλλωστε, εδώ που τα λέμε είναι ακραία χαζό και άστοχο να σου λένε ότι δεν μπορείς να βάψεις μαλλιά, να οδηγήσεις, να παίξεις κιθάρα.
Σε όλα αυτά δεν χρειάζεσαι και κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα, αν είναι αδυνατόν.
Και μόνο η εξάσκηση και το ενδιαφέρον και γίνεσαι καλός σε αυτό που θες.
Στη σχολή εάν διαβάζεις περνάς τα μαθήματα. Δεν χρειάζεσαι κάποιο έμφυτο ταλέντο ας πούμε.
Δεν καταλαβαίνω πώς μπορούν να σου λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις το ένα και το άλλο. Δεν έχει λογική.
Μια χαρά μπορείς να γίνεις πολύ καλή σε ότι επιθυμείς.
Δεν είναι το πρόβλημα το τι μπορείς να κάνεις. Αλλού είναι
Να υποστηρίζεις τον εαυτό σου. Χωρίς κόντρες κλπ. Να βάζεις όρια και να εκφράζεσαι.
Πχ
Μπορώ να οδηγήσω, όπως όλοι σχεδόν μπορούν άλλωστε, δεν γεννήθηκε κανείς με χάρισμα στην οδήγηση, δεν κατανοώ αυτή την ακραία δυσπιστιά στο πρόσωπο μου, με λυπεί η στάση σου.
Έχω μάθει να βάφω μαλλιά, μου λες ότι δεν ξέρω να το κάνω, με λυπεί η στάση σου, που στηρίζεις αυτή την άποψη; διαφωνείς με κάποια τενχική μου στο βάψιμο μαλλιών, έχεις να μου προτείνεις κάτι καλύτερο;

Έτσι θα είσαι και λίγο μπελάς όταν θα θέλουν να στην πουν γιατί θα τους βάζεις στη διαδικασία να σου πουν ακριβώς τι εννοούν που το στηρίζουν κλπ.
Εάν πχ σου πούνε ότι η αδερφή σου είναι καλύτερη κλπ να πεις ότι "θεωρώ χαζή οποιαδήποτε σύγκριση με τη αδερφή, είμαι ένα τελειώς διαφορετικό άτομο και προσωπικά με νδιαφέρει η βελτίωση μου και όχι η βελτιωση μου σε σύγκριση με την αδερφή μου, λυπάμαι που σκέφτεσαι έτσι.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω όμως. Τι πιστεύεις ότι φταίει; Μπορείς να μας πεις παραπάνω πράγματα;

---

Είχα πολλούς και διαφορετικούς φίλους που εμπιστευομουν..κάποιοι καλοί κάποιοι όχι τόσο.. αλλά κανείς τους δεν με άκουγε ή με άκουγαν για να μιλήσουν μετά και να αλλάξουν θέμα..κάποιοι έλεγαν αλλου αυτά που τους εκμυστηρευομουν και κάποιοι άλλοι απομακρυνόταν γιατί δεν ήθελαν φίλους με προβλήματα και κάπως έτσι σιγά σιγά έχανα την εμπιστοσύνη μου..τώρα έχω πολύ λίγα άτομα το πολύ 3 που δεν τους μιλάω για τόσο προσωπικά θέματα φοβάμαι ότι άμα ανοιχτώ θα φύγουν κι εκείνοι.. Νιώθω πως δεν είμαι καλή φίλη, κάποτε ήμουν πάρα πολύ κοινωνική έκανα φίλους κατευθείαν τώρα σχεδόν ούτε καλημέρα δεν λέω σε πολλά άτομα της σχολής μου γιατί φοβάμαι πως θα έρθουν κοντά μου..είναι σαν να έχω τοίχο γύρο μου που δημιούργησα εγώ..δεν ξέρω..ίσως χρειάζομαι πολύ χρόνο για να είμαι έτοιμη να ξανά βάλω ανθρώπους στην ζωή μου..

Έχεις δίκιο σε όσα λες, με την εξάσκηση όλα τα καταφέρνουμε..αλλά ακούω συνέχεια άσχημα πράγματα, ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα και με επηρεάζουν πολύ.. Έχω προσπαθήσει να τους απαντήσω έτσι αλλά με ειρωνεύτηκαν..πλέον δεν απαντάω καν τις αγνοω και τις αφήνω να μιλάνε μόνες τους.

Δεν ξέρω τι φταίει αλήθεια. Ίσως επειδή έχουν δικό τους δωμάτιο και ήρθαν πιο κοντά; Ενώ εγω έχω ένα άλλο μόνη μου; Δεν ήταν έτσι..πριν δύο χρόνια ήμασταν αγαπημένες και οι τρείς.. ερχόταν σε εμένα για συμβουλές η πιο μεγάλη, με ήθελαν στο δωμάτιο τους για παρέα.. τώρα τίποτα..δεν ξέρω τι άλλαξε δεν ξέρω γιατί φέρονται έτσι.. μήπως επειδή ξέρει, η πιο μεγάλη, ότι είναι ομορφότερη από εμένα και θέλει να το δείχνει έτσι; Και επηρεάζει και την μικρή; Δεν ξερω

Quote:

---

Originally Posted by Art_Phil

Γράφεις ότι "δεν εμπιστεύομαι κανέναν γύρω μου για να τα πω και ούτε θέλω να με λυπούνται"
Αυτή η στάση προς τους άλλους, δυστυχώς, σου στερεί την ευκαιρία να έχεις ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρω σου όταν η οικογένειά σου, λόγω των δικών της παθών, δεν μπορεί να σε στηρίξει.
Πάρα πολλοί άνθρωποι προέρχονται από επικριτικές οικογένειες, ο βαθμός διαφέρει σε κάθε περίπτωση, αλλά πάρα πολύ άνθρωποι εκεί έξω μπορούν να σε καταλάβουν.
Εάν δείξεις λίγη ευαλωτότητα δεν σημαίνει πως ο άλλος σε λυπάται. Ίσα ίσα οι άνθρωποι κάποιες φορές έρχονται κοντά και συνδέονται μέσα από ένα πιο εύθραυστο κομμάτι τους.
Δηλαδή από το ακραία δυναμικός και το ακραία εύθραυστο υπάρχει και κάτι ενδιάμεσο, που συνδυάζει και τα δύο.
Δώσε ευκαιρίες στους γύρω σου, επιλέγοντας σωστά τους φίλους σου και μπορεί να εκπλαγείς.

Είναι δύσκολο να το σηκώσεις όλο αυτό μόνη σου.
Φυσικά και δεν τίθεται θέμα για το αν είσαι αρκετή ή αξίζεις.
Αξίζεις και είσαι αρκετή όπως είσαι.
Δεν φταις εσύ για το πώς είναι η οικογένειά σου, και ούτε η συμπεριφορά τους σχετίζεται με το τι αξίζεις εσύ σαν άτομο. Το πως φέρονται περισσότερο δείχνουν το δικό τους χαρακτήρα, τους δικούς τους φόβους και πάθη.
Το θέμα είναι γιατί υπάρχει τέτοια αλληλεπίδραση μεταξύ σας και πώς μπορείς να το διαχειριστείς.
Για μένα είναι σημαντικό να ξεφύγεις από οποιοδήποτε είδος σύγκρισης


Άλλωστε, εδώ που τα λέμε είναι ακραία χαζό και άστοχο να σου λένε ότι δεν μπορείς να βάψεις μαλλιά, να οδηγήσεις, να παίξεις κιθάρα.
Σε όλα αυτά δεν χρειάζεσαι και κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα, αν είναι αδυνατόν.
Και μόνο η εξάσκηση και το ενδιαφέρον και γίνεσαι καλός σε αυτό που θες.
Στη σχολή εάν διαβάζεις περνάς τα μαθήματα. Δεν χρειάζεσαι κάποιο έμφυτο ταλέντο ας πούμε.
Δεν καταλαβαίνω πώς μπορούν να σου λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις το ένα και το άλλο. Δεν έχει λογική.
Μια χαρά μπορείς να γίνεις πολύ καλή σε ότι επιθυμείς.
Δεν είναι το πρόβλημα το τι μπορείς να κάνεις. Αλλού είναι
Να υποστηρίζεις τον εαυτό σου. Χωρίς κόντρες κλπ. Να βάζεις όρια και να εκφράζεσαι.
Πχ
Μπορώ να οδηγήσω, όπως όλοι σχεδόν μπορούν άλλωστε, δεν γεννήθηκε κανείς με χάρισμα στην οδήγηση, δεν κατανοώ αυτή την ακραία δυσπιστιά στο πρόσωπο μου, με λυπεί η στάση σου.
Έχω μάθει να βάφω μαλλιά, μου λες ότι δεν ξέρω να το κάνω, με λυπεί η στάση σου, που στηρίζεις αυτή την άποψη; διαφωνείς με κάποια τενχική μου στο βάψιμο μαλλιών, έχεις να μου προτείνεις κάτι καλύτερο;

Έτσι θα είσαι και λίγο μπελάς όταν θα θέλουν να στην πουν γιατί θα τους βάζεις στη διαδικασία να σου πουν ακριβώς τι εννοούν που το στηρίζουν κλπ.
Εάν πχ σου πούνε ότι η αδερφή σου είναι καλύτερη κλπ να πεις ότι "θεωρώ χαζή οποιαδήποτε σύγκριση με τη αδερφή, είμαι ένα τελειώς διαφορετικό άτομο και προσωπικά με νδιαφέρει η βελτίωση μου και όχι η βελτιωση μου σε σύγκριση με την αδερφή μου, λυπάμαι που σκέφτεσαι έτσι.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω όμως. Τι πιστεύεις ότι φταίει; Μπορείς να μας πεις παραπάνω πράγματα;

---

Μόνο για την ζωγραφική δεν με συναγωνίζονται τόσο.. ζωγραφίζω πολύ καλά και το ξέρουν μόνο μια φορά μου είπε η μεγάλη με πολύ υφακι "δεν ζωγραφίζεις και τέλεια για να κάνεις τατουάζ" και αυτό επειδή μια φίλη μου μου είπε να γίνω ταττου αρτιστ..

καλησπερα κι απο εμενα.Εχεις πωτες σου ααρωτηθει εαν εισαι εσυ λαθος? εχεις βαλει πωτες σου τον εαυτο σου στην αλλη πλευρα? των μικροτερων αδελφων σου? το οτι αυτες θα περιμεναν απο την μεγαλη τους αδελφη μια προστασια ,ενα ειδους "ομπρελα" στα προβληματα τους? τις κλασικες συμβυλες που δινουν οι μεγαλες αδελφες? το να κατσεις και να τις βοηθησεις μικροτερες στα μαθηματα τους στο σχολειο? ολα αυτα τα εχεις κανει? τι εχεις προσφερει για να περιμενεις σημερα την ανταποδοση? δεν εισαι χαζη, αρα πρεπει να καταλαβεις οτι οι κοινωνικες επαφες των ανθρωπων καθρεφτιζοντε απο τις δικες τους πραξεις, ειδικα σε μικροτερα ατομα.Οταν λοιπον εσυ δεν εχεις προσφερει τυποτα τυποτα θα εισπραξεις και στο μελον.Εαν εχεις προσφερει αρκετα ,τα μεγιστα θα λαβεις και στο μελον, ετσι ειναι η κοινωνικοτητα εκτος εξερεσεων βεβαια.
Αν δεν κανω λαθος ,το δικο σου προβλημα ειναι ενα ειδος τυψεων που σε εχουν καταβαλει για το παρελθον σου προσπαθεις λοιπον στο παρον να βρεις τους φτεχτες στις αδελφουλες σου ,και γενικα στην οικογενεια σουμε τετοιο τροπο και δεινωντας τετοια σημπεριφορα ωστε να τις κανεις να σε αντιπαθησουν! για να "γεννηθει" η δικαιολογια απο πλευρας σου οτι "να! ειδατε!! δεν μου φερεστε καλα!! δεν ενδιαφερεστε για εμενα!!" ολα αυτα ομως θα πρεπει να γνωριζεις οτι τα περνουν χαμπαρι στην οικογενεια σου, δεν ειναι χαζος ο κοσμςο γυρο μας, η δεδομενη αγαπη οπου εχουν για εσενα δεν αναλονετε σε κουβεντε τυπικου χαρακτηρα! αλλα προσπαθουν μεσα απο τις πραξεις τος να σε φερουν ενωπιων των ευθηνων σου κοπελια! οπου ειναι μεγαλες αλλα οχιτοσο μεγαλες ωστε να μην αλλαζουν.
Κατα την θεραπευτικη προοπτικη θα μπορουσες να ριξεις λιγακι την αδικιμενη εικονα που εχεις για τον εαυτο σου, να γινεις λιγοτερο υπερηφανη και να κανεις μια νεα αρχη, να προσεγγισεις την οικογενεια σου με ευγενια, με διαθεση χαρουμενη απεναντι τους, με βλεμμα που να μαρτηρα ενοχες κι οχι θυματος ! Η ταπεινωση δεν ειναι ντροπη κοπελια! ειναι αρετη μεγιστου βαθμου! διοτις μπορεις να νικας την ναρκιστικη σου διαθεση! δοκιμασετω για λιγο και θα δεις οτι η ζωη σου θα αλλαξει υπερβολικα προς το καλυτερο! αφου ο γωισμος κι ο ναρκισισμος μας εγκλοβιζουν σε απαιτησεις απο τους γυρο μας! ετσι τους κανουμε να μας φοβουντε!
Εισαι νεα ακομα, προλαβαινεις να αλλαξεις ροτα στην ζωη σου! να μην σε παει οπου θελει η "ζωη" αλλα να εισαι εσυ η καπετανισα ! εσυ να κανεις κουμαντο προς τα που θα πας! και με πυξιδα την λογικη και την γνωση! Μονο τοτες θα εισαι μπορεις να πεις μια μερα σαν θα εισαι γριουλα οτι εζησες την ζωη σου ομρφα και οι χαρες ηταν δικη σου μαγκια οπως και οι αποτυχιες δικα σου λαθη! σε αντιθεση με το αν σε παει οπου θελει η θαλασσα, οπου οι καλες στιγμες θα ειναι τυχερες , αρα δεν θα μπορεις να υπερεφανευτεις για αυτες, οι κακες στιγμες θα τις λες ατυιχια και οτι εσυ δεν εφταιγες! Διαλεξαι και παρε

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

καλησπερα κι απο εμενα.Εχεις πωτες σου ααρωτηθει εαν εισαι εσυ λαθος? εχεις βαλει πωτες σου τον εαυτο σου στην αλλη πλευρα? των μικροτερων αδελφων σου? το οτι αυτες θα περιμεναν απο την μεγαλη τους αδελφη μια προστασια ,ενα ειδους "ομπρελα" στα προβληματα τους? τις κλασικες συμβυλες που δινουν οι μεγαλες αδελφες? το να κατσεις και να τις βοηθησεις μικροτερες στα μαθηματα τους στο σχολειο? ολα αυτα τα εχεις κανει? τι εχεις προσφερει για να περιμενεις σημερα την ανταποδοση? δεν εισαι χαζη, αρα πρεπει να καταλαβεις οτι οι κοινωνικες επαφες των ανθρωπων καθρεφτιζοντε απο τις δικες τους πραξεις, ειδικα σε μικροτερα ατομα.Οταν λοιπον εσυ δεν εχεις προσφερει τυποτα τυποτα θα εισπραξεις και στο μελον.Εαν εχεις προσφερει αρκετα ,τα μεγιστα θα λαβεις και στο μελον, ετσι ειναι η κοινωνικοτητα εκτος εξερεσεων βεβαια.
Αν δεν κανω λαθος ,το δικο σου προβλημα ειναι ενα ειδος τυψεων που σε εχουν καταβαλει για το παρελθον σου προσπαθεις λοιπον στο παρον να βρεις τους φτεχτες στις αδελφουλες σου ,και γενικα στην οικογενεια σουμε τετοιο τροπο και δεινωντας τετοια σημπεριφορα ωστε να τις κανεις να σε αντιπαθησουν! για να "γεννηθει" η δικαιολογια απο πλευρας σου οτι "να! ειδατε!! δεν μου φερεστε καλα!! δεν ενδιαφερεστε για εμενα!!" ολα αυτα ομως θα πρεπει να γνωριζεις οτι τα περνουν χαμπαρι στην οικογενεια σου, δεν ειναι χαζος ο κοσμςο γυρο μας, η δεδομενη αγαπη οπου εχουν για εσενα δεν αναλονετε σε κουβεντε τυπικου χαρακτηρα! αλλα προσπαθουν μεσα απο τις πραξεις τος να σε φερουν ενωπιων των ευθηνων σου κοπελια! οπου ειναι μεγαλες αλλα οχιτοσο μεγαλες ωστε να μην αλλαζουν.
Κατα την θεραπευτικη προοπτικη θα μπορουσες να ριξεις λιγακι την αδικιμενη εικονα που εχεις για τον εαυτο σου, να γινεις λιγοτερο υπερηφανη και να κανεις μια νεα αρχη, να προσεγγισεις την οικογενεια σου με ευγενια, με διαθεση χαρουμενη απεναντι τους, με βλεμμα που να μαρτηρα ενοχες κι οχι θυματος ! Η ταπεινωση δεν ειναι ντροπη κοπελια! ειναι αρετη μεγιστου βαθμου! διοτις μπορεις να νικας την ναρκιστικη σου διαθεση! δοκιμασετω για λιγο και θα δεις οτι η ζωη σου θα αλλαξει υπερβολικα προς το καλυτερο! αφου ο γωισμος κι ο ναρκισισμος μας εγκλοβιζουν σε απαιτησεις απο τους γυρο μας! ετσι τους κανουμε να μας φοβουντε!
Εισαι νεα ακομα, προλαβαινεις να αλλαξεις ροτα στην ζωη σου! να μην σε παει οπου θελει η "ζωη" αλλα να εισαι εσυ η καπετανισα ! εσυ να κανεις κουμαντο προς τα που θα πας! και με πυξιδα την λογικη και την γνωση! Μονο τοτες θα εισαι μπορεις να πεις μια μερα σαν θα εισαι γριουλα οτι εζησες την ζωη σου ομρφα και οι χαρες ηταν δικη σου μαγκια οπως και οι αποτυχιες δικα σου λαθη! σε αντιθεση με το αν σε παει οπου θελει η θαλασσα, οπου οι καλες στιγμες θα ειναι τυχερες , αρα δεν θα μπορεις να υπερεφανευτεις για αυτες, οι κακες στιγμες θα τις λες ατυιχια και οτι εσυ δεν εφταιγες! Διαλεξαι και παρε

---

Ναι έκανα πράγματα για εκείνες και τις βοηθούσα στα μαθήματα και τις έδινα τα ρούχα μου όταν δεν είχαν διαθέσιμα δικά τους και συμβουλές τις έδινε και δώρα τις έπαιρνα πολλά..όταν ήταν πιο μικρές τις έπαιρνα με την παρέα μου βόλτες και ότι χρειαζόταν εγώ έτρεχα όπου και να είμαι οπότε αυτός ο καθρέπτης που λέτε δεν ισχύει για όλους. Αν ήμουν εγώ λάθος δεν θα αναρωτιομουν δεν θα στεναχωριομουν για την συμπεριφορά τους και ούτε θα τα έγραφα εδώ όλα αυτά. Γι'αυτό τα γράφω και με έχει πάρει από κάτω. Επειδή εγώ έδινα παρά πολλά και παίρνω τέτοια συμπεριφορά για αντάλλαγμα. Επειδή δεν είμαι νάρκισσος καθόλου. Πως θα μπορούσα με τόσο χαμηλή αυτοπεποίθηση να εχω και ναρκισσισμό ;

Quote:

---

Originally Posted by Olya

Ναι έκανα πράγματα για εκείνες και τις βοηθούσα στα μαθήματα και τις έδινα τα ρούχα μου όταν δεν είχαν διαθέσιμα δικά τους και συμβουλές τις έδινε και δώρα τις έπαιρνα πολλά..όταν ήταν πιο μικρές τις έπαιρνα με την παρέα μου βόλτες και ότι χρειαζόταν εγώ έτρεχα όπου και να είμαι οπότε αυτός ο καθρέπτης που λέτε δεν ισχύει για όλους. Αν ήμουν εγώ λάθος δεν θα αναρωτιομουν δεν θα στεναχωριομουν για την συμπεριφορά τους και ούτε θα τα έγραφα εδώ όλα αυτά. Γι'αυτό τα γράφω και με έχει πάρει από κάτω. Επειδή εγώ έδινα παρά πολλά και παίρνω τέτοια συμπεριφορά για αντάλλαγμα. Επειδή δεν είμαι νάρκισσος καθόλου. Πως θα μπορούσα με τόσο χαμηλή αυτοπεποίθηση να εχω και ναρκισσισμό ;

---

Αν ειναι οπως τα καταγραφεις τοτες υπαρχει αδικια σε βαρος σου! τοτες η οικογενεια σου για αγνωστο λογο φερετε σε εσενα αγενες και χωρις στοργη .Πως το εξηγεις αυτο το πραμα ομως? δεν ειναι παραλογο μεταξυ τους να ειναι ολα κομπλε κι σε εσενα να ειναι τοσο λαθος? μην παρχει κατις που ειτε δεν το θυμασαι ειτε δε το αντηληφθηκες απο μεριας σου?
Δεν μπορω να φανταστω οτι οι αδελφες ζηλευουν την μεγαλη αδελφη τους και σε αυτο συνεργαζοντε οι γονεις σας.Ισως εαν κανεις καποια σχεση ερωτικη , και ανοιξεις τη καρδι σου στο αγορι σου να μορεσει εκτως απ βοηθεια και συμπαρασταση να σου προσφερει και την λυση οπου θελεις, την διαφυγη σου δλδ απο αυτο το κακο σπιτι,οπου μονο αγγελοι του Θεου δεν κατοικουν εκει μεσα, ανταυτου πνευμτα του κακου εχουν μπει και σκανδαλιζουν τις αδελφουλες σου! Αληθεια, με την εκκλησια η σχεση σας ειναι καλη? εχετε κανει πωτες στο σπιτι ευχελεο?

Με την πρώτη ευκαιρία βρες δουλειά και φύγε από το σπίτι. Αν ζοριζεσαι οικονομικά ψάξε για συγκατοίκηση με καποια άλλη κοπέλα. Θα σου φύγει ένα μεγάλο βάρος, θα γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και θα νιώσεις σιγουριά επειδή θα στέκεσαι στα πόδια σου.

Φυσικά, μέχρι τότε, δεν πρέπει να ανέχεσαι το bullying που σου γίνεται. Αν μπορείς μην δίνεις σημασία, μη νομίζεις πως η άποψη τους μετράει και τόσο σε βάθος χρόνου. Αν δεν μπορείς , πέρνα στην αντεπίθεση. Όσο πιο πολύ αφήνεις την κατάσταση αυτή ως έχει, τόσο πιο πολύ θα είσαι το θύμα ή/και θα θυματοποιεις τον εαυτό σου.

Το σημαντικό είναι να πιστέψεις πως έχεις ικανότητες και δυνατότητες. Ανεξάρτητα από το τι σου λένε εκεί μέσα στον μικρόκοσμο που ζεις.

Θυμάσαι να έχει συμβεί κάτι τα δύο τελευταία χρόνια, που άλλαξε και η συμπεριφορά τους;
Αν κρίνω από ηλικίες πάντως, η μεσσαία σου αδερφή είναι στην εφηβεία, κλάφτα δηλαδή, και η μικρή μπορεί να παρασύρεται από τη μεσαία.
Δεν είναι δικό σου το πρόβλημα απότι φαίνεται και σε μια τέτοια κατάσταση θεωρώ πως σε τιμάει ιδιαιτέρως κατά μία έννοια ότι είσαι το θύμα και όχι ο θύτης.
Μην μασάς και μην κοιτάς το περιεχόμενο αυτών που λένε ότι πχ είσαι ανίκανη.
Μπορούν να πουν οτιδήποτε. Το πρόβλημά τους είναι η επιθετικότητα.
Δηλαδή είσαι δέκτης μιας επιθετικής στάσης.
Και το θέμα είναι τι μπορούμε να κάνουμε όταν κάποιος/κάποιοι είναι επιθετικοί μαζί μας.
Όπως σου είπα, το να καταφέρνεις πράγματα είναι ξεκάθαρα ζήτημα θέλησης και ενασχόλησης.
Και υπάρχουν άπειρα παραδείγματα στον κόσμο που το αποδεικνύουν αυτό.
Δεν γεννιέται κανείς με έμφυτο ταλέντο να τα κάνει όλα τέλεια ή να είναι άχρηστος.
Αυτά είναι εσφαλμένες αντιλήψεις.

Εγώ προσωπικά αυτά που θα προσπαθουσα στη θέση σου να κάνω είναι τα εξής:
1) Να εκφραστώ. Θα τους έπιανα όλους, και θα τους έλεγα, ότι τελευταία αισθάνομαι στενοχωρημένη γιατί γίνομαι πολύ συχνά δέκτης επίκρισης και επιθεσης χωρίς να καταλαβαίνω το λόγο. Μου λέτε συχνά ότι δεν μπορώ να κάνω το ένα και το άλλο υπονοώοντας ότι είμαι άχρηστη. Αισθάνομαι ότι αδικούμαι, αισθάνομαι πληγωμένη και θα ήθελα να ρωτήσω και τη δική σας πλευρα γιατί το κάνετε αυτό.
Δηλαδή θα τα έλεγα όλα στα ίσια.
Δεν θα ντρεπόμουν γιατί δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Οι άλλοι είναι επιθετικοί και εγώ το ονομάζω και λέω ότι με πληγώνει.

2)Θα μίλαγα σε μία ψυχολόγο, γιατί είναι βαρύ αυτό που περνάς και χρειάζεσαι έναν άνθρωπο να σε καθοδηγήσει προτού εσφαλμένα πιστέψεις ότι είσαι άχρηστη κλπ.

3) Αν έβρισκα την ευκαιρία να συγκατοικήσω με κάποια φίλη ή με το αγόρι μου τώρα στην καραντίνα θα την άρπαζα.

4) Θα μίλαγα σε ανθρώπους. Θα έκανα παρέες, έστω και μέσω από ίντερνετ ή παρέες. Να ανοίξει λίγο το μυαλό.
Οπως σου είπα το περιβάλλον σου είναι ανθυγειινό, είναι σημαντικό να έχεις προστατευτικούς παραγοντες γύρω σου, είτε ψυχολόγο είτε ανθρώπους γιατί ποτέ δεν ξέρεις πώς μπορεί να σε επηρεάσει. Είδες σιγά σιγά αρχίζεις ν πιστεύεις ότι είσαι άχρηστη πχ. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό