Επανερχεται η παθηση αλλα δε θελω να παρω χαπια

Καλησπέρα. Σταμάτησα την αγωγή Αντικαταθλιπτικών δεύτερη φορά λογω αυξησης βαρους. Δεν προκειται να ξαναπαρω χαπια δε μου κανουν τα ρουχα μου και δεν εχω χρηματα να αγορασω καινουργια. Την πρώτη φορά που Τα σταμάτησα μετά από δύο μήνες επανήλθαν όλα Τα άσχημα Βιώματα μου , οι φοβιες η αγοραφοβια , το κοινωνικο αγχος Τόσο έντονα που δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι. Ξεκίνησα ξανα την αγωγη , μουδιασαν τα ασχημα επανηλθα ομως μαζι επανηλθε και αυτη η ορεξη που τρως σαν αβουλο πραγμα τεραστιες ποσοτητες και δε σταματας. Τα χαπια ηταν ζολοτριν. Έκανα ψυχοθεραπεία με ψυχιατρο οπου αποδειχτηκε επιεικως ανιδεος
Να φανταστειτε καθε φορα δε θυμοταν καν σημαντικα θεματα που λεγαμε. Χάπια δεν πρόκειται να παρω ξανα. Εδω κ δυο μηνες τα εχω κοψει. Μαζι με την περιοδο λοιπον την προηγουμενη εβδομαδα, οσες ειναι γυναικες καταλαβαινουν ποσο επωδυνο ειναι η περιοδος σε θεμα ορμονων κ ψυχολογιας, εγινα παλι αυτο το φοβισμενο αβουλο γεματο μισος πλασμα. Εχω κακοποιηθει μικρη απο το πατερα μου , κατι που δε μπορεσα ποτε να ξεπερασω. Εχω παθει ψυχωσικο σοκ απο χασισι και εχω νοσηλευτει σε κλινικη στα 18 μου. Ειμαι 27 σημερα και απο τοτε τα εχασα ολα. Είμαι αποφασισμένη να παλέψω με το συνδρομο διακοπης αντικαταθλιπτικων. Δε πιστευω στη σωτηρια των φαρμακων ουτε ατις ψυχοθεραπειες. Το να ακουω καποιον να μου λεει να δραστηριοποιηθω και να κανω και να ρανω με αφηνει παντελως αδιαφορη. Το να μιλαω για αυτα που εχω δε με βοηθαει να τα λυσω. Ναι εχω προβλημα με τους ανθρωπους , μου τη σπανε ολοι , πιστευω πως ολοι με αντιπαθουν, ναι αυτο οφειλεται στις λαθος πεποιθησεις που εχω απο μικρη. Και? Τι? Τιποτα. Σας παρακαλω μη με συμβουλεψετε να πληρωσω αγνωστους ωστε να μου λενε τις ππαριες τους ουτε να παιρνω χάπια και να γινω 200 κιλα. Η θα ειμαι «ευτυχισμενη» και χοντρη ή αδυνατη και αρρωστη? Δεν θελω να παω αυριο στη δουλεια... Δημιουργω εχθρες με τους ανθρωπους απο τοτε που επαθα εκεινο το επεισοδιο. Ποτε δεν ξεπερασα καποια πραγματα εχω καταλαβει τι φταιει αλλα καμια συμβουλη δε μπορει να με βοηθησει. Καμια. Μηδενιζω τον εαυτο μου και η διαθεση μου οριζεται απο τα βλεματα των αλλων. Δεν υπαρχει λυση στο προβλημα μου, αν η λυση ειναι τα χαπια την απορριπτω. Φτιαχνω σεναρια στο μυαλο μου οτι ολοι με κοροιδευουν οτι ειμαι κατωτερη απο ολους οτι διαβαζουν τη σκεψη μου. Φοβαμαι να αλλαξω δουλεια ενω το θελω οσο τιποτα! Ειμαι ανικανη να επικοινωνησω με τους ανθρωπους εχω παντα ενα κακιασμενο και ξινισμενο υφος, ποιος θα παρει μια αντικοινωνικη που δεν πιστευει στον εαυτο της? Κι αν ρωτατε πως απεκτησα την τωρινη δουλεια , με μεσο εννοοειται. Αλλιως ακομα ανεργη θα ημουν. Η ζωη χρειαζεται μαχητες κ εγω ειμαι ενα δειλο μαλακισμενο χωρις προσοντα. Οσο για την οικογενεια τον πατερα μου δε θελω να τον βλεπω στα ματια μου , οχι γιατι τον μισω η το κατηγορω, δε θελω να σπαταλω ουτε μιση σκεψη σε εναν «ανθρωπο» που βαραγε το ενα του παιδι και οχι την αδερφη μου, που παντα με υποτιμουσε και μου ελεγε πως οταν πεθανουμε να δω τι θα κανεις πως θα ζησεις
η μανα μου παντα προσπαθουσε ν κρατησει ισορροπιες αλλα δεν την εμπιστευομαι ουτε εκεινη
Εχω νοικιασει ενα σπιτι με το συντροφο μου και συμπεριφερομαι τοσο αψυχολογητ φευγω απο εκει ερχομαι στο πατρικο φευγω απο το πατρικο παω εκει πουθενα δε με χωραει ο εαυτος μου. Το καλυτερο απο ολ θα ηταν να πεθαινα να ησυχαζα γιατι θα καταληξω σε κανενα παγκακι στο τελος να ψαχνω απο τα σκουπιδια
Αυτα τα φτερα εχω εγω για τη ζωη!

Ενω μπορω να παρω αδεια απο τη δουλεια να ηρεμησω , σκεφτομαι οτι οταν θα γυρισω θα ντρεπομαι που ελειψα γιατι θα με σχολιαζουν!!! Πως καταντησα ετσι να σκεφτομαι τοσο τη γνωμη των αλλων? Πως θα επιβιωσω σε μια ζωη που πρεπει να εισαι συνεπης, ωριμος και χαρουμενος και κοινωνικος?

Εγώ το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι ότι το σύνδρομο διακοπής αντικαταθλιπτικων είναι το πιο δύσκολο πράγμα που προστίθεται μαζί με τις άλλες πολλές δυσκολίες που έχεις να αντιμετωπίσεις.. Είναι τοσο δύσκολο που ναρκωτικές ουσίες αν χρησιμοποιούσες, αν ήσουν εξαρτημένος πιο εύκολα θα τις διακόπτες εκείνες πάρα πάρα τα αντικαταθλιπτικα...

Εγώ προσπαθούσα 9 ολόκληρους μήνες να αντιμετωπίζω το σύνδρομο απόσυρσης και τελικά δεν τα έχω καταφέρει, απλά κρατώ μια χαμηλή δοσολογία συντήρησης... Αλλά ναι, έκανες το καλύτερο βήμα στην ζωή σου... Το να βάζεις βάρος, είναι μια πολύ σοβαρή παρενέργεια των αντικαταθλιπτικων, και εγώ έχω φτάσει τα 130, έχω αναπτύξει δύο αρκετά σοβαρά προβλήματα υγείας από το βάρος και είναι στα διαολομενα αυτα χάπια...

Αν θα έπρεπε να είσαι περήφανη είναι για αυτο σου το συνειδητό βήμα να μην τα πάρεις.. Εύγε

Και το θεμα οταν στα γραφουν ειναι οτι δε σου λενε την αληθεια οτι θα γινεις τοφαλος και θα τρως μια κατσαρολα στην καθισια σου και μετα απο μια ωρα θα πεινας. Σου λενε «υπαρχει πιθανοτητα να παρεις βαρος αν δεν προσεξεις»

Quote:

---

Originally Posted by NatasaBastaki

Ποτε δεν ξεπερασα καποια πραγματα εχω καταλαβει τι φταιει αλλα καμια συμβουλη δε μπορει να με βοηθησει. Καμια.

---

Μπορείς να το εξηγήσεις αυτό; έχεις την διάθεση; Λες επίσης για τα κιλά, δηλαδή πόσα κιλά είναι αυτά που πρέπει να χάσεις; Και όχι δεν χρειάζεται να είσαι αδύνατη και άρρωστη. Μπορείς να είσαι αδυνατη και ευτυχισμένη, όχι ομως όταν γυρνας στο σπιτι να αραζεις καναπε, θέλει δουλειά,

Ειναι πολυ θληβερη η ζωη σου βρε κοπελα μου, οπως τα περιγραφεις παντα! διοτις ενδεχεται να υπερβαλεις λιγακι, αλλα και παλυς ειναι πολυ ασχημο το οσο ζεις. Φυσικα και φτανε οι γονεις σε τεραστιο βαθμο,αφου οπως γνωριζουμε τα πρωτα 4-5 χρονια ενος παιδιου ειναι τα πιο σημαντικα για την δημιουργια του χαρακτηρα του, για την δημιουργια του προφιλ του που θα το ακολουθει μεχρι να γερασει, για τις ψυχικες του αμυνες που θα φτιαξει ωστε να αντεχει στο μελον τις οποιες επηθεσεις θα δεχτει απο την κοινωνια .Αυτα τα πρωτα χρονια για εν μικρο παιδακι ειναι η κοινωνια ,διοτι το σπιτι για αυτο το παιδακι ειναι η κοινωνια σε μικρογραφια ,ετσι οι γονεις του κατα καποιο τροπο ειναι και το κρατος και οι νομοι τους, και φυσικα η αποδοχη τους και η συμπεριφορα των γονιων σε καθε λαθος του παιδιου ειναι το πως θα τους φερθει μεθαυριο η κοινωνια.Δυστυχως πολλοι γονεις αυτο δεν μπορουν να το καταλαβουν το ποσο ευαισθητα ειναι τα παιδια και ποσο σημαντικες ειναι οι οποιες σημπεριφορες τους προς αυτα.
Τρανο παραδηγμα των παραπανω ειναι η φιλη μας, το οτι τρωει, παχαινει και δεν την ενδιαφερει η ομορφια της, η το να ειναι ποθυτη απο τους ανδρες και θεμιτη γενικα για παρεα η χρησιμη στα ματια των ξενων για δουλεια κι αλλα μας δειχνει το πως περασε απο τα παιδικα της χρονια η τοτες εικονα που αποκτησαι για την κοινωνια και την κουβαλαει σημερα στην μεγαλη κοινωνια, στην κανονικη.
Η εντυπωσιακη αναγνωριση του προβληματος της, η παραδοχη της δλδ ειναι μια μεγαλη ευκρια κι το πρωτο βημα προς την θεραπεια της.Πρωτα πρεπει δλδ να δουμε και να δεχτουμε οτι εχουμε προβλημα για να μπορεσουμε να το γιατρεψουμε.Το επομενο ειναι να δεχτει οτι υπαρχει θεραπεια, εκει δυστυχως δεν ειναι καλα τα πραματα, η φιλη μας νομιζει οτι τα φαρμακα και οι γιατροι δεν μπορουν να βοηθησουν.Ισως επεσαι σε καποιους απο τους πολλους ανικανους και αχρηστους γιατρους η θεραπευτες που γραφουν οτι φαρμακο να ειναι , αντι να της δωσουν εν αρχη ΡΙΜΕΡΟΝ η ΕΦΕΞΟΡ των 75 και σε 15 μερες να τ αυξησει τις εδωσε οτι να ειναι . Δεν θελω ομως να κανω το ειδικο και να λεω για φαρμακα διοτις δεν ξερω λεπτομερειες για το προβλημα της κοπελας, ουτε μπορω απο εδω, απο μηνυματα να κανω διαγνωση !αν κι κατα καποιο τροπο εχω κατα νουμου την παθηση ,δεν πρεπει διοτις σεβομαι το φορουμ και τους κανονες του.
Υ.Γ. τελευταιες μερες εχω παρατηρησει οτι μπορω να βρησκω τις παθησεις των ανθρωπων που μπαινουν στο φορουμ κρυβω απο τον εαυτο μου το μηνυμα η το σημειο που γραφουν την διαγνωση τους σαν εχουν παεισε γιατρο κι τελικα πεφτω μεσα. Κατι παρομοιο κανω και πεφτω μεσα και με τα φαρμακα, τελικα μετα απο τοσα χρονια ειτε ασθενης, ειτε παρατηρωντας απο εδω μεσα διαφορες παθησεις και καταληξεις ανθρωπων που πασχουν απο ψυχοπαθειες η διαβαζωντας διαφορα αρθρα και βλπωντας στο γιουτιουμπ το ξενο καναλι για τις ψυχικες ασθενειες κοντευω να εχω γινει θεραπευτης!!

Καταλαβαίνω το φόβο σου και την απογοητευση σου μετά τις αγωγές που δεν πήγαν όπως ήθελες. Όταν δν με έπιασε η 1η αγωγη φοβομουν πάρα πολύ την αλλαγή,και τις παρενεργειες που θα ξανά είχε και φυσικά της καινούργιες. Για τον λόγω αυτό με τον ψυχιατρο μου αποφασίσαμε να κάνουμε τεστ dna για να δουμε πιο φάρμακο θα με έπιανε καλύτερα βάση τον οργανισμό μου και θα είχε μηδαμινες παρενεργειες. Αυτή την στιγμή είμαι αρκετά καλά και οντως δν είχα καμία παρενεργεια. Δν κανουν όλα τα φάρμακα αύξηση βάρους. Κάνε μια έρευνα γιατρών για να βρεις τον κατάλληλο και να βρείτε μαζί την καλύτερη λύση..

Quote:

---

Originally Posted by Eirini.

Καταλαβαίνω το φόβο σου και την απογοητευση σου μετά τις αγωγές που δεν πήγαν όπως ήθελες. Όταν δν με έπιασε η 1η αγωγη φοβομουν πάρα πολύ την αλλαγή,και τις παρενεργειες που θα ξανά είχε και φυσικά της καινούργιες. Για τον λόγω αυτό με τον ψυχιατρο μου αποφασίσαμε να κάνουμε τεστ dna για να δουμε πιο φάρμακο θα με έπιανε καλύτερα βάση τον οργανισμό μου και θα είχε μηδαμινες παρενεργειες. Αυτή την στιγμή είμαι αρκετά καλά και οντως δν είχα καμία παρενεργεια. Δν κανουν όλα τα φάρμακα αύξηση βάρους. Κάνε μια έρευνα γιατρών για να βρεις τον κατάλληλο και να βρείτε μαζί την καλύτερη λύση..

---

Σε ladose πηγές;

Mindcrime Εχω παρει 20 κιλα
Μεσα σε 1 χρονο. Αυτο το σημειο που κρατησες και θες να ατο αναλυσω
ειναι οτι εχω καταλαβει οτι φταιει ο τροπος που μεγαλωσα και που με εκανε να εχω αρνητικη εικονα για το ατομο μου και να το υποβαθμιζω , κομπλεξ κατωτετοτητας δε ξερω τι ειναι και δεν ρχω πλεον κανενα κουραγιο να το ψαξω. Απλα δεν ξαναπαιρνω χαπια ουτε ξαναεμπιστευομαι κανεναν που θελει να βγαζει χρηματα πανω στον πονο των αλλων.Τα «ψυχο»φαρμακα παχαινουν.Ειτε αργα ειτε γρηγορα. Και παιζουν πολυ υπουλα με το μυαλο σου, αν τα σταματησεις σε κανουν να πιστευεις πως δε μπορεις χωρις αυτα. giorgopanou θα ηθελα να μου πεις τη γνωμη σου για την παθηση μου, πιστεψε με δεν θα με βλαψει καθως με ολα αυτα που προανεφερα, ο τυπος που με ψυχοθεραπευε(!!) δε μου εκανε διαγνωση και μετα αφου εγω επεμενα πως κατι εχω δε μπορει, ειπε πως εχω..καταθλιψη!
Οταν παχαινα μου ελεγε οτι δε φταινε τα χαπια αλλα το φαγητο! Οτι δηλαδη φταιω εγω που ανοιξε η ορεξη μου, οχι οι ορμονες των χαπιων στον εγκεφαλο μου!
Ειρηνη χαιρομαι για σενα , ποσο καιρο παιρνεις χαπια?Γιατι αν τα παιρνεις λιγοτερο απο χρονο, μπορει να μην εχουν εμφανιστει ακομα παρενεργειες, Το τεστ dna ποσο κοστιζει και πως γινεται?

Quote:

---

Originally Posted by NatasaBastaki

Mindcrime Εχω παρει 20 κιλα
Μεσα σε 1 χρονο. Αυτο το σημειο που κρατησες και θες να ατο αναλυσω
ειναι οτι εχω καταλαβει οτι φταιει ο τροπος που μεγαλωσα και που με εκανε να εχω αρνητικη εικονα για το ατομο μου και να το υποβαθμιζω , κομπλεξ κατωτετοτητας δε ξερω τι ειναι και δεν ρχω πλεον κανενα κουραγιο να το ψαξω. Απλα δεν ξαναπαιρνω χαπια ουτε ξαναεμπιστευομαι κανεναν που θελει να βγαζει χρηματα πανω στον πονο των αλλων.Τα «ψυχο»φαρμακα παχαινουν.Ειτε αργα ειτε γρηγορα. Και παιζουν πολυ υπουλα με το μυαλο σου, αν τα σταματησεις σε κανουν να πιστευεις πως δε μπορεις χωρις αυτα.

---

Εντάξει 20 κιλά είναι δεν είσαι σε φάση να χάσεις το μισό σωματικό βάρος που βρίσκονται πολλοί σε αυτό το σημείο. Είναι 20 κιλά και όπως λες τα πήρες σε 12 μήνες, δεν τα πήρες από τη μία στιμή στην άλλη, οπότε αντιμετώπισε το λογικά και πες σε 12 μήνες, σε 12 μηνες θα τα χάσω. Τα κιλά χάνονται δεν είναι κάτι το τρομακτικό, απλως χρειάζεται θέληση για να γίνει αυτό. Τα φάρμακα είναι προσωπική επιλογή του καθενός και εγώ έπαιρνα τώρα δεν παίρνω και έπαιρνα αντιψυχωτικά που αν δεν προσέξεις τα κιλά μπαίνουν πέντε-πέντε. Λοιπόν θέλω να σου κάνω μία απλή ερώτηση τώρα. Εφόσον τα έκοψες βλέπεις πώς όλη αυτή η δυσφορία αρχίζει να αναβλύζει και τώρα που αναβλύζει όσο περνάει ο καιρός και δεν αντιμετωπίζεται οι νευρωνες θα την υιοθετούν και θα γίνει μία κακιά συνήθεια που στο τέλος θα καταλήξει να είναι αναπόσπαστο μέρος του εαυτού σου. Αν σου έλεγα να κάνεις γιογκα για να σταματήσεις αυτό το κακό και να αφήσεις τον χρόνο να κυλήσει παρέα με την εξάσκηση θα έκανες, θα δοκίμαζες ας πούμε για ένα μηνα να έκανες γιογκα μηπως έβλεπες καποια αλλαγή στη ζωή σου;

Ναι γιογκα θα εκανα, επισης ανετα θα εκανα μια ωραιοτατη λοβοτομη..!
Βεβαια τωρα ειναι ολα κλειστα αλλα θα εκανα γιογκα ναι. Αν και μου φαινεται λιγο αστειο δηλαδη να καθεσαι οκλαδον και να συγκεντρωνεσαι στις ανασες και στον εαυτο σου, αν και ειναι πολυ παρπανω απο αυτο ε?

Quote:

---

Originally Posted by NatasaBastaki

Ναι γιογκα θα εκανα, επισης ανετα θα εκανα μια ωραιοτατη λοβοτομη..!
Βεβαια τωρα ειναι ολα κλειστα αλλα θα εκανα γιογκα ναι. Αν και μου φαινεται λιγο αστειο δηλαδη να καθεσαι οκλαδον και να συγκεντρωνεσαι στις ανασες και στον εαυτο σου, αν και ειναι πολυ παρπανω απο αυτο ε?

---

Xαχαχαχα όχι λοβοτομή δεν χρειάζεται. Λοιπόν άκου τώρα να σου πω σοβαρά, το πρόβλημα της ανθρωπότητας γενικά είναι πως ενώ δεν έχει δοκιμάσει κάτι στη ζωή του έχει άποψη για αυτό. Και δεν σου το λέω από κακό ή σαν προσβολή, αλλά όλοι το κάνουμε στην ζωή μας. Για παράδειγμα εγώ χωρίς να έχω φάει ποτέ πατσά στην ζωή μου, έχω την άποψη πως είναι σιχαμερός, ενώ όμως δεν τον έχω δοκιμάσει ποτέ. Καταλαβαίνεις τι λέω;

Το πρόβλημα το οποίο πίστευα και έκανα ένα πείραμα για να δω αν έχω δίκιο, είναι πως για διαφορετικούς λόγους ο καθένας είτε δεν προβαίνει σε αλλαγές της ζωής του είτε θέλει αλλά φοβάται να το κάνει. Για παράδειγμα έστω κάποιος έχει κατάθλιψη και σου λέει πάω στο γιατρό μου γράφει φάρμακα πάω σε ψυχοθεραπεία τα κάνω τόσα χρόνια, αλλά δεν βλέπω αποτέλεσμα ή το αποτέλεσμα που έχω δεν με ικανοποιεί ή όταν διακόψω κάτι από τα δύο ή και τα δύο τότε υποτροπιάζω. Και σου λέει τι γίνεται η ζωή μου θα είναι έτσι για την υπόλοιπη ζωή μου; Δοκίμασα την πεπατημένη δεν είδα αποτέλεσμα ή το αποτέλεσμα που είδα δεν μου αρέσει άρα τέλος. Η πραγματικότητα όμως δεν είναι αυτή, η πραγματικότητα είναι πως δοκίμασε κάποιος μόνο μία εναλλακτική στη ζωή του και κατέληξε σε ένα τόσο αυστηρό συμπέρασμα το οποίο μπορεί να είναι και καταδικαστικό για κάποιον επειδή θεωρεί θέσφατο πως δεν έχει άλλες επιλογές και πως η ζωή του πρέπει να είναι πάντα έτσι.

Λοιπόν θα σου εξηγήσω τι είναι η γιόγκα τώρα και αν την ξεκινήσεις- αλήθεια ξέρεις αγγλικά; - σε διαβεβαιώνω πως σε βάθος χρόνου θα αλλάξεις σαν άνθρωπος και δεν θα τιμωρείς τον εαυτό σου έτσι. Οι καταστάσεις που μας οδηγούνε σε κατάσταση στρες, επιθετικότητας, θυμου κτλ ενεργοποιούν ένα μέρος από τα δύο του αυτόνομου νευρικού συστήματος, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα το άλλο μέρος είναι το παρασυμπαθητικό. Είναι αυτό που όταν βρεθούμε σε δύσκολη θέση τότε μας θέτει σε μία κατάσταση μάχης μέσω της αδρεναλίνης και της κορτιζόλης και μας προκαλεί το στρεςς, την αύξηση παλμών, την αύξηση της πίεσης την αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.

Συνήθως και βασικά όχι συνήθως αλλά πάντα επειδή κάποιος δεν είναι καλά ψυχολογικά, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα ενεργοποιείται, εγώ δεν σε έχω μπροστά μου, αλλά είμαι βέβαιος πως χθες όταν έγραφες το κείμενο ήσουν γεμάτη θυμό, έτσι δεν είναι, έβραζε μέσα σου το αίμα σου σωστά;

Τι γίνεται τώρα, όταν ενεργοποιείται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα αυτομάτως απενεργοποιείται το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα που όπως ανέφερα παραπάνω, είναι το άλλο μέρος του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι εκείνο το μέρος το οποίο κάνει το ακριβώς αντίθετο, οπότε φέρνει τον άνθρωπο σε μία κατάσταση ηρεμίας. Λοιπόν η γιογκα ενεργοποιεί το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα το οποίο σε φέρνει σε μία κατάσταση ψυχικής ηρεμίας και γαλήνης. Πρέπει να καταλάβεις πως δεν είμαστε ρομπότ, είμαστε άνθρωποι και πως όσο περισσότερο εξασκούμαστε τόσο πιο εύκολα μπορούμε να θέσουμε τον εαυτό μας σε αυτή την κατάσταση. Δηλαδή αν για παράδειγμα τώρα χρειάζεσαι πχ 20 λεπτά ίσως μετά από ένα μήνα να έρχεσαι σε αυτή τη κατάσταση μετά από πέντε λεπτά.

Βάζοντας κάποιος την γιόγκα στην ζωή του μακροπρόθεσμα θα αλλάξει, γιατί θα του ενισχύσει το θέλω το καλύτερο για τον εαυτό μου, για παράδειγμα θα τον κάνει να σταματήσει να τρώει σαβούρες, θα τον κάνει να σταματήσει να πίνει ή να καπνίζει, θα τον κάνει να σταματήσει να μένει άυπνος το βράδυ, θα τον κάνει ακόμα και να παρατήσει δουλειά αν νιώσει μέσα του πως η δουλειά που κάνει τον σκοτώνει. Στην ουσία κάνει κάποιον να αναζητήσει το καλύτερο δυνατό για τον εαυτό του. Μπαίνει σε μία φάση θέλω να είμαι καλά ή δεν θέλω να είμαι σαν μαγκούφης, γεμάτος αρνητικότητα και θα του αλλάξει στο τέλος το ταμπεραμέντο. Θα τον βοηθήσει να σβήσει ότι σήμερα τον σκοτώνει. θα έχει μάθει τόσο καλά τον εαυτό του, που η δύναμη που θα έχει πλέον αποκτήσει από την συγκέντρωση, την ηρεμία και τον διαλογισμό, θα είναι τέτοια που θα του σβήνει το οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα προσπαθήσει να αναδυθεί. Δηλαδή θα τον ενοχλήσει κάτι θα είναι σε θέση με δύο τρεις αναπνοές να το σβήσει τελείως και να συνεχίσει σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Όλη αυτή η ικανότητα και η θετικότητα που δημιουργείται με τον καιρό, θα αρχίζει να εξωτερικεύεται και θα βγαίνει μία ευχάριστη προσωπικότητα προς τα έξω.

Και αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εξάσκησης που γίνεται συνήθεια. Οσο περισσότερο εξασκείσαι τόσο καλύτερα θα νιώθεις, ήρεμη, γαλήνια, θα τρως καλύτερα από μόνη σου θα ξεκινήσεις υγιεινές συνήθειες κτλ. Σκέψου λίγο οι πιο ευχάριστες κοπέλες για τον ίδιο τους τον εαυτό, οι πιο ήρεμες οι πιο καλόκαρδες, δεν είναι αυτές που κάνουν γιόγκα και έχουν εμβαθύνει σε αυτό;

Γιόγκα μπορείς να κάνεις και από το σπίτι σου και βασικά θα πρότεινα στην οποιαδήποτε να ξεκινούσε να κάνει γιόγκα πρώτα σπίτι της με την ησυχία της και μετά από κανα δίμηνο ή τρίμηνο να πήγαινε σε στούντιο για να μπορεί να ακολουθήσει. Αρα λοιπόν ναι αυτές οι αναπνοές μπορούν να σε βοηθήσουν αν αφήσεις το σώμα σου όσο αστείο και αν σου φαίνεται, αλλά αυτό είναι κάτι ανεπαίσθητο μπροστά σε αυτό που μπορείς να κερδίσεις στη διάρκεια του χρόνου και σου εξήγησα πιστεύω πολύ αναλυτικά το γιατί.

Και σκέψου ε; Τα γράφει αυτά για την γιόγκα καποιος που είναι άνδρας!

Καταρχην θελω να σε ευχαριστησω τοσο πολυ που αφιερωσες χρονο για να μπυ τα γραψεις ολα αυτα! Θα το προσπαθησω, δεν εχω να χασω κατι. Οσον αφορα το βαρος μηπως ξερεις να μου πεις τωρα που τα σταματησα τα κωλοχαπα σε ποσο χρονο θα επανελθει ο μεταβολισμος μου οπως παλια ? Γιατι η ορεξη μου δεν εχει μειωθει στο ελαχιστο

Quote:

---

Originally Posted by NatasaBastaki

Καταρχην θελω να σε ευχαριστησω τοσο πολυ που αφιερωσες χρονο για να μπυ τα γραψεις ολα αυτα! Θα το προσπαθησω, δεν εχω να χασω κατι. Οσον αφορα το βαρος μηπως ξερεις να μου πεις τωρα που τα σταματησα τα κωλοχαπα σε ποσο χρονο θα επανελθει ο μεταβολισμος μου οπως παλια ? Γιατι η ορεξη μου δεν εχει μειωθει στο ελαχιστο

---

Ναι η γιογκα έχει επίσης άλλο ένα καλό και καλά το κατάλαβες... Επιταχύνει τον μεταβολισμό.... Oι στάσεις που κάνει κάποια αρχίζουν να εξασκούν παράλληλα τους ενδοκρινείς αδένες και έτσι ο μεταβολισμός βελτιώνεται, για αυτό και όλες όσες κάνουν καιρό τις βλέπεις και έχουν σωματάρες και μπορούν να κάνουν τα πάντα με το σώμα τους. Λοιπόν θέλω όμως να καταλάβεις κάποια πράγματα που εσύ η ίδια μου είπες. Μου είπες για παράδειγμα πως σε ένα χρόνο πήρες 20 κιλά. Δεν ξέρω τι ύψος έχεις καλό θα ήταν να μου έλεγες το ύψος και το βάρος σου τώρα, αλλά σε γενικές γραμμές μην έχεις την απαίτηση επειδή εσύ σταμάτησες μία θεραπεία ο οργανισμός να ξεκινήσει να ανταποκρίνεται άμεσα. Αλλωστε δεν φορτώθηκες 20 κιλά κατευθείαν, τα πήρες σταδιακά. Σημασία δεν έχει πότε θα χαθούν αυτά τα κιλά αλλά τον τρόπο που θα χαθούνε. Για παράδειγμα είναι πολύ καλύτερο να χάνεις ένα κιλό την εβδομάδα και να είναι καθαρό λίπος από το να χάνεις 4 και τα δύο κιλά που θα χάνεις να είναι μυικός ιστός. Τον μυικό ιστό το σώμα τον χρειάζεται και δηλαδή αν για παράδειγμα αντί να τα έχανες πχ σε 6 μήνες τα κιλά τα έχανες σε 4 αλλά με κόστος την μείωση της μυικής μάζας θα είναι καλύτερα ή θα αλλάξει κάτι για δύο μήνες. Μην επικεντρώνεσαι στο χρόνο, δεν έχει νόημα και μην μπαίνεις στην διαδικασία να θες να συμβούνε πολλά πράγματα μαζί γιατί θα είναι επίπονο και αποτρεπτικό.

Αυτό που σε νοιάζει άμεσα είναι να ξεκινήσεις γιόγκα για να βάλεις τον εαυτό σου στην διαδικασία να αντιμετωπίσει όλα τα άσχημα συναισθήματα που έχεις και να ξεκινήσουν οι αδένες να γυμνάζονται με τη γιογκα για να σταματήσουν την όρεξη και να αντιστρέψουν το κλίμα. Εκεί επικεντρώσου αρχικά, ένα ένα θα τα κάνεις. Αλήθεια γυμναστική έχεις κάνει ποτέ στη ζωή σου;

Ξεκίνησα με εκλεκτικό αναστολές σεροτονινης... Που βοήθησε μετά τον πρώτο μήνα που πέρασαν οι παρενεργειες για κάποιο διάστημα και μετά έκανα υποτροπή. Έκανα τεστ dna για να βρούμε το κατάλληλο φάρμακο να μην πηγαίνουμε ψαχτα.. Και τώρα πινω βενφλαξινη, που είναι ελεγχόμενη αποδέσμευση και επαναπροσληψης σεροτονινης και νορεπινεφρινης. Δεν δοκίμασα ladose γιατί έκανα το τεστ dna και αποφασίσαμε με βάση των αποτελεσμάτων.. Κανένα από τα 2 δν μ έφερε αυξημένη όρεξη.. Και σε κάποιες παρενεργειες που είχα διαβάσει είχε κυρίως απώλεια βάρους κ οχι αύξηση. Συζήτησε με τον γιατρο σου, και αν δν τον εμπιστεύεσαι κάνε μια έρευνα για τον κατάλληλο!