Είμαι 17 χρόνων με τεράστια άρρωστοφοβια

Καλησπέρα σε όλους αρχικα. Είμαι ο Στέφανος, όπως όλοι γνωρίζεται βρισκόμαστε σε καραντίνα αυτή την στιγμή και αυτό με έχει πραγματικά τρελανει. Με έχει κάνει άλλον άνθρωπο. Όλα ξεκίνησαν τον Νοέμβριο όταν πήγα για γενικές εξετάσεις αίματος. Είχα μια αντιστροφή στον τύπο τον λευκων. Ο αιματολογος μου είπε ότι δεν είναι κάτι ανησυχητικό.Ελα όμως που εμένα μου έγινε εμμονή ιδεα ότι κάτι έχω. Τεράστιο άγχος. Μετά από αρκετό καιρό με πιάνουν κρισεις δυσπνοιας. Αυτό με τον καιρό εξασθενήσε αλλά τώρα μου έχει έρθει κάτι χειρότερο. Από την στιγμή που ξυπνάω μέχρι και το βράδυ που παω να κοιμηθώ,δακρυζουν τα μάτια μου και νιώθω να ζαλίζομαι συνέχεια. Να σημειώσω ότι έχω θέμα με τον αυχένα μου εδώ και έναν μήνα αλλά τα συμπτώματα θολούρας και γενικότερα ζαλης τα έχω εδώ και 5 μερες. Βοηθήστε με σας παρακαλώ

Καλησπέρα Στέφανε. Αρχικά θα ήθελα να σε ρωτήσω εάν το θέμα της ζαλάδας το έχεις δει σε κάποιον παθολόγο. Απο τη στιγμή που σου προκαλεί τόσο φόβο καλό θα ήταν να το δείς τυπικά για να φύγει απο την σκέψη σου. Πιστεύω οτι δεν είναι κάτι αλλά εάν σε απασχολεί δεν χάνεις κάτι να το κοιτάξεις. Μετά τις εξετάσεις αίματος πιστέυω οτι στρεσαρίστηκες πολύ και σου έχει δημιουργηθεί μεγάλο άγχος που σε κάνει να τα βλέπεις όλα σοβαρα. Εγώ ειμαι 30 χρονών και στην ηλικία σου, ακόμα και τώρα μπορώ να πω, αγχωνόμουν πάρα πολύ με τα θέματα υγείας. Είμαστε άνθρωποι και είναι φυσιολογικό να ανησυχούμε καμιά φορά απλά προσπάθησε να εκλογικεύσεις το άγχος σου όσο μπορείς. Εφόσον ο αιματολόγος σου σου είπε πως όλα είναι εντάξει μην ανησυχείς. Μήπως εκείνη την περίοδο των εξετάσεων ήσουν αγχωμένος και για κάτι άλλο?

Η αλήθεια είναι πως είχε προκύψει ένα θέμα υγείας με τον πατέρα μου που τελικά ξεπεράστηκε ευτυχώς. Νομίζω πως ένα σύνολο από συμβάντα με έχουν αλλάξει Προσπαθώ μέρα με την μέρα να το ξεχάσω και σιγά σιγά υποχωρει ο φόβος και το στρες μου. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Το εκτιμώ πραγματικά που υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι άγνωστη και αφιερώνουν έστω ένα 5λεπτο για να ακούσουν το πρόβλημα σου.

Δεν κάνει τίποτα. Έχω περάσει απο πολλές αγχώδεις καταστάσεις και ξέρω οτι το πιο σημαντικό είναι να μιλάμε για οτιδήποτε μας απασχολεί χωρίς φόβο μήπως φανούμε ή ακουστούμε περίεργοι στους άλλους. Τα άγχη σχετικά με την υγεία συνδέονται πολλές φορές με ένα γενικευμένο άγχος που προυπάρχει και απλά προσπαθούμε να το εκφράσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Όταν ένας άνθρωπος είναι ευαίσθητος είναι πολύ πιθανό να εμφανίσει διαταραχές άγχους κατα την διάρκεια στρεσογόνων καταστάσεων. Η καραντίνα όπως είναι λογικό, μας αγχώνει και μεγαλώνει τα όποια αρνητικά συναισθήματα μας. Όπου μπορείς, πχ. στην μητέρα σου, φίλους κλπ προσπάθησε να επικοινωνήσεις οτι αυτή τη περίοδο αισθάνεσαι περισσότερο αγχωμένος για τους δικούς σου λόγους. Πολύς κόσμος υποφέρει απο αρρωστοφοβία και άλλες τέτοιες ανησυχίες, δες το σαν ένα περαστικό σύννεφο που θα φύγει και η ζωή σου θα επανέλθει στους ρυθμούς της.