ειμαι καλά..μα πως??( μεγάλο!)

Λοιπον, παλέυω με κρίσεις πανικού κλπ απο τα 18 μου. Δεν το έχω συνέχεια, ερχεται και φεύγει. Πριν 10 χρόνια περίπου περασα μια φοβερή κρίση που κράτησε 6 μήνες περίπου. Κατάθλιψη αγοραφοβία κρίσεις πανικού και όλα αυτά τα ωραία που το συνοδεύουν- υπαρξιακά κλπ. Χωρίς να έχει γίνει κάτι να το προκαλέσει. Απλα είναι κάτι που ήξερα οτι είχα.
Πήγα τότε σε γιατρό που μου έγραψε φάρμακα. Πήρα μια βδομαδα, ενιωσα χειρότερα και κατάφερα μόνη μου να βγώ απο την μαυρίλα με δυσκολία αλλα τα κατάφερα.
Απο τότε ζήτημα αν έπαθα 2-3 φορές πανικό. ( τώρα κοντεύω 35 χρονών)

Τον Οκτώβριο στα καλά καθούμενα αρχισα να σκέφτομαι ότι δεν έχω τίποτα πια να περιμένω, η ζωή φαινόταν ένα βουνό. Αρχισα να αναρωτιέμαι γιατι είμαι εδώ, αν είμαι αληθινή και τέτοια ( αποπροσωποποίηση και αποπραγματοποιηση, καπως έτσι λέγεται απο ότι έμαθα)..τέλος παντον ήταν μεγάλο λούκι κάθε μέρα πολύ χάλια, δεν ήξερα που βρισκόμουν και τι έκανα.
Είχα πάθει και κάτι στον αυχένα που δεν ποναγε αλλα έκανε το νευρικό μου συστημα ενα αχταρμά. Ακομα δεν ξέρω αν ήταν ο αυχένας που τα προκάλεσε όλα ή αν επαθα πανικό που έκανε ζημιά στον αυχένα..μη πολυλογό...

Κάθε μέρα απο τον Οκτωβρη ήταν ένα μαρτύριο. Εχώ ένα κοριτσάκι που με το ζώρι το φροντιζα. Να έχω τετοιο πρόβλημα να χαρώ για οτιδήποτε. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ καθόλου. ΙΧΝΟΣ. δεν ένιωθα τίποτα παρά μια απάθεια για τα πάντα και ένιωθα οτι δεν θα περάσει ποτε και δεν μπορουσα να σκεφτω τιποταλλο όλη μέρα παρά τον πανικό την καταθλιψη κλπ.

Το ειχα ξανα περάσει αλλα όχι τοσο εντονα. Δεν ήξερα πως να βγω αλλα ήξερα οτι θα το κάνω χωρίς φάρμακα και ότι γίνει..Εκπαίδευσα μάλλον το μυαλό μου μετα απο πολύυυυυυ καιρο ΚΟΛΑΣΗ να μην το σκέφτομαι. Προσπαθούσα να απασχολώ το μυαλό μου με άλλα. ΔΥΣΚΟΛΟ παρα πολυ.
δεν ξέρω και γώ πως τα κατάφερνα. Ενιωθα ότι δεν ζουσα πραγματικά εγω. Δεν ήξερα ποια ήμουν. Ολα αυτά χωρίς αιτία!

Τελος παντων. Σημερα ειμαι καλά. Σα να μην έχει γίνει τιποτα! ΦΟΒΑΜΑΙ οσο τρελλό και να ακούγετε αυτό. Βγήκα έξω με το παιδί μου και ήμουν τελείως συγκεντρωμένη χωρίς καν να το σκεφτώ. Ενιωσα ένα μικρό σκύρτημα χαράς πράγμα που θεωρησα απίθανο ότι θα ξανα γίνει. Νιώθω ΚΑΝΟΝΙΚΗ σήμερα και δεν άλλαξα τίποτα. ( το μόνο που άλλαξα είναι ότι άρχισα να πίνω εμφιαλομένο νερό εδώ και 2 βδομάδες)

Τωρα είμαι λίγο δυστακτική. Αν ξυπνήσω άυριο και είμαι πάλι περίεργα. Αν δεν ξέρω ποια είμαι? Πως και έγινε αυτο το θάυμα και έγινα πάλι κανονική?
Δεν το πιστέυω. Σα να μην έγινε τιποτα ποτέ. Ισως να ειμαι τυχερή δεν ξέρω αλλα ξέρω ότι αυτό θα ειναι μαζί μου για πάντα και φοβάμαι την επόμενη.

Νιώθω πιο δυνατή που το κάνω χωρίς φάρμακα αλλα δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω χωρίς.

Συγνώμη που σας κουρασα. Δεν ξέρω καν τι θέλω να ρωτήσω. Ειναι μήνημα ελπίδας ίσως!

Όταν λες απάθεια εννοείς να μην νοιώθεις το παραμικρό συναίσθημα και να μην ξέρεις τι σου γίνεται αυτό εννοείς?απάντησε μου σε παρακαλώ γιατί εγώ ταλαιπωρούμαι από αυτο εδώ και 6 μήνες!αν ναι εχω να σου πω πως πρόκειται για μεγάλο θαύμα και μπράβο σου που τα έβαλες με το θηρίο της το πολέμησες και κατάφερες να γίνεις καλά!μου έδωσες ελπίδες αγαπητή μου!σ\'ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ!με αγάπη kitty

εγώ παίρνω δυστυχώς φάρμακά και με κρατούν σε μια κατάσταση καταστολής!μπράβο σου που τα κατάφερες χωρίς φάρμακα!

Όταν λες απάθεια εννοείς να μην νοιώθεις το παραμικρό συναίσθημα και να μην ξέρεις τι σου γίνεται αυτό εννοείς?απάντησε μου σε παρακαλώ γιατί εγώ ταλαιπωρούμαι από αυτο εδώ και 6 μήνες!αν ναι εχω να σου πω πως πρόκειται για μεγάλο θαύμα και μπράβο σου που τα έβαλες με το θηρίο της το πολέμησες και κατάφερες να γίνεις καλά!μου έδωσες ελπίδες αγαπητή μου!σ\'ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ!με αγάπη kitty

Kitty οταν λέω απάθεια εννοώ πράγματα που παλιά με έκαναν να χαρώ, δεν ένιωθα απολύτως τίποτα. Ενα μεγάλο κενό. Ερχόταν το παιδάκι μου για μια αγκαλιά και δεν μπορούσα με τίποτα \'\'να μπώ στο νόημα\'\' Ολα μηχανικά. ΣΑΝ ΡΟΜΠΟΤ. Οτι έκανα ΣΑΝ ΡΟΜΠΟΤ χωρις να το αισθάνομαι. Μονο άνχος είχα μην και δεν περάσει ποτέ και φόβο συνέχεια. Αλλού παταγα αλλου βρισκόμουν. Ελπίζω όμως να μην είναι μόνο η σημερινή μέρα που είμαι καλά.
Δεν το πιστέυω ότι τα καταφερα και πάλι να είμαι πιο \'\'νορμάλ\'\' και μπορώ να λειτουργήσω χωρίς να αναρωτιέμαι.

Ελπίζω να πάνε όλα καλά για σένα και ότι θέλεις είμαι εδώ.

Σημασία έχει ότι σήμερα είσαι καλά! Κράτα αυτή τη θετική σκέψη. Κράτα αυτή τη κατάσταση , αυτό το συναίσθημα!

Δωσε εντολή στον εγκέφαλό σου ότι έτσι θέλεις ν νιώθεις κάθε μέρα. Ζήσε με ένταση αυτό το συναίσθημα, μην το φοβάσαι.

Αν ο εγκέφαλος καταλάβει τι θέλεις , μπορεί να το προκαλεί αυτόματα χωρίς φάρμακα. ΑΛλά και τα κάτω σου αν ξαναπάρεις, θα ξέρεις ότι ειναι κάτι περαστικό. Ολοι οι άνθρωποι -και αυτόι που θεωρουνται καλά εχουν τα πάνω και τα κάτω τους-.

Ομως τώρα που αισθάνεσαι καλύτερα, σκέψου και την δυνατότητα να δεις ενα ψυχολόγο, να συζητήσετε για όλα αυτά. να σιγουρευτείς ότι ειναι κάτι μόνιμο. Έχει σημασία η προλήψη chiara μου, να φροντίσουμε να μην το ξαναπάθουμε, να μην ξανα αρωστήσουμε.

Σου εύχομαι με ολη μου την καρδιά κάθε μέρα σου να ειναι πιο καλύτερη απο την προηγούμενη και να χαρείς τη ζωούλα σου έτσι όπως θέλεις!

Σήμερα άνοιξα τα μάτια μου και δεν σκέφτηκα \'\' μα γιατί ειναι μέρα ΠΑΛΙ???? πως θα σηκωθώ?? γιατι να πρεπει να σηκωθώ??\'\' και ανχος για το που πρέπει να έχω την δύναμη να παω.
Βέβαια δεν βγήκα ακόμα απο το σπίτι αλλα μόνο που σηκώθηκα απο μόνη μου και όχι αγκαρία ήταν μεγάλο μεγάλο βήμα.
Μεχρί που με πλάκωσε η μικρή μου με το μαξιλαράκι της για να παίξει και δεν είχα καμία αρνιτική αντίδραση. Ωχ!!! λέτε να έχω πάλι απάθειά???:o

Πάντως είμαι πολύ ευχαριστημένη που βρήκα αυτό το φόρουμ και ελπίζω με όλη μου την καρδιά να μπορέσω έστω και λίγο να βοηθήσω και γώ και να βοηθηθώ ακόμα πιο πολύ.

Οσο για ψυχολόγο, δεν ειμαι τελείως αρνητική. Αν ήμουν λίγο πιο ανετη οικονομικά πιστεύω να πήγαινα, αν μη τι άλλο να καταλάβω απο που πηγάζουν όλα αυτά γιατι σε γενικές γραμμές δεν έχω πολλά προβήματα. που και που πέρασα κάποια πράγματα που δεν τα σκεφτομαι και πέρασαν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ζωής μου ήταν αυτές οι κρίσεις που δεν ξέρω γιατί! Τελος παντων ας το αφήσω τώρα να χαρώ την \'\'ελευθερία μου\'\' χωρίς να φοβάμαι.

Ευχομαι μια καλή μέρα σε όλους!

Μπραβο chiara!Ειναι μια πολυ σημαντικη αρχη αυτο κ εφοσον εγινε τωρα πια μπορεις να συνεχισεις κανονικα τη ζωη σου.Μη μενεις στο παρελθον,ασχολησου με την κορουλα σου κ απο δω κ περα ευχομαι ολα να ερθουν οπως τα θες!Φιλακια!

Επειδή εγώ το ζω,αυτή την κατάσταση απάθειας που όλα τα κάνεις μηχανικά αυτό το μεγάλο κενό που λες chiara μου θέλω να μάθω πως γέμισες αυτό το κενό,με τι σκέψεις,γιατί δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα αυτό που λες είναι σαν να βρήκες τον χαμένο σου εαυτό,πες μου ετσι όπως μιλάω σε νοιώθω καθόλου?εγώ έτσι νοιώθω σαν να αποκόπηκα από τα πάντα και δεν μπάινω στο νόημα όπως λες και εσύ!νοιώθω απολύτως κενή και ότι κάνω και ότι λέω γίνεται τελείως μηχανικά!σαν να μην λειτουργεί κάτι στον εγκέφαλό μου και βρίσκομαι σε αυτήν την κατάσταση!απάντησε μου γιατί με ενδιαφέρει πολύ αυτό!πάντως έχω να σου πω ένα μεγάλο μπράβο ξανά που τα κατάφερες σε αυτήν την μάχη!γιατί μάχη είναι!με πολλή αγάπη Kitty

σε καταλαβαίνω τόσο πολύ που μουρχεται να βάλω τα κλάματα. Ειναι τόσο δύσκολο να βγείς απο αυτό το πράγμα. Οταν ήμουν έτσι ημουν σίγουρη οτι κάποια στιγμή δεν γλίτωνα να βρώ άλλη βοηθεια, δεν πίστευα ποτέ ότι θα λειρουργούσα πάλι έτσι. Παλι ,δεν ξέρω ακριβώς πως τα κατάφερα αλλα να σε ρωτήσω αν είσαι σίγουρη πως αυτό που περνάς δεν είναι καποια παρενέργεια απο τα φάρμακα που παίρνεις? Δεν πηρα εγώ καθολου αλλα μια φίλη που έπαιρνε με ρωταγε συνεχεια μηπως επαιρνα γιατι εκεινη ενιωθε καπως έτσι ΜΕ φάρμακα.
Τελος πάντων θα βρείς κατι να απασχολει το μυαλό σου. Δεν θα το βρείς σε μια μέρα.
Δουλεύεις? Εγώ δεν δουλεύω αυτόν τον καιρό αλλα σκεφτόμουν στην αρχη οτι ίσως απο βαρεμάρα να το επαθα αλλα δεν νομίζω δεν βοηθαει η ρουτίνα παντως.
Τι κάνεις στη ζωή σου γενικά? πως είναι οι μέρες σου? εχεις φίλους? ενδιαφέροντα?
Εγώ δεν ξέρω πως γέμισα το κενό. Το βασικότερο είναι οτι εσπρωχνα τον εαυτο μου παρα πολύ να απασχολούμαι όλη μέρα. Προσπαθησα παρα παρα πολύ ( παρα την αγοροφοβία) να βγαίνω βολτα, οχι για καφέ και τετοια αλλα για μια απλή βόλτα στον ήλιιο κλπ. Οτι μπορούσα για να μην μουχλιάσω και να κινούμαι.
Προσπαθούσα όσο μπορούσα να μην είμαι μόνη μου. Μπορείς να πεις, μα έχεις το παιδάκι σου. Αμέ, το έχω αλλα ο Μπαμπάς δουλεύει αρκετα και τις περισσότερες ώρες είμαι με την μικρή. Δεν είναι έυκολο να κάνεις όλη μέρα την Μπαρμπι μόνο οι δύο μας.
Ειμαι πολύ τυχερή που έχω μια αδελφή και μένει απο πάνω και έτσι κάπως καποιες ώρες τις γέμιζα.
Ισως να ειναι καιρό να βρείς και ένα χομπυ. Αν το βρείς, πες μου γιατι ψάχνομαι και γω.
Προσπαθούσα να μην αναλύω την κάθε μου σκέψη και κάθε κίνηση.
Μου είπαν οτι βοηθαει πολύ η γυμναστική αλλα δεν τα έχω καταφέρει ακόμα να την βάλω στο πρόγραμμα.
Ραδιόφωνο να βάζεις.
Πες μου λίγο για την ζωή σου και θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω και όχι έτσι στα τυφλά.
Γίνονται ολα σιγά σιγα΄αλλα κάτι θα βρεις να γεμίσεις το κενό. Δεν χρειαζεται να ειναι ολα μέγαλα, και μικροπράγματα.

Chiara μου μίλησες για κενό,για την κόρη σου και τον συζυγό σου ένιωθες τίποτα?εγώ δεν νιώθω τίποτα για κανέναν θέλω να βάλω τα κλάμματα και δεν μπορώ η ζώη μου είναι ενα μονότονο μαρτύριο!εγώ σπουδάζω αγγλική φιλολογία και έχω μια σχέση 1 χρόνου,στην κατάσταση την οποία βρίσκομαι έπεσα πριν από 6 μήνες και κάθε μέρα που περνάει περνάει βασανιστικά αργά,ενδιαφέροντα δεν έχω μόνο μουσικη,υπολογιστής και τηλεόραση!προσπαθώ να πιέσω τον εαυτό μου να νιώσει κάτι αλλά τίποτα!είμαι σαν ρομπότ οπως λες και εσύ!μόνο στην σχολή προσπαθώ όσο μπορώ να πηγαίνω και να συγκεντρώνομαι για τα μαθήματα αλλά ο εγκεφαλος μου είναι λες και δουλέυει ασταμάτητα και τον ακούω σαν εσωτερική φωνή,δεν ακούω φωνές αλλά σαν να σκέφτομαι από μέσα μου φωναχτα!πίστευω ακράδαντα πως τα χάπια με οδήγησαν σε αυτό το στάδιο και δεν ξέρω πλεον τι να κάνω,να τα διακόψω η να συνεχίσω?η γιατρος μου ωστόσο με καθησυχάζει λεγοντάς μου πως είναι ζήτημα μηνών το πότε θα γίνω καλά!εδώ και 6 μήνες είμαι σαν φυτό δεν έχω ίχνος αγχους και οποιαδήποτε αποπειρα μου να αισθανθώ το παραμικρό συναίσθημα παει χαμένη!ήρθαν τα Χριστούγεννα και είναι μεγάλη αμαρτία που δεν εχώ νιώσει οτι ήρθαν!αυτα απο εμενα!περιμένω απάντηση σου με ανυπομονησια!με πολλή αγάπη kitty

για τις πληροφορίες..ΟΧΙ δεν ένιωθα τίποτα. Απολύτως. Μετά με πιάσαν τυψεις για το τι μανα ειμαι εγώ που το παιδάκι μου μου μίλαγε και έγώ δεν ένιωθα απολύτως τίποτα. Ο σύζηγος? ουτε γιαυτόν έτρεμα που με πλησίαζε, δεν ήθελα ούτε να μου μιλάει. Ανχονόμουν που δεν ένιωθα και αυτό ίσως είναι που μέκανε ναργήσω να συνέλθω. Ενιωθα αχάριστη και ένοχη γιατι δεν υπήρχε λόγος να είμαι \'\'ρομπότ\'\'.

Εγώ νομίζω πως σε ανχώνει η κατάσταση και σένα και ας μην νιώθεις \'\'ανχος\'\' κυριιολέκτικά.
Η μονοτονία κανει παρα πολλά στον ψυχικό μας κόσμο. Εγώ δεν έχω και τα φοβερά ενδιαφέροντα αλλα ούτε και έχω βρεί κατι που να με γεμίζει. Ομως δεν νομίζω ότι αυτό που πέρασα τόσα χρόνια βγήκε απο εκεί απλά δεν βοήθησε την κατάσταση.

Δεν ξέρω για το τί σου λεει η γιατρός και δεν θέλω να πω κάτι που να σε καθοδηγήσω λάθος. Εγώ δεν πήρα δεν ξέρω. Εμένα μου είχε πει ενας ορθοπεδικός οτι χρειάζομαι αντικαταθλιπτκά για να αυξήσω την σεροτινίνη του εγκεφάλου. Δεν πήρα , εφαγα μια σοκολάτα παρα πάνω δεν ξέρω τα φάρμακα με φοβίζουν Μέχρι στιγμής τα κατάφερα χωρίς αυτά, αυτή είμαι εγώ όμως.

Εσύ σπουδάζεις για το μέλλον σου. ¨Εχεις πολύ καιρό μπροστά σου, καιρός για να αλλάξεις τα πράγματα. Μην μονοπολείς την σκέψη σου με το \'\'γιατί δεν νιώθω κάτι, ΠΡΕΠΕΙ να νιώθω κάτι\'\'...

Εγώ κάθε βράδυ που έπεφτα στο κρεβάτι ( ξέχασα να σου το πω) διαλεγα 2-3 πραγματα σαν \'\'αποστολές\'\' με το τί ήθελα να καταφέρω την άλλη μέρα. Ας ήταν κάτι ηλίθιο όπως να βάψω ένα καλαθάκι που ήθελε βάψιμο. Οτιδίποτε και να ήταν αυτό. Το πιο ασήμαντο. και το έκανα. Μικροβλακείες δηλαδη για να εχω καποιο \'\'σκοπο.\'\'
Δεν ενιωθα τίποτα απολύτως βεβαια λειτουργησα σαν ρομπότ αλλα σιγά σιγά την ώρα που έκανα αυτά που είχα σκοπο, δεν καθόμουν να σκεφτομαι τι πρεπει να νιώθω και γιατι δεν νιώθω οπως παλια. Σκεφτομουν πρόσωπα που ήξερα, κάτι που είχε γίνει κλπ. αυτό ήρθε απο μόνο του μετα απο καιρό

Επίσης..αν μπορείς κανε κάτι καλό για κάποιον ή πάρε τηλέφωνο κάποιον που έχεις καιρό να μιλήσεις καμιά φορά αμα κάνουμε κάτι που δεν αφορά μονο εμάς αλλάζει λίγο το πράγμα.

Πάρε καμια βιταμινη Β σε τονώνει.

Κάνε καμιά αλλαγή στο προγραμμα σου, έστω και μικρή.

Με την σχέση σου τα πας καλά? Το ξέρει για το προβλημα?

Μπράβο που προσπαθείς να συγκεντρωθείς στα μαθήματα σου. Αυτό σημαίνει οτι δεν έχεις χάσει την ελπίδα σου. Θα δεις θα έρθει η μέρα που θα νιώθεις λίγο κάτι, χωρίς να το καταλάβεις και μετα απο καιρό θα εχεις \'\'επιστρέψει\'\' εκει που δεν το περιμένεις.

Και πάλι, ξέρω πως νιωθεις και λυπάμαι που δεν μπορώ να σου δώσω την μαγική λύση γιατι δεν ξέρω και γώ πως τα κατάφερα. Ξερω πως έίναι να νιώθεις πως ένα μέρος του μυαλού σου σε έχει αφήσει και την απελπισία που νιώθεις που δεν μπορείς να το ξανα γεμίσεις. Μπορείς.

αλλάζει την διάθεση!

Μια εποχη έστελνα στον εαυτό μου λουλουδια... το εκανα με πληρη συνειδηση από μένα σε μενα ! Με ενα σημειωμα \"εισαι μοναδικη στη ζωη μου\"..

Chiara μου με την σχέση μου τα πηγαίνω πολύ καλά,με έχει υποστηρίξει όσο κανένας άλλος και σε περιόδους που με έπιαναν κρίσεις πανικού,μου στάθηκε τόσο πολύ που αν δεν τον είχα δεν ξέρω τι θα έκανα!ο οργανισμός μου για να προστατευθεί σύμφωνα με την γιατρό μου από το ανεξέλεγκτο αγχος που μου έφερναν οι κρίσεις πανικού έφτασε στο σημείο απάθειας γίατί δεν άντεχε!πάντως θα κάνω ότι με συμβουλεύεις και εύχομαι όλα να πάνε κατευχήν Θεού!με αγάπη Κitty!

καλή ιδέα με τα λουλούδια. Επειδή δεν έχω και τόσο οικονομική άνεση για τέτοιο \'\'περιτό\'\' θα στέλνο εμαιλ κάρτες στον εαυτό μου.

Δεν το είχα σκεφτεί κίττυ οτι η απάθεια βγαίνει απο τον πανικό. Εγώ απλά νόμιζα οτι εγινε σαλάτα το μυαλό μου.


Επίσης έμαθα να \'\'αγνοώ\'\' τις κρίσεις πανικού καμια φορά και ενώ τις ζούσα πολύ έντονα αλλα σιωπηλά πάντα ( κανείς δεν ήξερε) μετά απο καιρό πολύ καιρό έγινα πιο δυνατή και δεν παθαινα τόσο ταχτικά.

Μην νομίζεις οτι αυτά που σου είπα είναι η λύση. Σου λεω πάλι οτι δεν ξέρω ακριβώς τι έκανα και καπως πήρα τα πάνω μου- έγινα πιο δυνατή. Η θα με φαεί η θα το φαω...θα δείξει.

Χαιρομαι που τα πας καλά με την σχέση σου γιατι αν μου έλεγες όχι ΄ξέρεις ποια θα ήταν η επόμενη συμβουλη!

Να μην σκέφτεσαι. Καπου θα εκπαιδευσεις το μυαλό σου. Τι άλλο σου λεει η γιατρός? μπάς και παρουμε καμια άλλη συμβουλή χρησιμη για μελλοντικά..?

Chiara μου η γιατρος μου είπε να κινούμαι όσο το δυνατον μπορω γιατί η κίνηση φέρνει την συγκίνηση δηλαδή τα συναισθήματα.Επίσης μου έχει πει να κάνω ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης δηλαδή κυκλικες κινησεις η οχταρακια με τα ματια!επίσης να παρακολουθω χιουμοριστικές η συκινητικές ταινίες και να προσπαθώ να αντιδρω,μου έχει πει να βγάινω εξω και να επικοινωνω όσο πιο πολυ μπορώ με τις φίλες μου και να μοιραζομαι τα συναισθήματα τους!γενικα να ζω μια φυσιολογική ζωη όπως πριν αρρωστήσω!αυτά από εμένα!αν θυμηθώ κάτι άλλο θα ξαναστείλω!με αγάπη kitty