δεν τα πάω καλά με το αντίθετο φυλο
Λοιπόν...πριν κατι χρόνια οι γονείς μου είχαν χωρίσει καθώς ο πατέρας μου είχε εξωσυζυγική σχέση. Αν και στην αρχή ένιωθα ένα τεράστιο μίσος προς αυτόν με τα χρόνια το ξεπέρασα και κράτησα άριστες σχέσεις με αυτόν. Το θέμα όμως είναι ότι στην περίοδο που περνούσα δυσκολα έβλεπα αγόρια φίλους μου να απομακρύνονται από μένα, να μιλούν άσχημα για μένα, να βγάζουν φήμες ότι ειμαι καταθλιπτικια κτλ. Στις σχέσεις επίσης που επιδίωκα έβγαζα μια τοξικότητα ή τους έβλεπα πως δεν μπορούσαν να με διαχειριστούν. Έχω φτάσει σε μια φάση της ζωής μου που πέρα από τον πατέρα μου δεν υπάρχει κανένας άλλος άντρας στην ζωή μου και αυτό με έχει πληγώσει παρά πολύ. Νιώθω ότι δεν θα λάβω ποτε την αγάπη από έναν άντρα. Φιλες έχω και μάλιστα αρκετές που τις αγαπω πολύ αλλά μου λείπει να έχω φίλους αγόρια ή έστω ένα αγόρι. Για κάποιο λόγο τον τελευταίο καιρό τραβιούνται μακριά μου. Δεν ξέρω τι φταίει. Στην αρχή θεώρησα πως ίσως έφταιγε αυτό που πέρασα με τον πατέρα μου αλλά τώρα που το έλυσα συμβαίνουν τα ίδια. Ποια είναι η δίκη σας γνώμη; Θα ήθελα παρά πολύ να ακούσω μια άποψη πάνω σε αυτό το θέμα.