Αγχωσ που προκαλείται από την σχέση μου

Έχω εδώ και κάποια χρόνια ένα μόνιμο πρόβλημα ...ενώ μπορεί να βρίσκομαι σε μια υγιή σχέση που να είναι ολα καλά μου προκαλείται ένα ασταμάτητο αγχως ... Χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το τι είναι αυτό μετά με την σειρα του με κάνει να ξενερώνω με την σχέση μου χωρίς να φτιαει αυτή σε κάτι και όλο αυτό μου γυρνάει αρνητικά σε όλη μου την ψυχολογιια δεν είμαι καλά δεν τρώω στην αρχή όλες η σχέσης ξεκινάνε τέλεια αλλά κάθε μα κάθε φορά μου γυρνάει σε ξενερα και αγχως... αρχίζω να σκέφτομαι το πώς θα είμαι μακριά της και το πώς θα την αποφύγω μετά μπορεί να θέλω να είμαι μαζί της γενικά υπάρχει μια αλλαγή από την μια στιγμή στην αλλη ... Τι μπορεί να φταει για αυτή μου την συμπεριφορά

Πολλά μπορεί να φταίνε για την αμφιθυμια και το αγχος σου. Καταρχάς η ίδια η αμφιθυμια δημιουργεί αγχος. Μόνο εσύ μπορείς να αποφασίσεις τι ακριβώς φταίει. Υπάρχει περίπτωση στην αρχή της σχέσης να μην εκφραζεσαι, να καταπιεζεσαι και όταν αισθανθείς πιο άνετα να βρίσκεις πράγματα που σ' ενοχλούν. Υπάρχει περίπτωση να υπονομευεις τη σχέση, να αυτοσαμποταρεσαι γιατί μπορεί να μην πιστεύεις ότι αξίζεις κάτι καλό... χίλια δυο μπορεί...

Quote:

---

Originally Posted by Αναστάσης

Έχω εδώ και κάποια χρόνια ένα μόνιμο πρόβλημα ...ενώ μπορεί να βρίσκομαι σε μια υγιή σχέση που να είναι ολα καλά μου προκαλείται ένα ασταμάτητο αγχως ... Χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το τι είναι αυτό μετά με την σειρα του με κάνει να ξενερώνω με την σχέση μου χωρίς να φτιαει αυτή σε κάτι και όλο αυτό μου γυρνάει αρνητικά σε όλη μου την ψυχολογιια δεν είμαι καλά δεν τρώω στην αρχή όλες η σχέσης ξεκινάνε τέλεια αλλά κάθε μα κάθε φορά μου γυρνάει σε ξενερα και αγχως... αρχίζω να σκέφτομαι το πώς θα είμαι μακριά της και το πώς θα την αποφύγω μετά μπορεί να θέλω να είμαι μαζί της γενικά υπάρχει μια αλλαγή από την μια στιγμή στην αλλη ... Τι μπορεί να φταει για αυτή μου την συμπεριφορά

---

Περίπου τα ίδια παθαίνω και εγώ. Εδώ και τρία χρόνια είμαι σε σχέση με μία καταπληκτική κοπέλα και έχω αυτά που έχεις και εσύ. Πάσχω από ΙΨΔ το πρόβλημα νομίζω πως είναι καθαρά δικό μας. Πάω σε ψυχίατρο και παίρνω φαρμακευτική αγωγή με μικρά αποτελέσματα μέχρι τώρα. Εσύ έχεις πάει σε κάποιον ειδικό; Ακολουθείς κάποια φαρμακευτική αγωγή;

Σε αυτό θα μπορούσε να είχατε δίκιο γιατί έχω την τάση να μην εκφράζομαι από την αρχή της σχέσης για το τι με πειράζει και το τι όχι γενικά το παίζω ότι δεν με πείραζει τπτ αλλά τρώγομαι μέσα μου στην πάροδο του χρόνου προσπαθώντας να το παίζω κουλ και άνετος ....αυτό όμως τώρα δεν μπορώ να το διορθώσω γιατί από την άλλη θα μου πει γιατί δεν μου τα έλεγες όλα αυτά θα βγω ψεύτικος ενώ δεν είμαι απλά το κάνω γιατί την θέλω και φοβάμαι μην την χάσω ... Αλλά από την άλλη πάλι λόγο της κατάστασης που περνάω μέσα μου δεν την θέλω αχ έχω μπερδευτει

Δυστυχώς δεν το έχω ψάξει παραπανω το σκέφτηκα βέβαια γι'αυτό και πρώτα έστειλα στο φόρουμ μπας και πάρω κάποια απάντηση και δεν χρειάστει ...αλλά από ότι ξέρω δεν πάσχω από Ιψδ βέβαια θα πρέπει να το ψαξω

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Πολλά μπορεί να φταίνε για την αμφιθυμια και το αγχος σου. Καταρχάς η ίδια η αμφιθυμια δημιουργεί αγχος. Μόνο εσύ μπορείς να αποφασίσεις τι ακριβώς φταίει. Υπάρχει περίπτωση στην αρχή της σχέσης να μην εκφραζεσαι, να καταπιεζεσαι και όταν αισθανθείς πιο άνετα να βρίσκεις πράγματα που σ' ενοχλούν. Υπάρχει περίπτωση να υπονομευεις τη σχέση, να αυτοσαμποταρεσαι γιατί μπορεί να μην πιστεύεις ότι αξίζεις κάτι καλό... χίλια δυο μπορεί...

---

Απάντησα πιο πάνω απλά δεν ανέφερα το σχολιο σας

Quote:

---

Originally Posted by Αναστάσης

Σε αυτό θα μπορούσε να είχατε δίκιο γιατί έχω την τάση να μην εκφράζομαι από την αρχή της σχέσης για το τι με πειράζει και το τι όχι γενικά το παίζω ότι δεν με πείραζει τπτ αλλά τρώγομαι μέσα μου στην πάροδο του χρόνου προσπαθώντας να το παίζω κουλ και άνετος ....αυτό όμως τώρα δεν μπορώ να το διορθώσω γιατί από την άλλη θα μου πει γιατί δεν μου τα έλεγες όλα αυτά θα βγω ψεύτικος ενώ δεν είμαι απλά το κάνω γιατί την θέλω και φοβάμαι μην την χάσω ... Αλλά από την άλλη πάλι λόγο της κατάστασης που περνάω μέσα μου δεν την θέλω αχ έχω μπερδευτει

---

Κατάλαβα. Προφανώς δεν είναι καλή ιδέα μια μέρα να ξεφουρνισεις όλα όσα σε ενοχλούν από την αρχή. Θα σου πρότεινα όμως για να αναπνεύσεις μες στην σχέση να αρχίσεις σιγά σιγά να λες αυτό που πραγματικά αισθάνεσαι. Εσύ ξέρεις βέβαια. Απλά επειδή το έκανα κι εγώ αυτό ειδικά στο παρελθόν ξέρω τι συνέπειες έχει. Είχα ξαφνικά ξεσπάσματα, εκρήξεις και ακόμη κι όταν εξηγούσα πάνω στο ξέσπασμα τι με ενοχλεί και γιατί αντιδρώ έτσι, τα απέδιδαν σε μια κακή στιγμή γιατί πριν και για μεγάλο χρονικό διάστημα ανεχομουν τα πάντα χωρίς κουβέντα. Στο τέλος καταλήγεις να μην ξέρεις τι πραγματικά επιθυμείς εσύ όταν προσπαθείς να μη δυσαρεστεις τους άλλους. Και φυσικά δημιουργείται και η αμφιθυμια που περιγράφεις... και θέλεις και δεν θέλεις και μπερδευεσαι πιο πολύ... σ'αυτό το χαρακτηριστικό προσωπικά χωρίς να παριστάνω τον ειδικό δεν βλέπω ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Εγώ το έχω νομίζω σε τόσο μεγάλο βαθμό που αποφεύγω τις σχέσεις γενικά. Αισθάνομαι έντονη πίεση.

Quote:

---

Originally Posted by Αναστάσης

Απάντησα πιο πάνω απλά δεν ανέφερα το σχολιο σας

---

Δεν χρειάζεται να μου μιλάς στον πληθυντικό.

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Κατάλαβα. Προφανώς δεν είναι καλή ιδέα μια μέρα να ξεφουρνισεις όλα όσα σε ενοχλούν από την αρχή. Θα σου πρότεινα όμως για να αναπνεύσεις μες στην σχέση να αρχίσεις σιγά σιγά να λες αυτό που πραγματικά αισθάνεσαι. Εσύ ξέρεις βέβαια. Απλά επειδή το έκανα κι εγώ αυτό ειδικά στο παρελθόν ξέρω τι συνέπειες έχει. Είχα ξαφνικά ξεσπάσματα, εκρήξεις και ακόμη κι όταν εξηγούσα πάνω στο ξέσπασμα τι με ενοχλεί και γιατί αντιδρώ έτσι, τα απέδιδαν σε μια κακή στιγμή γιατί πριν και για μεγάλο χρονικό διάστημα ανεχομουν τα πάντα χωρίς κουβέντα. Στο τέλος καταλήγεις να μην ξέρεις τι πραγματικά επιθυμείς εσύ όταν προσπαθείς να μη δυσαρεστεις τους άλλους. Και φυσικά δημιουργείται και η αμφιθυμια που περιγράφεις... και θέλεις και δεν θέλεις και μπερδευεσαι πιο πολύ... σ'αυτό το χαρακτηριστικό προσωπικά χωρίς να παριστάνω τον ειδικό δεν βλέπω ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Εγώ το έχω νομίζω σε τόσο μεγάλο βαθμό που αποφεύγω τις σχέσεις γενικά. Αισθάνομαι έντονη πίεση.

---

Λόγο ευγένειας βέβαια μιλάω στο πληθυντικό...ακριβώς αυτό που λες και εγώ έχω ξαφνικές εκρήξεις νομίζει ότι είμαι νευρικός ενώ απλα ξεσπάω σε πολύ μικρά πράγματα γιατί είμαι ήδη πολύ μπουχτησμενος σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου γιατί είχα φτάσει σε μια άκρη που δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω και τι όχι ... Θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου γιατί όπως λες τα έχεις περάσει και εσύ και σίγουρα ξέρεις κάτι καλύτερα ... ευχαριστω και παλι

Ξέρω ότι το έκανες από ευγένεια κι ευχαριστώ. Δεν κάνει τίποτα. Φόρουμ υποστήριξης είναι, ανταλλάσσουμε τις εμπειρίες μας, βλέπουμε ότι αυτά που σκεφτόμαστε ή αισθανόμαστε τα σκέφτονται και τα αισθάνονται κι άλλοι και κάπως έτσι νιώθουμε πιο φυσιολογικοί ή δανειζόμαστε τρόπους χειρισμού και ιδέες ή έστω ανακουφιζομαστε που το είπαμε κάπου χωρίς να ανησυχούμε για το τι θα σκεφτούν για μας. Γι'αυτό και η θεραπεία σε γκρουπ βοηθάει τους περισσότερους. Ότι τα έχω περάσει ισχύει, ότι ξέρω καλύτερα είναι σχετικό με την έννοια ότι η θεωρία είναι πάντα πιο εύκολη από την πράξη. Γενικά στη ζωή και στις σχέσεις θέλει τόλμη για να μην καταπιεζεσαι σε βαθμό ασφυξίας. Σίγουρα θα γίνουν υποχωρήσεις και θα πρέπει να διαλέγουμε τις μάχες μας γιατί δεν γίνεται να κερδίζουμε σε όλα. Χρειάζεται να ξέρουμε τι αποτελεί προτεραιότητα, ζωτικής σημασίας για εμάς ζήτημα και τι όχι. Χρειάζεται μια ισορροπία αλλά όχι με την αυστηρή έννοια μιας ζυγαριάς που θα ελέγχει με απόλυτη ακρίβεια κατά πού γέρνει ώστε να πρέπει αμέσως να κάνουμε κάτι για να ρεφαρουμε. Καλή συνέχεια.