Printable View
Καλησπέρα σε όλους σας.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω, αν όντως είδατε με την ψυχοθεραπεία βελτίωση στην ψυχική σας υγεία.
Επειδή αντιμετωπίζω πολλά προβλήματα τον τελευταίο καιρό, τα όποια με έχουν καταστρέψει ψυχολογικά, θα ήθελα να ξέρω αν όντως δουλεύει η ψυχανάλυση, και μπορέσει να με ανακουφίσει από τους καθημερινούς πονοκεφάλους από το αγχος.
Ευχαριστώ.
Εγώ βλέπω αν και δεν έχω πάει πολύ καιρό, ότι ορισμένα θέματα άρχισα να τα βλεπωυ αλλιώς πιο καλά, χωρίς να το καταλαβαίνω μάλιστα. Βέβαια η δικιά μου περίπτωση μπορεί να είναι πιο ήπια από άλλες. Σε κάθε περίπτωση πάντως πιστεύω ότι η ψυχοθεραπεία βοηθάει, αν γίνει μαζί και με φαρμακευτική αγωγή εάν βέβαια χρειάζεται, ακόμα καλύτερα!Quote:
Originally Posted by Theodora.hello
Ευχαριστώ για την απάντησή σου.Quote:
Originally Posted by andreas86
Το σκέφτομαι πολύ σοβαρά να αρχίσω δωρεάν στο μίλαμου. Ελπίζω να δουλέψουν
Στο μίλα μου έχω μιλήσει και εγώ, καλό θα ήταν να μιλάς με τον ίδιο ψυχολόγο. Βέβαια το καλύτερο είναι να έχεις αποκλειστικά τον δικό σου ψυχολόγο!!Quote:
Originally Posted by Theodora.hello
Φυσικά και βοηθάει . Αρκεί να βρεις έναν ψυχίατρο/ψυχολόγο που να σου αποπνέει εμπιστοσύνη και πάνω από όλα να νοιάζεται πραγματικά για εσένα . Εγώ όταν πήγα πρώτη φορά πίστευα ότι ήμουν σχετικά καλά και δεν είχα πολλά προβλήματα . Όμως με τον καιρό ανακάλυψα το πόσα περισσότερα ήταν αυτά που είχα θάψει βαθιά μέσα μου και τελικά με κρατούσαν πίσω .
Ναι αυτό έχω σκεφτεί και εγώ! Δυστυχώς δεν έχω δικό μου εισόδημα, άρα δεν μπορώ να έχω ατομικό ψυχολόγοQuote:
Originally Posted by andreas86
Μαρία είσαι καλύτερα τωρα;Quote:
Originally Posted by Maria 06
Πιστεύω ότι το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να αποδεχτείς ότι χρειάζεσαι επαγγελματική βοήθεια.
Με προβληματίζει το γεγονός ότι είμαι τόσο νέα, και η ζωη μου φαίνεται βουνό. Βλέπω τους συμφοιτητές μου που είναι τόσο χαρούμενοι και ανέμελοι και ζηλεύω. Σκέφτομαι συνέχεια, "γιατί σε εμένα;", "Γιατί να μην είμαι και εγώ έτσι;", "Γιατί όλα αυτά να μου τυχαίνουν εμένα". Σκέφτομαι ότι είμαι σε αδιέξοδο τόσες πολλές φορές.
Ναι είμαι πολύ καλύτερα . Πραγματικά το πια δύσκολο κομμάτι είναι η αποδοχή . Και εγώ τις πρώτες μέρες είχα τρομερή άρνηση . Πήγα πιο πολύ για να κάνω το "χατίρι" στους γονείς μου. Έλεγα θα πάω θα δει ότι δεν έχω κάτι και σε κάνα μήνα θα σταματήσω . Όμως στην πορεία κατάλαβα πόσο ανάγκη το είχα . Εγώ αυτό που λες το είχα πολύ στο σχολείο μου . Δεν είχα παρέες και πολλούς φίλους και συνέχεια ζήλευα τα άλλα παιδιά . Έλεγα γιατί κάποια παιδιά να έχουν και παρέες να βγάλουν έξω και να τα πάνε καλά στα μαθήματα και εγώ τίποτα . Αλλά ξέρεις τι κατάλαβα ;; Μια χαρά φίλους είχα . Απλά δεν ήμουν τόσο κοινωνική όσο ήταν άλλοι . Αλλά είχα την τάση να δημιουργώ προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν .Quote:
Originally Posted by Theodora.hello
Όχι δεν βοηθάει. Αναρωτήσου γιατί δεν μπορείς να λύσεις μόνη σου τα θέματα σου. Αν εσύ είσαι στο τιμόνι του εαυτού σου πως ένας άλλος άνθρωπος θα μεπι μέσα στο κεφάλι σου να στο αλλάξει. Πως θα γίνεις πιο χαρούμενη αν εσύ δεν το αποφασίσεις. Η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου τα πιο πεταμένα λεφτά. Δημιουργούνται δυνάμεις που δεν μπορείς να ελενξεις και βρίσκεσαι να ζητάς βοήθεια για πράγματα που μόνο εσύ μπορείς να λύσεις. Έτσι δημιουργείς μια εξάρτηση που θα σε κυνηγάει για πάντα. Μείνε μακρυά. Η δική μου γνώμη. Εκτός αν πηγαίνεις για συμβουλευτικη που κι εκεί ποιος είναι δυνατόν να ξέρει καλύτερα πως να χειριστεί μια κατάσταση εκτός από εσένα την ίδια. Αλλά για ψυχοθεραπεία για βαθεις αναλύσεις δες τα μόνη σου. Ότι δηποτε άλλο θα σου κάνει κακό. Εμένα μου έκαναν μεγάλο κακό. Πάρα πολύ μεγάλο. Αν ένας άνθρωπος μπορεί να σου προγραμματίσει ξανά την ψυχή σου ή το μυαλό σου μπορεί να στο κάνει και για κακό. Προς ωφελος του. Και δεν θα τα καταλάβεις. Εμένα μου έκαναν πολύ μεγάλο κακό. Πάρα πολύ μεγάλο κακό. Αυτό σου λέω μόνο μια και ζητάς τη γνώμη μας. Εμένα δεν είναι απλά γνώμη μου είναι βίωμα.
Μπορεί να βοηθήσει έμμεσα στο αγχος αλλά όχι γρήγορα και άμεσα για πονοκεφάλους κλπ που λες. Είναι μια διαδρομή αυτογνωσίας θα έλεγα και ως τέτοια μπορεί να έχει και δυσάρεστες στιγμές. Νομίζω πως ο σκοπός της ψυχοθεραπείας εν τέλει είναι η αποδοχή του εαυτού.