Λίγη βοήθεια.

Κορίτσια-αγόρια βοήθεια...

Εδώ και αρκετά χρόνια (από την εφηβεία μου) προσπαθώ να βρω που κολλάω σαν άτομο. Ποιός θα ήθελα να είμαι. Άλλες φορές είμαι σίγουρος για το τι θέλω να κάνω και μετά το χάνω και ψάχνομαι και πάλι... Πριν όμως το συνεχίσω να σας πω μερικά πράγματα για μένα.

Καταρχήν έχω εξεταστεί από Νευρολόγο-Ψυχίατρο και του έχω εκφράσει τις ανησυχίες μου. Δεν θεώρησε ότι έχω κάτι παθολογικό και μου συνίστησε να μην εμβαθύνω τόσο πολύ και ότι το πρόβλημα μου είναι ότι αναλύω υπερβολικά την ζωή μου. Μου εξήγησε ότι η φάση που περνάω είναι μέρος της εφηβείας και σίγουρα όχι κάποια διαταραχή.

Τώρα, να σας πω για μένα. Είμαι αρκετά νεαρός, 20 ετών και γενικώς (εκτός μερικών μικροπροβλημάτων) έχω σχεδόν άριστη σχέση με τους πάντες. Φίλους, γονείς, σχέσεις νομίζω δεν έχω κάποιο πρόβλημα είτε αστάθειας είτε δεν ξέρω γω τι. Έχω φιλίες που κρατάνε από το δημοτικό..
Εκεί που εστιάζω εγώ την προσοχή μου είναι αυτό που ανέφερα πριν λίγο. Στο τι θέλω να είμαι. Έχω πρόβλημα με την δική μου εικόνα. Θέλω να βρω την θέση μου στην κοινωνία αλλά πάνω απ\'όλα να τα βρω με τον εαυτό μου...

Τι εννοώ για να μην σας μπερδεύω.
Είμαι σίγουρος για πολύ ελάχιστα πράγματα στην ζωή μου μέχρι τώρα. Είμαι σίγουρος ότι είμαι άθεος. Είμαι σίγουρος για το τι φίλους θέλω να έχω. Είμαι σίγουρος για το τι κοπέλα θέλω να έχω. Π.χ. ξέρω ότι μου αρέσουν οι φίλοι μου να μην είναι ψεύτες και να είναι πιστοί. Όλες τις άλλες αδυναμίες τις συγχωρώ. Ξέρω ότι η κοπέλα μου αρέσει να είναι έξυπνη και δυναμική!
Γενικώς ξέρω το τι ζητάω από τους άλλους...

Για το τι ζητάω από μένα δεν ξέρω πολλά... Ξέρω ότι είμαι πολύ ευαίσθητος σαν άνθρωπος. Ξέρω ότι είμαι περισσότερο άνετα με γνωστούς μου παρά σε παρέες γνωστών.

Όμως π.χ. Τι επάγγελμα να κάνω; συνεχώς αλλάζω σκέψεις... λέω μα δεν θα είμαι καλός σε αυτό... ή δεν θα έχω καλές αποδοχές από αυτό ή δεν ξέρω γω τι...
Μετά, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα (από τι είδους μουσικής μου αρέσει μέχρι τι πολιτικές βλέψεις έχω) είναι ένα μπουρδούκλομα μέσα μου...

Έχω κάνει κάποια πρόοδο τα τελευταία χρόνια να τα βρω με τον εαυτό μου αλλά δεν ξέρω... νομίζω ότι έχω σοβαρή κρίση ταυτότητας και ότι έχω σχέση με κάποια από αυτές τις διαταραχές προσωπικότητας.

Με την οριακή έχω ψάξει τα κριτήρια και κατά την γνώμη μου μόνο η διαταραχή στην ταυτότητα ταιριάζει σε μένα...
Πίνω αρκετά αλκοόλ και τρέχω γενικώς με το αμάξι αλλά αυτό δεν νομίζω ότι είναι κριτήριο. Όλοι οι φιλοί μου θα ταν οριακοί τότε.

Ακόμη και έτσι, 2 στα 9 συμπτώματα πιάνω και αυτά με δυσκολία... Όμως αν δεν είναι οριακή τι είναι αυτό ρε παιδιά;

Speedracer, καλως ήρθες:)

δεν ειμαι ειδικος, αλλα και να ημουν θα ταν επιπολαιο να σου πει καποιος πχ εχεις την συγκεκριμενη διαταραχη.

Ομως ψαχνωντας τί εχεις, θεωρεις πώς θα κατανοησεις καλυτερα τον εαυτο σου?

Ο ψυχιατρος σε διαβεβαιωσε πώς δεν πασχεις απο κατι, αλλα εσυ μαλλον δεν τον πιστεψες? Γιατι? Τί θεωρεις πώς δεν πάει καλα? Το οτι δεν εισαι αμετακινητος στο τί θελεις ή το τί ζητας?

Γεια σου Σοφία!!

Δεν είναι ότι δεν τον πίστεψα απλά νομίζω ότι ίσως να μην έχει καταλάβει... Εγώ του εξήγησα τα προβλήματα μου αλλά εκείνος δεν φαινόταν να προβληματίζεται.
Εξάλλου, εγώ δεν μπορώ να κάνω τέτοιου είδους συζητήσεις με τους γονείς μου διότι ντρέπομαι. Και με τον γιατρό ντρέπομουν αφόρητα αλλά ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα οπότε αναγκάστηκα. Συνεπώς, είτε τον πίστεψα είτε όχι δεν έχει και τόση σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι \"ανησυχίες\" μου δεν έχουν ηρεμήσει. Και να μου έλεγε ξέρεις έχεις την τάδε διαταρχή ή τέλος πάντων έχεις κάποια ψυχοπαθολογία, πάλι θα έμεναν οι ανησυχίες μου. Η μόνη διαφορά ήταν ότι τότε θα προσπαθούσα να τις αντιμετωπίσω με ψυχολογικές-ψυχιατρικές μεθόδους ενώ εκείνος μου πρότεινε απλά υπομονή και θα ξεκαθαρίσουν όλα. Άρα όταν εγώ βλέπω ότι αν και έχω πρόοδο με τον χρόνο, ακόμη δεν έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν θα πρέπει να αναζητήσω άλλους τρόπους αντιμετώπισης;

Θεωρώ ότι το πρόβλημα αυτό της \"αναζήτησης\" που έχω ΙΣΩΣ να μην είναι κάτι προσωρινό. Δεν θα ήθελα να μην ξέρω τι θα κάνω στην ζωή μου για το υπόλοιπο της ζωής μου! Θέλω απλά να κατασταλάξω σε μια πορεία και να συνεχίσω χωρίς αντιπερισπασμούς. Αυτό που κυρίως με αποσυντονίζει είναι ότι δεν μπορώ να είμαι \"δογματικός\". Επειδή ασχολούμε με πολλά πράγματα και ψάχνομαι όπως είπα συνεχώς βλέπω ότι η αστάθεια μου είναι κυρίως σε θέματα που υπάρχει αυτό το \"δογμα\". Κι όμως όπως ξαναείπα, είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από τους ανθρώπους. Και αυτό δογματικό είναι. Το πιστεύω όμως ακράδαντα και θα ήθελα και στους τομείς όπως η σταδιοδρομία μου και τα προσωπικά μου γούστα να είναι τόσο ακλόνιστα. Ίσως κανείς να μην είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του... δεν ξέρω.

speedracer,

που σ αρεσει η ταχυτητα:) με το αυτοκινητο, αλλα η στασιμοτητα κ η ακαμψια στις αποψεις, στα γουστα....σε καταλαβαινω. Αλλα απο τη μια ενω αυτα τα ακαμπτα γουστα, αποψεις σου δινουν μια σταθεροτητα, δεν αισθανεσαι οτι μπορει να σου αφαιρουν ευελιξια, οξυγονο για αλλαγες? Πώς μπορει να επελθει η εξελιξη, η ωριμοτητα χωρις αλλαγες, αναθεωρησεις, αμφισβητηση του ιδιου μας του εαυτου?

Σε οτι αφορα το ψυχολογικο-ψυχιατρικο θεμα, για τις τοσο εσωτερικες κ ενδιαφερουσες αναζητησεις σου, εχεις σκεφτει να μιλησεις με εναν ψυχοθεραπευτη?

Χαχαχα με κοροϊδεύεις Σοφία; Το ξέρω ότι όλα αυτά που λέω είναι βαρετά αλλά όπως είπα και πριν ντρέπομαι να τα συζητήσω με κάποιο φιλικό πρόσωπό μου και αφού δεν βρίσκω άλλο τρόπο επικοινωνίας είπα να γράψω εδώ :)

Τώρα έαν μιλάς σοβαρά, όχι η αλήθεια είναι δεν έχω σκεφθεί ψυχοθεραπευτή. Κυρίως επειδή δεν πιστεύω ότι θα μου κάνει κάτι παραπάνω πέρα από ότι κάνουμε αυτήν την στιγμή εμείς οι δυό. Θα ήθελα να μιλήσω στην κοπέλα μου για αυτές μου τις ανησυχίες αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα καταλήξει σε \"ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ μωρέ Σπύρο όλο βλακείες σκέφτεσαι!\" και εγώ μετά θα τα πάρω και θα αρχίσω το κήρυγμα και θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Οπότε το κρατάω μακριά της προς το παρόν.
Ύστερα, ο πατέρας μου, εκτός από ότι λείπει 24 ώρες την ημέρα είναι ακόμη χειρότερος από την κοπέλα μου και θα μου πει: \"Δεν κάνεις καμιά δουλειά στο ξενοδοχείο αντί να σκέφτεσαι σαχλαμάρες;\" Ειλικρινά ξέρω τι θα μου πουν λέξη προς λέξη. Μετά η μάνα μου στην κοσμάρα της, σπάνια είναι σπίτι και αυτή. Και όταν είναι τρεις λαλούν. Αυτή είναι του στυλ \"αχ παιδί μου τι έπαθες να πάρω τηλέφωνο τον κουμπάρο μου που ξέρει την 4η ξαδέρφη της θείας της ανηψιάς του μπαντζανάκη του διευθυντή του δρομοκαϊτειου\" - κλασσική μάνα που το κλαίει χωρίς λόγο.

Για τους φίλους ούτε συζήτηση... μπορεί να φάω φάπες. Οπότε ίσως ένας ψυχοθεραπευτής να βοηθούσε αλλά ξέρω και \'γω... δεν μου αρέσει να σπαταλάω την ώρα μου άσκοπα...

δεν καταλαβα κατι: γιατι να σε κοροιδεύω? Σε ποιο σημειο καταλαβες κατι τετοιο?

Απλά θεώρησα ότι το \"ενδιαφέρουσες\" το έγραψες ειρωνικά. Αν πάλι όχι δεν τρέχει τίποτα. Βαρετές είναι οι σκέψεις αυτές ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζεις τον άλλον. Φυσιολογικό το βρίσκω, εδώ βαριούντε άλλοι γνωστοί να τα ακούνε αυτά!
Ξανά, δεν τρέχει τίποτα.

speedracer,

εδω υπάρχουν δεκαδες θεματα για να σχολιασει κανεις. Για να γραφω στο δικο σου θεμα, σημαινει οτι κατι βρισκω ενδιαφερον. Κατι μου λεει....οποτε οχι δεν το εγραψα καθολου ειρωνικα, αλλα ειλικρινα!

ΟΚ, κανένα πρόβλημα είτε έτσι είτε αλλιώς. Αυτό που με καίει εμένα είναι ότι την δική μου \"ταλάντευση\" δεν την έχουν αρκετά άτομα. Βεβαίως δεν είναι εμφανής γιατί έχω μια συνοχή στο ποιός είμαι. Δεν έχω αλλάξει πολύ ακριβώς επειδή κάνω ένα βήμα μπροστά ένα πίσω λόγω αυτής της \"ανασφάλειας\" που έχω. Μήπως κάνω αυτό και δεν είμαι ο εαυτός μου αλλά κάποιος που θα ήθελα να είμαι; κάτι τέτοια που μόνο αν έχει πιει κάμποσο ο συνομιλητής σου μπορεί να τα αντέξει. Ή αν σου παίρνει 100 ευρώ την ώρα.

Πάντως, Σοφία για να ξέρεις, έχω κάνει ΤΟΣΗ ανάλυση στον Ψυχίατρο μου που μου είπε μια μέρα ότι πρέπει να γράψω βιβλίο και να ακολουθήσω τον κλάδο της ψυχιατρικης! (μου απάντησε μια από τις \"ερωτήσεις\" μου). Το συμπέρασμα μου το οποίο είναι κι αυτό που μου δημιουργεί μια ελαφρά αλλεργία στους ψυχολογους-ψυχιατρους-ψυχαναλυτες είναι:

Δεν μου κάνουν τίποτα... από ότι έχω καταλάβει όλοι ρωτάνε αν σκέφτεσαι να αυτοκτονήσεις, αν τρως, αν κοιμασαι, αν εισαι πολύ λυπημένος σε σημείο που να μην μπορείς να κάνεις τα παραπάνω και γενικώς πράγματα πολύ ακραία... οπότε αν πω όχι σε αυτά μετά δεν πα να τους πω ό,τι να \'ναι - δεν θα πολυενδιαφερθούν.

Δεν ξερω speedracer...να σου πω την αληθεια στα δυο χρονια ψυχοθεραπειας μου, ποτε δεν με ρωτησε η θεραπευτρια μου ολα αυτα, αν τρωω, αν κοιμαμαι κλπ. Ετσι, αν πιστευεις παρολα αυτα πώς δεν θα ενδιαφερθει κανεις, τοτε ναι ειναι ματαιο να πας.

Κ παλι θα σου πω πώς δεν νομιζω πώς για να σ ακουσει καποιος και να αντεξει τα οσα λες, πρεπει να χει πιει ή να παιρνει 100Ε/ωρα. Εγω προσωπικα, σε διαβεβαιωνω πώς δεν εχω πιει τπτ, παρα μονο 2 κουπες καφε και απο οσο γνωριζω δεν θα μου δωσεις και 100Ε:) Νομιζω ομως απο τα οσα γραφεις, πώς εχεις πεισει τον εαυτο σου πώς κανεις δεν θα σ ακουσει...Ισως καποιοι να δυσανασχετουν, αλλα ολοι? Δυσκολο!

Σε παραπανω μνμ, σε ρωτησα καποια πραγματα σχετικα με την σταθεροτητα που ψαχνεις. Αλλα το προσπερασες...Ενω εμεινες, στο οτι μπορει να σε κοροιδευω, γραφωντας σου πώς βρισκω ενδιαφεροντα τα οσα λες...Δεν το βρισκω τυχαιο αυτο. Εσυ?

Μα δεν είπα ότι σε ρωτάνε straight. Περιμένουν να ακούσουν κάτι τέτοιο για να τους κάνει το κλικ να σου πουν αυτό έχεις κάνε αυτό και τα λέμε. Εσύ έκανες ψυχοθεραπεία 2 χρόνια αλλά εγώ κάνω ψυχοθεραπεία (αν είναι ψυχοθεραπεία αυτό που κάνω) 5 χρόνια. Δεν το λέω για να σε \"ανταγωνιστώ\" απλά ίσως να μην ξέρεις τι είναι να είσαι 15 χρονών να πηγαίνεις σε ψυχίατρο και ακόμη και οι γονείς σου να το αγνοούν αυτό επειδή τους λέει ο γιατρός \"δεν έχει τίποτα\". Είμαι 20 χρονών και έχω φάει περισσότερη ώρα στο γραφείο του ψυχίατρου παρά στο δικό μου. Μου \'χουν συστήσει 15 βιβλία \"αυτοβοήθειας\", τα έχω διαβάσει από 3 φορές το καθένα και δεν έχω βγάλει τίποτα (ίσως να είμαι και χαζός δεν ξέρω). Όλα αυτά δεν τα κάνω επειδή θεωρώ ότι το πρόβλημα μου είναι πως με βλέπει ο άλλος. Με τον εαυτό μου ψάχνομαι... Ψάχνω ποιός είμαι αληθινά γιατί δεν θέλω να εξαπατώ πρώτα εμένα και ύστερα τους άλλους. Άρα, ειλικρινά αν με κοροϊδεύεις ή όχι είναι ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗΣ σημασίας. Το είπα και πριν. Δεν τρέχει τίποτα. 3 λέξεις έγραψα ούτως ή άλλως πάνω σε αυτό...

Να με συγχωρέσεις αν γράφω κάπως επιθετικά, φταίει το ότι είμαστε σε φόρουμ αλλιώς θα βλεπες ότι τα γράφω ειλικρινά και δεν θέλω καθόλου να σου επιτεθώ ή να κάνω τον καμπόσο.

Τέλος πάντων, η σταθερότητα που ψάχνω εγώ είναι αρχικά (λόγω ηλικίας) επαγγελματική. Τι να ακολουθήσω; είμαι 2ετής Φαρμακευτική αλλά δεν το βλέπω να προχωράει... Δεν με βλέπω σαν Φαρμακοποιός. Και θα μου πεις - γιατί πήγες; δεν ήξερα τι να πάω και πήγα όπου έφτανε ο βαθμός... πολύ κακό κριτηριο αλλά τι να κάνω;
Βέβαια, αυτό είναι ένα από τα πολλά κομματάκια του παζλ... εάν μπορούσα να το λύσω αυτό μεμονομένα θα ήμουν καλύτερα νομίζω. Έχω τις ενστάσεις μου όμως.

Υ.Γ. Πες μου τι εννοείς στην τελευταία προτασή σου γιατί δεν κατάλαβα. Τι σημαίνει αυτό δηλαδή;

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Γεια σου Σοφία!!

Δεν είναι ότι δεν τον πίστεψα απλά νομίζω ότι ίσως να μην έχει καταλάβει... Εγώ του εξήγησα τα προβλήματα μου αλλά εκείνος δεν φαινόταν να προβληματίζεται.
Εξάλλου, εγώ δεν μπορώ να κάνω τέτοιου είδους συζητήσεις με τους γονείς μου διότι ντρέπομαι. Και με τον γιατρό ντρέπομουν αφόρητα αλλά ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα οπότε αναγκάστηκα. Συνεπώς, είτε τον πίστεψα είτε όχι δεν έχει και τόση σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι \"ανησυχίες\" μου δεν έχουν ηρεμήσει. Και να μου έλεγε ξέρεις έχεις την τάδε διαταρχή ή τέλος πάντων έχεις κάποια ψυχοπαθολογία, πάλι θα έμεναν οι ανησυχίες μου. Η μόνη διαφορά ήταν ότι τότε θα προσπαθούσα να τις αντιμετωπίσω με ψυχολογικές-ψυχιατρικές μεθόδους ενώ εκείνος μου πρότεινε απλά υπομονή και θα ξεκαθαρίσουν όλα. Άρα όταν εγώ βλέπω ότι αν και έχω πρόοδο με τον χρόνο, ακόμη δεν έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν θα πρέπει να αναζητήσω άλλους τρόπους αντιμετώπισης;

Θεωρώ ότι το πρόβλημα αυτό της \"αναζήτησης\" που έχω ΙΣΩΣ να μην είναι κάτι προσωρινό. Δεν θα ήθελα να μην ξέρω τι θα κάνω στην ζωή μου για το υπόλοιπο της ζωής μου! Θέλω απλά να κατασταλάξω σε μια πορεία και να συνεχίσω χωρίς αντιπερισπασμούς. Αυτό που κυρίως με αποσυντονίζει είναι ότι δεν μπορώ να είμαι \"δογματικός\". Επειδή ασχολούμε με πολλά πράγματα και ψάχνομαι όπως είπα συνεχώς βλέπω ότι η αστάθεια μου είναι κυρίως σε θέματα που υπάρχει αυτό το \"δογμα\". Κι όμως όπως ξαναείπα, είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από τους ανθρώπους. Και αυτό δογματικό είναι. Το πιστεύω όμως ακράδαντα και θα ήθελα και στους τομείς όπως η σταδιοδρομία μου και τα προσωπικά μου γούστα να είναι τόσο ακλόνιστα. Ίσως κανείς να μην είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του... δεν ξέρω.

---

Γειά σου φίλε μου!
καλωήσθες.

Εχεις σκεφτεί, ότι ίσως, η σχετικότητα και η ρευστότητα, να είναι πάγια στοιχεία του χαατρακτήρα σου ( έιδες? να κάτι σταθερό!), ενώ η απολυτότητα και ο δογματισμός, όχι? ( να κάτι σταθερό επίσης)..
Καταλαβαίνω οτι ο άνθρωπος, έχει μεγάλη ανάγκη να αυτοπροσδιοριστεί μέσα απο σταθερές....

τι γίνεται όμως, όταν η ίδια μας η φύση είναι σαν το τρεχούμενο νερό?
Ευμετάβλητη?
Το να την ορίζαμε με σταθερές, δεν θα δημιουργούσε μια ψευδοταυτότητα?

Δεν είανι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο.
Αλλοι είναι πιο μονοδιάστατοι και άλλοι πιο πολυδιάστατοι.
Ανάλογες πρέπει να είναι και οι σταθερές μας πιστεύω.

Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου πάντως, μοιάζει σαν να θέλεις να βάλεις τάξη σε ένα χάος και ίσως, η ψυχιατρική και η συναφής ψυχολογία με τα κριτήρια και τις μεθόδους της, να σε βοηθούσαν αν βρεις έστω μαι ταμπέλα διαταραχής, η οποία να σε προσδιορίζει...

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Απλά θεώρησα ότι το \"ενδιαφέρουσες\" το έγραψες ειρωνικά. Αν πάλι όχι δεν τρέχει τίποτα. Βαρετές είναι οι σκέψεις αυτές ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζεις τον άλλον. Φυσιολογικό το βρίσκω, εδώ βαριούντε άλλοι γνωστοί να τα ακούνε αυτά!
Ξανά, δεν τρέχει τίποτα.

---

Αυτό είναι ένα πρόβλημα με την δια διαδικτύου επικοινωνία, ο καθένας μπορεί να θεωρήσει, το ύφος του άλλου, όπως εκείνος θέλει.

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Μα δεν είπα ότι σε ρωτάνε straight. Περιμένουν να ακούσουν κάτι τέτοιο για να τους κάνει το κλικ να σου πουν αυτό έχεις κάνε αυτό και τα λέμε. Εσύ έκανες ψυχοθεραπεία 2 χρόνια αλλά εγώ κάνω ψυχοθεραπεία (αν είναι ψυχοθεραπεία αυτό που κάνω) 5 χρόνια. Δεν το λέω για να σε \"ανταγωνιστώ\" απλά ίσως να μην ξέρεις τι είναι να είσαι 15 χρονών να πηγαίνεις σε ψυχίατρο και ακόμη και οι γονείς σου να το αγνοούν αυτό επειδή τους λέει ο γιατρός \"δεν έχει τίποτα\". Είμαι 20 χρονών και έχω φάει περισσότερη ώρα στο γραφείο του ψυχίατρου παρά στο δικό μου. Μου \'χουν συστήσει 15 βιβλία \"αυτοβοήθειας\", τα έχω διαβάσει από 3 φορές το καθένα και δεν έχω βγάλει τίποτα (ίσως να είμαι και χαζός δεν ξέρω). Όλα αυτά δεν τα κάνω επειδή θεωρώ ότι το πρόβλημα μου είναι πως με βλέπει ο άλλος. Με τον εαυτό μου ψάχνομαι... Ψάχνω ποιός είμαι αληθινά γιατί δεν θέλω να εξαπατώ πρώτα εμένα και ύστερα τους άλλους. Άρα, ειλικρινά αν με κοροϊδεύεις ή όχι είναι ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗΣ σημασίας. Το είπα και πριν. Δεν τρέχει τίποτα. 3 λέξεις έγραψα ούτως ή άλλως πάνω σε αυτό...

Να με συγχωρέσεις αν γράφω κάπως επιθετικά, φταίει το ότι είμαστε σε φόρουμ αλλιώς θα βλεπες ότι τα γράφω ειλικρινά και δεν θέλω καθόλου να σου επιτεθώ ή να κάνω τον καμπόσο.

Τέλος πάντων, η σταθερότητα που ψάχνω εγώ είναι αρχικά (λόγω ηλικίας) επαγγελματική. Τι να ακολουθήσω; είμαι 2ετής Φαρμακευτική αλλά δεν το βλέπω να προχωράει... Δεν με βλέπω σαν Φαρμακοποιός. Και θα μου πεις - γιατί πήγες; δεν ήξερα τι να πάω και πήγα όπου έφτανε ο βαθμός... πολύ κακό κριτηριο αλλά τι να κάνω;
Βέβαια, αυτό είναι ένα από τα πολλά κομματάκια του παζλ... εάν μπορούσα να το λύσω αυτό μεμονομένα θα ήμουν καλύτερα νομίζω. Έχω τις ενστάσεις μου όμως.

Υ.Γ. Πες μου τι εννοείς στην τελευταία προτασή σου γιατί δεν κατάλαβα. Τι σημαίνει αυτό δηλαδή;

---

Σκέφτεσαι να εγκαταλείψεις την Σχολή σου?
Να κάνεις κάποια αλλαγή?

υγ. Εχω πάει σε ακριβούς ψυχιάτρους και ψυχολόγους που δεν είχαν τίποτα τελικά.

Ομως, βρήκα μια θεραπεύτρια που θεώρησα οτι με πιάνει και έτσι μπόρεσα και συνέχισα... με θεαματικά αποτελέσματα.

υγ. 2. Διακρίνω έναν θυμό μέσα σου....

Μάλλον το περιβάλλον σου δεν σε πιάνει ε?
Σαν να μην κολλάς μέσα του.
Και ξέρεις, η παγίδα με αυτό, ειδικά όταν είμαστε μικροί σε ηλικία, είναι, αντί να αμφισβητήσουμε το περιβάλλον, να αμφισβητούμε εμάς...

Γεια σου speedracer.Έχω την εντύπωση πως αντιφάσκεις σε διάφορα σημεία.
Μας λες πως έχεις διαγνωστεί από ψυχίατρο πως δεν έχεις τίποτα αλλά έχεις φάει περισσότερο χρόνο στο γραφείου του ψυχίατρου απ\'το δικό σου για 5 χρόνια,αναγκάστηκες να διαβάσεις βιβλία αυτοβοήθειας πάλι χωρίς αποτέλεσμα.Άντε κ πες αυτό είναι κρίση εφηβείας κ κάνεις ψυχοθεραπεία....
Μετά λες πως δεν έχεις κανέναν απολύτως να τα συζητήσεις κ απευθύνθηκες εδώ(μάλιστα λες πως η ψυχοθεραπεία δεν έχει να σου προσφέρει τπτ παραπάνω απ\'αυτό που έκανες εδώ χθες)αλλά κ πάλι απ\'την άλλη έχεις...φάει ολόκληρες ώρες στον ψυχίατρο 5 χρόνια.Εκεί δε μιλάς?Πως δλδ δεν έχεις να μιλήσεις πουθενά?
Οι ψυχοθεραπευτές-ψυχίατροι σου δημιουργούν αλλεργία(αλλά πάλι ίσως λες μπορούσε να βοηθήσει ένας ψυχοθεραπευτής) κ δε σου αρέσει όπως λες να σπαταλάς το χρόνο σου άσκοπα.Εντομεταξύ λες πως έχεις κάνει 5 χρόνια ψυχοθεραπείας!

Τελικά τι είναι αλήθεια κ τι ψέματα?Τι σου συμβαίνει?