Είναι ΚΑΙ αυτό ψυχαναγκασμός?
Το 2015, από φόβο αμαρτίας και υγείας έκανα υπόσχεση στον Θεό ότι δεν θα ξανακάπνιζα και ζήτησα αδιευκρίνιστη τιμωρία σε περίπτωση σπασίματος της υπόσχεσης, για να εξαναγκάσω τον εαυτό μου να σταματήσει να καπνίζει. Είχα προσπαθήσει και χωρίς την υπόσχεση να το κόψω αλλά δεν τα κατάφερα. Το έκοβα για πολυ λίγο, αγόραζα πακέτα, κάπνιζα 2-3, μετάνιωνα και πέταγα τα πακέτα. Οπότε σκέφτηκα με την υπόσχεση θα τα καταφέρω. Κατάφερα να το κόψω για σύντομο χρονικό διάστημα αλλά ξεκίνησα πάλι να καπνίζω με λίγες τύψεις.
Το 2016, έκανα μαύρο και άρχισε να βρέχει και φοβόμουν μήπως προκάλεσα την οργή του Θεού όχι μόνο από άποψη υπόσχεσης αλλά και από άποψη του μαύρου. ΙΣΩΣ σκέφτηκα/είπα βιαστικά από φόβο ότι δεν θα ξανακαπνίσω. Μερικές μέρες αργότερα ξαναέκανα μαύρο παρόλο που φοβόμουν λόγω του Θεού. Άρχισα πάλι να φοβάμαι και τότε αποφάσισα να κάνω μια κάπως, ίσως πιο επίσημη υπόσχεση σχετικά με το ότι δεν θα ξανακάπνιζα και πάλι ζητήθηκε τιμωρία αδιευκρίνιστη σε περίπτωση σπασίματος της υπόσχεσης. Λογικά, ο φόβος του μαύρου επειδή είχα πει πριν λίγες μέρες ότι δεν θα το ξαναέκανα, ο φόβος μην φανεί σαν κοροιδεία, με έκαναν να ζητήσω μια δεύτερη (ή τρίτη) ευκαιρία αποδεικνύοντας το με μια πιο επίσημη (ίσως) υπόσχεση. Για αυτό και την ξαναέκανα. Κατάφερα έτσι να κόψω μια και καλή το κάπνισμα (κάπνισα αργότερα πολυ λίγο περιστασιακα).
Το 2018, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το ίδιο κόλπο της υπόσχεσης στον Θεό για να αντιμετωπίσω τις ψυχαναγκαστικές τελετουργίες που με διέταζε να κάνω ο ψυχαναγκασμός μου. Όπως κατάφερα να κόψω το κάπνισμα (με τον φόβο της τιμωρίας) έτσι κατάφερα να κόψω και τους ψυχαναγκαστικούς ελέγχους σε πόρτα, θερμοσίφωνα κλπ κλπ. Μου έτρωγαν χρόνο και μου προκαλούσαν άγχος. Οπότε έτσι κατάφερα να κόψω και αυτούς τους ψυχαναγκασμούς. Εκείνη την περίοδο, το μυαλό μου δημιούργησε έναν φόβο μιας συγκεκριμένης φρικτής τιμωρίας από τον Θεό. Ήταν δηλαδή ένας φόβος/ίδεα που υπήρχε στο κεφάλι μου και κατασκευάσητκε από τον ψυχαναγκασμό μου.
Το 2019, άρχισα να αισθάνομαι πολύ καλύτερα με αυτό το θέμα και βοήθησε πολύ η εξομολόγηση και διαβάζοντας παρα πανω για τον Χριστό. Τότε μου ξανα ήρθε η επιθυμία του καπνίσματος αλλά ο ψυχαναγκασμός δεν με άφηνε να καπνίσω και μιας και το 2016 είχα ζητήσει αδιευκρίνιστη τιμωρία για το σπάσιμος της υπόσχεσης του καπνίσματος, ο ψυχαχναγκασμός με φόβιζε με την ιδέα αυτής της συγκεκριμένης φρικτής αλλά και παράλογης τιμωρίας που κατασκεύασε. Κατάφερα να διαχωρίσω την υπόσχεση του καπνίσματος από αυτό τον παράλογο, ψυχαναγκαστικό φόβο. Πολυ απλά, όταν έκανα την υπόσχεση του καπνίσματος (2015 και 2016) αυτη η ίδεα/φόβος της φρικτής τιμωρίας δεν είχε εμφανιστεί. Εμφανίστηκε το 2018, δηλαδή πολύ πιο μέτα την υπόσχεση του καπνίσματος. έτσι, κατάφερα να τα διαχωρίσω και να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν κινδυνεύει να τιμωρηθεί. Έτσι, επειδή ήθελα με το κάπνισμα να κλείσω μια και καλή την ιστορία της ΙΨΔ, κάπνισα πολύ λίγα κανονικά τσιγάρα, περιστασιακά, δηλαδή νόμιζα πως αγνοώντας τον ψυχαναγκασμό και καπνίζοντας θα αισθανόμουν ελεύθερος ξανα.
Έχω χάσει σχεδόν όλη μου την πίστη στον Χριστό και ο Χριστιανισμός έπαψε να μου βγάζει νόημα. Έτσι, βρήκε πάτημα η ΙΨΔ και άρχισε να μου λέει για Θεούς που μπορεί να είναι από άλλη θρησκεία ή μπορεί να μην αναφέρονται σε άλλη θρησκεία. Ανησυχώ μήπως την υπόσχεση με το κάπνισμα την δέχτηκαν άλλοι Θεοί. Μιας και ζήτησα αδιευκρίνιστη τιμωρία για το σπάσιμο της υπόσχεσης του καπνίσματος, αν οι Θεοί θεώρησαν ότι η ιδέα της φριχτής τιμωρίας που κατασκεύασε το μυαλό μου, είναι καλή ιδέα τιμωρίας? Το θέμα είναι ότι αν αυτη η ιδέα τιμωρίας εμφανίζοταν ΠΡΙΝ την υπόσχεση, πιθανότατα δεν θα την έκανα. Απλά, εμφανίστηκε ΠΟΛΥ πιο μετά την υπόσχεση και ανησυχώ μήπως οι Θεοί θεώρησαν ότι είναι καλή ιδέα τιμωρίας. Παρόλα αυτά. Παλιότερα, πριν ξανακαπνίσω, προσευχήθηκα στον Χριστιανικό Θεό (ή ίσως στους Θεούς αν με άκουγαν αντί για Αυτόν) και ζήτησα να ακυρωθούν όλες οι ψυχαναγκαστικές υποσχέσεις και προσευχήθηκα πολλές φορές ότι δεν θέλω να τιμωρηθώ.
Ήθελα να σας ρωτήσω. Κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου ότι οι υποσχέσεις από το 2018 και μετά, που ήταν υποσχέσεις για τους ψυχαναγκασμούς, ήταν ανούσιες υποσχέσεις εξαιτίας της ΙΨΔ. Τί γίνεται όμως, με τις υποσχέσεις του καπνίσματος? Ισχύει το ίδιο? Το ρωτάω και το ξαναρωτάω επειδή όταν έκανα τις υποσχέσεις του καπνίσματος, ήταν ΠΡΙΝ εμφανιστούν οι ψυχαναγκαστικές υποσχέσεις με τους ψυχαναγκασμούς. Απλά προσπαθώ να καταλάβω αν για τις υποσχέσεις του καπνίσματος μπορώ να δικαιολογηθώ λόγω της ΙΨΔ ή όχι.
