Ζωή σαν ταινία...

Τον τελευταίο καιρό, μερικές φορές κάνω μια απαθανάτιση της στιγμής, σαν καρέ μιας ταινίας.

Για παράδειγμα, μπορεί να είμαι στη δουλειά ή με φίλους και να συμβεί μια απλή ευχάριστη στιγμή, συνήθως άνευ σημασιας.
Και στη συνέχεια εγώ να παρατηρώ τους άλλους και ότι υπάρχει γύρω μου σαν να το παγώνω με ένα κλικ, να κάθομαι από έξω να το παρατηρώ, να χαίρομαι με αυτό...
Σαν να το βάζω σε ένα κάδρο:)

Μετά πολλές φορές κάνω την σκέψη αν ,πριν από 5 χρόνια ή λιγότερο ή περισσότερο, θα μπορούσα να συγκρίνω ένα τοτε καρέ με ένα τωρινό, πόσο διαφορετικό θα μου φαινόταν!

Ή μήπως απλά εγώ το νομίζω τώρα έτσι, δηλαδή τόσο διαφορετικό, επειδή ζω στο σήμερα και όχι στο παρελθόν;

Κάποιες άλλες φορές αναρρωτιέμαι...
Ποια θα είναι τα καρέ που θα απαθανατίζω μετά απο 5 ή περισσότερα χρόνια;

Σας έχει συμβει;

Εμένα μου έχει συμβεί φωτογραφικό καρέ...
Υπάρχουν στιγμές που αποτυπώθηκαν σαν φωτογραφίες.Πολλές φορές άνευ σημασίας.
Αυτές οι \'φώτο\' παραμένουν αναλοίωτες με το χρόνο(σαν όντος να φωτογραφήθηκαν)κ όταν σκέφτομαι μια συγκεκριμένη περίοδο περνάνε μπροστά μου σα φλασάκια.
Το πότε θα γίνει το \'κλικ\' απροσδιόριστο....
Όλες είναι διαφορετικές μεταξύ τους κ συλλέγουν ένα άλμουμ με την ως τώρα πορεία της ζωής μου...

Σίγουρα πιστεύω ανώνυμη υπάρχουν διαφορές πριν μετά 5 χρόνια,κ όσο πιο σημαντικά γεγονότα έχουν μεσολαβήσει τόσο πιο σημαντικές....

Αλλά όντος...φαντάζεσται πως θα είμαστε μετά από 5 χρόνια?

Να αναφέρω ένα καλό αλλά λίγο άσχετο?Ηξερα ένα άτομο που δε μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του μετά από χρόνια.Με τίποτα.Γι αυτό το λόγο δε μπορούσε κ να ονειρευτεί ή να σχεδιάσει το μέλλον του ώσπου μια μέρα του έγινε ένα κλικ με την πρόταση μιας φίλης του:\'βάλε ένα στόχο να κάνεις ένα δώρο στον εαυτό σου στα 50\'.Δεν ξέρω γιατί με κόλησε κ μένα αυτή η φράση.Δεν είναι κάπως?

νομιζω πώς αλλαζουμε μεσα στον χρονο οποτε ναι, ειναι λογικο (για μενα) να φαινονται αλλαγες. εστω και σαν εικονες. Αλλαγες σε μας τους ιδιους, τις συνθηκες που ζουμε στις δεδομενες χρονικες περιοδους. Οτι τις συνοδευει...ο χρονος δεν φευγει αλλωστε μονος του, αλλα κ εμεις δεν ειμαστε αλωβητοι απο το περασμα του. Οσο κ αν θελουμε να τον αγνοησουμε ή να θεωρησουμε μικρη τη συμβολη του, ειναι εκει. Ενας παραγοντας σημαντικος αλλα κ αναμεσα σ αλλους...

Εκτος των άλλων, ειμαι σιγουρη πώς η ματια μας, ηταν διαφορετικη τοτε, απο οτι τωρα. Ακομα κ αν αλλαξαν ελαχιστα πραγματα....δημιουργουν μια νεα εικονα.

Quote:

---

Originally posted by Sofia
Ακομα κ αν αλλαξαν ελαχιστα πραγματα....δημιουργουν μια νεα εικονα.

---

Συμφωνώ Σοφία.

Μπορεί να μην κουνιέται φύλλο που λένε, να υπάρχει εξωτερικά ρουτίνα, αλλά ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα, οι σκέψεις σου, η επεξεργασία τους να αλλάζει... και η νέα εικόνα που λες να δημιουγείται.

Ακόμα και η ρουτίνα για κάποιο χρονικό διάστημα μπορεί να αξιοποιηθεί προς όφελός μας:)

Για να εμπλουτίσει το άλμπουμ της ζωής μας όχι με νέες φωτογραφίες ή απαθανατίσεις της στιγμής αλλά με πιο έντονα χρώματα ή χρήσιμες λεζάντες, προετοιμάζοντας το χώρο για πιο όμορφες φωτό...

Quote:

---

Originally posted by Arsi
Να αναφέρω ένα καλό αλλά λίγο άσχετο?Ηξερα ένα άτομο που δε μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του μετά από χρόνια.Με τίποτα.Γι αυτό το λόγο δε μπορούσε κ να ονειρευτεί ή να σχεδιάσει το μέλλον του ώσπου μια μέρα του έγινε ένα κλικ με την πρόταση μιας φίλης του:\'βάλε ένα στόχο να κάνεις ένα δώρο στον εαυτό σου στα 50\'.Δεν ξέρω γιατί με κόλησε κ μένα αυτή η φράση.Δεν είναι κάπως?

---

Καθόλου άσχετο Άρση. Κι εγώ έτσι είμαι:(
Η μοναδική φάση στη ζωή μου που σχεδίαζα είναι όταν τελείωνα το σχολέιο που σχεδίαζα το ότι θέλω να σπουδάσω.

Αυτή η πρόταση που λες μου άρεσε πολύ κι εμένα. Θα την εφαρμόσω. Όταν το συγκεκριμενοποιείς αυτό που ζητάς, σημαίνει ότι ξέρεις τι θέλεις και αυτό που μένει είναι ο τρόπος να το κατακτησεις.

Και όχι μόνο για τα 50, αλλά για κάθε χρόνο.
Μμμμ, κλείνω τα μάτια και εύχομαι το δώρο μέχρι τον επόμενο χρόνο στον εαυτό μου να είναι... (αχ θελω πολλά:) )

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

Originally posted by Arsi
Να αναφέρω ένα καλό αλλά λίγο άσχετο?Ηξερα ένα άτομο που δε μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του μετά από χρόνια.Με τίποτα.Γι αυτό το λόγο δε μπορούσε κ να ονειρευτεί ή να σχεδιάσει το μέλλον του ώσπου μια μέρα του έγινε ένα κλικ με την πρόταση μιας φίλης του:\'βάλε ένα στόχο να κάνεις ένα δώρο στον εαυτό σου στα 50\'.Δεν ξέρω γιατί με κόλησε κ μένα αυτή η φράση.Δεν είναι κάπως?

---

Καθόλου άσχετο Άρση. Κι εγώ έτσι είμαι:(

---

Aμ εγώ???
Άσε που τις πιο πολλές φορές που πήγα να σχεδιάσω ο Θεός γελούσε(έτσι δεν το λένε?)...

:)))
Ναι ακριβώς.

Τότε λοιπόν ας κάνουμε όνειρα κι ας γελάει ο Θεός:) Κάποια μπορεί να γίνουν ποτέ, κάποια όμως μπορεί και να γίνουν!

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
:)))
Ναι ακριβώς.

Τότε λοιπόν ας κάνουμε όνειρα κι ας γελάει ο Θεός:) Κάποια μπορεί να γίνουν ποτέ, κάποια όμως μπορεί και να γίνουν!

---

Άλλες φορές πάλι λέμε δε θα γίνουν κ έρχονται εκπλήξεις απ\'το πουθενά.Μια γοητεία της ζωής είναι που είναι απρόβλεπτη....

Πιστεύω πάντως σε μια κλασσική φράση \'το σύμπαν συνομωτεί για τα όνειρά μας\' ακόμα κ αν νομίζουμε το αντίθετο.Κ την κατάλληλη στιγμή αυτό που θέλουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μέσα μας συμβαίνει.

Όντως Άρση...

Ελπίζω το σύμπαν από δω και στο εξής να συνομωτεί περισσότερο μαζί μας

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Όντως Άρση...

Ελπίζω το σύμπαν από δω και στο εξής να συνομωτεί περισσότερο μαζί μας

---

Νομίζω πως το νιώθει κανείς να συμβαίνει, όταν είναι σε επαφή με αυτό που πραγματικά επιθυμεί.

:)

Σε επαφή λοιπόν.

Που σημαίνει φανταζομαι να ξέρεις τι πραγματικά θέλεις από εσένα, από τη ζωη σου...

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Σε επαφή λοιπόν.

Που σημαίνει φανταζομαι να ξέρεις τι πραγματικά θέλεις από εσένα, από τη ζωη σου...

---

Μιας κ είμαστε κ των σχεδίων....χεχεχε....
Επανερχόμαστε στο απλό,ένα δωράκι στον εαυτό μας του χρόνου που θέλουμε πολύ.Να δούμε πόσο θα συνομωτήσει το σύμπαν...
Κάτι που θέλουμε πραγματικά πολύ όμως.

Λες τελικά να είμαστε των σχεδίων αλλά να μη ξέρουμε πως να τα σχεδιάσουμε; :)

Άρση πρέπει να διαλέξουμε μόνο ένα; Είναι κι αυτό ένα πρόβλημα! :):)

Αλλά όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα δε λένε; Πως να επικεντρωθείς σε πολλές κατευθύνσεις παράλληλα; Και πως να δώσεις το κατάλληλο για σένα βάρος σε κάθε επιθυμία σου ώστε να τις ιεραρχίσεις;

Σίγουρα είμαστε,φαίνεται άλλωστε απ\'τη μέχρι τώρα πορεία.....
Eγω λέω να τα σχεδιάσουμε όλα..Άλλωστε παιχνιδάκι ο σχεδιασμός κ ειδικά η τήρησή του χεχεχε...


Πέρα απ\'την πλάκα(γιατί το μνμ σου είχε 2 όψεις,απ\'τη μια γέλασα μόνη μου όταν το διάβασα...μου φαίνεται αστείο να είμαι των σχεδίων κ να χω πρόβλημα πως να ιεραρχήσω τα σχέδια αλλά απ\'την άλλη όψη είναι πολύ ουσιαστικά αυτά που λες κ σοβαρά κ με πολύ περιεχόμενο)είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε σχέδια.Χωρίς σχεδιασμό τίποτα δε γίνεται.Όλα δωράκια απ\'τον ουρανό θα μας έρθουν?
Κ αν το καλοσκεφτείς σχεδιάζουμε ήδη έτσι δεν είναι?έστω κάποια πράγματα?
Τουλάχιστον εγώ πρέπει να εξασκηθώ στο σχεδιασμό.Στο δημοτικό είμαι ακόμα,άντε α\'γυμνασίου....

Ακριβώς Άρση μου. Κι εγώ με αστεία χροιά το έγραψα γιατί λίγο πολύ έχω βαλτώσει και συνειδητοποίησα ότι ουτε καν σχεδιάζω αυτά που επιθυμώ, μένω απλά στις σκέψεις.

Κι εγώ συμμαθήτρια!