Εμβοες ,φοβία και εμμονή!!
Καλησπέρα σε όλους. Θα ήθελα να αναφέρω την εμπειρία μου με την φοβία και την σωματοποίηση διαφόρων συμπτωμάτων.
Η ιστορία μου πάει πολύ πίσω καθώς είμαι 49 χρονών. Η πρώτη μου επαφή με ψυχολογικά ήταν το 1996 όταν ήμουν φοιτητής και τελείωνα το πτυχίο μου. Ξεκίνησα με panic attack και καθώς δεν είχα ιδέα το τι ήταν ( τότε δεν υπήρχε και ο Dr Google!!) άρχισε και το υπερβολικό άγχος που μετά γύρισε σε κατάθλιψη. Ευτυχώς λόγο του πατέρα μου πού ήταν γιατρός ζήτησα άμεσα βοήθεια με κάποιον ψυχίατρο φίλο του που με καθυσηχασε ότι είναι συχνό και μου έδωσε αγωγή ηρεμιστικά με αντικαταθλιπτικά. (Xanax effexor) .
Σε 6 μήνες επανήλθα και γύρισα για το μεταπτυχιακό μου. Μετά στρατος και στην ουσία για 4 χρόνια δεν είχα κάποιο πρόβλημα. Όταν έπιασα δουλειά (έχουμε φτάσει στο 2001) και έπρεπε να αλλάξω πόλη μάλλον λόγω στρεσαρισματος είχα πάλι επεισόδια με μείωση διάθεσης. Από ότι θυμάμαι με αγωγή πάλι αλλά σχετικά μικρό χρόνο επανήλθα.
Στα επόμενα χρόνια ήμουν πολύ καλά ήρθε ο γάμος και μετά το πρώτο παιδί . Εκεί λίγο πριν την γέννα ξεκίνησε 2 κύκλος περιπετειών αλλά διαφορετικών!!.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι είχα δεί μια εκπομπή με έναν αμερικανό ηθοποιοί που έπασχε από δυνατές εμβοες. Είχε πει ότι δεν υπήρχε γιατρειά και σκέφτηκε ακόμη ακόμα και την αυτοκτονία. Τρομοκρατήθηκα παρά πολύ καί άρχισα να σκέφτομαι μήπως το πάθω εγώ και αν ακούω εμβοες. Μην τα πολυλογω κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου ότι έχω εμβοη ( έτσι θυμάμαι τουλάχιστον..) έπεσα να πεθάνω . τελικά πήρα αγωγή πάλι και γεννήθηκε και το μωρό οπότε κατάφερα να το ξεπεράσω!!
Για 15 χρόνια ήταν όλα τέλεια. Πέρασα δυσκολίες, θανάτους των γονιών στην οικογένεια αλλά δεν έπαθα το παραμικρό. Τον τελευταίο χρόνο ειδικά αισθάνθηκα πολύ δυνατός. Άρχισα γυμναστική βρήκα νέα δουλειά με περισσότερα χρήματα... Αλλά μια εβδομάδα πριν ξεκινησω... Μπαμ!!! Ξυπνάω ένα βράδυ με μια εμβοη από το αριστερό μου αυτί. Αυτή την φορά ήταν αληθινή. Όχι πολύ δυνατή αλλά αληθινή . Ο παλιός τρόμος για αυτή την ασθένεια ξύπνησε μετά από 15 χρόνια... Σε ένα λεπτό γκρεμιστηκαν όλα. Ακύρωσα την νέα δουλειά και κάθε μέρα χειρότερα. Διαβαζα όλα τα φόρουμ στο εξωτερικό και εσωτερικό παλι. Πανικός, απογοήτευση, κατάρευση.
Σε ένα μήνα δεν άντεξα πήγα σε ψυχίατρο. Μου έδωσε αγωγή (ρεμερον) . Ξεκίνησα αλλά μετά από 4 μέρες αισθάνθηκα άλλου είδους εμβοες ( διάβασα και ότι τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να προκαλέσουν και ίσως τις δημιούργησα). Όχι κάτι ξεκαθι αλλά συγκεντωνομαι συνεχώς στο το ακούω και τελικά ακούω(ή νομιζω του ακούω!!)ένα βουητό γενικό. Δυστυχώς έστησα την τέλεια παγίδα στον εαυτό μου. Μια πάθηση που μόνο εγώ αντιλαμβάνομαι, με φόβο να πάρω αγωγή γιατί έχει παρενέργειες την ίδια την ασθένεια... σταμάτησα μόνος μου την αγωγή. Και αυτή την στιγμή έχω ξεχάσει την πρώτη και πραγματική εμβοη που υπάρχει στο αριστερό μου αυτί και έχω επικεντρωθεί συνεχώς στο αν μου δημιουργήσε άλλη το φάρμακο ή απλώς το σκέφτομαι συνέχεια και έχω δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση όπως πριν από 15 χρόνια... Δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια χωρίς κανένα πρόβλημα και με ευτυχισμένη ζωή ο εφιάλτης της φοβιας ξαναήρθε. Βέβαια αυτή την φορά υπάρχει και κάποια πραγματική αιτία αλλά τόσοι άνθρωποι ζουν ή και ξεπερνούν τις μικρές εμβοες , έτσι θα έπρεπε και εγώ...
Το περίεργο είναι ότι γενικά αν καί είμαι προνοητικός και προσεχώ γενικά για ασθένειες δεν αντιδρώ φοβικά σε τίποτα άλλο και γενικά είμαι σχετικά ψυχραιμος . Μόνο αυτή η ασθένεια με έχει τρομοκρατήσει ( και την έπαθα!!!).στην υπόλοιπη ζωή μου είμαι ορθολογιστής και σκέφτομαι και πράττω λογικά. Πώς γίνεται να έχω τέτοιο κόλλημα (ocd) με αυτή την ασθένεια ή σύμπτωμα;
συγνώμη αν κούρασα με τα πολλά λόγια μου. Καλή δύναμη σε όλους.